θοι.—Κατόπιν ἦτον ἡ κώμη Ἀσίνη, ἔπειτα ἡ Ἑρμιόνη (Καστρὶ) παρὰ τὸν ὁμώνυμόν της κόλπον, πόλις ὄχι εὐκαταφρόνητος. Οἱ Ἐρμιονεῖς ἐνόμιζον, ὅτι ἀπὸ τὸν τόπων των ἡ εἰς ᾉδου κατάβασις ἦτο σύντομος, ὅθεν οὐδὲ εἰς τὸ στόμα τοῦ νεκροῦ ἔβαλλον ὀβολὸν διὰ ναῦλον.
Ἐφεξῆς δὲ τῆς Ἑρμιόνης μετὰ τὸ Σκύλλαιον ἀκρωτήριον, ἦτον ἡ Τροιζὴν (πλησίον τοῦ Δαμαλᾶ), ὑπερκειμένη τῆς θαλάσσης, ἱερὰ τοῦ Ποσειδῶνος. Ἔμπροσθεν τοῦ λιμένος αὐτῆς, πώγωνος καλουμένου, κεῖται νῆσος ἡ Καλαυρία (Πόρος) ἔχουσα ἱερὸν Ποσειδῶνος, ἄσυλον, εἰς τὸ ὁποῖον μέσα ἀπέθανεν ἑκουσίως φαρμακωθεὶς ὁ Δημοσθένης, διωκόμενος ὑπὸ τῶν Μακεδόνων — Μέθανα, χωρίον ἰσχυρόν ἐπὶ τῆς ὁμωνύμου αὐτοῦ Χερσονήσου μεταξὺ Τροιζῆνος καὶ Ἐπιδαύρου.—Ἐπίδαυρος, κειμένη εἰς τὸν μυχὸν τοῦ Σαρωνικοῦ κόλπου, πόλις ἐπίσημος, μάλιστα διὰ τὸν ἐν αὐτῇ ναὸν τοῦ Ἀσκληπιοῦ, πιστευομένου ὅτι ἐθεράπευεν ἐκεῖ παντὸς εἴδους νόσους, ὅθεν συνέτρεχον εἰς αὐτὸν πλῆθος ἀῤῥώστων.
Αἴγινα, καταντικρὺ τῆς Ἐπιδαύρου καὶ ἔμπροσθεν τῶν Μεθάνων, νῆσος ὀνομαστὴ εἰς τὴν Ἑλληνικὴν ἱστορίαν· διότι παλαιόθεν θαλασσοκρατήσασα ἠμφισβήτησε περὶ πρωτείων μὲ τὰς Ἀθήνας, καὶ ἔστειλε καὶ ἀποικίαν εἰς τὴν Κυδωνίαν τῆς Κρήτης· Οἱ Ἀθηναῖοι κατεκληρούχησαν τὴν Αἴγιναν στείλαντες ἰδικούς των κατοίκους ἀλλ’ ἔπειτα οἱ Λακεδαιμόνιοι, ἀφαιρέσαντες τὴν νῆσον ἀπὸ τοὺς Ἀθηναίους, τὴν ἀπέδωκαν εἰς τοὺς πρώτους κατοίκους. Εἶχον δὲ οἱ Αἰγινῆται καὶ ἐμπόριον ἀξιόλογον, ὄντες δεδομένοι εἰς τὴν θάλασσαν παλαιόθεν διὰ τὴν ξηρότητα τῆς χώρας των· ὅθεν καὶ εἰς αὐτὴν τὴν νῆσον κατὰ πρῶτον ἐκόπη ἀργυροῦν νόμισμα ([1]). Σώζονται δ’ ἕως σήμερον σημεῖα τῆς ἀρχαίας της λαμπρότητος· λιμένες χειροποίητοι, ὁ ναὸς τοῦ λεγομένου Πανελληνίου Διὸς, καὶ ἄλλου ναοῦ τῆς Ἀφροδίτης τὸ ἔδαφος, καὶ εἷς κίων, καὶ πλῆθος τάφων, τοὺς ὁποίους ἀνορύσσοντες οἱ μετὰ τὴν ἐπανάστασιν καταφυγόντες ἐκεῖ, ἔτυχον νὰ ἐκβάλλωσι πλῆθος ἀγγείων πηλίνων, καλῶν καὶ ἀξιολόγων κατὰ τὴν Αἰγινητικὴν σχολὴν πεποικιλμένων.
Ὑδρέα (Ὕδρα) παρὰ τὸν Ἑρμιονικὸν κόλπον. Τηπάρηνος (Σπέτσαι) εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ Ἀργολικοῦ, ἀμφότεραι γενόμεναι ὀνομασταὶ εἰς τοὺς καιρούς μας κατὰ τὸν ὑπὲρ τῆς Ἑλληνικῆς ἐλευθερίας ἀγῶνα.
Ἡ Ἀργεία διασχίζεται ἀπὸ πολλὰ βουνὰ, τὰ σημαντικώτερα ὅμως τῶν ὁποίων εἰσχωροῦσι πρὸς τὴν Ἀρκαδίαν. Ποταμῶν ἔχει ὀνομαστὸν τὸν Ἴναχον, ὅστις δεχόμενος τὸν Κηφισσὸν καὶ Χάραδρον, κατέβαινε πλησίον τοῦ Ἄργους, καὶ ἐχύνετο
- ↑ Εἶναι ἄξια σημειώσεως ἡ σύμπτωσις, ὅτι καὶ μετὰ τὴν ἀνάστασιν τῆς Ἑλλάδος εἰς αὐτὴν τὴν νῆσον ἐκόπησαν κατὰ πρῶτον τὰ Ἑλληνικὰ νομίσματα τῶν λεπτῶν καὶ τοῦ Φοίνικος. Ὁ Μ.
