Το παράπονο του τυφλού ορφανού
| Τό παράπονο τοῦ τυφλοῦ ὀρφανοῦ Συγγραφέας: |
Γιατί, γιατί, Πανάγαθε Πατέρα
μοῦ χάρισες καί μάτια καί μητέρα
καί πάλι μοῦ τά πῆρες μ' ἀπονιά
καί μ' ἔρριψες σέ σκότη κι' ὀρφανιά;
Ἄν εἶχα τῆς γῆς ὅλης τά παλάτια
θά τἂδινα γιά νά 'χω κι' ἐγώ μάτια.
Κι ἄν εὶχα πάλι μάτια ζηλευτά
γιά νά 'χω μάνα τά 'δινα κι' αὐτά.
Στά χιόνια καί στούς ἣλιους, ὦ Πατέρα,
μέ τό βιολί γυρίζω νύκτα-μέρα.
Κι ἐνῶ κρυφά τή μάνα μου θρηνῶ
στούς ἄλλους τραγουδῶ γιατί πεινῶ!