Αισώπου Μύθοι/Αλώπηξ κόλουρος

Αἰσώπου Μῦθοι Ἀλώπηξ κόλουρος

Ἀλώπηξ ὑπό τινος πάγης τὴν οὐρὰν ἀποκοπεῖσα, ἐπειδὴ δι’ αἰσχύνην ἀβίωτον ἡγεῖτο τὸν βίον ἔχειν, ἔγνω δεῖν καὶ τὰς ἄλλας ἀλώπεκας εἰς τὸ αὐτὸ προαγαγεῖν, ἵνα τῷ κοινῷ πάθει τὸ ἴδιον ἐλάττωμα συγκρύψῃ. Καὶ δὴ ἁπάσας ἀθροίσασα παρῄνει αὐταῖς τὰς οὐρὰς ἀποκόπτειν, λέγουσα ὡς οὐκ ἀπρεπὲς μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ περισσόν τι αὐταῖς βάρος προσήρτηται. Τούτων δέ τις ὑποτυχοῦσα ἔφη· «Ὦ αὕτη, ἀλλ’ εἰ ⟨μή⟩ σοι τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν τοῦτο συνεβούλευσας.»

Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόττει πρὸς ἐκείνους οἳ τὰς συμβουλίας ποιοῦνται τοῖς πέλας οὐ δι’ εὔνοιαν, ἀλλὰ διὰ τὸ ἑαυτοῖς συμφέρον.

Στα νέα Ελληνικά

Μιας αλεπούς της κόπηκε η ουρά σε μια παγίδα και ντρεπόταν τόσο που ένιωθε τον βίο αβίωτο. Τι έκανε λοιπόν; Συγκάλεσε όλες τις αλεπούδες σε σύσκεψη και εξέθεσε πολλά επιχειρήματα για τα οποία θα έπρεπε να κόψουν όλες τις ουρές τους. «Τι τις θέλουμε τις ουρές; Μόνο που μας ασκημίζουν! μας είναι ένα περιττό βάρος. Μας δυσκολεύουν στην κίνηση, μας κάνουν πιο αργές στο τρέξιμο. Μας δυσκολεύουν όταν κρυβόμαστε. Επιπλέον, προσελκύουν τους κυνηγούς, που θέλουν να μας πιάσουν για να πάρουν την ουρά μας.» Μια αλεπού της απάντησε: «Εσύ δεν τα συμβουλεύεις αυτά για το καλό μας, αλλά για το συμφέρον σου.»