Αισώπου Μύθοι/Όνος και ονηλάτης

Από Βικιθήκη
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Αἰσώπου Μῦθοι
Ὄνος καὶ ὀνηλάτης


Ὄνος ὑπὸ ὀνηλάτου ἀγόμενος, ὡς μικρὸν τῆς ὁδοῦ προῆλθεν, ἀφεὶς τὴν λείαν ἀτραπὸν διὰ κρημνῶν ἐφέρετο. Μέλλοντος δὲ αὐτοῦ κατακρημνίζεσθαι, ὁ ὀνηλάτης ἐπιλαβόμενος τῆς οὐρᾶς, ἐπειρᾶτο μεταπεριάγειν αὐτόν. Τοῦ δὲ εὐτόνως ἀντιπίπτοντος, ἀφεὶς αὐτὸν ἔφη· «Νίκα· κακὴν γὰρ νίκην νικᾷς.»

Πρὸς ἄνδρα φιλόνεικον ὁ λόγος εὔκαιρος.

Στα νέα Ελληνικά[Επεξεργασία]

Ένας γάιδαρος μαζί με τον ονηλάτη οδηγό του βάδιζαν σε έναν φαρδύ δρόμο, σε ένα σημείο ο γάιδαρος ξεστράτισε κ άρχισε να κατρακυλάει σε έναν γκρεμό. Ο ονηλάτης τον άρπαξε απο την ουρά κ τον τραβούσε κατα την ανηφόρα να τον γλυτώσει, αλλα ο γάιδαρος δέν σταματούσε τη φόρα του. Ήταν σάν μιά διελκυστίνδα που συναγωνίζονταν οι δυό, ποιός θα τραβήξει τον άλλο προς το μέρος του. Ώσπου ο ονηλάτης δέν άντεχε άλλο να τραβάει απο την ουρά, τα χέρια του εξαντλήθηκαν, κ τον άφησε να κατρακυλήσει λέγοντας: "με νίκησες! εντάξει, νίκα, αλλα είναι για το κακό σου".