Ἐξημερώθημεν ἐκεῖ μὲ φρικτὸν καιρόν. Ἄνεμος σφοδρότατος, βροχή, σύνεφα πυκνότατα, χιόνι εἰς τὰ ὑψηλότερα μέρη, ἔξω εἰς τὸ πέλαγος ἀγρία θάλασσα. Ὁ Μοῦδρος ὅμως εἶναι ἀσφαλέστατος κόλπος. Ὅλος ὁ στόλος μας, πλὴν τῶν περιπολούντων καὶ φρουρούντων τὴν θάλασσαν ἀντιτορπιλλικῶν, ἦτο ἕτοιμος πρὸς ἔξοδον πᾶσαν στιγμήν. Πλῆθος φορτηγῶν ἦσαν παρόντα διὰ τὰς ἄλλας χρείας. Ἔδιδαν ἄνθρακας, πολεμοφόδια καὶ πετρέλαιον. Πετρέλαιον χρειάζεται ὁ «Δελφίν», τὸ καταδυόμενον, μὲ τὴν ἀλλόκοτον μορφήν του. Καὶ ὁ γνωστὸς τοῦ ἐν Σαλαμῖνι ναυστάθμου «Καρχαρίας», γυρίζει ἐκεῖ ἐπάνω-κάτω. Φέρνει νερὸν ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκην! Τὸ χρειάζονται, ὡς ἤκουσα, εἰς μεγάλας ποσότητας ἰδίως τὰ τρία παλαιὰ θωρηκτά.
Ἡ ξηρὰ ὅμως ἡ περὶ τὸν κόλπον εἶναι ἀθέατος ἕνεκα τῶν νεφῶν. Μετὰ τρεῖς ἑβδομάδας, ἐπιστρέφων μὲ καλλίτερον καιρόν, παρετήρησα ὅτι λευκὰ χωρία κατοικοῦνται ὀλίγον ὑψηλότερα τῶν ἀκτῶν. Δένδρον ὅμως ἢ φυτὸν δὲν διακρίνεται πουθενά. Φαίνεται ὡς διὰ νόμου ἀπηγορευμένη ἡ φύτευσίς των. Πραγματικῶς δάσος δὲν ὑπάρχει εἰς τὴν νῆσον, εὔφορον ἄλλως καὶ κτηνοτρόφον. Δὲν ὑπάρχει καὶ κανέν ὑψηλὸν βουνόν. Τὸ ὑψηλότερον ἔχει ὀλιγώτερον τῶν πεντακοσίων μέτρων ὕψος. Μἐλλον ὅμως γεωργικὸν καὶ κτηνοτροφικὸν ἔχει μέγα ἡ νῆσος. Ἤκουσα ὅτι Λήμνιος ἐν Αἰγυπτῳ πλουτήσας ἔχει προσδιορίσῃ διὰ τοιοῦτον σκοπὸν χιλιάδας τινὰς λιρῶν. Τοιαύτην τοὐλάχιστον διάθεσιν τῶν χρημάτων ζητεῖ, καθὼς ἔμαθα, ὁ νῦν μητροπολίτης, πρῴην Μοναστηρίου καὶ Βοδενῶν. Πρέπει νὰ εἶναι κἄτι τι ἀνώτερον παρὰ σπάνιος κληρικὸς ὁ ἱεράρχης οὗτος.
Σκέπτομαι ὅτι καὶ ἀρχαιολογικῶς θὰ εἶναι σπουδαία ἡ νῆσος. Οἱ κληροῦχοι Ἀθηναῖοι ἀνέθεσαν εἰς τὴν Ἀκρόπολιν τῶν Ἀθηνῶν τὴν ὑπὸ τοῦ Φειδίου ποιηθεῖσαν περίφημον «Λημνίαν Ἀθηνᾶν». Ἐκ τῆς Λήμνου φιλόπατρις ἀνὴρ μετέφερεν εἰς τὸ Μουσεῖον τῶν Ἀθηνῶν καὶ τὴν σπουδαιοτάτην μὲ ἑλληνικὰ γράμματα γραμμένην ἐπιγραφὴν τυρρηνικῆς ἴσως γλώσσης. Δὲν θὰ κρύπτῃ ἆρα γε ἡ γῆ τῆς νήσου καὶ ἄλλα ὅμοια εὑρήματα;
Ἀλλὰ τὰς σκέψεις αὐτὰς ἀποκρούω ἐνώπιον τοῦ ὡραῖου θεάματος τῶν ναυτῶν καὶ ἀξιωματικῶν τῶν τορπιλλικῶν καὶ ἀντιτορπιλλικῶν μας. Ἔρχονται μερικοὶ εἰς τὴν «Πελοπόννη-
