ζοὺς Γερμανοὺς, ἄνδρας ταχυτάτους, εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν ἐχθρῶν· αὐτὸς δὲ τὴν μὲν μίαν λεγεῶνα διανέμει εἰς τὰ τρία στρατόπεδα, τὴν δ’ ἑτέραν εἰς μάχην παρεσκευασμένην ἄγει μεθ' ἑαυτοῦ. Προσελθὼν δ’ ἐγγύτερον τῶν ἐχθρῶν μανθάνει παρὰ τῶν κατασκόπων, οὓς εἶχε προπέμψῃ, ὅτι οἱ βάρβαροι, ὅπως εἶναι σχεδὸν ἡ συνήθεια αὐτῶν, καταλιπόντες τὰς ἄκρας κατεβίβασαν τὸ στρατόπεδον παρὰ τὰς ὄχθας ποταμοῦ, ἀλλ’ οἱ Γερμανοὶ καὶ οἱ ἱππεῖς παρὰ τὴν προσδοκίαν πάντων καὶ ἐξ ἀπροόπτου ἐπιπεσόντες συνῆψαν μάχην. Τοῦτο μαθὼν προσάγει τὴν λεγεῶνα ἔνοπλον καὶ παρατεταγμένην. Οὕτως αἰφνιδίως ἅμα δοθέντος τοῦ σημείου ἁπανταχόθεν καταλαμβάνονται αἱ ἄκραι. Ὡς τοῦτο συνέβη, οἱ Γερμανοὶ καὶ οἱ ἱππεῖς ἰδόντες τὰς σημαίας τῆς λεγεῶνος σφοδρότατα μάχονται. Παραχρῆμα δὲ καὶ αἱ κοόρτεις πανταχόθεν ἐφορμῶσι, καὶ πάντας ἢ φονεύσαντες ἢ συλλαβόντες γίνονται κύριοι μεγάλης λείας. Ἐν τῇ μάχῃ ταύτῃ καὶ αὐτὸς ὁ Δράππης συλλαμβάνεται.
37. Ὁ Κανίνιος εὐτυχέστατα πολεμήσας, μηδενὸς σχεδὸν στρατιώτου τραυματισθέντος, ὑποστρέφει, ἵνα πολιορκήσῃ τοὺ ἀστοὺς, καὶ τὸν ἐξωτερικὸν ἐχθρὸν ἐξολοθρεύσας, οὗ διὰ τὸν φόβον εἶχεν ἀποκωλυθῇ πρότερον νὰ διαθέσῃ τὰς φρουρὰς καὶ νὰ περιβάλῃ δι’ ὀχυρώσεως τοὺς ἀστοὺς, ἐπιτάττει νὰ ἐργάζωνται πανταχοῦ. Τῇ ὑστεραίᾳ ἔρχεται ἐνταῦθα καὶ ὁ Γάϊος Φάβιος μετὰ τῶν δυνάμεων αὐτοῦ καὶ ἀναλαμβάνει μέρος τῆς πόλεως, ἵνα πολιορκήσῃ.
38. Ἐν τοσούτῳ ὁ Καῖσαρ καταλείπει τὸν ταμίαν Μάρκον Ἀντώνιον ἐν τῇ χώρα τῶν Βελλουάκων, ἵνα μὴ αὖθις δοθῇ εἰς τοὺς Βέλγας εὐκαιρία νεωτερισμῶν. Αὐτὸς δὲ προσέρχεται εἰς τὰς λοιπὰς πόλεις, ἐπιτάττει ὁμήρους καὶ παρηγορῶν ἀναθαῤῥύνει πάντας τοὺς φοβουμένους. Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν χώραν τῶν Καρνούτων, ὧν ἐν τῇ πόλει, ὡς ὁ Καῖσαρ ἐξέθηκεν ἐν τῷ προηγουμένῳ βιβλίῳ, ἐγένετο ἀρχὴ τοῦ πολέμου, ἐπειδὴ παρετήρει ὅτι ἐκείνοι ἐφοβοῦντο τὰ μέγιστα διὰ τὴν συνείδησιν τῆς πράξεως, ἵνα ταχύτερον ἀπαλλάξῃ τὴν
