Σελίδα:Ποιήματα (Βασίλης Μιχαηλίδης 1911).pdf/106

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
99

γιατὶ τ’ ἀστροπελέκημα τὸ ξέρουν τοῦ ματιοῦ σου
καὶ τὰ κορμιά των ξέρουνε τὴν κόψη τοῦ σπαθιοῦ σου
καὶ τρέχουν κάτω, ποιὸ βαθιὰ σ’ τὸ χῶμα νὰ κρυφθοῦσιν
μήπως τοὺς δῇ τὸ μάτι σου καὶ ξανασκοτωθοῦσιν.



Σ’ τὴν ἀγκαλιά σου τώρα πιὰ μὲ κάμνει ἡ χαρά μου
νὰ λησμονήσω τὰ πολλὰ, τ’ ἄπειρα βάσανά μου
εὔχομαι τώρ’ ἀπὸ καρδιᾶς καὶ ὁ Θεὸς νὰ δώσῃ
κι’ ὅλα τὰ σκλάβ’ ἀδέλφια μου νὰ τὰ ἐλευθερώσῃ
ὅλα τὰ σκλάβ’ ἀδέλφια μου, τὰ σκλάβα τὰ παιδιά σου
ν’ ἀξιωθοῦν καθὼς κ’ ἐγὼ τὴν θείαν ἀγκαλιά σου
κ’ ἕνα κορμὶ καὶ μιὰ καρδιὰ νὰ γείνῃ ἡ φυλή μας
κ’ ἡ πανελλήνιος χαρὰ νὰ ἦνε ἡ γιορτή μας.

Μάρτιος 1900.