Του πολέμου του 21

Τοῦ πολέμου τοῦ 21

Δημοτικό τραγούδι

Αʹ

Κρυφὰ τὸ λένε τὰ πουλιά, κρυφὰ τὸ λὲν τἀηδόνια,
κρυφὰ τὸ λέει ὁ γούμενος ἀπὸ τὴν ἅγια Λαύρα.
«Παιδιά, γιὰ µεταλάβετε, γιὰ ξεμολογηθῆτε·
δὲν εἶν’ ὁ περσινὸς καιρὸς κι’ ὁ φετεινὸς χειμῶνας.
Μᾶς ἦρθε γἡ ἄνοιξη πικρή, τὸ καλοκαῖρι μαῦρο,
γιατὶ σηκώθη πόλεμος καὶ πολεμᾶν τοὺς Τούρκους.
Νὰ διώξουμ’ ὅλη τὴν Τουρκιὰ ἢ νὰ χαθοῦμε οὗλοι».

Βʹ

Ἕνα μικρὸ καράβι μαζώνει τὰ παννιά,
ἀγοίγει τὴν παντιέρα καὶ πόλεµο ζητᾷ.
Ζητᾷ τὸν ἅγιον Τάφο καὶ τὴν Ἅγια Σοφιά.
Κι’ ἀκόμα θὰ ζητήσῃ τὸν Πατριάρχη µας,
ὁποῦ τὸν ἐκρεμάσαν γιὰ τὸ ἰνάτι µας.

Καμπάναις θὰ χτυπήσουν πάν’ ’ς τὰ καµπαναρειά,
νὰ σκάσουν οἱ χοτζᾶδες ἀπάνου ’ς τὰ τζαµιά.
Κι’ ὅσοι Χριστὸν πιστεύουν καὶ τὸν δοξάζουνε,
τὸν Τοῦρκο λογαριάζουν νὰ τὸν µοιράζουνε.