Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χρήστης:ObsequiousNewt/Επιγράμματα Αρχιλόχου

Από Βικιθήκη

===1===[1]

Ἐλεγεῖα
[.]φ[...
φρα[...[2]
ξεινοι̣[...[3]
δεῖπνον δο̣υ̣[...[4]
οὔτ' ἐμοὶ ὡς αι̣[...[5]
ἀλλ' ἄγε[6] σὺν κώ[θωνι θοῆς διὰ σέλματα νηὸς][7]
φοίτα καὶ κοΐλω̣[ν[8] πώματ' ἄφελκε κάδων,]
ἄγρει δ' οἶνον [ἐρυθρὸν ἀπὸ τρυγός· οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς
νήφε̣[ι]ν ἐν̣[9] [φυλακῆι τῆιδε δυνησόμεθα]

^  Source: [Trismegistos 59232] (POxy 854) small scrap of a once thick papyrus roll from the end of 2 AD ^  beside the line θ, d. i. v. 800 des manuscripts ^  beside the line a kritisches zeichen τ ξεῖνοι or ξείνοις ^  "δ' οὐ[" or "δου[" ^  beside the line an obelism ^  ἀλλά τε cod. Marc.: verb. Musurus, eds. ^  surviving bei Athen. XI 483 D (frg. 4 B.4) μνημονεύει αὐτοῦ (nämlich τοῦ κώθωνος) καὶ Ἀρχίλοχος ἐν ἐλεγείοις ὡς ποτηρίου οὕτως· ^  κοίλων cod. Marc. and eds. cf. Anacreon frg. 9 B.4 and G. Meyer s. 170 ^  νήφειν μὲν cod. Marc.: verb. Musurus, eds.

Ἐπωιδοί
˘̄¯˘¯|˘̄¯˘¯|˘̄¯˘¯
κύμ[ατι] πλα[ζόμ]ενος,
κἀν Σαλμυδ[ησσ]ῶι γυμνὸν εὐφρονέ̣σ̣[τατα]
Θρήικες ἀκρό[κ]ομοι
λάβοιεν (ἔνθα πόλλ' ἀναπλήσει κακὰ
δούλιον ἄρτον ἔδων)
ῥίγει πεπηγότ' αὐτόν, ἐκ δὲ τοῦ [ῥό]θου
φυκία πόλλ' ἐπ[έ]χοι,
κροτέοι δ' ὀδόντας ὡς [κύ]ων, ἐπὶ στόμα
κείμενος ἀκρασίηι
ἄκρον παρὰ ῥηγμῖνα κυμάτω[ν ὁ]μοῦ·
ταῦτ' ἐθέλοιμ' ἂν ἰδεῖν,
ὅς μ' ἠδίκησε, λ[ὰ]ξ δ' ἐφ' ὁρκίοις ἔβη,
τὸ πρὶν ἑταῖρος [ἐ]ών
ἡ χλαῖν[α ¯˘]ο[.]νη[¯˘̄¯˘¯̆]
κύρτον ο̣[¯˘] φιλεῖς
ἀγχοῦ καθῆ[σθ]α[ι]. τ̣αὐτὰ δ' Ἱππῶνα[ξ σκαφεὺς]
[ο]ἶδεν ἄριστα βροτῶν.
[οἶ]δ̣εν δὲ κἀρίφαντος (ἆ μάκαρ ὅ[τις]
[οὐ]δαμά κως ἔϊδε
[γ?]ρ[άσ?]ου πνέοντα φῶρα), τῶι χυ̣τ̣ρ̣ε̣ῖ̣ [δὲ νῦν]
Αἰσχυλίδηι πο̣λεμεῖ.
ἐκεῖνο σήμ[˘̄] ρ[¯˘¯˘̄¯˘]ης,
πᾶς δὲ πέφη[νε] δό̣[λος]
FROM THE MONUMENT OF ARCHILOCHUS AT PAROS
Τετράμετρα
col. I A [γέγραφεν] δ̣ὲ̣ Δημέας οὐ μόνον περὶ τ[ῆς πατρί]|[δος] ἡμῶν, ἀλλὰ [κ]α[ὶ τοῦ] π̣[ο]λίτου αὐτῆς Ἀρχιλόχ[ου καὶ] | [τῆς περὶ θε]οὺ̣ς εὐ̣σ(ε)βηίας καὶ τῆς περὶ τὴν πα[τρίδ]α [σπου]|[δῆς]· γέγ[ρ]αφε γὰρ τῶν πεπραγμένων [ὑπ' αὐ]|[τοῦ] π̣ο̣λ̣λῶν καὶ μεγάλων ἀγαθῶν [ἐκ τῶν τοῦ ...] | [...] τοῦ ἀνηγαγωχότος ταῦτα εἰς ἄρχ[οντας κατ' ἐνιαυ]|[τόν]· ἀ̣ν̣α̣γέγραφεν δὲ ὁ Δημέας ἕκαστα τ̣[ῶν πεπραγμέ]|[νω]ν κ̣αὶ γεγραμμένων ὑπὸ Ἀρχιλόχου κατ̣' [ἐνιαυτὸν] | ἕ̣καστον, καὶ ἦρκται ἀπὸ ἄρχοντος πρῶτον Εὐρ[..., ἐφ' οὗ] || [δ]ο̣κεῖ πεντηκόντορος Μιλησίων πρέσβεις ἄγ[ουσα]|καὶ ἀνακομιζομένη ἐγ Μιλήτου διαφθαρῆνα[ι ἐν πορθμῷ] | τῷ Ναξιακῷ, καὶ σωθῆναι ἕνα τινὰ αὐτῶν ὧι ὄ[νομα Κοίρα]|νος, ὑπὸ Δελφῖνος ἀναλημφθέντα, καὶ ἐκπεσόν[τα εἰς] | τὸ̣ν Συρίων [αἰγιαλὸν?] εἴς τι σ[π]ήλαιον συνφυ̣[γεῖν, καὶ] || ἐκεῖθεν αὖτι[ς εἰς τὴν πέρ]ας ⟦σ⟧Ὑρίαν· τὸ δὲ σπ[ήλαιον] | ἔτι νῦν ὑ[πὸ τῶν κατοίκων? τοῦ χωρ]ίου Κοιράνε[ιον καλεῖται] | [line 17 lost | 18 save for the end ... ο]ὖ μνήμη[ν ποιεῖται (ὁ Ἀρχίλοχος) | lines 19-40 destroyed [...τὰ δὲ χρή|μα]τα? τοὺς Θρ̣ᾷ̣κ̣[ας? λέ]γ[ο]υσιν Πάριοι ἑαυ[τοῖς] | ἀποκαθίστασ[θαι πάντα (?). δ]ιασαφεῖ δὲ τ[αῦτα πάν]|τα αὐτὸς Ἀ[ρχίλοχος λέγων οὕτως·] 2½ lines destroyed
[¯˘¯˘¯˘] εἵπετ' [¯˘] παῖς Πεισιστράτου,
ἄνδρα[ς εὖ ν]ω|μ[ῶντ]ας αὐλὸν καὶ λύρην ἀνὴρ ἄγων
εἰς Θάσον φ[ω]σὶ | Θρήιξιν δῶρ' ἔχων ἀκήρατον
χρυσόν· οἰκείωι | δὲ κέρδει ξῦν' ἐποίησαν κακά,
ὅτι τοὺς Θρᾷκας || ἀπο⟨κτ⟩είναντες αὐτοὶ οἱ μὲν αὐτῶν ὑπὸ Παρί|ων ἀ[πώλοντο], ⟨οἱ δέ, ὅτε ἀπεωθοῦντο⟩ λ[ῃ]στὰς Σάπας,
ὑπὸ τῶν Θ[ρ]ᾳ|[κ]ῶν. μετὰ ταῦτα πάλιν γίνεται ἄρχων Ἀμ-|[φί]τιμος και ἐν τού[τ]οις [δ]ιασαφεῖ πάλιν, ὡς | ἐ[ν]ίκη[σ]αν καρτερῶς τοὺς Ναξίους, λέγων || [ο]ὕτω·

τῶν δὲ ἀντ[ι]ᾷ

τῇ μάκῃ λαὸς παρασταθείς. ἀ[νέ]|[δρ]α[μ]εν κτύπος
[¯˘¯˘¯] ἀΰτης τῆς πολυ|[φθόρου? φ]λογός,
κ[¯˘¯]των [¯˘δ]εί[λης] ἡμέ[ρ]ης ἐπαύ[σαμεν] |
[β]άλλοντες [...]
the rest of column I A (at least 2 lines) garbled, column I B and the whole of columns II and III entirely destroyed (the latter save for a few letters of III A), as well as two-thirds and the entire middle of kolumne IV A