Γλώσσαι/Υ

←Τ

Γλώσσαι Συγγραφέας: Ησύχιος Υ

Φ→

<ὕαινα>

τετράπουν ζῶον. καὶ ἰχθῦς

<ὑακίζει>

οἱ εἰς τὰ αὐχένια

[<ὑακίζει>]

βρέχει ἢ <ὑετίζει> ἢ ὕει

*<ὑακίνθινον>

ὑπομελανίζον, πορφυρίζον

<ὑακίνθια>

ἑορτὴ ἐν Λακεδαίμονι .......

<Ὑακινθίδες>

ἐπώνυμοι [Ἀπόλλωνος] ἀπὸ Ὑακίνθου

<ὑάκινθος>

πόας εἶδος τὸ ὑακινθόκομον [τὰ ὑακίνθια]. εἴρηται δὲ ἀπὸ τοῦ Ὑακίνθου

*<ὑακινθίνῳ>

τῷ ὑακίνθῳ. ἔστι δὲ ἄνθος μέλαν καὶ μαλακόν

<ὑάλε(ο)ν>

λαμπρόν, ὑαλίζον

<ὑάλεται>

σκωληκιᾷ

<ὑάλη>

ὕαλος. βόμβυξ. σκώληξ

[<ὑαλίης ἢ ὑαλιεύς>

εἰκαῖος. βλοσυρός]

<ὑάλικος κώμη>

Διονύσιος

<ὑαλκάδαι>

χορὸς παίδων. Λάκωνες

<ὑαλόεν>

διαφανές, λαμπρόν

<ὑαλο(ῦ)ν>

λαμπρόν. πρᾶον. [ἢ λίθος τίμιος

<ὕαλος>

ὕελος. [βόρβορος]

<ὕαμα>

βάθος

<Ὑάμπολις>

πόλις Φωκίδος

<ὑανέοος>

εἰκαῖος. βλοσυρός, χαλεπός. ὕπτιος

<ὑανεῶς>

τὰ αὐτά

<ὑανία>

τύρβη, μάχη, ὕβρις, ἀγερωχία

<ὔαξ>

πηδάλιον. ὁδηγός

<Ὑαργίδες>

αἱ εὐειδεῖς Βάκχαι αἱ Ἀργεῖαι

<ὑάσιν>

υἱοῖς

<ὑββάλει>

ὑπερτίθεται, ὑποβάλλει

<ὑβ[β]αλής>

καταφερής, λάγνος

<Ὕβλα>

πόλις Σικελίας

<Ὑβλήτης>

μάντις

<ὑβ[λι]όν>

τὸν κυρτόν, καμπύλον, γυρόν. οἱ δὲ ὑβός, κυρτός. [ὑβρι- στής]

<ὕβρεις>

τραύματα, ὀνείδη

<ὑβρίς>

ὄρνεον νυκτερινόν

*<ὕβρεως>

τῆς ὕβρεως

<ὑβριστής>

ὑπερήφανος, ἀγνώμων

<ὑβριστοδίκαι>

οἱ μὴ θέλοντες εἰσάγειν τὰς δίκας παρὰ Ἀττικοῖς

<ὑβώματα>

κυρτώματα

<ὕγγεμος>

συλλαβή. Σαλαμίνιοι

<ὑγυλόν>

ὑγιές

*<ὑγρόν>

μαλακόν

<ὑγιᾶ>

σῶον. νεαρόν. Κρῆτες

<ὑγίεια>

ἄλφιτα οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ πεφυραμένα. καὶ πᾶν τὸ ἐκ θεοῦ φε- ρόμενον, εἴτε μύρον, εἴτε θαλλός. ἢ ὑγίεια

<ὑγιής>

τέλειος, σῶος

<ὑγιοῦν>

τὸ σα[ῤῥ]οῦν. καὶ τὸ θεραπεύειν

<ὑγιῶς>

ὀρθῶς, σώως, ὁλοκλήρως, ἐῤῥωμένως, καὶ εἴ τι ὅμοιον

<ὑγλιῆναι>

φυσῆσαι

<ὑγρὰ κέλευθα>

θαλασσία ὁδός, καὶ ἡ παρὰ τὴν θάλασσαν

<ὑγρίην>

τὸ οὖρον. Διονύσιος

<ὑγρὸν ἀέντων>

μαλακῶς πνεόντων

<ὑγρὸν ἔλαιον>

[ὁ καταφερής] διὰ τὸ εἰς ἄνεσιν ἄγειν τὸ σῶμα, ἢ ὅτι πάντων τῶν ὑγρῶν ὑγρότατόν ἐστι τὸ ἔλαιον. πᾶσι γὰρ τοῖς ὑγροῖς ἐπιπλεῖ βαλλόμενον τὸ ἔλαιον

<ὑγρός>

ὁ εὐκαταφερὴς εἰς ἡδονάς

<ὑδαλίς>

ὑδρωπιῶν

<ὑδάν>

ἀγορασθεῖσαν

<ὑδαρι(ᾷ)>

ὑδρωπιᾷ

<ὑδατίδες>

σταγόνες

<ὑδατοτροφέων>

ὑπὸ ὕδατος αὐξομένων ἢ τρεφομένων

<ὑδέουσιν>

ὑμνοῦσιν

<ὕδερον>

τὸν ὕδρωπα

*<ὑδαρές>

τὸ ὑδαρόν

<ὑδ(ε)ρῶν>

ὑδρωπιῶν

<Ὕδη>

πόλις τῆς Λυδίας

<ὑδεῖν>

ὑμνεῖν, [αἰδεῖν] ᾄδειν, λέγειν

<ὕδης>

συνετός, ἢ ποιητής

<ὕδναι>

ἔγγονοι, σύντροφοι

<ὑδνεῖν>

τρέφειν, κρύβειν. αὔξειν

<ὕδνης>

εἰδώς, ἔμπειρος

<ὑδνόφυλλο(ν)>

ἡ ἐπὶ τοῖς ὕδνοις φυομένη πόα

<Ὕδρα>

νῆσος εὐτελὴς Δολόπων. καὶ θηρίον πολλὰς ἔχον ὄφεων ὄψεις, πολυκέφαλον

<ὕδος>

ὕδωρ

*<ὑδραλής>

μετάβολος

<ὕδρα>

ὁ ὕδρος ὄφις. οἱ δὲ τὸν χέρσυδρον

<ὑδράν.>

εἰς θυσίαν ἀκραιφνές. Ῥίνθων

<ὑδράνη>

τὸ ἀκραιφνὲς καὶ καθαρόν

<ὑδρανός>

ὁ ἁγνιστὴς τῶν Ἐλευσινίων

*<ὑδραλής>

ὄφις ὕδατος

<ὑδρεύειν>

ποτίζειν. ἀντλεῖν

<ὑδρευσάμενος>

ἀντλήσας

<ὑδρεῦσαν>

ὕδωρ φέρουσαν, ἤγουν ὑδρευομένην

<ὕδρη>

ὁ ἔχις

<ὑδρήϊον>

ὑδρ[ε]ία

<ὑδρηλά>

ὑδατώδη

<ὑδρηλοί>

κάθυδροι, μαλακοί, ἔνυδροι, ὑδατώδεις

<ὑδρηλός>

τὸ αὐτό

<ὑδρηναμένη>

λουσαμένη, ἢ περιρ(ραν)αμένη, ἢ ὕδατι περιχεαμένη

<ὑδρήνασθαι>

λούσασθαι, περιῤῥάνασθαι

<ὑδρηχόες>

ἰχθύες

<ὑδριαφόροι>

μέτοικοι

<ὑδρίσκη>

ὑδρ[ε]ία

<ὑδροδόκοι>

λάκκοι

<ὑδρόμυλοι>

ὑδραλετία ἀπὸ ὕδατος

<ὕδρος>

ὄφις

<ὕδρου>

ὄφεως εἶδος

<Ὑδροῦσα>

ἡ Κέως οὕτως ἐκαλεῖτο

*<ὑδροχόας>

ἀμάρας

<ὑδροφόρια>

ἑορτὴ πένθιμος Ἀθήνησιν

<ὑδροφόρους>

ὑδροῤῥόους

<ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε>

διαλυθείητε καὶ ἀποθάνοιτε

<ὗεν>

ἔβρεχεν

<ὕει>

βρέχει. χειμάζει

<.ει>

ῥω.οιω.

<ὕελος>

ὕαλος

<ὕεν>

εὗρεν

<ὕες>

χοῖροι

<ὕεσι>

στολή. Πάφιοι

*<ὑελέψης>

ὑελο....

<ὑεστάκα>

ἱματισμός

<(υ)ετής>

ὁ αὐτοετής. Μαρσύας

<ὑετίς>

ὑδρίς. Ταραντῖνοι

<ὑετός>

ὄμβρος. δρόσος. ὕδωρ

<Ὑεύς>

Σαβάζιος

<Ὑή>

ἡ Σεμέλη ἀπὸ τῆς (ὕ)σεως. καὶ ὑὲ δειλέ

<Ὕης>

Ζεὺς ὄμβριος

<ὕησον>

σάλευσον

<ὕητα>

ὑστίς. Ταραντῖνοι

<ὑθλεῖν>

ληρεῖν, μωραίνειν

<ὕθλος>

φλυαρία, μωρία, ληρότης, φληναφία

<ὕθλους>

φλυάρους, μωρούς, λήρους

<υἷα>

υἱόν, τέκνον

<υἷας>

τέκνα, υἱούς

<ὑϊδεῖς>

υἱῶν υἱοί, ἔγγονοι

<ὑΐδες>

[θυγατέρες, ἢ] υἱῶν θυγατέρες

<ὑϊδῆν>

υἱοῦ θυγατέρα[ν]

<ὑϊδός>

ὁ τοῦ υἱοῦ υἱός

<υἱδοῦς>

ἢ υἱδεῖς. υἱῶν υἱούς

<υἱεῖς>

υἱοί

<υἱέος>

υἱοῦ, τέκνου

<υἱες Ἀχαιῶν>

οἱ Ἕλληνες περιφραστικῶς

<ὑιήν>

τὴν ἄμπελον. ἢ <υἱόν

υἱήω>

ποιὰ βοτάνη

<ὕιλη>

ὁμῆλος

<υἱόν>

ἀναδενδράδα

<υἱοθεσία>

ὅταν τις θετὸν υἱὸν λαμβάνῃ. καὶ τὸ ἅγιον βάπτισμα

<υἱοθετεῖ>

υἱοποιεῖ, οὐ φύσει, ἀλλὰ θέσει

<υἱωνεῖς>

υἱῶν υἱέες

<υἱωνοί>

υἱῶν υἱοί

<υἱωνός>

ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ, ἔγγονος

<ὑκελόν>

ὑγιές

*<ὑλαγμό(ς)>

βοή

<ὕκος>

ἐρυθρῖνος

<ὑλάει>

θρυλλεῖ. ὑλακτεῖ. λέγει. θρηνεῖ

<ὑλάζεσθαι>

ξυλίζεσθαι

<ὑλακή>

ὑλαγμός, βοή

<Ὑλακίδης>

Ὑλάκου υἱός

<ὑλακόμωροι>

οἱ περὶ τὸ ὑλακτεῖν μεμορημένοι· ὅπερ ἐστὶν ἴσον τῷ πεπονημένοι· οἱ βαρύφωνοι, ὀξύφωνοι

<ὑλακτηθέντων>

φλυαρηθέντων

<ὑλακτῶν>

μετὰ μανίας κράζων

<ὕλαον>

ὑλάκτουν

[<ὑλαλοῦν>

ὑλακτοῦν]

<Ὕλας>

κρήνας Κιανοί. καλοῦνται δὲ καὶ βαρβάρων γένος οὕτως

<ὑλάσασθαι>

ξύλα συναγαγεῖν

<ὕλασσα>

ἡ ξυλ(ε)ία, καὶ φρυγανισμός

<ὑλᾶται>

ἐστερήθη. ἀπέθανεν

<Ὕλη>

πόλις. δηλοῖ δὲ καὶ τὸ σύνηθες, καὶ ξύλα τὰ ἤδη κεκομμένα. ἢ σύμφυτος τόπος, ἐξ οὗ ἀποτελεῖται τὸ ἔργον

<ὑλῆεν>

δασύ, ξυλῶδες

<ὑληέσσης>

συμφύτου, ἢ ὕλας ἐχούσης

<ὕλην>

κισσίαν. τὸν στέφανον

<ὑληρεύς>

νομεὺς ἐν ὕλῃ φυλάττων

<ὕλης μητέρα>

εἶδος σκώληκος, ὃ καλεῖται ὑλομήτρα. ἄλλοι δὲ βόμ- βυκα

<ὕλιγγες>

λόγχαι

<ὑλίμη>

μάχη τίς

[<ὑλί.ροι>

τέκτονες]

<ὑλίτης>

οἴνου εἶδος

[<ὑλλεῖ>

θρυλλεῖ, λέγει]

<ὕλλει>

τὰ πρὸς κάσσωσι δέρματα

<Ὕλεες>

οἱ ἐν Κρήτῃ Κυδώνιοι

<ὑλίας>

τοὺς καρπατίμους τόμους

<Ὕλλος>

ποταμὸς Λυδίας

<ὕλογος>

στρατός. Περγαῖοι

<ὕλοι>

σπόνδυλοι

<Ὕλῳ ἰχθυόεντι>

ὄνομα ποταμοῦ ἰχθύας ἔχοντι

<ὑλομανής>

ὁ ταῖς ὕλαις χαίρων

<ὑλομήτρα>

εἶδος σκώληκος

<ὑλοτόμος>

ξυλοτόμος

<ὑλωρός>

ὕλην φυλάσσων

<ὑμά>

ὑμέτερα ......

<ὑμεδαπῶν>

τοῦ ὑμετέρου ἐδάφους

<ὑμέναιος>

γάμος. ἢ ᾠδὴ ἐπιγάμιος

<ὑμεναίων>

γαμικῶν ᾀσμάτων, μέλος ᾠδῆς

<ὑμένιον>

λεπτόν

<ὑμενῶδες>

λεπτόν, ἀεροειδές

<ὑμήν>

εἶδος ἐνδύματος. ὑμέναιος. ἐπίπλους. καὶ τὸ διαφανές. καὶ τὸ τοῖς γαμοῦσιν ἐπαυλούμενον <ὑμέναιος>, ἀπὸ τοῦ ἡμήσης παιδός, ἢ ἀπὸ τοῦ ὁμοῦ ναίειν

<ὑμῆς>

ὑμετέρας

<Ὑμήττης>

ἐν Ὑμήττῃ ὁ Ἀπόλλων τιμώμενος

<Ὑμήττιος>

Ζεὺς παρὰ Ἀττικοῖς

<ὔμμε>

ὑμᾶς, ὑμεῖς. Αἰολικῶς

<ὔμμες>

ὑμεῖς, καὶ τὰ ὅμοια

<Ὑμμητός>

ὄρος Ἀττικῆς

<ὑμνεῖ>

εὐλογεῖ, ᾄδει

<ὑμνηπολείτω>

ὑμνείτω

<ὑμνίον>

τὸν ἀμόλγην Διονύσιον

<ὑμνοθέται>

ποιηταί

<ὑμνοθέτης>

ποιητής

<ὑμνοτήϊαι>

σύνοδοι τῶν ἐπ' ἔτος γεγαμημένων

<ὕμνος>

χρησμός

<ὕναν>

τὴν εἰρήνην

<Ὑνναρεύς>

Ζεὺς ἀπὸ τοῦ Ὑνναρίου ὄρους

<ὑννάς>

αἲξ ἀγρία

<ὑννή>

αἴξ. καὶ τὸ τοῦ ἀρότρου σιδήριον τὸ τέμνον τὴν γῆν. καὶ <ὕννις> ὁμοίως

<ὕννος>

πῶλος ὁ ἐν τῇ γαστρὶ νοσήσας, πρὶν κυηθῆναι

<ὑντετράστιαν>

κατεαγέν. Σαλαμίνιοι

<ὕντωσε>

συμπαρῆσαν

<ὕξον>

βοήθησον

<ὑολλός>

τόπος συῶν βορβορώδης

<ὑοβότης>

συοβόσκης

<ὑομεμνία>

ἑορτή τις ἐν Ἄργει

<ὑομένη>

βρεχομένη

<ὕον>

ὅμοιον

<ὑός>

χοίρου

<ὑοσκυαμᾷς>

μαίνῃ, ἀπὸ τῆς πόας

<ὑοχαί>

τὸ βορβορῶδες ὕδωρ

<ὑπάγειν>

τὸ ἡσύχως πίνειν

<ὑπαγορ(ε)ία>

συμβουλία

<ὑπαγορεύουσι>

λαλοῦσιν

<ὑπάγορον>

κατὰ βίαν ὑπερήφανον

<ὑπαγωγεύς>

πρὸς πλίνθων οἰκοδομὴν πηλός

<ὑπαγωγή>

ὑποχώρησις

<ὑπάγων>

ὑπὸ δίκην ἄγων

<ὑπαί>

πρὸ τοῦ καὶ νῦν. <ὑπαὶ πόδα

ὑπαὶ δὲ ἴδεσκε[ν]>

ὑπέβλεπεν

<ὑπαὶ δείους>

ὑπὸ τοῦ δέους

<ὑπαιδράσειαν>

ὑπόψειαν

<ὕπαιθα>

ἔμπροσθεν

<ὑπαίθριον>

ὑπὸ τὸν ἀέρα

<ὑπαικαλούσας>

ὑποτρεμούσας

<ὑπαιλίχαζε>

ἐκ πέτρας ὑποχώρει

<ὑπαινίττεται>

αἰνιγματωδῶς ἐμφαίνει

<ὑπαλευάμενος>

φυλαξάμενος

*<ὑπαΐξας>

ὑφορμήσας

*<ὑπαὶ πόδα>

ὑπὸ πόδα

*<ὑπαλύξαι>

ἐκφυγεῖν. ἐκκλῖναι

*<ὑπ' ἀνέρος>

ὑπ' ἀνδρός

*<ὑπ' ἀνθερεῶνος>

τὸν ὑπογένειον τόπον

<ὑπαντάξ[ας]>

ἐξ ἐναντίας, ἀντὶ τοῦ ὑπαντιάσας, συναντήσας

<ὑπαντιάζει>

ὑπαντᾷ

<ὑπ' ἀντιαίης>

ὑπὸ τῆς αἰσχρᾶς ἐξ ἐναντίας πολεμούσης

<ὑπάντλ[ε]ια>

χαλκᾶ ἀγγεῖα, κάδοι

<ὕπαντροι>

οἱ ὑπὸ τὸ σπήλαιον

<ὑπανύσθαι>

ὑπουργεῖν

<ὑπαπίει>

ὑποστρέφει

<ὑπ' ἀπειρίας>

ὑπὸ ἁμαρτίας

<ὕπαρ>

τὸ μεθ' ἡμέραν ὄναρ. ἐν ἡμέρᾳ. οἷον φανερῶς, ἐναργῶς, ἀλη- θές

<ὕπαρ>

μεθ' ἡμέραν. ἀληθές

<ὕπαρνος ποίμνη>

ἄρνας ἔχουσα

<ὑπάργυρον>

τὸ κινάμωμον

<ὑπάρξας>

κατάρξας

<ὕπαρξις>

προγένεσις. ἡ οὐσία

<ὑπάρχει>

προκατάρχει

<ὕπαρχος>

οἰκονόμος. πολέμου στρατηγός

<ὑπάρχων>

πεφυκώς, ὤν

<ὑπαρχθεῖσαν>

προγεγονυῖαν

<ὑπασπισταί>

βοηθοί. ὑπηρέται

*<ὑπασπίδια προποδίζων>

ὑπὸ τὴν ἀσπίδα τιθεὶς τοὺς πόδας καὶ οὕτως προβαίνων

<ὑπασπιστής>

βοηθός, δορυφόρος, ὑπηρέτης

<ὑπάτη>

ὑψηλή. δυνατή

*<ὕπατε κρειόντων>

βασιλεῦ βασιλευόντων

<ὑπάτη>

ὑπερτάτη, ἀνωτάτη. πλουσία

<ὑπάτμενοι>

δοῦλοι, ὑπουργοί

<ὕπατον μήστωρα>

τὸν ἐν τῷ βουλεύσασθαι σοφώτατον, οἷον πρῶτον

<ὕπατος>

ὑψηλός. ἔντιμος, πρῶτος, διαφέρων τῶν ἄλλων, ἐξοχώτατας

<ὑπ' αὐλήν>

ὑπ' οἶκον

<ὑπ' αὐλοῦ>

μετ' αὐλοῦ

<ὑπ' αὐνήν>

παρ' Ἑκαταίῳ. Φιλητᾶς

<ὑπαφήτορες>

ὑποτεταγμένοι

<ὕπαφρον>

τὸ μὴ φανερὸν ὕπαφρον λέγουσιν, ἄλλοι [τὸ] ὕπαφρον τὸ ὑγρασίαν ἔχον ἐμφερῆ ἀφρῷ. ἔνιοι κρύφιον καὶ ὕπουλον τὸ ὕπαφρον

<Ὑπαχαιοί>

ὀνομαστικόν

<ὑπαχθέντες>

ὑποβληθέντες. πεισθέντες. ἀπατηθέντες

<ὔπεα>

τὰ ὀπήτια

<ὑπέασιν>

ἐληλύθασιν

[<ὑπεδείδεσκεν>

ὑπεβλέπετο]

<ὑπέγραψεν>

ἐχάραξεν, ἢ ἔγραψεν

<ὑπεδέσμευεν>

ὑπεξέκειτο

<ὑπέδυ>

[ὑπεισέλθοι] ὑπεισῆλθεν

<ὑπεζευγμένος>

ὑποτεταγμένος

<ὑπεζῶσθαι>

τὸ εἰς ἄνδρας ἐλθεῖν. Φιλητᾶς

<ὑπεζωσμένοι>

ἀναπείσαντες

<ὑπέθην>

[ἔμπροσθεν] ὑπεκθέμην

<ὑπέθεντο>

συνεβουλεύοντο

[<ὑπεθολιάσθην>

ἔμπροσθεν ἐκλείσθην]

[<ὑπεθόμησεν>

ὁμοίως]

[<ὑπεθρεῖ>

ὑπερέχει, ὑπερβάλλει]

[<ὕπεθρον>

ὑπὸ τὸν ἀέρα]

<ὑπ[ε]ιδό[ύ]μενοι>

ὑφορώμενοι

<ὑπείκει>

ὑπακούει. ὑποχωρεῖ, ὑποτάσσεται

<ὑπείκετε>

τὰ αὐτά

<ὑπειλημμένη>

ἀντ(ε)ιλημμένη

<ὑπειλημμένον>

ὑπονενοημένον. ὑπενηνεγμένον

<ὑπείνεχεν>

ὑπέβαλεν, ὑπεῖχεν

<ὑπεῖξά σοι>

ὑπεχώρησά σοι

<ὑπείξομαι>

ἥξω, ὑπονοστήσω. ὑποχωρήσω

<ὑπεὶρ ἅλα>

ὑπὲρ τὴν ἅλα, ὑπὲρ τὴν θάλασσαν

<ὑπείροχος>

ὑπέροχος, ὑπερέχων

<ὑπεῖχεν>

ὑπέβαλεν

[<ὑπ' ἐκ Διὸς αἶσαν>

παρὰ τὸ ἐκ Διὸς εἱμαρμένον]

<ὑπέκειντο>

ὑποκείμενοι ἦσαν

<ὑπέκθεσις>

ὑπόθεσις

<ὑπεκινοῦντο>

κατενοίγοντο, ἢ ἐπτοοῦντο

<ὑπέκλινεν>

ὑπέταξεν

<ὑπεκδράμω>

φ[ε]ύγω

<ὑπεκπροθέων>

ὑπεκτρέχων

[<ὑπέκτρενον>

τὸ ἔτρεμον]

<ὑπελθεῖν>

ὑπεισελθεῖν, ὑποδραμεῖν

<ὑπέλαιος>

γλοιός

*<ὑπέλαβεν>

ὑπεδέξατο

<ὑπελεῖν>

ὑπειλεῖν

<ὑπ' ἔμβρυον>

νεογνὸν βρέφος ὑπέβαλεν, ἵνα εὕρῃ ἀμέλξαι

<ὑπεμνήμυκεν>

ὑπομέμυκε, κλαίει, στενάζει, στυγνάζει

<ὑπ' ἐμοί>

ὑπὸ τὴν ἐμὴν ἐξουσίαν

<ὑπεμφαίνει>

φανεροῖ

<ὑπεναντίος>

ἐχθρός

<ὑπένερθεν>

ὑποκάτωθεν

<ὕπενες>

εἰς τετάρτην

<ὑπ' ἐνεσίῃσι>

βουλαῖς

<ὑπενηνεγμένον>

ὑποκείμενον

<ὑπενόθευσεν>

ὑπέφθειρεν

<ὑπενόστησεν>

ὑπέστρεψεν, ὑπεχώρησεν· <νόστος> γὰρ ἡ ὁδός

<ὑπεξέθαυτο>

ὑπεκέκαυτο

<ὑπεξέφερε>

προέτεινε, προεβάλλετο

<ὑπεξέφερον>

εἰς τὸ ἔξω ἔφερον

<ὑπεξαλέασθαι>

ὑπεκκλίνειν

<ὑπεξήκριζον>

ὕβριζον

<ὑπεξίει>

ὑπεξίσταται

<ὑπεξίσταται>

τὰ αὐτά

<ὑπεξίστησι>

μεθίστησι

<ὑπέπισα>

ὑπεπότισα

<ὑπεπόδισεν>

ἀνεπόδισεν

<ὑπέρ>

πρόθεσις. πολύ, πλέον, λίαν

<ὑπέρα>

ἐν τῇ νηὶ σχοινία τινά

<ὑπεραγασθείς>

ὑπερθαυμάσας

*<ὑπειρεσία>

ἡ τῶν ἐρεσσόντων καθέδρα

*<ὑπειλημμένον>

ὑπενενοημένον

*<(ὑ)περάγον>

διαφέρον

<ὕπερα[ε]>

σκώληκές τινες

<ὑπεραγοναστάς>

εἱμαρμένας κρόκας, οἷον ὑπερστήμονας

<ὑπεραίρεται>

ὑψοῦται

<ὑπεραέϊ>

ὑπεράγοντι κατὰ τὴν πνοήν

*<ὑπέρας>

τὰ σχοινία

<ὑπέρακμος>

μέγας

<ὑπὲρ ἅλα>

θάλασσαν

<ὑπεράλλα πέτηξ>

ὑπὲρ τὸ δέον

<ὑπεράλ(λ)εται>

ὑπερπηδᾷ

<ὑπεραλεῖται>

ὑπερπηδήσει

<ὑπεράλμενον>

ὑπεραλλόμενον

<ὑπερανάστης>

μετανάστης. μεταβάτης

<ὑπερανέστηκεν>

ὑπερβέβηκεν, ἐκ τοῦ <ὑπέρ> ἤτοι ὑψηλότερον

<ὑπέραντλα>

πολλά

<ὑπερασπίζω>

βοηθῶ, ἀντιλαμβάνω. καὶ <ὑπερασπιστής>· ἀντι- λήπτωρ

<ὑπερασπιῶ>

προΐσταμαι

<ὑπέραυχος>

ὑπερήφανος

<ὑπερβάλλει>

ὑπερνικᾷ. ὑπερτίθεται. παραβαίνει. ἢ ἐπαναφέρει εἰς συμβουλίαν

<ὑπερβᾶν>

ὑπερώαν

<ὑπέρβασις>

ὕβρις, ἀδικία. κόρος. ἁμαρτία. ὑπερηφανία. παράβασις ὅρκων

<ὑπερβασίης>

ἀδικίας. ὑπερηφανίας

<ὑπερβατόν>

ὑπερβαινόμενον

<ὑπέρβιον>

ὑπεράγοντα τῇ βίᾳ. ὑπὲρ δύναμιν. πάνυ βιαίως

<ὑπερβλήδην>

ὑπεράγαν

<ὑπερβλύζει>

.......

<ὑπερβολή>

πολύ

<ὑπερβολία>

ὕβρις. κόρος

<ὑπεργμένων>

δοθέντων. προελθόντων

<ὑπεργύϊον>

ὑπέρμηκες, μέγα

<ὑπερδέα>

ὑπεραγόντως ἐνδεᾶ, ἢ ἐλάσσονα κατὰ δύναμιν· ὑπερδέα δῆμ(ον) ἔχοντα

[<ὑπέρδεσμα>

ἐνέχυρα, ὑποδήματα]

<ὑπέρδικοι>

συνηγόροι οἱ τὸ δίκαιον ὑπερβαίνοντες

<ὑπερδειπνεῖ>

ὑπερτρυφᾷ

<ὑπερείδει>

στηρίζει

[<ὑπερείδει>

καταφρονεῖ]

<ὑπερειδούσης>

στηριζούσης

<ὑπέρειπε>

κατέβαλ(λ)εν, ἀπὸ τοῦ <ἐρείπειν

ὑπερείσατε>

στηρίξατε

<ὑπερεκστήξει>

ὑπερσταθήσεται

<ὑπερέκτισις>

ὑπεραπότισις

<ὑπερένεγκαν>

ὑψώθησαν

<ὑπερέλασις>

ὑπέρθεσις, ὑπερβολή

*<ὑπερένδοξος>

ἄγαν ἔνδοξος

<ὑπε(ρ)έξουσι>

μείζονες ἔσονται

<ὑπερέπτατο>

ὑπερίπτατο. ὑπερέδραμεν. ὑπερεπήδησεν

<ὑπέρεπτε>

ἤσθιεν. ὑπενεδίδου. ὑπέσυρεν

<ὑπέρευγε>

ὑπερκάλως

[<ὑπεριφερές>

μετεωροφόρον]

<ὑπερέσχεθε γαίης

ὑπερέσχεν>

ἀνέτειλεν

<ὑπερέσσεται>

περιέσται, κρατήσει

<ὑπερέχει>

ἄνωθεν ἐπιβάλλει. βοηθεῖ. διαφέρει, ὑπερβάλλει, ὑπεράνω ἔχει

<ὑπερέχοντι>

ἐξουσιάζοντι

<ὑπερζέσας>

ἀναφλεχθείς

<ὑπερηγάσθη>

ὑπερεθαυμάσθη

<ὑπερηκόντισεν>

ὑπερέδραμεν

<ὑπερήκρισας>

ὑπεράγαν ἐπήδησας

<ὑπερήμεροι>

οἱ ἐν ταῖς καταδίκαις πρὸς ἔκτισιν ἡμέρας λαβόντες καὶ μὴ διαλυσάμενοι

<ὑπερήμερος>

ἐκπρόθεσμος

<ὑπερηνορεόντων>

ὑπερηφάνων

<ὑπερήνωρ>

εὔψυχος, ἀνδρεῖος. ὑβριστής. ὑπερέχων. ὑπερήφανος. πα- ράνομος. ἢ ὁ ὑπερέχων κατὰ τὴν ἀνδρείαν

[<ὑπερήπης>

ὑπὸ τῆς ὁρμῆς]

<ὑπερῆρτο>

κατεξανίστατο

<ὑπερήσει>

ὑπερβαλεῖ

<Ὑπερησία>

πόλις

[<ὑπερήσμασι>

στηρίγμασι]

<ὑπερήφανος>

ὑπεράφρων. ἀγνώμων

<ὑπερθεῖ>

ὑπερέχει. ὑποτρέχει, ἤγουν θέει

<ὕπερθεν>

ὑπεράνωθεν

<ὑπὲρ θεόν>

παρὰ τὸ θεῖον ἢ τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην

<ὑπερθέοντας>

ὑπερτρέχοντας

<ὑπερθέσεις>

ἀναβολαί. ὑπερβάσεις

<ὑπερθορέονται>

ὑπερπηδῶσιν

<ὑπέρθορον>

ὑπερεπήδησα, ὑπερηλάμην

<ὑπέρθυμοι>

πρόθυμοι. μεγαλόψυχοι

<ὑπερθύριον>

ὁ ἐπάνω τῶν θυρῶν τόπος

<Ὑπερία>

ἡ τῶν Φαιάκων πόλις. καὶ κρήνη

*<ὑπερίον[τ]α>

ὑπὲρ ἡμᾶς ἰόντα ὁ ἥλιος, ἀπὸ τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς ἰέναι

<ὑπερίδῃ>

καταφρονῇ

<ὑπ(ερ)ικταίνοντο>

ἔνιοι ὑπὲρ δύναμιν, ἴκνουν ὑπερικνοῦντο διὰ τὴν χαράν, ὅ ἐστιν ἐξετείνοντο

<ὑπεριπτία>

ἀγών τις παρθένων

<ὑπέριπτεν>

κατέσειεν

<ὑπερισχύουσαν>

ὑπερβάλλουσαν

<ὑπερίων>

τὸν ἐν τῷ ἀέρι, ἢ ὁ ἥλιος ἀπὸ τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς ἰέναι

<ὑπερκαταβαπτύουσαν>

ἀντὶ τοῦ ὑπερηφάνους λόγους ποιουμένους

<ὑπερκακεῖν>

ὃ νῦν <ἐκκακεῖν

<ὑπὲρ κάρα φοιτῶντα>

ὑπὲρ κεφαλῆς ἐρχόμενον

<ὑπερκείμενον>

ἄνω κείμενον

<ὑπέρκεισαι>

ὑπερβάλλεις

<ὑπερκείσθω>

ὑπερτεθείσθω

<ὑπὲρ κεφαλῆς>

ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς

<ὑπερκόμπως>

ὑπερηφάνως

<ὑπερκάϋστρα>

ἡ τῆς Ἀθηνᾶς ἱέρεια

<ὑπερκόσμια>

ὡς ἄγγελοι, καὶ τὰ μέλλοντα ὑπὲρ τὸν κόσμον

<ὑπερκυάνεον>

λίαν κυάνεον

<ὑπερκύδαντας>

ὑπερέχοντας τῇ δόξῃ, ὑπερενδόξους γενομένους

<ὑπερκυδέοντας>

λίαν ἐνδόξους

<ὑπερμαζᾷ>

ὑπερτρυφᾷ

<ὑπερμενέϊ>

τῷ ὑπεράγοντι κατὰ τὸ μένος, τουτέστι τῇ ἰσχύι ὑπερ- κρατεῖ

<ὑπερμενής>

μεγάλην ἔχων ἰσχύν

<ὑπερμενέον(τα)>

ὑπερηφανοῦντα. ὑπερέχοντα τῇ δυνάμει

<ὑπέρμορα>

ὑπὲρ τὸ δέον, ὑπὲρ τὸ καθῆκον

<ὑπὲρ μόρον>

ὁμοίως

<ὑπερνεμεῖς>

ὑπερορᾷς

<ὑπερνήχεται>

ὑπερέχει, ὑπερβαίνει

<ὑπερνικᾷ>

ἀντιμάχεται

<ὑπέρογκον>

μέγα, ὑψηλόν, ὑπέρμετρον

<ὑπεροι(α)ζομένου>

ὑπερηφανευομένου

<ὑπεροιησάμενοι>

ὑπερηφανοῦντες

[<ὑπερόλβη>

κόρος. ὕβρις]

[<ὑπεροπεύει>

ψεύδεται]

[<ὑπεροπεύς>

ψεύστης.] ὑπερόπτης]

<ὑπεροπλίαις>

ὑπερηφανίαις, ὑπερφροσύναις

[<ὑπεροπλῆσαι>

ὑπερβῆναι, ὑπερπηδῆσαι]

<ὑπεροπλίσσαιτο>

νικήσειεν. ἢ ὑπερηφανήσειεν

<ὑπέροπλον>

ὑπὲρ τὸ δέον. ὑπερήφανον. ψευδές

<ὑπέροπτον>

μέγα, καὶ ὑπὲρ τὸ μέτρον, καὶ τὰ ὅμοια

<ὑπερορᾷ>

καταφρονεῖ, παραβλέπει

<ὑπερόριος>

ἐκτὸς τῶν ὁρίων

<ὑπέρου περιστροφήν>

παροιμία. λέγεται δὲ ἐπὶ τῶν τὰ αὐτὰ ποιούντων καὶ μηδὲν περαινόντων

<ὑπερούσιος>

ἀγαπητός, πεφιλημένος

<ὑπερόφρυς>

ὑπερηφάνους

<ὑπέροφρυς>

ὑπέροπτος

<ὑπεροχή>

ἐξοχή, ὑπερβολή

<ὑπέροχον>

περισσόν. δεινόν. μεῖζον

<ὑπεροψία>

ὑπερηφανία, παρὰ τὸ τὰ ὑπὲρ αὐτὸν θεωρεῖν

<ὑπερπαθήσας>

πάνυ λυπηθείς

<ὑπερπηδῶν>

ὑπερθορών

<ὑπεῤ(ῥ)άγη>

διεῤῥάγη

<ὑπερσχεῖν>

ἀνατελσεῖν. ὑπερμαχῆσαι. βοηθῆσαι. σκεπάσαι

<ὑπέρσχες>

σκέπασον, καὶ τὰ ὅμοια

<ὑπερτάτην>

ὑψηλήν, ὑπερβαίνουσαν

<ὑπέρτατος>

μέγιστος. πρεσβύτατος. ἀνώτατος, ὑψηλότατος. εὐγενέ- στατος

<ὑπὲρ τέγος>

ὑπεράνω τῆς στέγης

<ὑπερτεῖς>

Κρητικῶν πόλεων ἐπίθετα

<ὑπερτελής>

ὑπὲρ τὸ τέλος ἀφικομένη

<ὑπερτέλλοντες>

ἀνατέλλοντες

<ὑπερτέλλων>

ὑπερα(να)τέλλων, ὑπερφαινόμενος τῶν ἄλλων ἄστρων

<ὑπερτενῆ>

ὑπερανατείνουσα, ὑψηλή

<ὑπερτέρα>

ὑψηλοτέρα· οἱ δὲ νεωτέρα. ἢ πρεσβυτέρα. ἢ ἄροτρον

<ὑπερτερία>

τὸ ἄνωθεν τῆς ἁμάξης ἐπιτιθέμενον

<ὑπερτερίῃσι>

νεωτερισμοῖς. ὑπερηφανίαις

<ὑπερτερ[ε]ώτερος>

νεώτερος

*<ὑπέρτερον>

ἔσχατον, ὕστερον. νεώτερον. εὐγενῆ

(*)<ὑπερτερ[ε]ίη>

τὸ πῆγμα τῆς ἁμάξης

(*)<ὑπέρτερα>

κρέατα ἐκτὸς τοῦ σώματος πρὸς τὴν σύγκρισιν τῶν ἐντός

<ὑπερτεροῦν>

δεσπόζον

*<ὑπερτῆρα>

τὸ τῆς ἁμάξης πῆγμα

<ὑπέρτεχνον>

σπουδαῖον

<ὑπερτοναίων>

ὑπὲρ τῶν ἄνω συνδεδεμένων καὶ διατετα[γ]μένων

<ὑπέρυθρος>

πυρακτής

<ὑπέρφασις>

ὑπερηφανία, μεγαλοῤῥημοσύνη

<ὑπερφέρεις>

ὑπερβά(λ)λεις

<ὑπερφερές>

μέγα ὑπὲρ φύσιν, ἢ ὑπεράγον

<ὑπέρφευ>

ὑπεράγαν

<ὑπερφίαλος>

ὑπερήφανος, ὑβριστής, παράνομος, ὑπερφυής. μεγαλο- πρεπής. ἢ ἔκσπονδος

<ὑπερφλύζει>

ἀναῤῥεῖ, ἐκφυσᾷ

<ὑπέρφρονα>

ὑπερήφανον. ἀγνώμονα. ὑψηλόφρονα

<ὑπερφυᾶ>

ὑπὲρ φύσιν μέγαν

<ὑπερφυές>

ὑπερμέγεθες, μεῖζον

<ὑπερφύς>

ὑπεργεννηθείς

<ὑπερφυῶς>

ὑπεραγόντως

<ὑπερχειλές>

ὑπερμεμετρημένον

<ὑπερχειλῶν>

ὑπερμέστων

<ὑπερχέων>

ὑπερέχων

<ὑπέρχολος>

ὑπερβαλλόντως ὀργιζόμενος

<ὑπέρχρεως>

ὁ πολλῷ πλείω τῆς οὐσίας ὀφείλων

<ὑπερῶ>

ὑποβα[λ]λῶ. ἀντὶ τοῦ προερῶ <ὑπερῶ>

<ὑπερῴ(α)>

στόματος

<ὑπερῷα>

ἀνώγαια

<ὑπερώησαν>

ὑπ[ερ]εχώρησαν

<ὑπερώϊον>

ὑπερῷον, ἀνώγαιον οἴκημα

<ὑπερῷον>

ἀνώγαιον

<ὑπερώφθη>

παρώφθη

<ὑπεσάκκισεν>

ὑπήθει τῷ σάκκῳ. ἔνιοι πρόκοπτε

[<ὑπεσενεχίζετο γέα>

ὑπεκάμπτετο. ἐκινεῖτο]

<ὕπεσις>

ταπείνωσις, ἔνδοσις

*<ὑπέρβιος>

ὑπέωρος

<ὑπεσπληνισμένον>

ὑποπιασμένον. ἢ πεποικιλμένον

<ὑπέστη>

ὑπέσχετο

[<ὑπέτρεχον>

ὑπεράνω τοῦ πυρὸς εἶχον]

<ὑπέσταν>

ὑπέστησαν, ἐπηγγείλαντο

<ὑπεστειλάμην>

παρῃτησάμην

<ὑπεστόρεσται>

ὑπέστρωται, ἥπλωται

*<ὑπέχεσθαι>

ὑπερβάλλεσθαι

<ὑπεσχηκώς>

ὑποστάς

<ὑπέσχηται>

ἐπήγγελται

<ὑπέφηνεν>

ὑπέδειξεν, ἐφανέρωσεν

<ὑπεχάλκισα>

πρὸς χαλκοῦ ὑπεθέμην

*<ὑπ' εὐθείας>

ἐπ' ἴσης

*<ὑπεύθυνος>

ἔνοχος. ὑποκείμενος

<ὕπεχε>

ὑπόφερε. πάρεχε. ὑπόμενε

<ὑπέχει>

ὑπομένει. ὑφίσταται. δίδωσιν

<ὑπέχεται>

προμηθεῖται

<ὑπέχευεν>

ὑπέβαλλεν, ὑπέχυσεν

<ὑπηγάγετο>

ἠπάτησεν. [ὑπέμεινεν

[<ὑπηδόμενοι>

ὑφορώμενοι]

<ὑπηλάτων>

τῶν ὑπὸ ἐλάττων, ἔνιοι φύλλων

*<ὑπήλυθεν>

ὑπέδυ, ὑπεισῆλθεν

[<ὑπηλήφαμεν>

ἐνομίσαμεν]

<ὑπήλλαξεν>

ὑπεχώρει

<ὑπῆν>

ὑπῆρχεν

<ὑπήει>

ὑπομένει, ὑποφέρει

<ὑπήνας>

γενειάδας

<ὑπηνέμια ὠά>

τὰ δίχα τοῦ ὀχευθῆναι γεννώμενα

<ὑπηνέμους>

σκεπηνούς

*<ὑπηνέμιον ἄνεμον>

ὑετόν, καὶ τὰ ὅμοια

<ὑπήνη>

τὸ γένειον, ἤτοι πώγων. ἄλλοι μύσταξ, ἄλλοι ὑπήνη, ὅς ἐστι ὑπὸ τὴν ῥῖνα τόπος

[<ὑπήνημος>

σκέπη]

<ὑπηντίαζον>

ὑπήντων

<ὑπηοίη>

ὑπὸ τὸν ὄρθρον, πρὸς τῆς ἕω

<ὑπήρατος>

λογομάχος. ὑπέρλαμπρος

<ὑπηρέσια>

τῶν κωπηλατούντων δέρματά τινα, ὡς προσκεφάλαια, ἐφ' ὧν καθέζονται

*<ὑπηρέτης>

δοῦλος

<ὑπηρέσιον>

ἡ σανὶς τῆς καθέδρας

<ὑπήτριον>

ὑπογάστριον, ἐφήβαιον

<ὑπηχεῖ>

βομβεῖ

<ὑπήχθην>

ἦλθον

<ὑπ' ἠῶ>

ὑπὸ τὸν ὄρθρον

<ὑπεὶρ ἅλα>

ὑπὸ τὴν θάλασσαν

<ὑπίσχεται>

ἀναδέχεται, ὑπισχνεῖται

<ὑπισχνεῖται>

ὁμολογεῖ, συντίθεται, ἐπαγγέλλεται

<ὑπ' ἴχνιον>

ὑπὸ τὰ ἴχνη

<ὑπιωγαί>

ὑπαγωγαί, ὑποδρομαὶ τῆς πέτρας διὰ σκέπην, σκεπηνὰ μέρη

<ὑπνάσσει>

ὑπνώσσει

<ὑπνοῖ>

κοιμᾶται

<ὕπνος>

[κυρίως

<ὕπνου δῶρον>

ὕπνος, ἀνάπαυσις

<ὑπνῶ>

κοιμῶμαι. ἢ ἀγρυπνῶ

<ὑπνωτικόν>

ὁ μανδραγόρας

<ὑπό>

πρόθεσις ......

<ὑποακταίνοντο>

ἔτρεμον

<ὑποβάθρα>

κρηπίς, θεμέλιος. ὑπόβασις

<ὑποβαίνει>

ἐλαττοῦται

<ὑποβάσει>

ὑποκαταβάσει

*<ὑποβάλλει>

ὑποκρούει

<ὑποβας[ι]μόν>

ὑποβάθραν

<ὑπόβασις>

ὁ ἐνδότατος χιτών, ἢ περίζωμα

<ὑποβατᾶν>

ὑποβατόν. τὸ ὑποπόδιον

<ὑποβεβηκώς>

μικρότερος, ἐλάττων

<ὑποβιβάζοντες>

ὑποκαταβαίνοντες. ἐλαττοῦντες

<ὑποβιβασθέν>

ὑποβεβρυχμένον (?) ὑποπεπτωκός

<ὑποβλεπόμενος>

ὑπονοῶν. ἐχθραίνων

<ὑποβλήδην>

ὑποβάλλων τὸν λόγον πρὶν σιωπῆσαι τὸν λέγοντα. ἄλλοι ὑπολαμβάνων

<ὑποβολιμαῖον>

οὐ γνήσιον, ἀλλὰ νόθον, ὑποβαλλόμενον, ὡς ἀπὸ τῶν χαμαιριφῶν παιδίων, ἅπερ ἑαυταῖς ὑποβάλλουσιν αἱ γυναῖκες

<ὑποβορβόριον>

ἡ τρύξ

<ὑπόβρυχα>

ὑποβρύχια. ὑπὸ τὸ ὕδωρ. ὑπὸ κάτω τῶν κυμάτων βυ- θισθέντες

<ὑπογάιδιον>

ὑπόγειον τύμβον

<ὑπὸ γαμφηλαῖς>

ὑπὸ ταῖς σιαγόσιν

<ὑπὸ γαμφηλῇσιν>

ὁμοίως

<ὑπογεγραμμένη>

ἐγκεχριμένη

<ὑπόγειον>

ὑπὸ τὴν γῆν

<ὑπογενειάζων>

λιτανεύων. ἀπὸ τοῦ γενείου ἁπτόμενος

<ὑπογλωττίς>

εἶδος στεφάνου. καὶ πάθος τι κατὰ τὴν γλῶτταν. καὶ μέρος ἐνστόμιον

<ὑπὸ γλωχῖνα>

ὑπὸ τὴν γωνίαν

<ὑπόγνυθα>

τὸ καθῆσθαι τὰς χεῖρας ἔχοντα ὑπὸ γνάθον

[<ὑπόγοιον>

πρὸ μικροῦ γεγονός]

<ὑπογράμματα>

στιμίσματα τῶν ὀφθαλμῶν

<ὑπογραμμός>

τύπος. μίμημα

<ὑπογράφειν>

τυποῦσθαι

<ὑπογραφῆναι>

εἰσακουσθῆναι

<ὑπογραφίον>

τῶν ἐπὶ τῷ σώματι δεδανεισμένων

<ὑπόγυον>

προσδόκιμον. ἐγγύς, ἢ ὁμοῦ, καὶ τὸ πρὸ ὀλίγου γεγονός, καὶ τὸ ἕτοιμον, πρόσφατον

<ὑπὸ δαΐ(δ)ων>

ὑπὸ λαμπάδων

<ὑποδέγμενος>

ὑποδεχόμενος

<ὑποδεέστερος>

ταπεινότερος

<ὑποδεής>

ἐνδεής, καταδεής. ὑπόφοβος

<ὑποδενδρυάζειν>

τὸ ἐξ ἀφανοῦς καὶ αἰφνιδίως ἐπιφαίνεσθαι

<ὑποδεξίη>

ὑποδοχή, ἢ ἡ χορηγία πρὸς ὑποδοχήν

<ὑποδέραια>

ὑποτραχήλια

<ὑποδέραιον>

ὑποδείριον καὶ περιτραχήλιον

<ὑποδερίς>

ὁρμίσκος. ἔνιοι πλοκίον τι περιτραχήλιον καὶ μέρος τι

<ὑποδέσματα>

ἐνέχυρα

<ὑποδέσμιος>

[ἢ ὑποδήμιος, ἢ] ὑποτεθείς

<ὑπὸ δ' ἔτ(ε)ινε>

ὑπέβαλλεν

<ὑποδῆσαι>

ἐνεχυραθῆναι. Ἰταλιῶται

*<ὑπόδειγμα>

σημεῖον

<ὑποδιδάσκαλος>

χοροδιδάσκαλος

<ὑπόδικος>

ὑπεύθυνος. χρεώστης. ἔνοχος δίκης

<ὑποδμώς>

ὑποτεταγμένος, δοῦλος, θεράπων

<ὑπόδρα>

ὑποβλεψάμενος, βλαπτικός

<ὑποδράξ>

ὁμοίως

<ὑποδρακεῖν>

ὑποπτεύσας

<ὑπόδρα ἰδών>

δεινῶς ὑποβλεψάμενος, ἢ ὑποβλέψας

<ὑποδραμών>

ὑφερπύσας

<ὑποδρασίας>

τὰς ἔχθρας

<ὑποδρασίη>

ὑποψία

<ὑποδρής(ς)ουσιν>

ὑπουργοῦσιν, ὑπηρετοῦσιν

<ὑπὸ δρόμον>

ὑπὸ τροχασμόν. ὑπὸ κακοήθειαν

<ὑποδρόμους>

στόμια

<ὑποδύεσθαι>

δειλιᾶν

<ὑποδῦναι>

ὑπεκδῦναι

<ὑποδύντες>

ὑπεισελθόντες

<ὑποδύς>

ὑποβάς, ὑπεισελθών

<ὑποδύτης>

τὸ ἐσώτερον ἱμάτιον

<ὑπόεικεν>

ἀνεχώρει

<ὑποείξομαι>

ὑποχωρήσω

<ὑποέστης>

χιτών

<ὑποεχμένη>

ὑπείκουσα. θεραπεύουσα

<ὑποζάκοροι>

νεωκόροι

<ὑποζατηθείς>

ὑποκατασχών

<ὑποζύγια>

κτήνη τὰ ὑπὸ τὸν ζυγόν, καὶ [τὰ ὑπόζωνα] πάντα τὰ ἐζευγμένα

<ὑποθέσθαι>

συμβουλεῦσαι

<ὑποθέσεις>

καταβολαί. πράγματα. αἰτίαι, προφάσεις

<ὑπόθεο>

ὑπόθου. συμβούλευσον

<ὑπόθευτον>

Ῥόδιοι ἐπὶ θυσίας

<ὑποθήκη>

παραίνεσις, διδασκαλία. ἢ ἐνέχυρον. ἢ συμβουλή

<ὑποθημοσύνη>

τὰ αὐτά

<ὑποθήμων>

ὑποθέσεις καταγράφων

<ὑποθήσομαι>

διδάξω καὶ <ὑπόθου> ὁμοίως

<ὑποθυμί[ο]ς>

στέφανος ὑποτράχηλος

<ὑποιατιθείς>

ὑποστρατευθείς

<ὑποίζεσθαι>

ὑπονοεῖν

<ὑποικουρεῖ>

ἀντὶ τοῦ συνέστη καὶ γεγάμηται

<ὑποικουροῦσα

εἰς βάθος> οἰκοῦσα

<ὑποίσει>

ὑφέξει, βαστάσει

<ὑποι(ς)τά>

φορητά, βαστακτά

<ὑποίσω>

ὑπενέγκω, ὑπομενῶ, καὶ τὰ ὅμοια

<ὑποκαθῆσθαι>

ἐνεδρεύειν

<ὑποκάλυκα>

ὑπὸ τὴν κλεῖδα τοῦ πυρός

[<ὑπὸ κόρασιν>

ὑπὸ ταῖς κεφαλαῖς]

<ὑποκείσεται>

ὑποβληθήσεται

<ὑποκεντά>

ὑπομονητικά

<ὑποκέοιτο>

ὑποκείσεται

<ὑπὸ κεύθεα>

ὑπὸ κοῖλ[ι]α

*<ὑποκυσσαμένη>

ἐγκυοῦσα

<ὑποκόλπιον τοῦ χοροῦ>

τῆς στάσεως χῶραι αἱ ἄτιμοι

<ὑποκομψίας>

τὸ κομψὸν ὑποφαίνων

<ὑποκορίζεσθαι>

ὑποκοριστικοῖς λόγοις χρῆσθαι, ἤτοι κολακεύειν

<ὑποκοριζόμενος>

ὁμοίως

<ὑπὸ κρασίν>

ὑπὸ ταῖς κεφαλαῖς

<ὑποκρέκειν>

ἐπὶ τῶν ἵππων, πορείας τις τρόπος, βῆμα

<ὑπὸ κράτεσφιν>

ὑπὸ τῇ κεφαλῇ

<ὑποκριθῆναι>

ἀποκριθῆναι

<ὑποκρίναιτο>

ὑποκρίσει τι ποιῶν

<ὑποκρίνοιτο>

ἀποκρίνοιτο. ἔνθεν καὶ <ὑποκριτής>, ὁ ἀποκρινόμενος πρὸς τὸν χορόν

<ὑπόκρισις>

εἰρωνεία. ὑπουλότης. δόλος

<ὑποκριτής>

μάντις. καὶ ὁ ἐν τῇ σκηνῇ ἀποκρινόμενος

<ὑποκρούει>

ἀντιλέγει

<ὑποκρουνιδία>

θυσία τις παρὰ Κνιδίοις

<ὑποκρουσταλίς>

εἶδος τοῦ λίνου σπέρματος

<ὑποκυδές>

ὑποφρύδιον

<ὑπόκυκλα>

τοὺς ἀστραγάλους τοὺς ὑποτιθεμένους τῷ πυθμένι τῶν τριπόδων

*<ὑποκυησαμένη>

ὑπὸ γαστρὸς ἔχουσα ἐγκοίλιον

<ὑπόκυκλον>

ὑπότροχον, ἢ κάτωθεν σπεῖραν ἔχοντα

<ὑποκυς(ς)αμένη>

ἔγκυος γενομένη, ἐγκύμων

<ὑπολαβών>

ὑπονοήσας, νομίσας. ἀποκριθείς

<ὑπολαΐς>

ὄρνις τις τῶν σκωληκοφάγων

<ὑπολαλεῖ>

ψιθυρίζει

<ὑπολάμβανε>

νόμιζε. ἀντιτίθει

<Ὑπολάμπτειρα>

Ἑκάτη ἐν Μιλήτῳ

*<ὑποληπτέον>

νομιστέον

*<ὑπόληψις>

ὑπόνοια, καὶ τὰ ὅμοια

<ὑποληΐς>

εἶδος ὄρνιθος. ἢ ... λαΐς

<ὑποληκᾶν>

ὑποκρούειν

<ὑπολ[ι]απάξας>

ὑποκενώσας

<ὑπολίζονες>

μεγέθει ἐλάσσονες, ὀλιγώτεροι

[<ὑπολιμαῖος>

ὁ μὴ γνήσιος]

<ὑπολείπει>

ἐκλείπει

<ὑπόλινον>

τὸ ὅρμινον

<ὑπὸ λιπαροῖσι>

εὐτραφέσι

<ὑπόλι(ς)φον>

ὀλισθηρόν

*<ὑπολαιόν>

ὑποδαιστόν

[<ὑπολύξας>

ἐκκλίνας]

<ὑπομάζιον>

θηλάζον παιδίον

<ὑπομαλανδριῶδες>

εἶδός τι ταρίχου

<ὑπομέλαθρα>

Ἀρτέμιδος ἐπίθετον, ὡς ὁ Μύνδιος

<ὑπομειδιῶντι>

γελῶντι

<ὑπὸ μηνιθμόν>

ὑπὸ τὴν ὀργήν

<ὑπομηλαφῆσαι>

ψηλαφῆσαι

<ὑπομονή>

καρτερία

<ὑπομνηματιστής>

ὁ ὑπόμνημα λέγων

<ὑπονέμεσθαι>

ἐξαπατᾶν

<ὑπὸ νηΐω>

τόπος δένδρον ἔχων, ἐν οἷς ἐδέσμευον τὰς ναῦς

<ὑπονοεῖ>

ὑποπτεύει

<ὑπονοθεῦσαι>

ὑποφθεῖραι

<ὑπόνοια>

ὑπερηφανία, θράσος

<ὑπονομαί>

κλοπαί. ὀχετοί

<ὑπονοστήσας>

ἐπανελθών, ὑποστρέψας

<ὑπονύσσεται>

καταπονεῖται

[<ὑποοργός>

ὑπουργός]

<ὑποπαθών>

ἠρέμα παθών

<ὑποπεράτωσις>

τελείωσις

*<ὑποπεζία>

ταπείνωσις

<ὑποπερκάζουσι>

μεταβάλλουσιν ἐκ τοῦ ὄμφακος καὶ ὑπομελαίνονται

<ὑπὸ παντὶ λίθῳ>

παροιμία τὸ "<ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος εὕδει>"

*<ὑποπιάζομεν>

ταπεινοῦμεν. μαραίνομεν. <Ὑποπιασμὸς> γὰρ τα- πείνωσίς ἐστι <σώματος

<ὑποπῖσαι>

ὑποποτίσαι

<ὑπὸ Πλάκῳ>

ὑπὸ τῷ Πλάκει ὄρει Κιλικίας

<ὑπόπλεως>

μεστός, ἔμπλεως

<ὑποποιεῖται>

προσποιεῖται

<ὑπὸ πραπίδων>

ὑπὸ τῶν φρενῶν

<ὑπόπτερος>

κοῦφος. καὶ <ὑπόπτερος> ὁ ταχύς

[<ὑποπέτρου>]

ὑποπτέρου. ταχείας

<ὑποπτεύει>

ὑπονοεῖ, ὑπολαμβάνει

<ὕποπτος ἐχθρός>

.......

<ὑπόπτως>

ἐχθροειδῶς

<ὑπόπτωσις>

κατάπτωσις

<ὑπόπτωτον>

ὑποπῖπτον

<ὑπόρ(ε)ια>

τὰ ὑπὸ τὰ ὄρη

<ὑπορίνους>

τοὺς ὑπὸ ῥινὶ φθεγγομένους

*<ὑποργηθεῖσα>

ὑποχρισθεῖσα

<ὑπὸ ῥιπῆς>

ὑπὸ τῆς ὁρμῆς

[<ὑποῤῥόφιοι>

ὑπόστεγοι]

<ὑποῤῥάπτεις λόγους>

συντίθης

<ὑποσακίζειν>

ὑπηθεῖν τῷ σάκκῳ. καὶ τὸ προσκόπτειν

<ὑποσκελίσει>

ἀπατήσει, χλευάσει

<ὑπόσκοπον χέρα>

Αἰσχύλος. ὥσπερ οἱ ἀποσκοποῦντες, οὕτω κελεύει σχηματίσαι τὴν χεῖρα, καθάπερ τοὺς Πᾶνας ποιοῦσι. σχῆμα δέ ἐστιν ὀρχηστικὸν ὁ <σκοπός>

*<ὑπὸ σκήπτρῳ>

ὑπὸ τῇ βασιλείᾳ

<ὕποσμος>

ὀσφραινόμενος

<ὑποσμύχει>

θλίβει, ἀνιᾷ, καταπονεῖ, ἐκ μεταφορᾶς τῶν τραυμάτων

<ὑποσμύχεται>

ὑποκαίεται

<ὑποσμύχουσα

ἔνδον> ἐρεθίζουσα

<ὑπόσπονδος>

σπονδὰς αἰτήσας

<ὑπος(ς)είουσι>

κάτωθεν ἕλκουσιν

<ὑπόστα>

ὑπόμενε

<ὑποστάθμη>

τρυγία, τρύξ

<ὑποσταίη>

ὑπόσχοιτο

<ὑπόστασις>

πρόσωπον

<ὑποσταχύοιτο>

ὑπαύξοιτο ἀπὸ τοῦ στάχυος

<ὑποστειλάμενος>

ὑποκρυψάμενος. φοβηθείς

<ὑποστέλλεσθαι>

ἀναδύεσθαι. δολιεύεσθαι. ὑποκρίνεσθαι

<ὑποστέλλεται>

φοβεῖται. καὶ τὰ ὅμοια

<ὑπόστερνον>

ὑπογάστριον

<ὑπόστημα>

πλῆθος

<ὑποστῆσαι>

ὅταν τις ἐγκάθετον στήσῃ ἐπὶ τῷ ὠνήσασθαί τι

<ὑποστήσεται>

ὑπομενεῖ

<ὑποστήτω>

ὑποταγήτω, εἰξάτω, παραχωρησάτω

<ὑποστολή>

δειλία, φυγή

[<ὑποστρέσαι>

ἀποφυγεῖν διὰ δέος]

<ὑπόστροφον>

ἀφιγμένον, ὑποστρέφοντα

<ὑπόστρωμα>

περίστρωμα

<ὑπόσχε[τ]ο>

ὑπόσχου, ἐπαγγέλλου

<ὑποσχεῖν>

ὑποβαλεῖν, δοῦναι

<ὑποσχέσεις>

ἐπαγγελίαι

<ὑπόσχωμαι>

ὑποβάλωμαι, ἐπαγγέλλωμαι

<ὑποσχών>

τὰ αὐτά

[<ὑποτάβλων>

ὑπεξουσίαν]

<ὑποτέτροφεν>

ὑπέτροφεν

<ὑποτίθεται>

συμβουλεύει

<ὑποτιμήσεως>

προφάσεως

<ὑποτίτθια>

θηλάζοντα, γαλουχούμενα παιδία

<ὑποτονθορύζει>

γογγύζει

<ὑποτοπάσαι>

ὑπολαβεῖν, ὑπονοεῖν

<ὑποτοπήσομεν>

ὑπονοήσομεν

<ὑποτρέχοντες>

ὑπεισερχόμενοι, σπεύδοντες

<ὑπότριμμα>

ἐκ φοίνικος καὶ μέλιτος καὶ κυμίνου καὶ ἄλλων τινῶν ἀρτυμάτων ἔργον

<ὑποτρύζει>

ὑποβάλλει. ὑποψιθυρίζει. γογγύζει

*<ὑπότροπον>

ὑπεστροφότα, ἐπανελθόντα ἐκ δευτέρου

*<ὑπότροπος>

ἐξ ὑποστροφῆς

<ὕπουλος>

ὕποπτος, δόλιος, ὑποκριτής, ὀλέθριος, ἀσυμφανής. <Ὕπο(υ)λα> δὲ λέγεται τὰ μὴ φανερὰ τῶν ὀφθαλμῶν ἕλκη

<ὑπουργεῖ>

ὑπηρετεῖ

<ὕπουρα>

ὑπὸ τὰ ὄρη

<ὑποφαίνει>

φανεροῖ, δεικνύει

<ὑποφαίσεις>

εἰς θεωρίας

<ὑποφέρει>

ὑπομένει

<ὑποφέρονται>

ὑποβάλλονται

<ὑποφῆται>

μάντεις, προφῆται, ἱερεῖς, διερμηνευταί, χρησμολόγοι

<ὑποφήτορες>

ὑποτεταγμένοι

<ὑποφθάς>

προφθάσας

<ὑποφθαμένη>

προφθάσασα

<ὑπόφορος>

ὑπὸ τέλος, [ὑπὸ κῖνσον] ὑπεύθυνος

<ὑποφωνῆσαι>

ὑποδεῖξαι

<Ὑποχαλκίς>

ἡ ὑπὸ Ὁμήρου Χαλκὶς διὰ τὸ κεῖσθαι ὑπό τι ὄρος

<ὑπώπια>

τὰ ὑπὸ τοὺς ὀφθαλμοὺς οἰδήματα. ἀπὸ μέρους δὲ ὅλην τὴν ὄψιν δηλοῖ. καὶ τὰ πελιώματα

<ὑπωπίς>

ἡ θαψία

<ὑπώρ(ε)ια>

τὸ κάτω μέρος τοῦ ὄρους

<ὑπωρόφιον>

ὑπόστεγον

[<ὑπῶς>

ἀρτίως]

[<ὑρεῖ>

φοβεῖται]

<ὑράξ>

μίγδην, ἀναμίξ

<ὑρειγαλέον>

διεῤῥωγός

<Ὑρία>

πόλις Βοιωτίας

<ὑριατόμος>

ὁ τὰ κηρία τέμνων τῶν μελισσῶν

<ὕριγγα>

πτύον. Σαλαμίνιοι

<ὑρίσιδα>

σπυρίδιον, σπυρίς

<ὑρις[ς]ός>

φορμός

<Ὑρμίνη>

πόλις

<ὕρον>

σμῆνος. Κρῆτες. ἥσυχον

<Ὑῤῥάδιος>

ἀπό τινος τῶν προγόνων, ἄδοξος, ἢ εἰκαῖος. *)/Uῤῥα παιδίον

<ὕῤῥαχα>

πρίσχη

<ὑῤῥώφθαι>

φληναφᾶν

<ὑρτακός>

ὄστρεον

<ὑρτάνα>

ἀπομάχυτρας

<ὑρτήρ>

πλυνεύς

<ὔρχας>

ἄμφωτον κεράμιον, καὶ βικῶδες τὸ εἶδος

<ὔρχη>

ἐφ' ἧς τὰ φορτία φέρουσιν οἱ ναῦται

<ὗς>

χοῖρος, ἢ σῦς. καὶ ἰχθῦς

<ὗς>

ἀλείφαβοῦς· οἱ γὰρ Σκύθαι ἀλείμ(μ)ατι χρῶνται ὑείῳ καὶ μο- σχ(ε)ίῳ στέατι

<ὕσας>

βρέξας

<ὕσγινον>

βάμ(μ)α τι

<ὔσδοι>

ὄζοι, κλάδοι

<ὗσαι>

βρέξαι

<ὕσειμι>

ἐκεῖ βαδίζω

<ὗς ἐκώμασα>

παροιμία ἐπὶ τῶν ἀκόσμως τι ποιούντων

<ὑσθλός>

σαλός, φλύαρος

<ὕσκλοι>

ἀγκύλαι, βρόχοι, οὓς ἡμεῖς ὕσκλους τῶν ὑποδημάτων καὶ τὰς λέγνας τῶν ἱματίων

*<ὑσκυθά>

ὑὸς ἀφόδευμα

*<ὑσκίνιοι>

ὑσκάνιοι

<ὑσμῆθες>

οὐσίαι

<ὑσμίνας>

μάχας

<ὑσμίνη>

μάχη. παράταξις. ταραχή. σύνοδος

<ὑσόν>

τὸ ὅσον. βοὸς σὺν ἀρότρῳ συνανα(ς)τροφή

<ὕσπληξ>

βαλβίς. μύωψ, ὁ πλήσσων τοὺς βόας. καὶ παγὶς λύκων

<ὕσπληγα>

τὸ ῥόπτρον. [τῆς σφραγῖδος

<ὕσπληγξ>

ἄφεσις, ἀφετηρία. πάγη. [πάσσαλος, καὶ ὁ κεράτινος κρίκος]

<ὑσπολεῖν>

συβωτεῖν

<ὕσσακος>

ὑστακός

<ὕσταξ>

πάσσαλος κεράτινος

<Ὑσσέλινον>

τὸ νῦν Ἀραχναῖον ὄρος ἐν Ἄργει καλούμενον

<ὕς(ς)ωπος>

βοτάνη σμήχουσα

<ὑστάδα>

ἡ δασεῖα ἄμπελος

<ὑστακητεῖ>

φενακίζει

[<ὑσταλωπιᾷ>

νυστάζει]

<ὑστάς>

πλαστὰς ἀμπέλων

<ὕστατα>

ἔσχατα

<ὕστατον>

ἐσχάτιον, τελευταῖον

<ὑστέρα>

μήτρα

<ὑστεροβουλία>

μετάνοια, μετάμελος, ἡ ἐσχάτη βουλή

<ὕστερον>

ἧσσον, ἧττον, ἔσχατον

<ὑστερόπους>

ὕστερον ἐρχόμενος

<ὑστερόποτμος>

ᾧ ζῶντι ὁ τάφος ὡς τεθνηκότι γέγονεν. ἄλλοι τὸν δεύτερον γάμον

<ὑστιακκός>

ποτήριον ποιόν. Ἰταλιῶται

<ὑστρία>

κωλεός

<ὕστριξ>

[ζῶον ὀστρακόδερμον, ἐνάλιον, βρώσιμον

<ὑστριχίς>

μάστιξ πεπλεγμένη ἐξ ὑείων τριχῶν

<ὕστρος>

γαστήρ

<ὗς ὑπὸ ῥόπαλον δραμεῖται>

παροιμία ἐπὶ τῶν ἑαυτοὺς εἰς ὄλε- θρον ἐμβαλ(λ)όντων

<ὑσωπίς>

ἡ σάμψυχος

<ὑτθόν>

τὸ πυρίεφθον

<ὕφα(ι)μον>

αἱματῶδες

*<ὑφαίνει>

κατασκευάζει

<ὑφαίαρ>

τὸ ἐπιφυόμενον ταῖς πεύκαις καὶ ἐλάταις

<ὑφαίρεσις>

μείωσις, στέρησις

[<ὑφαγωρή>

μεγαληγόρως]

<ὑφαῖς>

ἡ ὤα, λῶμα. φυλακή

<ὑφαιρέτρια>

μαῖα

<ὑφάλοις>

τοῖς ὑποκάτω τῆς θαλάσσης ....

<ὕφαλος φάτις>

ἡ κρύφα ......

<ὑφαιρῶ>

μειῶ

<ὕφασμα>

ἱστός τις

[<ὑφαύχην>

μεγαλαύχην]

<ὑφιείς>

ὑπενδούς

<ὑφ[ε]ίενται>

παρομολογοῦσιν

<ὑφειμένος>

ἐνδεδομένος, κεχαλασμένος, ἠλαττωμένος

(*)<ὑφαίνει>

ἐμπρῆσαι. ὑφᾶται. Ἀμερίας

<ὑφεῖτο>

ὑπεβάλλετο

<ὕφεκτον>

ὁ λέβης

<ὑφέλκεται>

προτρέπεται

<ὑφέν>

ἅμα, ὁμοῦ. καὶ πάθος προσῳδιῶν

<ὑφέντες>

χαλάσαντες. ὑφελόντες

<ὑφείλατο>

ἐπῇρεν, ἐκούφισεν

<ὑφεξαίρειν>

ὑφαιρεῖν, ἐπαίρειν

<ὑφεξαιρομένου>

ἐπαιρομένου

<ὑφέξει>

παραστήσει

<ὑφέξελε>

ἔπαρον

<ὑφέξω>

δώσω

<ὑφέσει>

ὑποκαταβάσει

<ὕφεσις>

ὑπένδοσις, ταπείνωσις, ἐλάττωσις, χάλασις

<ὑφεσμούς>

συμποδισμούς

<ὑφεστάναι>

εἶναι, ὑπάρχειν

<ὑφεστώς>

ὀχετός

<ὑφεστώς>

ἐνυπόστατος, ὑποκείμενος

<ὑφεττόν>

ὑπομονητόν

<ὑφήγησις>

ἐξήγησις

<ὑφήμενος>

καθήμενος, ταπεινός

<ὑφῆναι>

κατασκευάσαι

<ὑφηνίοχος>

ἡνίοχος

<ὑφιεμένον>

ἐνδεδομένον, τεταπεινωμένον

<ὑφιζάνει>

ἐλαττοῦται, ὑποκάθηται, ὑφίεται

<ὑφιζάνοντι>

ὑποκαθημένῳ

<ὑφίησιν>

ὑποχαλᾶ[ν], ἐλαττοῖ[ν], μειοῖ[ν]

<ὑφιστάς>

ὑποτιθείς

<ὑφίσταται>

ὑπομένει

[<ὑφιμένως>

ἐνδεδομένως]

*<ὑφορᾷ>

φοβεῖται

*<ὑφόριον>

ὕποπτον

<ὑφόλμιον>

μέρος τι τοῦ αὐλοῦ πρὸς τῷ στόματι, ἢ αἱ γλωττίδες. καὶ ὑπόθεμά τι

<ὑφόρ(μιον)>

χρυσοῦν κοσμάριον

<ὑφορώμενος>

ὑποβλεπόμενος, φοβούμενος, ὑπονοῶν

<ὑφόωσι[ο]ν>

ὑφαίνουσιν

<ὕφυδρ[ο]ον>

ὑποβρύχιον

<ὑφ' οὗ>

παρ' οὗ

<ὑφ' ᾧ>

ἐν ᾧ>

<ὑφ' ὧν>

ὑπὸ τῶν

*<ὑφοραθείην>

φοβηθείην

*<ὑφορᾶσθαι>

διανοεῖσθαι

*<ὑφορώμενον>

τὰ αὐτά

<ὕχιος>

νύξ

<ὑψαγορεῖ>

μεγαληγορεῖ

<ὑψαύχενες>

γαῦροι. ἢ ὑπερήφανοι

<ὑψαυχεῖν>

μεγαλαυχεῖν

<ὑψεῖται>

τραπεζῖται ἀργυρίου

[<ὑψηβρεμέτης>

ὁ ἐν ὕψει βροντῶν]

<ὑψηγορία>

ὑπερηφανία

<ὑψηρεφές>

ἐν ὕψει τὸν ὄροφον ἔχον, ἢ ὑψηλὴν ὀροφήν. ἐξ οὗ τὸ μέγα καὶ ὑψηλὸν δηλοῖ

<ὑψηλόν>

μέγα

<ὑψητησινίο>

ὑψηλῆς, μεγάλης

<ὑψηχέες ἵπποι>

ἀπὸ τοῦ εἰς ὕψος ἔχειν τοὺς τραχήλους, οἷον ὑψαύχενες, ἢ μεγαλόφωνοι

<ὑψ..μετέωρον>

ἄνω. ὑψηλοῦ

<ὑψιβάμονος>

ἐν ὕψει βαίνοντος

<ὑψίζυγος>

ὑψηλὴν ἔχων τὴν καθέδραν

<ὕψι δ' ἐπ' εὐνάων ὁρμίσσομεν>

μετέωρον αὐτὴν ἐπὶ ἀγκυρῶν ὁρ- μίσσομεν

<ὑψικέραυνος>

[ἡ διάπυρος πληγή

<ὑψικόλωνον>

τραχεῖαν. ὑψηλήν

<ὑψίκομος>

φοίνιξ. καὶ ὁ ἄνω τὰς τρίχας ἔχων

<ὑψιμέδων>

ἐν ὕψει βασιλεύων

<ὕψιον>

μεῖζον. μετέωρον

<ὑψιπέτηλον>

ὑψηλόν, μακρόν

<ὑψιπέτης>

εἰς ὕψος πετόμενος

<ὑψιπόρους>

δι' ὕψους τρέχοντας

<ὑψίπυλον>

ὑψηλὰς πύλας ἔχον

[<ὑψιρεφές>

ζτ# ὕψη]

[<ὑψίροφον>

ὁμοίως]

<ὑψίστολοι>

οἱ ἄνω ἐσταλμένοι τοὺς χιτῶνας

<ὑψιτελέες>

ταχιτῶνες. ζτ#

<ὕψιστον>

ὑψηλότατον

<ὑψιτένων>

ὑψαύχην, ὑψηλὸς τῷ φρονήματι

<ὑψιφοίτης>

ὑψηλοπόρος

[<ὑψιχέες>

ὑψαύχενες]

<ὑψόθι>

ἄνωθι

<ὑψόσε>

εἰς ὕψος

<ὑψόροφον>

ὑψηλόν, μέγα

<ὑψοῦ>

ἄνω ἐν ὕψει

<ὑψοῦ διᾴττει>

εἰς ὕψος ὁρμᾷ

<ὕω>

βρέχω

*<ὑωλυνύων>

μολύνων

<ὑωδία>

ἀηδία. φυρμὸς ἐν βορβόρῳ

<ὑωδίνων>

φύρων. βορβορῶν. μολύνων

<ὕων>

βρέχων, ὑγραίνων

*<ὑψιστάριος>

αἵρεσις, ὥς φασι, τῶν τὸν ὕψιστον σεβομένων