Αισώπου Μύθοι/Ανήρ μεσοπόλιος και εταίραι

Αἰσώπου Μῦθοι Ἀνὴρ μεσοπόλιος καὶ ἑταῖραι

Ἀνὴρ μεσοπόλιος δύο ἐρωμένας εἶχεν, ὧν ἡ μὲν νέα ὑπῆρχεν, ἡ δὲ πρεσβῦτις. Καὶ ἡ μὲν προβεβηκυῖα αἰδουμένη νεωτέρῳ αὐτῆς πλησιάζειν, διετέλει, εἴ ποτε πρὸς αὐτὴν παρεγένετο, τὰς μελαίνας αὐτοῦ τρίχας περιαιρουμένη. Ἡ δὲ νεωτέρα ὑποστελλομένη γέροντα ἐραστὴν ἔχειν τὰς πολιὰς αὐτοῦ ἀπέσπα. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ ὑπὸ ἀμφοτέρων ἐν μέρει τιλλομένῳ φαλακρὸν γενέσθαι.

Οὕτω πανταχοῦ τὸ ἀνώμαλον ἐπιβλαβές ἐστι.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας άνθρωπος μέσης ηλικίας είχε δύο ερωμένες, η μία ήταν κάμποσο πιο νέα απο τον ίδιο και η άλλη κάμποσο πιο ηλικιωμένη. Όταν πήγαινε στη νέα, εκείνη ντρεπόταν να πηγαίνει με έναν άνθρωπο που είχε άσπρες τρίχες, και τους τις μαδούσε· όταν πήγαινε με την ηλικιωμένη, εκείνη ντρεπόταν να πηγαίνει με έναν άνθρωπο που φαινόταν νεότερος, γι' αυτό του μαδούσε τις μαύρες τρίχες. Έτσι, η μία του μαδούσε τις άσπρες τρίχες, η άλλη του μαδούσε τις μαύρες τρίχες, ο άνθρωπος κατάντησε φαλακρός.