εὐκινησίαν εἶχον διὰ τῆς ἀσκήσεως, ὥστε βοηθούμενοι ὑπὸ τῶν χαιτῶν τῶν ἵππων ἰσοδρόμουν πρὸς αὐτούς.
49. Ὡς δ’ ὁ Καῖσαρ ἐνόησεν, ὅτι ὁ Ἀριόβιστος διέμενεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ, ἵνα μὴ ἐπὶ πλεῖον ἀποκωλύηται τῶν ἐπιτηδείων, πέραν τοῦ τόπου, ἐν ᾧ οἱ Γερμανοὶ ἐστρατοπέδευσαν, περὶ τὰ ἑξακόσια βήματα ἀπ’ αὐτῶν ἐξέλεξε τόπον ἐπιτήδειον πρὸς στρατόπεδον καὶ τριπλῆν παράταξιν σχηματίσας ἦλθε πρὸς τοῦτον τὸν τόπον. Καὶ τὴν μὲν πρώτην καὶ δευτέραν τάξιν διέταξε νὰ ἦναι ἐν τοῖς ὅπλοις, τὴν δὲ τρίτην νὰ ὀχυρώνῃ τὸ στρατόπεδον. Οὗτος δ’ ὁ τόπος, ὡς ἐλέχθη, ἀπεῖχεν ἀπὸ τῶν πολεμίων περὶ τὰ ἑξακόσια βήματα. Ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριόβιστος ἔπεμψε περὶ τὰς ἑκκαίδεκα χιλιάδας ψιλῶν μεθ’ ἅπαντος τοῦ ἱππικοῦ, ἵνα ἐκφοβήσωσι τοὺς ἡμετέρους καὶ ἀποκωλύσωσιν αὐτοὺς τῆς ὀχυρώσεως Ἀλλ' οὐδὲν ἧττον ὁ Καῖσαρ, ὅπως καὶ πρότερον εἶχεν ὁρίσῃ, διέταξε τὰς μὲν δύο τάξεις νὰ ἀποκρούωσι τὸν ἐχθρὸν, τὴν δὲ τρίτην νὰ ἀποτελῇ τὸ ἔργον. Ὀχυρωθέντος δὲ τοῦ στρατοπέδου δύο ἐνταῦθα λεγεῶνας κατέλιπεν καὶ μέρος τοῦ ἐπικουρικοῦ, τὰς δὲ λοιπὰς τέσσαρας ἐπανήγαγεν εἰς τὸ μεῖζον στρατόπεδον.
50. Τῇ δὲ προσεχεῖ ἡμέρᾳ ὁ Καῖσαρ κατὰ τὴν συνήθειάν του ἐξ ἀμφοτέρων τῶν στρατοπέδων ἐξήγαγε τὰς δυνάμεις του καὶ ὀλίγον τι ἀπὸ τοῦ μείζονος στρατοπέδου προχωρήσας παρέταξε τὸν στρατὸν, καὶ ἔδωκεν εὐκαιρίαν τῆς μάχης εἰς τοὺς πολεμίους. Ἀλλ’ ἐπειδὴ οὐδὲ τότε εἶδεν αὐτοὺς προελθόντας, περὶ τὴν μεσημβρίαν ἐπανήγαγε τὸν στρατὸν εἰς τὸ στρατόπεδον. Τότε δὲ τέλος ὁ Ἀριόβιστος ἔπεμψε μέρος τῆς δυνάμεώς του, ἵνα προσβάλῃ τὸ μικροτέρον στρατόπεδον. Σφοδρῶς δ’ ἑκατέρωθεν μέχρι τῆς ἑσπέρας ἐπολέμησαν. Κατὰ δὲ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου, πολλῶν ἑκατέρωθεν τρωθέντων, ὁ Ἀριόβιστος ἐπανήγαγε τὰς δυνάμεις του εἰς τὸ στρατόπεδον. Ἐρωτῶν δὲ τοὺς αἰχμαλώτους ὁ Καῖσαρ, διατὶ ὁ Ἀριόβιστος δὲν συνῆπτε κρίσιμόν τινα μάχην, ἀνεύρισκε ταύτην τὴν αἰτίαν, ὅτι παρὰ τοῖς
