Χινοπωρινό σχεδίασμα
| Χινοπωρινό σχεδίασμα Συγγραφέας: |
Ah! nuees accourues des cotes de la Manche,
Vous nous avez gate notre dernier dimanche.
LAFORGUE
Με χωρίς φωτοχυσίες, μ' ολίγους ήχους
βρέχει, «επί δικαίους και αδίκους»...
βρέχει στην πλατεία, στη φυλακή,
– οικουμενική βροχή, ευαγγελική.
Βρέχει στα βαγόνια (ώ ευθυμία)
που γυρνάνε απ' τα Νοσοκομεία·
και στις προφητείες του Καζαμία
(«τροπή του καιρού προς νότον... τρικυμία...»).
Βρέχει στα νερά, βρέχει στα φύτρα,
Βρέχει στις γαζίες σου, μαθήτρα!
Βρέχει– τυπικά, και δίχως σημασία...
Βρέχει στις μαθήτρες σου, γαζία!
Στου κενού τον κύκλο κατεβαίνει
της βροχής σου η συνεφαπτομένη...
Στ' ουρανού τη μάταιην αγκαλιά
τρίγωνα, τα εξόριστα πουλιά.
Χινοπωρινές Ισημερίες
(ώ οι βροχές, ώ οι τριγωνομετρίες!).
Και να μη μπορώ (με συγχωρείς)
να σου μάθω εκείνα που απορείς.
Βρέχει, Κυριακή... Κανείς, κανείς,
άλλο από «γνωστούς» και «συγγενείς»...
Kρίμας τη χαρά, κρίμας τη σχόλη!
Δεν έχει σεργιάνι στο περβόλι,
που θα παγαινόρχεται, σκυφτός,
στο σταχτί το μουσαμά του Αυτός!