Αισώπου Μύθοι/Αλώπηξ και πάρδαλις

Αἰσώπου Μῦθοι Ἀλώπηξ καὶ πάρδαλις

Ἀλώπηξ καὶ πάρδαλις περὶ κάλλους ἤριζον. Τῆς δὲ παρδάλεως παρ’ ἕκαστα τὴν τοῦ σώματος ποικιλίαν προβαλλομένης, ἡ ἀλώπηξ ὑποτυχοῦσα ἔφη· «Καὶ πόσον ἐγὼ σοῦ καλλίων ὑπάρχω, ἥτις οὐ τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν πεποίκιλμαι.»

Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοῦ σωματικοῦ κάλλους ἀμείνων ἐστὶν ὁ τῆς διανοίας κόσμος.

Στα νέα Ελληνικά

Η αλεπού με τη λεοπάρδαλη παραβγαίνανε για την ομορφιά τους. Η λεοπάρδαλη για να δείξει ότι είναι ομορφότερη, πρόβαλλε την ποικιλομορφία του σώματός της, ότι έχει λογιών λογιών βούλες, και όχι ομοιόμορφο τρίχωμα. -Μα εγώ, της λέει η αλεπού, υπερέχω πολύ από εσένα, γιατί την ποικιλομορφία την έχω στο χαρακτήρα μου κ στις ιδέες μου! ούτε να συγκριθεί δεν μπορείς μαζί μου!

Τούτος ο λόγος υποδηλώνει ότι είναι καλύτερος ο κόσμος του πνεύματος από τη σωματική ομορφιά.