Αγάπη (Γρυπάρης)
| ←Όνειρο γυρισμού | Σκαραβαίοι και Τερρακότες Συγγραφέας: Αγάπη |
Ύπνος→ |
Οταν μὲς στὴν καρδιὰ τοῦ ἀγρίου χειμῶνα
μιὰ ἀνοιξιάτικη γίνῃ καλωσύνη,
τοῦ βίου μου τὸ σκληρότατον ἀγῶνα
ἕνα ὅραμα εἰρήνης μοῦ ἁπαλύνει:
Μὲς στὴν κορφὴ τῆς θάλασσας, ποῦ μόνα
λίγ’ ἀνθόκριν’ ἀφροῦ θὲ νἄχουν μείνῃ,
ἔρχεται, ἰδού! ἡ χρυσόφτερη Ἀλκυόνα
τὴ φωλιὰ τῶν ἐρώτων της καὶ στήνει.
Ἕνα ὄνειρο εἰρήνης ὅμοιο κάνω·
νἄρχουνται δυὸ χεράκια, ὢ χέρια! ἐπάνω
στὴν καρδιά μου νὰ στήνουν μιὰ φωλιά,
Καὶ δὲν λυγίζει — οὐδ’ ὅσο ἀπ’ τὰ βελοῦδα
πἀκουμπᾷ σ’ ἕναν κρίνο ἡ πεταλούδα,
ἀνάλαφρα, χνουδᾶτα, μιὰ σταλιά…