Αισώπου Μύθοι/Αλώπηξ και πάρδαλις

Από Βικιθήκη
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Αἰσώπου Μῦθοι
Ἀλώπηξ καὶ πάρδαλις


Ἀλώπηξ καὶ πάρδαλις περὶ κάλλους ἤριζον. Τῆς δὲ παρδάλεως παρ’ ἕκαστα τὴν τοῦ σώματος ποικιλίαν προβαλλομένης, ἡ ἀλώπηξ ὑποτυχοῦσα ἔφη· «Καὶ πόσον ἐγὼ σοῦ καλλίων ὑπάρχω, ἥτις οὐ τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν πεποίκιλμαι.»

Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοῦ σωματικοῦ κάλλους ἀμείνων ἐστὶν ὁ τῆς διανοίας κόσμος.

Στα νέα Ελληνικά[Επεξεργασία]

Η αλεπού με τη λεοπάρδαλη παραβγαίνανε για την ομορφιά τους. Η λεοπάρδαλη για να δείξει ότι είναι ομορφότερη, πρόβαλλε την ποικιλομορφία του σώματός της, ότι έχει λογιών λογιών βούλες, και όχι ομοιόμορφο τρίχωμα. -Μα εγώ, της λέει η αλεπού, υπερέχω πολύ από εσένα, γιατί την ποικιλομορφία την έχω στο χαρακτήρα μου κ στις ιδέες μου! ούτε να συγκριθεί δεν μπορείς μαζί μου!

Τούτος ο λόγος υποδηλώνει ότι είναι καλύτερος ο κόσμος του πνεύματος από τη σωματική ομορφιά.