τῆς πολιτείας ὑπὸ τοῦ Γαΐου Βαλερίου Φλάκκου, καὶ διὰ τὴν πίστιν καὶ διὰ τὴν γνῶσιν τῆς Γαλατικῆς γλώσσης, τὴν ὁποίαν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ μετεχειρίζετο ἤδη ὁ Ἀριόβιστος διὰ τὴν μακρὰν συνήθειαν, καὶ διότι οἱ Γερμανοὶ δὲν εἶχον αἰτίαν νὰ κακοποιήσωσιν αὐτὸν, καὶ τὸν Μάρκον Μέτιον, ὅστις ἦτο ξένος τοῦ Ἀριοβίστου. Εἰς τούτους δὲ παρήγγειλεν, ὅσα εἴπῃ ὁ Ἀριόβιστος νὰ μάθωσι καὶ ἀπαγγείλωσι πρὸς αὐτόν. Ἀλλὰ τούτους ἅμα ἰδὼν ὁ Ἀριόβιστος παρ’ ἑαυτῷ ἐν τῷ στρατοπέδῳ, ἐπὶ παρουσίᾳ τοῦ στρατοῦ ἀνεφώνησε: διὰ τί ἦλθον πρὸς αὐτόν; ἢ ἵνα κατασκοπεύσωσι; Ἐπιχειροῦντας δὲ νὰ ὁμιλήσωσιν ἐκώλυσε καὶ εἰς τὰς ἁλύσεις ἔῤῥιψε.
48. Κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἀνέζευξε καὶ τεσσαράκοντα ὀκτὼ στάδια ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου τῶν Ῥωμαίων ἐστρατοπέδευσε. Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ παρὰ τὸ στρατόπεδον τοῦ Καίσαρος παρήγαγε τὰς δυνάμεις του καὶ ἑκκαίδεκα στάδια πέραν αὐτοῦ ἐστρατοπέδευσεν ἐπὶ τῷ σκοπῷ, ὅπως ἀποκλείσῃ τὸν Καίσαρα τοῦ σίτου καὶ τῶν λοιπῶν ἐπιτηδείων τῶν προσκομιζομένων ἐκ τῶν Σηκουανῶν καὶ Αἰδούων. Ἐκ ταύτης δὲ τῆς ἡμέρας ἐπὶ πέντε ἀλλεπαλλήλους ἡμέρας ὁ Καῖσαρ πρὸ τοῦ στρατοπέδου προήγαγε τὰς δυνάμεις του, ὥστε, ἐὰν ὁ Ἀριόβιστος ἐπεθύμει νὰ ἀγωνισθῇ, νὰ μὴ στερῆται εὐκαιρίας. Ἀλλ’ ὁ Ἀριόβιστος κατὰ πάσας μὲν ταύτας τὰς ἡμέρας ἐπέσχεν ἐν τῷ στρατοπέδῳ τὸν στρατὸν, καθ’ ἑκάστην δὲ ἡμέραν ἱππομάχησε. Τοῦτο δὲ ἦτο τὸ εἶδος τῆς μάχης, εἰς ὃ ἦσαν ἐξησκημένοι οἱ Γερμανοί. Ἦσαν ἓξ, χιλιάδες ἱππέων καὶ ἰσάριθμοι πεζοὶ ταχύτατοι καὶ ἀλκιμώτατοι, οὓς ὃ ἁπάσης τῆς δυνάμεως ἕκαστοι ἑκάστους τῆς ἰδίας σωτηρίας ἕνεκα ἐξέλεξαν· μετὰ τούτων δὲ ἐμάχοντο ἀπὸ κοινοῦ. Καὶ οἱ μὲν ἱππεῖς πρὸς τούτους μετέβαινον· οὗτοι δέ, ἐάν τι χαλεπώτερον ὑπῆρχε, συνέτρεχον, ἐὰν δέ τις καιριώτερον τραῦμα λαβὼν κατέπιπτεν ἐκ τοῦ ἵππου, περιΐσταντο· ἐὰν δέ που ἦτο ἀνάγκη προσωτέρω νὰ προχωρήσωσι ἢ ταχύτερον νὰ ὑποχωρήσωσι, τοσαύτην
