Ἦτον ἀπὸ τὰ Νεζερὰ τῶν Καλαβρύτων, καὶ καθ’ ὅλην τὴν ἐπανάστασιν ἦτο πολὺ ἐνθουσιασμένος καὶ ἔτρεχεν εἰς τοὺς πολέμους μὲ τοὺς ὑπ’ αὐτὸν στρατιώτας. Μάλιστα δὲ εἰς τὸ Λεβίδι ἔδειξε τὴν μεγαλειτέραν παληκαριὰν, διότι ἐνῷ οἱ σύντροφοί του δὲν ἠθέλησαν νὰ κλεισθοῦν μέσα εἰς τὰ σπίτια διὰ νὰ πολεμήσουν, ἀλλ’ ἔφυγον, αὐτὸς ἀπεφάσισε καὶ ἐκλείσθη μόνος του εἰς τὸν ληνὸν τοῦ γέρω Σταμάτη Δημητρακοπούλου, ὅθεν ἐπολέμησε καὶ ἐσκότωσε Τούρκους, ἕως οὗ ἦλθεν ὁ Σκαλτσᾶς καὶ τοὺς ἠνάγκασε ν’ ἀπομακρυνθοῦν ἐκεῖθεν. Ἡ πρᾶξις αὕτη τοῦ Καρασπύρου ὁμολογεῖται ἄχρι τῆς σήμερον. Εὑρέθη δὲ εἰς τὴν πολιορκίαν τῶν Πατρῶν, εἰς τὸ Μεσολόγγι μετὰ τοῦ Ἀνδρέα Ζαΐμη, καὶ εἰς τὴν Ἀκράταν. Τότε δὲ μάλιστα εἶχον ἔλθει ἀπὸ τὸ Μεσολόγγι, καθὼς ἦσαν, ὅλοι οἱ στρατιῶται τοῦ Ζαΐμη τοῦ τμήματος τῶν Νεζερῶν, ἐν οἷς ὁ περίφημος διὰ τὰς ἀνδραγαθίας του ἡγούμενος τῆς Μονῆς τῶν Νεζερῶν Νικηφόρος.
Ὁ Μουρλογεώργης κατήγετο ἀπὸ τὸ χωρίον Σκοῦπι τῶν Καλαβρύτων. Κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς ἐπαναστάσεως παρηκολούθησε τὸν στρατηγὸν Κανέλον Δεληγιάννην. Εὑρέθη μὲ τὰ Καρυτινὰ σώματα εἰς τὴν πολιορκίαν τοῦ Λάλα μετὰ τοῦ Δημ. Δεληγιάννη, καὶ ἔπειτα εἰς τὴν πολιορκίαν τῆς Τριπολιτσᾶς κατὰ τὰ
