Του εφάνη το βαθύ χαμόγελο του χρόνου αλλά απ' το υπέρτατο βουνό εκοίταζε και μόνος του, μόνος σαν ένα πνεύμα, δεν έβγαλε φωνή η σκέψη του δεν άρθρωσε μια λέξη.
