(Στο δρόμο...)
| (Στο δρόμο...) Συγγραφέας: Ανέκδοτα ποιήματα (Πολυδούρη) |
Στο δρόμο που με πήρε μοναχή
δεν ξέρω πως, αλήθεια,
βρήκα μια νέα μέσα μου ψυχή
κι' όνειρα βρήκα πλήθια.
Μεσ' στο μισό το φως, ήταν γλυκό
νέο φύτρο στην ελπίδα
να τη θωρώ σα μάγο μυστικό
και σα ζωοδότρα αχτίδα.
Ήταν γλυκό πως άνθιζε η καρδιά
μέσα στο νέο κορμί μου.
Ανοίγανε τα μάτια στα κλαδιά,
τραγούδαγεν η ορμή μου.
Ο νους μου οραματιζόταν. Τρελλά
φτερά τα δυο μου χέρια
και να η Αγάπη μούγνεψε δειλά,
μούστειλε περιστέρια.
Και να η Αγάπη μ' ένα αστραφτερό
δρεπάνι με σιμώνει
κι' αφού μας θέρισε ό,τι δροσερό
μ' άφησε πάλι μόνη.