ρεως, καὶ περικλείουσαν ὀκτὼ λόφους (ἢ ὄρη ὡς ὠνόμαζον αὐτὰ) εἰς τὸ τεῖχός της. Τὸ Καπιτώλιον ἢ Καπιτωλεῖον ὅρος, τὸ Παλάτιον, τὸ Κυϊρῖνον, τὸ Καίλιον, τὸ Ἀδεντῖνον ὅρος, τὸν Ἑσκυλῖνον λόφον, τὸ Οὐϊμινάλιον καὶ Ἰανίκουλον. Τὸ τεῖχος τοῦ Τυλλίου διέμεινε τὸ αὐτὸ μέχρι τοῦ Σύλλα, ὅστις τὸ ἐξέτεινεν ὀλίγον· ὕστερον δὲ ηὐξήθη ἡ πόλις ἐπὶ τῶν Αὐτοκρατόρων, ὅτε κατήντησε πραγματικῶς κεφαλὴ τῆς γνωστῆς τότε οἰκουμένης. Τὸ Καπιτώλιον ἦτο ἡ Ἀκρόπολις αὐτῆς, πρὸς Ἀν: τοῦ ὁποίου, καὶ ἐν τῷ μέσῳ τῆς πόλεως, ἦτον ὁ Φάρος, ὅπου συνήρχετο ὁ λαός. Πλῆθος στοῶν, θεάτρων, ἀμφιθεάτρων, ἀγαλμάτων, ναῶν 500, ἐν οἷς καὶ τὸ Πάνθεον, κατεκόσμουν τὴν πόλιν. — Ὥστια, εἰς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Τιβέρεως, ἦτον ὁ λιμὴν τῆς Ῥώμης. — Λαβίνιον ἢ Λαουΐνιον, ἐνομίζετο κτίσμα τοῦ Αἰνείου. — Ἄλβα Λόγγα, πατρὶς τῶν Κουριατίων. — Τούσκουλον (Frascati) πλησίον τοῦ ὁποίου εἶχε τὸ ἀγροκηπεῖόν του ὁ Κικέρων, λεγόμενον Τουσκουλανόν. — Πραίνεστος (Palestrina), πόλις ὀχυρὰ εἰς τὰ σύνορα τῶν Αἰκούων. Ἀναγνία, ἐπίσημος πόλις τῶν Ἑρνίκων. — Ἄρπινον, πατρὶς τοῦ Κικέρωνος καὶ τοῦ Μαρίου. — Ἄντιον, παραθαλάσσιος πόλις δυνατὴ τῶν Οὐόλσκων, πατρὶς τοῦ Νέρωνος καὶ Καλιγόλα. — Σούεσσα Πωμέτια, πλησίον τῶν Πωμεντίνων ἑλῶν. — Κιρκαῖον, ἐπὶ ἀκρωτηρίου· ἐνομίζετο δὲ, ὅτι ἐκτίσθη ὑπὸ τῆς Κίρκης. — Μίντουρνον, ὅπου ἀπεσύρθη ὁ Μάριος.
296. Τὰ πρὸς τὸ Λάτιον Ἀν: καὶ Ν: Ἀν: ὄρη κατεῖχον πολλοὶ ἄλλοι λαοί· ἤγουν ά.) οἱ Μαρσοὶ, τῶν ὁποίων ἡ πόλις Μαῤῥούβιον ἔκειτο παρὰ τὴν Φουκίναν λίμνην (Celamo) — β′.) Οὐηστῖνοι. π. Ἀμίτερνον. — γ′.) Μαῤῥουκῖνοι. π. Τεάτον, ἐξ ἧς ὠνομάσθη ἔπειτα καὶ τὸ μοναστικὸν τάγμα τῶν δυτικῶν χριστιανῶν Τεατῖνοι (Théatins). — δ′) Πελιγνοί. Κορφίνιον μητρόπολις αὐτῶν, φανεῖσα σημαντικὴ ἐπὶ τοῦ συμμαχικοῦ πολέμου. — έ) Φρεντανοὶ, π. Αὔξουμον. — στ′) Σαμνῖται καὶ Σαυνῖται, πολεμήσαντες πολυχρονίους πολέμους πρὸς τοὺς Ῥωμαίους — Π. Αὐφιδήνη, Βουϊανὸν, Βενεουέντον (Benevento).
297. Χώραι μεσημβριναί. Ὠνομάζοντο αὐταὶ μὲ γενικὸν ὄνομα Μεγάλη Ἑλλὰς, ἀπὸ τῶν πολλῶν Ἑλληνικῶν ἀποικιῶν τῶν γενομένων εἰς τὰ παράλια.
298. Καμπανία. Ἡ ὡραιοτάτη καὶ εὐφορωτάτη τῶν Εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, ἐσυνώρευε μὲ τὸ Λάτιον, ἀπὸ τοῦ ὁποίου τὴν ἐχώριζεν ὁ Λεῖρις π. (Carigliano). Ὅλη ἡ παράλιος χώρα εἶναι πυρίπνευστος. Αὐτοῦ κεῖται τὸ πυρίπνοον ὅρος Βεσούβιον, τοῦ ὁποίου ἡ πρώτη γνωστὴ ἔκρηξις εἶναι ἡ κατὰ τὸ 79 ἀπὸ Χ: γενομένη. Αὕτη ἠφάνισε σκεπάσασα τὰς πόλεις Ἡράκλειον (Her-
