σον», ζητοῦντες ὅ,τι ἐξ Ἀθηνῶν τοῖς ἐστέλλετο. Εἰς ἕνα νεαρὸν ἀξιωματικὸν ἐγνώριζα ὅτι ἐφρόντισεν ἡ σύζυγος νὰ στείλῃ μαζὶ μὲ τὸ γράμμα καὶ ποτήριον γλυκοῦ. Ἀλλὰ φεῦ! μόνον τὸ γράμμα ἔφθασε σῶον καὶ ἀβλαβές. Μοῦ κάμνει ἐντύπωσιν ἡ εὐρωστία τῶν ἀξιωματικῶν καὶ ἱδίως τὸ καλοθρεμμένον καὶ παχουλὸν πρόσωπόν των. Ἡ κοπιεδωστάτη ὑπηρεσία τοὺς ὠφέλησεν ὅλους. Ἡ ὑπηρεσία εἰς τὰ περιπολοῦντα ἀντιτορπιλικὰ καὶ τορπιλλικὰ εἶναι βαρυτάτη μὲ τὴν φρικτὴν κακοκαιρίαν ποῦ ἐπικρατεῖ ἀπὸ ἑβδομάδων. Καὶ ὅταν ἐπανέλθουν ἀπὸ τὴν διήμερον περιπολίαν, ἀνθρακεύουν ἐπὶ εἰκοσιτέσσαρας ὥρας. Τοῦτο εἶναι ὅχι ἐλαφροτέρα ὑπηρεσία. Τὰ ἀντιτορπιλλικὰ «τρώγουν φοβερὸ κάρβουνο». Καὶ ἀμέσως πάλιν πρέπει νὰ ἐξέλθουν εἰς τὸ τρικυμιῶδες πέλαγος· ἐννοεῖται νύκτα καὶ ἡμέραν· ἰδίως νύκτα, χωρὶς φῶτα, μὲ τὰ μάτια τέσσερα.
Οἱ ναῦται μοῦ φαίνονται ἀληθινοὶ λύκοι τῆς θαλάσσης. Τί μορφαί, φοβερὰ σκληραγωγημέναι ἀπὸ τὸν κόπον καὶ τὰ κύματα! Ὁ στόλος μας διέρχεται σχολεῖον ἀπαράμιλλον, διότι εἶναι σχολεῖον τοῦ πολέμου. Ποῖον σῶμα ναυτῶν καὶ ἀξιωματικῶν ἑτοιμάζει ὁ πόλεμος αὐτὸς καὶ διὰ τὸ μέλλον, εἶναι εὐνόητον. Καὶ ἐπάνω εἰς ὅλα κυβερνῆται σιδερένιοι, ναύαρχος χαλύβδινος. Κυβέρνα, Ἑλλάς, τὰ κύματα!...
Τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας ἡ «Πελοπόννησος» ἡ κομψὴ ἀνεπαύετο πλησίον τοῦ φοβεροῦ τὴν ὄψιν Μπάρμπα-Γεώργου. Ὁ βορρᾶς ἦτο ἀμείλικτος. Τέλος τὴν τρίτην νύκτα μετὰ τὰ μεσάνυκτα ἐβγῆκεν εἰς τὸ πέλαγος καὶ τὸ πρωΐ εὑρισκόμεθα εἰς τὴν Ἴμβρον. Καλὰ-καλὰ ὅμως δὲν ἀντελήφθην τὴν νῆσον. Ὁ σάλος ἐξακολουθοῦσεν ἀκόμη. Κατόπιν ἐπρόβαλεν ὁ ἥλιος ὀλίγον, ὅτε παρεπλέομεν τὴν μεγαλοπρεπεστάτην Σαμοθρᾴκην καὶ μετὰ πολλὴν ὥραν μὲ δυσκολίαν ἀγκυροβολήσαμεν δι' ὀλίγας στιγμὰς εἰς τὸν ἀνοικτὸν ὅλως διόλου ὅρμον της.
Τὸ βουνὸν τῆς Σαμοθρᾴκης, χιονοσκεπές, σχεδὸν δύο χιλιάδες μέτρα ὑψηλόν, ἀνυψωνεται τόσον ἀποτόμως ἀμέσως ἀπὸ τὴν θάλασσαν, ὥστε φαίνεται πολὺ ὑψηλότερον τῶν ὑψηλῶν βουνῶν τῆς Ἑλλάδος. Εἶναι καὶ ἀρκετὰ δασώδης ἡ νῆσος καὶ εὔφορος. Οἱ κάτοικοί της ὅμως δὲν εἶναι φαίνεται καί πολὺ καλόβουλοι ἄνθρωποι. Ὁ ἀξιωματικὸς λιμενάρχης μᾶς λέγει
