Φέτι μες στες τυρινάδες που 'σεν μάσκες και παιχνίδκια
| Φέτι μες στες τυρινάδες που 'σεν μάσκες και παιχνίδκια Συγγραφέας: |
Φέτι μες στες τυρινάδες που 'χ̌εν μάσκες κ̌αι παιχνίδκια
έπαιζεν κ̌ι η γη ταούλλιν κ̌ι εχορέψασιν τα σπίθκια.
Κ̌ι ήτουν κ̌αι πωρνόν ακόμα κ̌ι οι περίτου εκ̌οιμούνταν,
κ̌ι ότι κ̌ι αρκινούν τα σπίθκια κ̌ι εχορεύκασιν κ̌ι εσειούνταν
εβουρούσαν ούλλοι κ̌ι ούλλες όξω με τα νυχτικά τους,
που τον φόβον τους ελάλεν τρίκκι-τρίκκι η καρκιά τους.
Νά 'σουν νάεν δεις, Μιχάλη, τες φτωχ̌ές τες κοπελλούδες,
έθελες να δεις κουτάλες κ̌αι βυζούθκια κ̌αι ζαμπούες,
πού 'θελες να πεις, Θεέ μου, άφησ' με να τα δακκάσω,
να τα φάω, να χορτάσω
για να μου δκιαβεί ο καμός
κ̌ι ας με φάει ο σεισμός!