Αισώπου Μύθοι/Ανήρ πηρός

Αἰσώπου Μῦθοι Ἀνὴρ πηρός

Ἀνὴρ πηρὸς εἰώθει πᾶν τὸ ἐπιτιθέμενον εἰς τὰς αὐτοῦ χεῖρας ζῷον ἐφαπτόμενος λέγειν ὁποῖόν τί ἐστι. Καὶ δή ποτε λυκιδίον αὐτῷ ἐπιδοθέντος, ψηλαφήσας καὶ ἀμφιγνοῶν εἶπεν· «Οὐκ οἶδα πότερον λύκου ἐστὶν ἢ ἀλώπεκος ἢ τοιούτου τινὸς ζῴου γέννημα· τοῦτο μέντοι σαφῶς ἐπίσταμαι ὅτι οὐκ ἐπιτήδειον τοῦτο τὸ ζῷον προβάτων ποίμνῃ συνιέναι.»

Οὕτω τῶν πονηρῶν ἡ διάθεσις πολλάκις καὶ ἀπὸ τοῦ σώματος καταφαίνεται.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας άνθρωπος ήταν τυφλός, και συνήθιζαν να του δίνουν να ψηλαφήσει διάφορα ζώα κ να λέει τί ζώο είναι το κάθε ένα. Μιά φορά του δώσανε στα χέρια ένα λυκάκι, το ψηλάφησε κ είπε: "αυτό είναι ακόμα μικρό, γι' αυτό κ δέν είμαι σίγουρος άν είναι απο λύκο ή αλεπού ή απο παρόμοιο ζώο· πάντως ένα ξέρω με βεβαιότητα: αυτό το ζώο δέν πρέπει να το αφήσει κανείς κοντά σε πρόβατα!".

Όταν ένας άνθρωπος είναι κακός, ακόμα κ ένας τυφλός μπορεί να καταλάβει την κακία του, ακόμη κ άν είναι σε μικρή ηλικία που ακόμα δέν εξεδήλωσε το ποὶόντου. Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν κ όμως λένε οτι ο κακός δέν είναι κακός, κάποιοι ακόμα λένε οτι δέν υπάρχουν κακοί άνθρωποι! Υπάρχουν κ μάλιστα απο γεννησιμιού, καθώς κ το λυκάκι είναι απο τη φύσητου εχθρός των προβάτων.