Αισώπου Μύθοι/Βορέας και Ήλιος

Αἰσώπου Μῦθοι Βορέας καὶ Ἥλιος

Βορέας καὶ Ἥλιος περὶ δυνάμεως ἤριζον. Ἔδοξε δὲ αὐτοῖς ἐκείνῳ τὴν νίκην ἀπονεῖμαι, ὃς ἂν αὐτῶν ἄνθρωπον ὁδοιπόρον ἀποδύσῃ. Καὶ ὁ Βορέας ἀρξάμενος σφοδρὸς ἦν· τοῦ δὲ ἀνθρώπου ἀντεχομένου τῆς ἐσθῆτος μᾶλλον ἐπέκειτο. Ὁ δὲ ὑπὸ τοῦ ψύχους καταπονούμενος ἔτι μᾶλλον, καὶ περιττοτέραν ἐσθῆτα προσελάμβανεν, ἕως ἀποκαμὼν ⟨ὁ Βορέας⟩ τῷ Ἡλίῳ αὐτὸν παρέδωκε. Κἀκεῖνος τὸ μὲν πρῶτον μετρίως προσέλαμψε· τοῦ δὲ ἀνθρώπου τὰ περισσὰ τῶν ἱματίων ἀποτιθεμένου, σφοδρότερον τὸ καῦμα ἐπέτεινεν, ἕως οὗ πρὸς τὴν ἀλέαν ἀντέχειν μὴ δυνάμενος, ἀποδυσάμενος, ποταμοῦ παραρρέοντος ἐπὶ λουτρὸν ἀπῄει.

Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὸ πείθειν τοῦ βιάζεσθαι ἀνυτικώτερόν ἐστι.

Στα νέα Ελληνικά

Ο Βοριάς με τον Ήλιο συναγωνίζονταν ποιος θα καταφέρει να βγάλει το πανωφόρι ενός οδοιπόρου. Ο Βοριάς φυσούσε με όλητ ου τη δύναμη ελπίζοντας ότι έτσι θα του αρπάξει το πανωφόρι. Ο άνθρωπος όμως, για να μπορέσει να αντέξει σε τόσο έντονο κρύο άνεμο, έβαλε το κεφάλι του μέσα στην κοιλότητα ενός βράχου και τράβηξε το πανωφόρι του γύρω απο το κεφάλι και το στήθος του, αφήνοντας έτσι ξεσκέπαστη τη μέση του και έτσι, παρόλο που ήταν πολύ δυνατός ο άνεμος, δεν μπόρεσε να του πάρει το πανωφόρι, αφού ο άνθρωπος αντιστεκόταν τόσο. Ύστερα δοκίμασε ο Ήλιος. Πρώτα ζέστανε τον άνθρωπο να μην κρυώνει, έπειτα ζέστανε πολύ, τόσο που ο άνθρωπος ίδρωνε, γι' αυτό και έβγαλε το πανωφόρι του.