ὅτι ἐκδικοῦνται ἀλλήλους διὰ μικροπράγματα μὲ πολὺ κακόβουλον τρόπον. Κόπτουν τὰ νεόφυτα τοῦ πλησίον, τοῦ ἐχθροῦ των, καὶ κόπτουν τοὺς μαστοὺς τῶν αἰγῶν διὰ νὰ τὸν ζημιώσουν τοιουτοτρόπως καὶ τὸν πληγώσουν θανασίμως. Κἄποιος αὐστηρότατος νόμος, καὶ αὐτὸς ἀμειλίκτως ἐφαρμοζόμενος, θὰ χρειασθῇ διὰ νὰ ἔλθουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ εἰς θεογνωσίαν. Τοὺς βασανίζουν ὅμως πολὺ καὶ τοὺς ἐξαγριώνουν οἱ σκληροὶ αὐθένται-ἐπιχειρηματίαι τοῦ τόπου.
Ἐπιβίβασις καὶ ἀποβίβασις ἐδῶ, καθὼς καὶ εἰς τὴν Ἴμβρον, εἶναι δυσκολώτατον πρᾶγμα κατὰ τὸν χειμῶνα διὰ τὴν ἔλλειψιν ἀσφαλοῦς ὁπωσδήποτε ὅρμου. Τὰ πλοιάρια ἀνασύρονται εἰς τὴν ἀκτήν. Ἄλλη σωτηρία δὲν ὑπάρχει.
Ἀντικρύ μας εἴχομεν ἐπὶ ἀρκετὴν ὥραν τὴν εἴσοδον τοῦ Ἑλλησπόντου. Διακρίνομεν καλῶς καὶ τοὺς φανοὺς αὐτῆς. Τί ἐξευτελισμὸς τῶν Τούρκων! Δεσμοφύλακές των ἡμεῖς, τοὺς κρατοῦμεν ἐκεῖ μέσα εἰς τὴν εἱρκτήν των. Ἡ Ἐλευθερία μετρᾷ σήμερα μὲ βία γῆν καὶ θάλασσαν.
Ἦτο σκότος βαθὺ τῆς νυκτός, ὅταν ἐπλησιάσαμεν εἰς ὀλίγων μέτρων ἀπόστασιν τὰ ἀμυδρὰ φῶτα τοῦ λιμένος τῆς Θάσου. Μὲ ῥῖγος ᾐσθανόμην τί θὰ ἐσήμαινεν, ἂν ἐπρόκειτο ν’ ἀποβιβασθῶμεν τοιαύτην ὥραν εἰς τουρκικὸν λιμένα, καὶ ἐν βαθείᾳ εἰρήνῃ, ἐννοεῖται. Τώρα γελαστοί, ζωηροὶ ναυτόπαιδες Ἕλληνες μᾶς ὑποδέχονται. Μὲ προχείρους μόνον διατυπώσεις ἀποβιβαζόμεθα. Ἐφημερίδες, νέα, εἶναι ἡ πρώτη ἐρώτησις τοῦ μικροῦ ἀγήματος τῶν ναυτῶν καὶ τῶν ἐγχωρίων. Ἡ Θάσος ἔχει τώρα ἅπαξ τῆς ἑβδομάδος διὰ τοῦ ἀτμοπλοίου τῆς ἐπιτάξεως συγκοινωνίαν μὲ τὸν Πειραιᾶ μόνον καὶ μὲ κανένα ἄλλον λιμένα. Πρέπει νὰ περιμένουν ὀκτὼ ἕως δώδεκα ἡμέραις ἐν κακοκαιρίᾳ, ἕως ὅτου μάθουν τί γίνεται εἰς τὴν Μακεδονίαν, εἰς τὴν Ἤπειρον, εἰς τὰς νήσους. Διότι αὐτὰ εἶναι μόνον τὰ νέα ποῦ ἐπιθυμοῦν ν’ ἀκούσουν.
Κὰι ἡ ἐπιοῦσα ἡμέρα καὶ ὅλαι αἱ ἄλλαι, κατὰ τὰς ὁποίας διέμεινα εἰς τὴν νῆσον, ἦσαν βροχεραί, τρικυμιώδεις. Ἐγνώρισα ἑπομένως μόνον τὸν Λιμένα, τὴν πρωτεύουσαν τῆς νήσου. Ἀλλ' εἶχα εὐκαιρίαν νὰ περιπλεύσω καὶ τὸ πλεῖστον αὐτῆς μὲ τὸ μικρὸν γερμανικὸν ἀτμόπλοιον, τὸ ἐκτελοῦν τὴν ὑπηρε-
