Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
— 12 —
Αἴφνῃς ἐπήδησεν ἐκτὸς
τῆς πρώρας μεταξύ των.
Ἦτον τὴν ἔκφρασιν φρικτὸς,
καὶ σκοτεινότερον νυκτὸς
τὸ μέτωπόν του ἦτον.
Κτυπᾷ τὸν πόδα του βοῶν,
καὶ δι’ ἁρμῶν καὶ κάλων
τρύζει τὸ πλοῖον φρικιῶν
ἀπὸ τῶν ἄκρων κεραιῶν
ὡς ἄκρων τῶν ὑφάλων.
Ἰδοὺ, ἐξ ἕω καὶ δυσμῶν,—
ὦ θαῦμα καὶ ὦ φρίκη!—
ὡς εἰς δεινὸν κατακλυσμὸν
τὰ κύματα μετὰ βρασμῶν
ὁρμοῦν οὐρανομήκη.
Νὺξ ἦλθε μέλαινα. Περᾷ
ἡ ἀστραπὴ τὸ σκότος,
κ’ εἰς τὰ πυργούμενα νερὰ
κατὰ λυσσῶντος τοῦ βοῤῥᾶ
λυσσῶν παλαίει νότος.
Ὡς ὠρυόμενα κυνῶν
ἠκούοντο ἀγέλαι
εἰς τὸν εὐρὺν ὠκεανὸν,
καὶ πελιδναὶ τὸν οὐρανὸν
διέτρεχον νεφέλαι.
