Αισώπου Μύθοι/Ανήρ έχιν ανελόμενος

Αἰσώπου Μῦθοι Ἀνὴρ ἔχιν ἀνελόμενος

Ὥρᾳ χειμῶνος ἔχις τις πλησίον ὁδοῦ κατέκειτο καὶ τῇ τοῦ ψύχους σφοδρότητι ἐκινδύνευε διαφθαρῆναι. ἀνὴρ δέ τις παρερχόμενος καὶ ταύτην ἰδὼν κατώκτειρε, καὶ ἄρας τῆς γῆς τῷ ἰδίῳ κόλπῳ ἐναπέθετο. ἡ δὲ ἔχις διαθερμανθεῖσα εὐθὺς καιρίῳ δήγματι τὸν ἄνδρα ἀπέκτεινεν.

Οὗτος δηλοῖ ὡς ὁ φύσει κακός, κἂν ἀγαθόν τι παρὰ τινοσοῦν ἐπισπάσαιτο, τῷ εὐεργέτῃ μᾶλλον κακὰ ἀποδίδωσιν.

Στα νέα Ελληνικά

Μέσα στο χειμώνα κάποιος βρήκε κοντά στον εξοχικό δρόμο μία οχιά που απο το πολύ κρύο κινδύνευε να πεθάνει, λυπήθηκε την οχιά και την πήρε στον κόρφο του για να την σώσει. Η οχιά σάν ζεστάθηκε ζωντάνεψε, δάγκωσε τον άνθρωπο και τον θανάτωσε.