πόλιν τοῦ φόβου, ἀπῄτησε πρὸς τιμωρίαν τὸν πρωταίτιον ἐκείνου τοῦ κακουργήματος καὶ τὸν παροξυντὴν τοῦ πολέμου, τὸν Γουτρουάτον. Οὗτος εἰ καὶ δὲν ἐνεπίστευεν ἑαυτὸν οὐδὲ εἰς τοὺς συμπολίτας, ὅμως ταχέως τῇ ἐπιμελείᾳ πάντων ἀναζητηθεὶς ἀπάγεται εἰς τὸ στρατόπεδον. Ὁ δὲ Καῖσαρ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἀναγκάζεται νὰ τιμωρήσῃ αὐτὸν ἕνεκα τῆς μεγίστης συῤῥοῆς τῶν στρατιωτῶν, οἵτινες ἀπέδιδον εἰς τὸν Γουτρουάτον πάντας τοὺς κινδύνους καὶ τὰς βλάβας τοῦ πολέμου, οὕτως ὥστε μαστιγωθεὶς μέχρι θανάτου εἶτα ἀπεκόπη διὰ τοῦ πελέκεως.
39. Ἐνταῦθα ἐκ συχνῶν ἐπιστολῶν τοῦ Κανινίου πληροφορεῖται τὰ περὶ Δράππητος καὶ Λουκτηρίου γενόμενα καὶ τὴν σταθερὰν ἀπόφασιν τῶν ἀστῶν, εἰ καὶ κατεφρόνει τὴν ὀλιγότητα αὐτῶν, ὅμως ἔκρινεν ἀναγκαῖον νὰ τιμωρήσῃ μεγάλως τὴν ἐπιμονὴν αὐτῶν, ἵνα μὴ σύμπασα ἡ Γαλατία νομίζῃ ὅτι δὲν ἔλειψαν εἰς αὐτὴν δυνάμεις, ἵνα ἀντισταθῇ, ἀλλ’ εὐστάθεια, καὶ ἵνα μὴ ἐκ τοῦ παραδείγματος τούτου αἱ λοιπαὶ πόλεις πεποιθυῖαι εἰς τὸ ἐπίκαιρον τῶν τόπων ζητήσωσιν ἐλευθερίαν, ἀφ’ οὗ μάλιστα ἐγίνωσκεν ὅτι εἰς πάντας τοὺς Γαλάτας ἦτο γνωστὸν ὅτι ἡ στρατηγία αὐτοῦ ἔμελλε νὰ διαρκέσῃ ἐπὶ ἓν μόνον θέρος, καθ’ ὃ ἂν ἤθελον δυνηθῇ νὰ ὑπομείνωσι, τὸν πόλεμον οὐδένα πλέον κίνδυνον ἤθελον νὰ φοβῶνται.
40. Ἀφ’ οὗ ὁ Καῖσαρ παρὰ πάντων τὴν προσδοκίαν, ἦλθεν εἰς τὸ Οὐξελλόδουνον καὶ παρετήρει τὴν πόλιν περικεκλεισμένην διὰ τῶν ὀχυρωμάτων, καὶ ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἔβλεπεν ὅτι ἐπὶ οὐδενὶ ὅρῳ ἠδύνατο νὰ ἀποχωρήσῃ τῆς πολιορκίας, ἀφ’ ἐτέρου δὲ ἔμαθε παρὰ τῶν αὐτομόλων ὅτι οἱ ἀστοὶ εἶχον μεγίστην ἀφθονίαν σίτου, ἀπεπειράθη νὰ ἀποκλείσῃ τὸν ἐχθρὸν τοῦ ὕδατος. Ποταμὸς διεχώριζε τὸ κατώτατον μέρος τῆς κοιλάδος, ἥτις περιεζώννυε ὅλον σχεδὸν τὸ ὄρος, ἐν ὧ ἔκειτο ἡ πανταχόθεν ἀπότομος πόλις Οὐξελλόδουνον. Ἀλλὰ τοῦτον τὸν ποταμὸν νὰ ἀποτρέψῃ ἀπεκώλυεν ἡ φύσις τοῦ τόπου· διότι ἐν ταῖς κατωτάταις ὑπωρείαις οὕτως ἔῤῥεεν, ὥστε οὐδαμόσε ἠδύνατο νὰ παροχετευθῇ διὰ βαθειῶν τά-
