Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/127

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
111
ΠΕΡ. Β′. ΜΕΡΟΣ Β′. ΒΙΒΛ. Α′. ΚΕΦ. Γ′.

culanum), Πομπηΐαν καὶ Σταβίαν, καὶ κατ’ αὐτὴν ἐχάθη καὶ Πλίνιος ὁ πρεσβύτερος. Ἡ Αὐέρνη λίμνη κεῖται εἰς τὸν κρατῆρα πυριπνόου. — Π. Καπύη, πόλις παλαιὰ, λαμπρὰ καὶ μεγαλοπρεπὴς ἐπὶ τοῦ Οὐουλτούρνου πτ. Νεάπολις, καὶ Παρθενόπη παλαιότερα λεγομένη· Κύμη, ἐξ ἧς ἡ Κυμαία Σιβύλλα, καὶ Βάϊαι ἔχουσα λουτρὰ περίφημα, ἦσαν τὰ τερπνότατα ἐνδιαιτήματα τῶν Ῥωμαίων. Νῶλα, ὅπου λέγουσιν ὅτι ἐφευρέθησαν τὸ πρῶτον οἱ κώδωνες τῶν ἐκκλησιῶν. — Σάλερνον (Salerno).

299. Ἡ Ἀπουλία πρὸς Ἀνατ: τῆς Καμπανίας ἐπὶ τοῦ Ἀδριατικοῦ κόλπου, ἐδιαιρεῖτο εἰς Δαυνίαν καὶ εἰς Πευκετίαν· τὰ ἐπισημότερα βουνὰ ἦσαν Βούλτουρον καὶ Γάργανος (Monte St. Angelo). — Π. Σιποῦς, Λευκερία ἢ Νουκερία κτισθεῖσα, λέγεται, ὑπὸ τοῦ Διομήδους. Οὐενουσία, πατρὶς τοῦ Ὁρατίου. Βάριον.

300. Ἡ Ἰαπυγία καὶ Μεσσαπία λεγομένη, περιεῖχε τὸ μέρος ἐκεῖνο τὸ καλούμενον ἐκ τοῦ σχήματος πτέρνα τῆς Ἰταλίας κατάντικρυ τῆς Ἰλλυρίας. — Π. Βρεντέσιον (Brindisi) ἐξ οὗ ἀπέπλεον εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ὑδροῦς (Otranto). Τάρας, κτίσμα Λακεδαιμονίων.

301. Ἡ Λευκανία διαβρεχομένη ὑπὸ τοῦ Σιλάριδος — Π. Παῖστον ἢ Ποσειδωνία κατὰ τὸ 520 οἰκισθεῖσα ὑπὸ τῶν Συβαριτῶν. — Ἡράκλεια ἐπὶ τοῦ Ταραντινοῦ κόλπου, ὅπου ὁ Πύῤῥος κατενίκησε τοὺς Ῥωμαίους. — Σύβαρις, γνωστὴ διὰ τὴν τρυφὴν τῶν κατοίκων της, κατεδαφισθεῖσα ὑπὸ τῶν Κροτωνιατῶν, καὶ ἐξανακτισθεῖσα ἔπειτα μὲ τ’ ὄνομα Θούριον, καὶ μετέπειτα Κοπίαι.

302. ΒρύτιονΒρεττία. πτ. Κρᾶθις καὶ Νέαιθος.—Π. Πανδοσία, Κωνσεντία, Κρότων, περίφημος διὰ τὰ φιλοσοφικὰ σχολεῖά της· Σκυλλάκιον καὶ Σκυλλήτιον εἰς κόλπον ἐπώνυμόν της. — Ἰππώνιον, ὅθεν ὁ Πλούτων κατὰ τὰ μυθευόμενα ἥρπασε τὴν Περσεφόνην. — Λοκροὶ, πόλις κτισθεῖσα ὑπὸ τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι Λοκρῶν (259), καὶ ἐπονομαζομένη Ἐπιζεφύριοι, ὡς κειμένη ἐπὶ ἀκρωτηρίου, τὸ ὁποῖον ἐκαλεῖτο Ζεφύριον — Ῥήγιον (Reggio), παρὰ τὸν Σικελικὸν πορθμόν.

303. νησοι της ιταλιας. Σικελία, ἡ πρωτίστη ὅλων, χωρίζεται ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διὰ στενοῦ πορθμοῦ (τοῦ Φάρου τῆς Μεσσήνης), ὅπου εἶναι οἱ βράχοι τῆς Σκύλλης καὶ ἡ δίνη τῆς Χαρύβδεως, πάλαι ποτὲ τρομερὰ εἰς τοὺς πλέοντας. Ἡ νῆσος αὕτη ἐλέγετο Σικανία παλαιότερα εἰς τῶν ἐνοικούντων εἰς αὐτὴν Σικανῶν, καὶ Τρινακρία προσέτι ἐκ τοῦ σχήματός της τοῦ τριγωνικοῦ. Αἱ τρεῖς αὗται ἄκραι ἢ ἀκρωτήρια ἦσαν· Πελωριὰς ἄκρα Β: Ἀν: Πάχυνον πρὸς Μ: καὶ Λιλύβαιον πρὸς Δ: ὅπου διέβαινον ἐκ τῆς Καρχηδόνος. Εἰς τὸ ἐσωτερικόν της ἡ νῆσος εἶναι πολλὰ βουνώδης. Τὰ πρώτιστα αὐτῆς ὄρη εἶναι τὸ πυρίπνοον ἡ Αἴτνα