Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σύνταγμα του Βασιλείου του Μπαχρέιν (2002)

Από Βικιθήκη
Σύνταγμα του Βασιλείου του Μπαχρέιν (2002)
Κυβέρνηση του Βασιλείου του Μπαχρέιν
μεταφράστηκε από συντάκτες της Βικιθήκης
Υιοθετήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2002. Αναθεωρήθηκε το 2017


Πίνακας περιεχομένων
Άρθρα:
Προοίμιο
Κεφάλαιο 1: Το Κράτος
Κεφάλαιο 2: Βασικές συνιστώσες της κοινωνίας
Κεφάλαιο 3: Δημόσια δικαιώματα και καθήκοντα
Κεφάλαιο 4: Δημόσιες αρχές
Κεφάλαιο 5: Οικονομικά ζητήματα
Κεφάλαιο 6: Γενικές και τελικές διατάξεις

Προοίμιο

[Επεξεργασία]

Στο όνομα του ύψιστου Θεού, με την ευλογία Του και τη βοήθειά Του, εμείς ο Χαμάντ μπιν Ισα Αλ Χαλίφα, Κυρίαρχος του Βασιλείου του Μπαχρέιν, σύμφωνα με την αποφασιστικότητα, τη βεβαιότητα, την πίστη και τη συνειδητοποίηση των εθνικών, παναραβικών και διεθνών ευθυνών μας, και αναγνωρίζοντας τις υποχρεώσεις μας προς τον Θεό, τις υποχρεώσεις μας προς την πατρίδα και τους πολίτες και τη δέσμευσή μας στις θεμελιώδεις αρχές και την ευθύνη μας προς την ανθρωπότητα.

Και σε εφαρμογή της λαϊκής βούλησης που εκφράζεται στις αρχές που κατοχυρώνονται στη Χάρτα Εθνικής Δράσης- σύμφωνα με την εξουσία που μας εμπιστεύτηκε ο σπουδαίος λαός μας να τροποποιήσουμε το Σύνταγμα- από την επιθυμία μας να ολοκληρώσουμε τις απαιτήσεις του δημοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης για το αγαπημένο μας έθνος, προσπαθώντας για ένα καλύτερο μέλλον στο οποίο η πατρίδα και ο πολίτης θα απολαμβάνουν μεγαλύτερη ευημερία, πρόοδο, ανάπτυξη, σταθερότητα και ευημερία μέσω της ειλικρινούς και εποικοδομητικής συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών που θα απομακρύνει τα εμπόδια στην πρόοδο- και από την πεποίθηση ότι το μέλλον και η εργασία για το μέλλον είναι αυτό που όλοι μας επιδιώκουμε στο επερχόμενο κράτος- και ενόψει της πεποίθησής μας ότι ένας τέτοιος στόχος απαιτεί την καταβολή προσπαθειών- και προκειμένου να ολοκληρώσουμε την πορεία, τροποποιήσαμε το ισχύον Σύνταγμα.

Η τροπολογία αυτή έλαβε υπόψη όλες τις υψηλές αξίες και τις μεγάλες ανθρώπινες αρχές που κατοχυρώνονται στη Χάρτα Εθνικής Δράσης. Αυτές οι αξίες και οι αρχές επιβεβαιώνουν ότι ο λαός του Μπαχρέιν προχωρά με θριαμβευτική πορεία προς ένα λαμπρό μέλλον, Θεού θέλοντος, ένα μέλλον στο οποίο θα ενωθούν οι προσπάθειες όλων των κομμάτων και των ατόμων και οι αρχές με τη νέα τους ενδυμασία θα αφιερωθούν στην επίτευξη των ελπίδων και των προσδοκιών υπό την ανεκτική διακυβέρνησή του, δηλώνοντας την προσήλωσή τους στο Ισλάμ ως πίστη, κώδικα νόμων και τρόπο ζωής, με την προσήλωσή τους στο μεγάλο αραβικό έθνος και τη σύνδεσή τους με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου τώρα και στο μέλλον, και την προσπάθειά τους για όλα όσα θα επιτύχουν τη δικαιοσύνη, το καλό και την ειρήνη για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Οι τροποποιήσεις του Συντάγματος ξεκινούν από την παραδοχή ότι ο ευγενής λαός του Μπαχρέιν πιστεύει ότι το Ισλάμ φέρνει τη σωτηρία σε αυτόν τον κόσμο και στον επόμενο, και ότι το Ισλάμ δεν σημαίνει ούτε αδράνεια ούτε φανατισμό, αλλά δηλώνει ρητά ότι η σοφία είναι ο στόχος του πιστού, όπου κι αν τη βρει πρέπει να την πάρει, και ότι το Κοράνι δεν έχει παραλείψει τίποτα.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, είναι απαραίτητο να αφουγκραστούμε και να εξετάσουμε το σύνολο της ανθρώπινης κληρονομιάς τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, υιοθετώντας ό,τι θεωρούμε ωφέλιμο και κατάλληλο και σύμφωνο με τη θρησκεία, τις αξίες και τις παραδόσεις μας και κατάλληλο για τις περιστάσεις μας, με την πεποίθηση ότι τα κοινωνικά και ανθρώπινα συστήματα δεν είναι άκαμπτα εργαλεία και όργανα που μπορούν να μετακινηθούν αναλλοίωτα από τόπο σε τόπο, αλλά είναι μηνύματα που μεταφέρονται στο μυαλό, το πνεύμα και τη συνείδηση του ανθρώπου και επηρεάζονται από τις αντιδράσεις του και τις συνθήκες της κοινωνίας του.

Έτσι, αυτές οι συνταγματικές τροποποιήσεις είναι αντιπροσωπευτικές της προηγμένης πολιτιστικής σκέψης του αγαπημένου μας έθνους. Βασίζουν το πολιτικό μας σύστημα σε μια συνταγματική μοναρχία που βασίζεται στη συμβουλή [σούρα], η οποία στο Ισλάμ είναι το υψηλότερο μοντέλο διακυβέρνησης, και στη συμμετοχή του λαού στην άσκηση της εξουσίας, η οποία αποτελεί το θεμέλιο της σύγχρονης πολιτικής σκέψης. Ο ηγεμόνας, με την οξυδέρκειά του, επιλέγει ορισμένους έμπειρους ανθρώπους για να αποτελέσουν το συμβουλευτικό συμβούλιο (Ματζλίς αλ-Σούρα), και ο συνειδητοποιημένος, ελεύθερος και πιστός λαός επιλέγει μέσω εκλογών εκείνους που αποτελούν τη Βουλή των Αντιπροσώπων (Ματζλίς αλ-Νουβάμπ), και έτσι τα δύο σώματα μαζί επιτυγχάνουν τη λαϊκή βούληση που εκπροσωπείται από την Εθνοσυνέλευση (Αλ-Ματζλίς αλ-Βατάνι).

Αυτές οι συνταγματικές τροποποιήσεις αντανακλούν αναμφίβολα την κοινή βούληση του βασιλιά και του λαού, και επιτυγχάνουν για όλους τα υψηλά ιδανικά και τις μεγάλες ανθρωπιστικές αρχές που περιέχονται στη Χάρτα Εθνικής Δράσης, και εξασφαλίζουν ότι ο λαός θα ανέλθει στην ύψιστη θέση για την οποία οι ικανότητες και η ετοιμότητά του τον καθιστούν ικανό, και η οποία συνάδει με το μεγαλείο της ιστορίας του, και του επιτρέπει να καταλάβει τη θέση που του αρμόζει ανάμεσα στα πολιτισμένα έθνη του κόσμου.

Αυτό το Σύνταγμα που δημοσιεύσαμε περιέχει τις τροποποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της Χάρτας Εθνικής Δράσης και που συμπληρώνουν όλα τα μη τροποποιημένα κείμενα.

Έχουμε επισυνάψει ένα επεξηγηματικό υπόμνημα το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσει την κρίση του.

Κεφάλαιο 1: Το Κράτος

[Επεξεργασία]

Άρθρο 1

  1. Το Βασίλειο του Μπαχρέιν είναι ένα πλήρως κυρίαρχο, ανεξάρτητο ισλαμικό αραβικό κράτος, ο πληθυσμός του οποίου αποτελεί μέρος του αραβικού έθνους και το έδαφός του μέρος της μεγάλης αραβικής πατρίδας. Η κυριαρχία του δεν μπορεί να εκχωρηθεί ούτε να εγκαταλειφθεί οποιοδήποτε μέρος του εδάφους του.
  2. Το καθεστώς του Βασιλείου του Μπαχρέιν είναι αυτό της κληρονομικής συνταγματικής μοναρχίας, το οποίο κληροδοτήθηκε από τον αείμνηστο σεΐχη Ισά μπιν Σαλμάν αλ Χαλίφα στον μεγαλύτερο γιο του σεΐχη Χαμάντ μπιν Ισά αλ Χαλίφα, τον βασιλιά. Στη συνέχεια θα μεταβιβαστεί στον πρωτότοκο γιο του, τη μία γενιά μετά την άλλη, εκτός εάν ο βασιλιάς ορίσει εν ζωή διάδοχο έναν άλλο γιο εκτός από τον πρωτότοκο γιο του, σύμφωνα με τις διατάξεις του διατάγματος περί κληρονομιάς που αναφέρεται στην ακόλουθη ρήτρα.
  3. Όλες οι διατάξεις που διέπουν την κληρονομιά ρυθμίζονται από ειδικό βασιλικό διάταγμα που θα έχει συνταγματικό χαρακτήρα και το οποίο μπορεί να τροποποιηθεί μόνο σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 120 του Συντάγματος.
  4. Το σύστημα διακυβέρνησης στο Βασίλειο του Μπαχρέιν είναι δημοκρατικό, με την κυριαρχία να βρίσκεται στα χέρια του λαού, που είναι η πηγή όλων των εξουσιών. Η κυριαρχία ασκείται με τον τρόπο που αναφέρεται στο παρόν Σύνταγμα.
  5. Οι πολίτες, άνδρες και γυναίκες, δικαιούνται να συμμετέχουν στα κοινά και να απολαμβάνουν τα πολιτικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, σύμφωνα με το παρόν Σύνταγμα και τους όρους και τις αρχές που ορίζει ο νόμος. Κανένας πολίτης δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι παρά μόνο με νόμο.
  6. Το παρόν Σύνταγμα μπορεί να τροποποιηθεί μόνο εν μέρει και με τον τρόπο που προβλέπεται σε αυτό.

Άρθρο 2

Η θρησκεία του κράτους είναι το Ισλάμ. Η ισλαμική Σαρία είναι η κύρια πηγή της νομοθεσίας. Η επίσημη γλώσσα είναι η αραβική.

Άρθρο 3

Η κρατική σημαία, το έμβλημα, οι θυρεοί, οι τιμές και ο εθνικός ύμνος καθορίζονται με νόμο.

Κεφάλαιο 2: Βασικές συνιστώσες της κοινωνίας

[Επεξεργασία]

Άρθρο 4

Η δικαιοσύνη είναι η βάση της διακυβέρνησης. Η συνεργασία και ο αμοιβαίος σεβασμός παρέχουν έναν σταθερό δεσμό μεταξύ των πολιτών. Η ελευθερία, η ισότητα, η ασφάλεια, η εμπιστοσύνη, η γνώση, η κοινωνική αλληλεγγύη και η ισότητα ευκαιριών για τους πολίτες αποτελούν πυλώνες της κοινωνίας που εγγυάται το κράτος.

Άρθρο 5

  1. Η οικογένεια είναι η βάση της κοινωνίας, η οποία αντλεί τη δύναμή της από τη θρησκεία, την ηθική και την αγάπη για την πατρίδα. Ο νόμος διατηρεί τη νομική οντότητά της, ενισχύει τους δεσμούς και τις αξίες της, υπό την αιγίδα του παρέχεται προστασία στις μητέρες και τα παιδιά, φροντίζει τους νέους και τους προστατεύει από την εκμετάλλευση και τους προφυλάσσει από την ηθική, σωματική και πνευματική παραμέληση. Το κράτος φροντίζει ιδιαίτερα για τη σωματική, ηθική και πνευματική ανάπτυξη των νέων.
  2. Το κράτος εγγυάται το συμβιβασμό των καθηκόντων των γυναικών έναντι της οικογένειας με την εργασία τους στην κοινωνία και την ισότητά τους με τους άνδρες στον πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό τομέα, χωρίς να παραβιάζονται οι διατάξεις του ισλαμικού κανονικού δικαίου (Σαρία).
  3. Το κράτος εγγυάται στους πολίτες του την απαιτούμενη κοινωνική ασφάλιση σε περίπτωση γήρατος, ασθένειας, αναπηρίας, ορφάνιας, χηρείας ή ανεργίας και τους παρέχει επίσης υπηρεσίες κοινωνικής ασφάλισης και υγειονομικής περίθαλψης. Προσπαθεί να τους προστατεύσει από την άγνοια, τον φόβο και τη φτώχεια.
  4. Η κληρονομιά είναι ένα εγγυημένο δικαίωμα που διέπεται από την ισλαμική Σαρία.

Άρθρο 6

Το κράτος διασφαλίζει την αραβική και ισλαμική κληρονομιά. Συμβάλλει στην πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού και προσπαθεί να ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ των ισλαμικών χωρών και να επιτύχει τις προσδοκίες του αραβικού έθνους για ενότητα και πρόοδο.

Άρθρο 7

  1. Το κράτος χρηματοδοτεί τις επιστήμες, τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τις τέχνες και ενθαρρύνει την επιστημονική έρευνα. Το κράτος εγγυάται επίσης εκπαιδευτικές και πολιτιστικές υπηρεσίες στους πολίτες του. Η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική και δωρεάν στα πρώτα στάδια, όπως ορίζει και προβλέπει ο νόμος. Το απαραίτητο σχέδιο για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού καθορίζεται από τον νόμο.
  2. Ο νόμος ρυθμίζει τη φροντίδα για τη θρησκευτική και εθνική διδασκαλία στα διάφορα στάδια και μορφές εκπαίδευσης, και σε όλα τα στάδια φροντίζει να αναπτύξει την προσωπικότητα του πολίτη και την υπερηφάνειά του για τον αραβισμό του.
  3. Ιδιώτες και φορείς μπορούν να ιδρύουν ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια υπό την εποπτεία του κράτους και σύμφωνα με τον νόμο.
  4. Το κράτος εγγυάται το απαραβίαστο των χώρων μάθησης.

Άρθρο 8

  1. Κάθε πολίτης δικαιούται υγειονομική περίθαλψη. Το κράτος φροντίζει για τη δημόσια υγεία και το κράτος εξασφαλίζει τα μέσα πρόληψης και θεραπείας με τη δημιουργία διαφόρων νοσοκομείων και ιδρυμάτων υγειονομικής περίθαλψης.
  2. Ιδιώτες και φορείς μπορούν να ιδρύουν ιδιωτικά νοσοκομεία, κλινικές ή θεραπευτικά κέντρα υπό την εποπτεία του κράτους σύμφωνα με τον νόμο.

Άρθρο 9

  1. Η ιδιοκτησία, το κεφάλαιο και η εργασία -σύμφωνα με τις αρχές της ισλαμικής δικαιοσύνης- αποτελούν βασικά συστατικά της κοινωνικής οντότητας του κράτους και του εθνικού πλούτου και είναι όλα ατομικά δικαιώματα με κοινωνική λειτουργία που ρυθμίζεται από τον νόμο.
  2. Τα δημόσια κεφάλαια είναι απαραβίαστα και είναι καθήκον κάθε πολίτη να τα προστατεύει.
  3. Η ιδιωτική ιδιοκτησία προστατεύεται. Κανείς δεν εμποδίζεται να διαθέσει την περιουσία του εντός των ορίων του νόμου. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί την ιδιοκτησία του παρά μόνο για το δημόσιο συμφέρον στις περιπτώσεις και με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος και υπό την προϋπόθεση ότι θα αποζημιωθεί δίκαια.
  4. Απαγορεύεται η δημόσια απαλλοτρίωση κεφαλαίων και η ιδιωτική απαλλοτρίωση αποτελεί ποινή μόνο με δικαστική απόφαση στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος.
  5. Οι σχέσεις μεταξύ των ιδιοκτητών γης και ακινήτων και των ενοικιαστών τους ρυθμίζονται από τον νόμο με βάση τις οικονομικές αρχές, τηρώντας παράλληλα την κοινωνική δικαιοσύνη.
  6. Το κράτος προσπαθεί να παρέχει στέγαση σε πολίτες με περιορισμένο εισόδημα.
  7. Το κράτος προβαίνει στις αναγκαίες ρυθμίσεις για να εξασφαλίσει την εκμετάλλευση γης κατάλληλης για παραγωγική γεωργία και προσπαθεί να βελτιώσει το επίπεδο των γεωργών. Ο νόμος ορίζει πώς θα βοηθηθούν οι μικροκαλλιεργητές και πώς θα μπορούν να αποκτήσουν τη γη τους.
  8. Το κράτος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση της άγριας πανίδας και χλωρίδας.

Άρθρο 10

  1. Η εθνική οικονομία βασίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και ενισχύεται από τη δίκαιη συνεργασία μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων. Στόχος της, εντός των ορίων του νόμου, είναι η οικονομική ανάπτυξη σύμφωνα με ένα καλά οργανωμένο σχέδιο και η επίτευξη ευημερίας για τους πολίτες, όλα εντός των ορίων του νόμου.
  2. Το κράτος προσπαθεί να επιτύχει την οικονομική ένωση των κρατών του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και των κρατών του Αραβικού Συνδέσμου, καθώς και κάθε τι που οδηγεί σε προσέγγιση, συνεργασία, συντονισμό και αμοιβαία βοήθεια μεταξύ τους.

Άρθρο 11

Όλος ο φυσικός πλούτος και οι πόροι αποτελούν κρατική ιδιοκτησία. Το κράτος τους προστατεύει και τους εκμεταλλεύεται σωστά, τηρώντας τις απαιτήσεις της ασφάλειας του κράτους και της εθνικής οικονομίας.

Άρθρο 12

Το κράτος εγγυάται την κοινή ευθύνη της κοινωνίας για την ανάληψη των βαρών που προκύπτουν από δημόσιες καταστροφές και δοκιμασίες, καθώς και για την αποζημίωση όσων επλήγησαν από πολεμικές ζημίες ή λόγω της εκτέλεσης των στρατιωτικών τους καθηκόντων.

Άρθρο 13

  1. Η εργασία είναι καθήκον κάθε πολίτη, επιβάλλεται από την προσωπική αξιοπρέπεια και υπαγορεύεται από το δημόσιο συμφέρον. Κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει το είδος της εργασίας εντός των ορίων της δημόσιας τάξης και ευπρέπειας.
  2. Το κράτος εγγυάται την παροχή ευκαιριών απασχόλησης για τους πολίτες του και τη δικαιοσύνη των συνθηκών εργασίας.
  3. Υποχρεωτική εργασία δεν μπορεί να επιβληθεί σε κανέναν, παρά μόνο στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος για εθνικές ανάγκες και έναντι δίκαιης αμοιβής ή σύμφωνα με δικαστική απόφαση.
  4. Ο νόμος ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών σε οικονομική βάση, τηρώντας παράλληλα την κοινωνική δικαιοσύνη.

Άρθρο 14

Το κράτος ενθαρρύνει τη συνεργασία και την αποταμίευση και εποπτεύει τη ρύθμιση των πιστώσεων.

Άρθρο 15

  1. Οι φόροι και οι δημόσιες δαπάνες βασίζονται στην κοινωνική δικαιοσύνη και η καταβολή τους αποτελεί καθήκον βάσει του νόμου.
  2. Ο νόμος ρυθμίζει την απαλλαγή των χαμηλών εισοδημάτων από τους φόρους, προκειμένου να διασφαλιστεί η διασφάλιση ενός ελάχιστου βιοτικού επιπέδου.

Άρθρο 16

  1. Οι δημόσιες θέσεις εργασίας αποτελούν εθνική υπηρεσία που ανατίθεται στους υπαλλήλους που τις κατέχουν και οι κρατικοί υπάλληλοι πρέπει να έχουν κατά νου το δημόσιο συμφέρον κατά την εκτέλεση της εργασίας τους. Δημόσιες θέσεις δεν ανατίθενται σε αλλοδαπούς, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος.
  2. Οι πολίτες είναι ίσοι στην ανάληψη δημόσιων θέσεων σύμφωνα με τους όρους που ορίζει ο νόμος.

Κεφάλαιο 3: Δημόσια δικαιώματα και καθήκοντα

[Επεξεργασία]

Άρθρο 17

  1. Η ιθαγένεια του Μπαχρέιν καθορίζεται από τον νόμο. Ένα πρόσωπο που απολαμβάνει εκ φύσεως την ιθαγένεια του Μπαχρέιν δεν μπορεί να στερηθεί την ιθαγένειά του, εκτός από την περίπτωση προδοσίας και άλλες περιπτώσεις που προβλέπονται από τον νόμο.
  2. Απαγορεύεται η εξορία ενός πολίτη από το Μπαχρέιν ή η παρεμπόδιση της επιστροφής του σε αυτό.

Άρθρο 18

Οι άνθρωποι είναι ίσοι ως προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου ως προς τα δημόσια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ τους λόγω φύλου, καταγωγής, γλώσσας, θρησκείας ή δόγματος.

Άρθρο 19

  1. Η προσωπική ελευθερία κατοχυρώνεται από τον νόμο.
  2. Ένα πρόσωπο δεν μπορεί να συλληφθεί, να κρατηθεί, να φυλακιστεί ή να ερευνηθεί, ούτε να καθοριστεί ο τόπος διαμονής του ή να περιοριστεί η ελευθερία διαμονής ή κίνησής του, παρά μόνο σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου και υπό δικαστική εποπτεία.
  3. Ένα άτομο δεν μπορεί να κρατείται ή να φυλακίζεται σε χώρους άλλους από εκείνους που ορίζονται στους κανονισμούς των φυλακών που καλύπτονται από την υγειονομική και κοινωνική περίθαλψη και υπόκεινται στον έλεγχο της δικαστικής αρχής.
  4. Κανένα πρόσωπο δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε σωματικά ή ψυχικά βασανιστήρια, ή σε παρακίνηση, ή σε αναξιοπρεπή μεταχείριση, και η ποινή για κάτι τέτοιο καθορίζεται από τον νόμο. Οποιαδήποτε δήλωση ή ομολογία που αποδεικνύεται ότι έγινε υπό βασανιστήρια, παρακίνηση ή τέτοια μεταχείριση ή υπό την απειλή της είναι άκυρη.

Άρθρο 20

  1. Δεν υπάρχει έγκλημα και δεν υπάρχει τιμωρία παρά μόνο βάσει νόμου, και τιμωρία μόνο για πράξεις που διαπράττονται μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου που το προβλέπει.
  2. Η ποινή είναι προσωπική.
  3. Ο κατηγορούμενος είναι αθώος έως ότου αποδειχθεί ένοχος σε μια νόμιμη δίκη κατά την οποία του παρέχονται οι απαραίτητες εγγυήσεις για την άσκηση του δικαιώματος υπεράσπισης σε όλα τα στάδια της έρευνας και της δίκης σύμφωνα με τον νόμο.
  4. Απαγορεύεται η σωματική ή ψυχική βλάβη του κατηγορουμένου.
  5. Κάθε πρόσωπο που κατηγορείται για αδίκημα πρέπει να έχει δικηγόρο για την υπεράσπισή του με τη συγκατάθεσή του.
  6. Το δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη κατοχυρώνεται από τον νόμο.

Άρθρο 21

Απαγορεύεται η έκδοση πολιτικών προσφύγων.

Άρθρο 22

Η ελευθερία της συνείδησης είναι απόλυτη. Το κράτος εγγυάται το απαραβίαστο της λατρείας και την ελευθερία της τέλεσης θρησκευτικών τελετών και της διεξαγωγής θρησκευτικών πομπών και συγκεντρώσεων σύμφωνα με τα έθιμα που τηρούνται στη χώρα.

Άρθρο 23

Η ελευθερία της γνώμης και της επιστημονικής έρευνας είναι εγγυημένη. Καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει τη γνώμη του και να τη δημοσιεύει προφορικά, γραπτά ή με άλλο τρόπο, σύμφωνα με τους κανόνες και τους όρους που ορίζει ο νόμος, υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβιάζονται οι θεμελιώδεις πεποιθήσεις του ισλαμικού δόγματος, δεν θίγεται η ενότητα του λαού και δεν προκαλείται διχόνοια ή σεχταρισμός.

Άρθρο 24

Λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις διατάξεις του προηγούμενου άρθρου, η ελευθερία του τύπου, της τυπογραφίας και των εκδόσεων διασφαλίζεται υπό τους κανόνες και τους όρους που ορίζει ο νόμος.

Άρθρο 25

Οι κατοικίες είναι απαραβίαστες. Δεν μπορούν να εισέλθουν ή να ερευνηθούν χωρίς την άδεια των ενοίκων τους, εκτός από τις περιπτώσεις ύψιστης ανάγκης, όπως ορίζεται και με τον τρόπο που προβλέπει ο νόμος.

Άρθρο 26

Η ελευθερία της ταχυδρομικής, τηλεγραφικής, τηλεφωνικής και ηλεκτρονικής επικοινωνίας διασφαλίζεται και η εμπιστευτικότητά της είναι εγγυημένη. Οι επικοινωνίες δεν λογοκρίνονται ούτε παραβιάζεται το απόρρητό τους παρά μόνο σε περιπτώσεις ανάγκης που καθορίζονται από τον νόμο και σύμφωνα με τις διαδικασίες και τις εγγυήσεις που προβλέπονται από τον νόμο.

Άρθρο 27

Η ελευθερία σύστασης ενώσεων και σωματείων με βάση τις εθνικές αρχές, για νόμιμους σκοπούς και με ειρηνικά μέσα κατοχυρώνεται υπό τους κανόνες και τους όρους που ορίζει ο νόμος, υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβιάζονται τα θεμέλια της θρησκείας και της δημόσιας τάξης. Κανείς δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να ενταχθεί σε οποιαδήποτε ένωση ή σωματείο ή να συνεχίσει να είναι μέλος.

Άρθρο 28

  1. Τα άτομα έχουν το δικαίωμα να συγκεντρώνονται ιδιωτικά χωρίς να απαιτείται άδεια ή προηγούμενη ειδοποίηση και κανένα μέλος των δυνάμεων ασφαλείας δεν μπορεί να παρίσταται στις ιδιωτικές τους συναντήσεις.
  2. Οι δημόσιες συγκεντρώσεις, παρελάσεις και συναθροίσεις επιτρέπονται σύμφωνα με τους κανόνες και τους όρους που ορίζει ο νόμος, αλλά οι σκοποί και τα μέσα της συγκέντρωσης πρέπει να είναι ειρηνικά και να μην προσβάλλουν τη δημόσια ευπρέπεια.

Άρθρο 29

Οποιοσδήποτε μπορεί να απευθυνθεί στις δημόσιες αρχές εγγράφως με την υπογραφή του. Ομαδικές προσεγγίσεις στις αρχές μπορούν να γίνουν μόνο από νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες.

Άρθρο 30

  1. Η ειρήνη είναι ο στόχος του κράτους. Η ασφάλεια του έθνους είναι μέρος της ασφάλειας της αραβικής πατρίδας στο σύνολό της και η υπεράσπισή της αποτελεί ιερό καθήκον κάθε πολίτη. Η εκτέλεση της στρατιωτικής θητείας αποτελεί τιμή για τους πολίτες και ρυθμίζεται από τον νόμο.
  2. Μόνο το κράτος μπορεί να ιδρύσει τις αμυντικές δυνάμεις, την Εθνική Φρουρά και τις υπηρεσίες δημόσιας ασφάλειας. Σε μη πολίτες ανατίθενται τέτοια καθήκοντα μόνο σε περίπτωση μέγιστης ανάγκης και με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος.
  3. Η γενική ή μερική επιστράτευση ρυθμίζεται με νόμο.

Άρθρο 31

Τα δημόσια δικαιώματα και οι ελευθερίες που αναφέρονται στο παρόν Σύνταγμα μπορούν να ρυθμίζονται ή να περιορίζονται μόνο από τον νόμο ή σύμφωνα με τον νόμο και η ρύθμιση ή ο περιορισμός αυτός δεν μπορεί να θίγει την ουσία του δικαιώματος ή της ελευθερίας.

Κεφάλαιο 4: Δημόσιες αρχές

[Επεξεργασία]

Γενικές διατάξεις

[Επεξεργασία]

Άρθρο 32

  1. Το σύστημα διακυβέρνησης στηρίζεται στον διαχωρισμό της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας, διατηρώντας παράλληλα τη συνεργασία μεταξύ τους σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Συντάγματος. Καμία από τις τρεις αρχές δεν μπορεί να εκχωρήσει το σύνολο ή μέρος των εξουσιών της που αναφέρονται στο παρόν Σύνταγμα. Ωστόσο, επιτρέπεται περιορισμένη νομοθετική ανάθεση για συγκεκριμένη περίοδο και συγκεκριμένο(-α) θέμα(-τα), οπότε οι εξουσίες ασκούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου περί ανάθεσης.
  2. Η νομοθετική εξουσία ανήκει στον βασιλιά και την Εθνοσυνέλευση σύμφωνα με το Σύνταγμα. Η εκτελεστική εξουσία ανήκει στον βασιλιά μαζί με το υπουργικό συμβούλιο και τους υπουργούς και οι δικαστικές αποφάσεις εκδίδονται στο όνομά του, σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος.

Ενότητα 1: Ο βασιλιάς

[Επεξεργασία]

Άρθρο 33

  1. Ο βασιλιάς είναι αρχηγός του κράτους και κατ' όνομα εκπρόσωπός του και το πρόσωπό του είναι ασυμβίβαστο. Είναι ο αφοσιωμένος προστάτης της θρησκείας και της πατρίδας και το σύμβολο της εθνικής ενότητας.
  2. Ο βασιλιάς διασφαλίζει τη νομιμότητα της κυβέρνησης και την υπεροχή του Συντάγματος και του νόμου και φροντίζει για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των ατόμων και των οργανώσεων.
  3. Ο βασιλιάς ασκεί τις εξουσίες του άμεσα και μέσω των υπουργών του. Οι υπουργοί είναι από κοινού υπόλογοι απέναντί του για τη γενική κυβερνητική πολιτική και κάθε υπουργός είναι υπόλογος για τις υποθέσεις του υπουργείου του.
  4. Ο βασιλιάς διορίζει και παύει τον πρωθυπουργό με βασιλικό διάταγμα και διορίζει και παύει τους υπουργούς με βασιλικό διάταγμα κατόπιν πρότασης του πρωθυπουργού.
  5. Το υπουργικό συμβούλιο ανασυγκροτείται σύμφωνα με τα προαναφερόμενα στο παρόν άρθρο κατά την έναρξη κάθε νομοθετικής περιόδου της Εθνοσυνέλευσης.
  6. Ο βασιλιάς διορίζει και παύει τα μέλη του Συμβουλευτικού Συμβουλίου με βασιλικό διάταγμα.
  7. Ο βασιλιάς είναι ο ανώτατος διοικητής των Δυνάμεων Άμυνας. Τις διοικεί και τις επιφορτίζει με εθνικά καθήκοντα εντός και εκτός της πατρίδας. Οι Δυνάμεις Άμυνας συνδέονται άμεσα με τον Βασιλιά και διατηρούν την απαραίτητη μυστικότητα στις υποθέσεις τους.
  8. Ο βασιλιάς προεδρεύει στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο. Ο βασιλιάς διορίζει δικαστές με βασιλικά διατάγματα, όπως προτείνεται από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο.
  9. Ο βασιλιάς απονέμει τιμητικές διακρίσεις και παράσημα σύμφωνα με τον νόμο.
  10. Ο βασιλιάς θεσπίζει, απονέμει και ανακαλεί πολιτικούς και στρατιωτικούς βαθμούς και άλλους τιμητικούς τίτλους με βασιλικό διάταγμα και μπορεί να αναθέτει σε άλλους να εκτελούν τα καθήκοντα αυτά για λογαριασμό του.
  11. Το νόμισμα εκδίδεται στο όνομα του βασιλιά σύμφωνα με τον νόμο.
  12. Κατά την άνοδό του στον θρόνο, ο βασιλιάς δίνει τον ακόλουθο όρκο σε ειδική συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης:
    «Ορκίζομαι στον Παντοδύναμο Θεό ότι θα σέβομαι το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, ότι θα υπερασπίζομαι τις ελευθερίες, τα συμφέροντα και τα περιουσιακά στοιχεία του λαού και ότι θα διαφυλάττω την ανεξαρτησία του έθνους και την ακεραιότητα των εδαφών του».
  13. Η βασιλική αυλή υπάγεται στον βασιλιά. Για τη ρύθμισή της εκδίδεται βασιλικό διάταγμα. Ο προϋπολογισμός της και οι κανόνες για τον έλεγχο του προϋπολογισμού καθορίζονται με ειδικό βασιλικό διάταγμα.

Άρθρο 34

  1. Σε περίπτωση απουσίας του στο εξωτερικό και αδυναμίας του διαδόχου να τον εκπροσωπήσει, ο βασιλιάς ορίζει με βασιλικό διάταγμα αναπληρωτή για να ασκεί τις εξουσίες του κατά τη διάρκεια της απουσίας του. Το διάταγμα αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ειδικό κανονισμό για την άσκηση των εξουσιών αυτών για λογαριασμό του ή να περιορίζει το πεδίο εφαρμογής τους.
  2. Οι όροι και οι διατάξεις της ρήτρας β) του άρθρου 48 του παρόντος Συντάγματος εφαρμόζονται στον αναπληρωτή του βασιλιά. Εάν είναι υπουργός ή μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων, δεν συμμετέχει σε υπουργικές ή κοινοβουλευτικές εργασίες κατά τη διάρκεια της περιόδου που αναπληρώνει τον βασιλιά.
  3. Πριν από την άσκηση των αρμοδιοτήτων του, ο αναπληρωτής του βασιλιά δίνει τον όρκο που προβλέπεται στο προηγούμενο άρθρο και περιλαμβάνει τη φράση: «και θα είμαι πιστός στον βασιλιά». Ο όρκος δίδεται στην Εθνοσυνέλευση, και αν δεν υπάρχει, δίδεται ενώπιον του βασιλιά.

Ο διάδοχος του θρόνου δίνει τον όρκο αυτό μία φορά, ακόμη και αν αναπληρώσει τον βασιλιά πολλές φορές.

Άρθρο 35

  1. Ο βασιλιάς μπορεί να τροποποιεί το Σύνταγμα, να προτείνει νόμους και είναι η αρχή για την επικύρωση και τη δημοσίευσή τους.
  2. Ένας νόμος θεωρείται επικυρωμένος και ο βασιλιάς τον εκδίδει, εάν παρέλθουν έξι μήνες από την ημερομηνία κατά την οποία του υποβλήθηκε από το Συμβουλευτικό Συμβούλιο και τη Βουλή των Αντιπροσώπων χωρίς να επιστραφεί στα εν λόγω σώματα για επανεξέταση.
  3. Λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις διατάξεις που αφορούν την τροποποίηση του Συντάγματος, εάν εντός του χρονικού διαστήματος που προβλέπεται στην προηγούμενη ρήτρα ο βασιλιάς επιστρέψει στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων για επανεξέταση το σχέδιο οποιουδήποτε νόμου με αιτιολογημένο διάταγμα, δηλώνει αν θα πρέπει να επανεξεταστεί στην ίδια ή στην επόμενη σύνοδο.
  4. Εάν το Συμβουλευτικό Συμβούλιο και η Βουλή των Αντιπροσώπων ή η Εθνοσυνέλευση εγκρίνουν εκ νέου το σχέδιο με πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών τους, ο βασιλιάς το επικυρώνει και το εκδίδει εντός ενός μηνός από την έγκρισή του για δεύτερη φορά.

Άρθρο 36

  1. Ο επιθετικός πόλεμος απαγορεύεται. Ο αμυντικός πόλεμος κηρύσσεται με διάταγμα, το οποίο υποβάλλεται στην Εθνοσυνέλευση αμέσως μετά την κήρυξή του, για να αποφασίσει για τη διεξαγωγή του πολέμου.
  2. Κατάσταση εθνικής ασφάλειας ή στρατιωτικού νόμου κηρύσσεται μόνο με διάταγμα. Σε κάθε περίπτωση, ο στρατιωτικός νόμος δεν μπορεί να κηρυχθεί για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών. Η περίοδος αυτή δεν μπορεί να ανανεωθεί παρά μόνο με τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας των παρόντων μελών της Εθνοσυνέλευσης.

Άρθρο 37

Ο βασιλιάς συνάπτει τις συνθήκες με διάταγμα και τις κοινοποιεί αμέσως στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων συνοδευόμενες από την κατάλληλη δήλωση. Μια συνθήκη έχει ισχύ νόμου μόλις συναφθεί και επικυρωθεί και δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Ωστόσο, οι συνθήκες ειρήνης και οι συνθήκες συμμαχίας, οι συνθήκες που αφορούν την κρατική επικράτεια, τους φυσικούς πόρους, τα κυριαρχικά δικαιώματα, τα δημόσια και ιδιωτικά δικαιώματα των πολιτών, οι συνθήκες που αφορούν το εμπόριο, τη ναυτιλία και την κατοικία, καθώς και οι συνθήκες που συνεπάγονται μη δημοσιονομικές δαπάνες για το κρατικό ταμείο ή που συνεπάγονται τροποποίηση των νόμων του Μπαχρέιν, πρέπει να εκδοθούν με νόμο για να είναι έγκυρες.

Σε καμία περίπτωση μια συνθήκη δεν μπορεί να περιλαμβάνει μυστικές ρήτρες που έρχονται σε αντίθεση με τις ανοιχτά διακηρυγμένες.

Άρθρο 38

Εάν μεταξύ της σύγκλησης των συνόδων του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων ή κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία η Εθνοσυνέλευση βρίσκεται σε διακοπή, συμβεί οποιοδήποτε γεγονός που απαιτεί την επίσπευση της λήψης μέτρων που δεν επιδέχονται καμία καθυστέρηση, ο Βασιλιάς μπορεί να εκδώσει σχετικά διατάγματα που έχουν ισχύ νόμου, εφόσον δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα.

Τα διατάγματα αυτά πρέπει να παραπέμπονται τόσο στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο όσο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων εντός ενός μηνός από τη δημοσίευσή τους, εάν τα δύο σώματα συνεδριάζουν, ή εντός ενός μηνός από την πρώτη συνεδρίαση καθενός από τα δύο νέα σώματα σε περίπτωση διάλυσης ή εάν είχε λήξει η νομοθετική περίοδος. Εάν τα διατάγματα δεν παραπεμφθούν κατ' αυτόν τον τρόπο, η νομική τους ισχύς παύει αναδρομικά, χωρίς να απαιτείται η έκδοση σχετικής απόφασης. Εάν παραπεμφθούν στα δύο τμήματα αλλά δεν επικυρωθούν από αυτά, η νομική τους ισχύς παύει επίσης αναδρομικά.

Άρθρο 39

  1. Ο βασιλιάς καθορίζει τους κανόνες εφαρμογής των νόμων με διατάγματα που δεν περιλαμβάνουν τροποποίηση ή αναστολή των νόμων αυτών ή εξαίρεση από την εφαρμογή τους. Οι νόμοι μπορούν να προβλέπουν κατώτερο μέσο από το διάταγμα για τη δημοσίευση των κανονισμών που είναι αναγκαίοι για την εφαρμογή τους.
  2. Ο βασιλιάς θεσπίζει με διατάγματα τους κανονισμούς ελέγχου και τους αναγκαίους κανονισμούς για την οργάνωση των δημόσιων διευθύνσεων και υπηρεσιών, κατά τρόπο που δεν έρχεται σε σύγκρουση με τους νόμους.

Άρθρο 40

Ο βασιλιάς διορίζει και απολύει τους δημόσιους υπαλλήλους, το στρατιωτικό προσωπικό και τους πολιτικούς αντιπροσώπους σε ξένα κράτη και σε διεθνείς οργανισμούς, εντός των ορίων και υπό τους όρους που ορίζει ο νόμος, και διαπιστεύει τους αντιπροσώπους ξένων κρατών και οργανισμών.

Άρθρο 41

Ο βασιλιάς μπορεί να μειώσει ή να μετατρέψει μια ποινή με διάταγμα. Ολική αμνηστία μπορεί να χορηγηθεί μόνο με νόμο και ισχύει για αδικήματα που διαπράχθηκαν πριν από την πρόταση αμνηστίας.

Άρθρο 42

  1. Ο βασιλιάς εκδίδει τις διαταγές για τις εκλογές της Βουλής των Αντιπροσώπων σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.
  2. Ο βασιλιάς καλεί την Εθνοσυνέλευση να συγκληθεί με βασιλικό διάταγμα, ανοίγει τις εργασίες της και τις περατώνει σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος.
  3. Ο βασιλιάς μπορεί να διαλύσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων με διάταγμα που αναφέρει τους λόγους της διάλυσης, αφού συμβουλευτεί τους προέδρους του Συμβουλευτικού Συμβουλίου, της Βουλής των Αντιπροσώπων και του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Η Βουλή δεν μπορεί να διαλυθεί ξανά για τους ίδιους λόγους.

Άρθρο 43

Ο βασιλιάς μπορεί να διεξάγει δημοψήφισμα για σημαντικούς νόμους και θέματα που συνδέονται με τα συμφέροντα του κράτους. Το θέμα για το οποίο διεξήχθη το δημοψήφισμα θεωρείται ότι έχει συμφωνηθεί εάν εγκριθεί από την πλειοψηφία όσων ψήφισαν. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι δεσμευτικό για όλους και ισχύει από την ημερομηνία ανακήρυξής του και δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Ενότητα 2: Η εκτελεστική αρχή

[Επεξεργασία]
Μέρος 1: Υπουργικό Συμβούλιο-Υπουργοί
[Επεξεργασία]

Άρθρο 44

Το Υπουργικό Συμβούλιο αποτελείται από τον Πρωθυπουργό και ορισμένους Υπουργούς.

Άρθρο 45

  1. Ο επικεφαλής ενός υπουργείου πρέπει να είναι υπήκοος του Μπαχρέιν, ηλικίας τουλάχιστον 30 ετών κατά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο και να απολαμβάνει πλήρη πολιτικά και αστικά δικαιώματα. Εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά, οι διατάξεις που αφορούν τους υπουργούς ισχύουν και για τον πρωθυπουργό.
  2. Οι αποδοχές του πρωθυπουργού και των υπουργών καθορίζονται με νόμο.

Άρθρο 46

Πριν ασκήσουν τις εξουσίες τους, ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί δίνουν τον όρκο που προβλέπεται στο άρθρο 78 του παρόντος Συντάγματος ενώπιον του Βασιλιά.

Και ο Πρωθυπουργός παρουσιάζει τη δήλωση της κυβερνητικής πολιτικής εντός τριάντα ημερών από την ημέρα που θα δώσει τον συνταγματικό όρκο ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων, ή στην πρώτη συνεδρίασή της αν αυτή απουσιάζει. Εάν η Βουλή δεν εγκρίνει τη δήλωση πολιτικής εντός τριάντα ημερών με την πλειοψηφία των μελών της, η Κυβέρνηση υποβάλλει εκ νέου το πρόγραμμα στη Βουλή, αφού προβεί στις τροποποιήσεις που καθορίζει, εντός είκοσι μίας ημερών από την ημερομηνία απόρριψής του από τη Βουλή. Εάν η Βουλή το απορρίψει για δεύτερη φορά εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει τις είκοσι μία ημέρες με πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών της, ο βασιλιάς αποδέχεται την παραίτηση του υπουργικού συμβουλίου. Εάν η Βουλή δεν εγκρίνει τη δήλωση πολιτικής του νέου υπουργικού συμβουλίου, σύμφωνα με τους προηγούμενους κανόνες και προθεσμίες, ο Βασιλιάς μπορεί να διαλύσει τη Βουλή ή να αποδεχθεί την παραίτηση του υπουργικού συμβουλίου και να διορίσει νέο, και η Βουλή πρέπει να αποφασίσει να αποδεχθεί ή να απορρίψει το πρόγραμμα της κυβέρνησης εντός της καθορισμένης προθεσμίας, και εάν δεν ληφθεί απόφαση εντός της καθορισμένης προθεσμίας, η Βουλή θεωρείται ότι έχει εγκρίνει τη δήλωση πολιτικής.

Άρθρο 47

  1. Το Υπουργικό Συμβούλιο εποπτεύει τα συμφέροντα του κράτους, καθορίζει και παρακολουθεί την εφαρμογή της γενικής κυβερνητικής πολιτικής και εποπτεύει την πορεία των εργασιών του κυβερνητικού μηχανισμού.
  2. Ο Βασιλιάς προεδρεύει στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου στις οποίες συμμετέχει.
  3. Ο Πρωθυπουργός εποπτεύει την εκτέλεση των καθηκόντων του Υπουργικού Συμβουλίου και την πορεία των εργασιών του, εφαρμόζει τις αποφάσεις του και συντονίζει τα διάφορα Υπουργεία και ενοποιεί τις εργασίες τους.
  4. Η παραίτηση του Πρωθυπουργού από τη θέση του για οποιονδήποτε λόγο συνεπάγεται την απομάκρυνση όλων των Υπουργών από τη θέση τους.
  5. Οι συζητήσεις του Υπουργικού Συμβουλίου είναι εμπιστευτικές. Οι αποφάσεις του λαμβάνονται όταν παρίσταται η πλειοψηφία των μελών του και υπάρχει πλειοψηφία των παρόντων που τάσσονται υπέρ. Σε περίπτωση ισοψηφίας, υπερισχύει η πλευρά στην οποία ψηφίζει ο Πρωθυπουργός. Η μειοψηφία οφείλει να συμμορφώνεται με τη γνώμη της πλειοψηφίας, εκτός αν αποσυρθεί. Οι αποφάσεις του Συμβουλίου υποβάλλονται στον Βασιλιά για έγκριση στις περιπτώσεις που απαιτείται η έκδοση σχετικού διατάγματος.

Άρθρο 48

  1. Κάθε υπουργός εποπτεύει τις υποθέσεις του υπουργείου του και εφαρμόζει τη γενική κυβερνητική πολιτική στο εν λόγω Υπουργείο. Αποφασίζει επίσης τον προσανατολισμό του Υπουργείου και επιβλέπει την εφαρμογή του στην πράξη.
  2. Κατά τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων του υπουργείου του, ο υπουργός δεν μπορεί να αναλάβει κανένα άλλο δημόσιο αξίωμα, ούτε να ασκεί έστω και έμμεσα επάγγελμα ή να διεξάγει βιομηχανικές, εμπορικές ή χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, ούτε να συμμετέχει σε συμβάσεις που συνάπτονται από την κυβέρνηση ή δημόσιους οργανισμούς, ούτε να συνδυάζει την υπουργική του θέση με τη συμμετοχή στο διοικητικό συμβούλιο οποιασδήποτε εταιρείας, εκτός αν είναι άμισθος κυβερνητικός εκπρόσωπος. Επίσης, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο υπουργός δεν μπορεί να αγοράσει ή να νοικιάσει κρατικό περιουσιακό στοιχείο, ακόμη και μέσω δημόσιου πλειστηριασμού, ούτε να μισθώσει, να πωλήσει ή να ανταλλάξει οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο του στο κράτος.

Άρθρο 49

Εάν ο Πρωθυπουργός ή ο Υπουργός παραιτηθεί από τη θέση του για οποιονδήποτε λόγο, συνεχίζει να ασκεί τις επείγουσες εργασίες του λειτουργήματός του έως ότου διοριστεί διάδοχος.

Άρθρο 50

  1. Ο νόμος ρυθμίζει τους δημόσιους οργανισμούς και τις δημοτικές υπηρεσίες έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανεξαρτησία τους υπό την κρατική διεύθυνση και εποπτεία. Ο νόμος εξασφαλίζει ότι οι δημοτικές υπηρεσίες διαχειρίζονται και εποπτεύουν τις υπηρεσίες που έχουν τοπικό χαρακτήρα και βρίσκονται στην περιοχή τους.
  2. Το κράτος κατευθύνει τα δημόσια ιδρύματα πρόνοιας για το κοινό καλό κατά τρόπο που να συνάδει με τη γενική πολιτική του κράτους και το συμφέρον των πολιτών του.

Ενότητα 3: Νομοθετική Αρχή - Εθνική Συνέλευση

[Επεξεργασία]

Άρθρο 51

Η Εθνοσυνέλευση αποτελείται από δύο σώματα: το Συμβουλευτικό Συμβούλιο και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Μέρος 1: Συμβουλευτικό Συμβούλιο
[Επεξεργασία]

Άρθρο 52

Το Συμβουλευτικό Συμβούλιο αποτελείται από σαράντα μέλη που διορίζονται με βασιλικό διάταγμα, σύμφωνα με τις διαδικασίες, τους όρους και τη μέθοδο που ορίζονται από το βασιλικό διάταγμα.

Άρθρο 53

Ένα μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου πρέπει να είναι υπήκοος του Μπαχρέιν, ενώ για τους πολιτογραφημένους υπηκόους πρέπει να έχουν παρέλθει τουλάχιστον δέκα έτη από την απόκτηση της ιθαγένειάς τους. Δεν πρέπει να είναι πολίτης άλλης χώρας, με εξαίρεση τους πολίτες των κρατών μελών του Συμβουλίου Συνεργασίας των Αραβικών Κρατών του Κόλπου, με την προϋπόθεση ότι η υπηκοότητα του Μπαχρέιν είναι η αρχική του υπηκοότητα. Πρέπει να απολαμβάνει πλήρη αστικά και πολιτικά δικαιώματα και να είναι εγγεγραμμένος σε εκλογικό κατάλογο. Η ηλικία του δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 35 έτη με βάση το Γρηγοριανό ημερολόγιο κατά την ημερομηνία διορισμού και πρέπει να διαθέτει την απαιτούμενη πείρα ή να έχει προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο έθνος.

Άρθρο 54

  1. Η θητεία των μελών του Συμβουλευτικού Συμβουλίου είναι τετραετής και τα μέλη μπορούν να επαναδιορίζονται μετά τη λήξη της θητείας τους.
  2. Εάν για οποιονδήποτε λόγο η θέση ενός μέλους του Συμβουλευτικού Συμβουλίου κενωθεί πριν από τη λήξη της θητείας του, ο Βασιλιάς διορίζει αντικαταστάτη για να υπηρετήσει μέχρι το τέλος της θητείας του προκατόχου του.
  3. Οποιοδήποτε μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου μπορεί να ζητήσει την απαλλαγή του από την ιδιότητα του μέλους του Συμβουλίου με αίτησή του προς τον Πρόεδρο του Συμβουλίου και ο Πρόεδρος υποβάλλει την αίτηση στον Βασιλιά. Η ιδιότητα του μέλους δεν παύει μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία ο Βασιλιάς κάνει δεκτό το αίτημα.
  4. Ο βασιλιάς διορίζει τον πρόεδρο του Συμβουλευτικού Συμβουλίου για την ίδια περίοδο με το Συμβούλιο και το Συμβούλιο εκλέγει δύο αντιπροέδρους για κάθε περίοδο σύγκλησης.

Άρθρο 55

  1. Το Συμβουλευτικό Συμβούλιο συνεδριάζει όταν συνεδριάζει η Βουλή των Αντιπροσώπων και η περίοδος σύγκλησης και για τα δύο σώματα είναι η ίδια.
  2. Σε περίπτωση διάλυσης της Βουλής των Αντιπροσώπων, οι συνεδριάσεις του Συμβουλευτικού Συμβουλίου διακόπτονται.
Μέρος 2: Βουλή των Αντιπροσώπων
[Επεξεργασία]

Άρθρο 56

Η Βουλή των Αντιπροσώπων αποτελείται από σαράντα μέλη που εκλέγονται με άμεση και μυστική γενική ψηφοφορία σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.

Άρθρο 57

Ένα μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων πρέπει να πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

  1. Πρέπει να είναι υπήκοος του Μπαχρέιν, ενώ για τους πολιτογραφημένους υπηκόους πρέπει να έχουν παρέλθει τουλάχιστον δέκα έτη από την απόκτηση της ιθαγένειάς τους. Δεν πρέπει να είναι πολίτης άλλης χώρας, με εξαίρεση τους πολίτες των κρατών μελών του Συμβουλίου Συνεργασίας των Αραβικών Κρατών του Κόλπου, υπό την προϋπόθεση ότι η υπηκοότητα του Μπαχρέιν είναι η αρχική του υπηκοότητα. Πρέπει να απολαμβάνει πλήρη αστικά και πολιτικά δικαιώματα και να είναι εγγεγραμμένος σε εκλογικό κατάλογο.
  2. Κατά την ημέρα της εκλογής του πρέπει να είναι τουλάχιστον τριάντα ετών με βάση το Γρηγοριανό Ημερολόγιο.
  3. Πρέπει να διαβάζει και να γράφει άπταιστα αραβικά.
  4. Η ιδιότητά του ως μέλους του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων δεν πρέπει να έχει ανακληθεί με απόφαση της Βουλής στην οποία ανήκε λόγω απώλειας εμπιστοσύνης και εκτίμησης ή λόγω παράβασης των καθηκόντων μέλους. Ωστόσο, το πρόσωπο του οποίου η ιδιότητα μέλους έχει ανακληθεί μπορεί να θέσει υποψηφιότητα, εάν έχει παρέλθει η νομοθετική περίοδος κατά την οποία ελήφθη η απόφαση για την ανάκληση της ιδιότητάς του ή εάν το Σώμα στο οποίο ανήκε λάβει απόφαση για την άρση του κωλύματος υποψηφιότητας που συνεπάγεται η ανάκληση της ιδιότητας μετά τη λήξη της περιόδου σύγκλησης κατά την οποία ελήφθη η απόφαση για την ανάκληση της ιδιότητάς του.

Άρθρο 58

Η θητεία της Βουλής των Αντιπροσώπων είναι τετραετής με βάση το Γρηγοριανό Ημερολόγιο από την ημερομηνία της πρώτης συνόδου της. Οι εκλογές για την ανάδειξη νέας Βουλής των Αντιπροσώπων διεξάγονται κατά τους τέσσερις τελευταίους μήνες της θητείας αυτής, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 64 του Συντάγματος. Ένα πρόσωπο του οποίου η περίοδος της βουλευτικής ιδιότητας έχει λήξει μπορεί να επανεκλεγεί.

Ο Βασιλιάς μπορεί, όταν είναι αναγκαίο, να παρατείνει τη νομοθετική περίοδο της Βουλής των Αντιπροσώπων με βασιλικό διάταγμα για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα δύο έτη.

Άρθρο 59

Σε περίπτωση που μια έδρα της Βουλής των Αντιπροσώπων κενωθεί πριν από τη λήξη της θητείας της, για οποιονδήποτε λόγο, εκλέγεται αντικαταστάτης εντός δύο μηνών από την ανακοίνωση της κένωσης της έδρας από τη Βουλή και η θητεία του νέου μέλους διαρκεί για το υπόλοιπο της θητείας του προκατόχου του.

Εάν η κενή θέση προκλήθηκε από την παραίτηση του μέλους, το εν λόγω μέλος δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για μέλος του Σώματος κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου κατά την οποία υπέβαλε την παραίτησή του.

Εάν η θέση κενωθεί εντός των τελευταίων έξι μηνών της θητείας του Σώματος, δεν εκλέγεται αντικαταστάτης.

Άρθρο 60

Κατά την πρώτη συνεδρίασή της, η Βουλή των Αντιπροσώπων εκλέγει μεταξύ των μελών της έναν Πρόεδρο και δύο Αντιπροέδρους για την ίδια διάρκεια με τη θητεία της Βουλής. Εάν η θέση κάποιου από αυτούς μείνει κενή, η Βουλή επιλέγει αντικαταστάτη για να διανύσει τη θητεία του.

Σε κάθε περίπτωση η εκλογή γίνεται με την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων. Εάν δεν υπάρξει αυτή η πλειοψηφία κατά την πρώτη ψηφοφορία, η εκλογή επαναλαμβάνεται μεταξύ των δύο που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους. Εάν τρίτο πρόσωπο ισοψηφήσει με τον δεύτερο από τους δύο, συμμετέχει μαζί και με τους δύο στην εκλογή στη δεύτερη ψηφοφορία και στην περίπτωση αυτή η εκλογή γίνεται με αναλογική πλειοψηφία. Εάν η αναλογική αυτή πλειοψηφία καταλήξει σε ισοψηφία, το Σώμα επιλέγει με κλήρωση.

Στην πρώτη συνεδρίαση προεδρεύει το γηραιότερο μέλος μέχρι να εκλεγεί πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Άρθρο 61

Η Βουλή συγκροτεί τις επιτροπές που είναι απαραίτητες για τις εργασίες της κατά την πρώτη εβδομάδα της ετήσιας συνέλευσής της. Οι επιτροπές αυτές μπορούν να ασκούν τις αρμοδιότητές τους κατά τη διάρκεια των διακοπών της Βουλής.

Άρθρο 62

Το Ακυρωτικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο να αποφαίνεται επί των προσφυγών που αφορούν τις εκλογές για την ανάδειξη των βουλευτών, σύμφωνα με τον σχετικό νόμο.

Άρθρο 63

Η Βουλή των Αντιπροσώπων είναι η αρμόδια αρχή για να αποδεχθεί την παραίτηση από τα μέλη της. Η παραίτηση θεωρείται οριστική μόνο από τη στιγμή που η Βουλή αποφασίζει να την αποδεχθεί και η θέση καθίσταται κενή από την ημερομηνία της αποδοχής αυτής.

Άρθρο 64

  1. Σε περίπτωση διάλυσης της Βουλής των Αντιπροσώπων, οι εκλογές για την ανάδειξη νέας Βουλής πρέπει να διεξαχθούν το αργότερο εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία διάλυσης. Εάν οι εκλογές δεν διεξαχθούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η διαλυθείσα Βουλή των Αντιπροσώπων ανακτά τις πλήρεις συνταγματικές της εξουσίες και συνεδριάζει αμέσως, σαν να μην έγινε ποτέ η διάλυση, και συνεχίζει τις εργασίες της έως ότου εκλεγεί νέα Βουλή.
  2. Με την επιφύλαξη της προηγούμενης ρήτρας, ο Βασιλιάς μπορεί να αναβάλει την εκλογή της Βουλής των Αντιπροσώπων, εάν υπάρχουν επιτακτικές περιστάσεις για τις οποίες το Υπουργικό Συμβούλιο θεωρεί ότι η διεξαγωγή εκλογών δεν είναι δυνατή.
  3. Εάν οι επιτακτικές περιστάσεις που αναφέρονται στην προηγούμενη ρήτρα εξακολουθούν να υφίστανται, ο Βασιλιάς, λαμβάνοντας τη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου, μπορεί να αποκαταστήσει τη διαλυμένη Βουλή των Αντιπροσώπων και να την καλέσει να συνέλθει. Η εν λόγω Βουλή των Αντιπροσώπων θεωρείται ότι παρατείνεται από την ημερομηνία δημοσίευσης του βασιλικού διατάγματος που την αποκαθιστά. Ασκεί όλες τις συνταγματικές της εξουσίες. Οι διατάξεις του παρόντος Συντάγματος εφαρμόζονται σε αυτήν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τη συμπλήρωση της θητείας της Βουλής και τη διάλυσή της. Η σύνοδος που πραγματοποιεί η Βουλή σε μια τέτοια περίπτωση θεωρείται ως η πρώτη της σύνοδος, ανεξάρτητα από την ημερομηνία έναρξής της.

Άρθρο 65

Μετά από αίτηση που υπογράφεται από πέντε τουλάχιστον μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, κάθε υπουργός μπορεί να υποβληθεί σε εξέταση για θέματα της αρμοδιότητάς του.

Η εξέταση πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από τον εσωτερικό κανονισμό της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Η εξέταση διεξάγεται στη Βουλή, εκτός εάν η πλειοψηφία των μελών της επιλέξει να διεξαχθεί στην οικεία επιτροπή. Αυτό γίνεται τουλάχιστον οκτώ ημέρες μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, εκτός εάν ο υπουργός ζητήσει την επίσπευση της ανάκρισης.

Η εξέταση μπορεί να οδηγήσει σε ψήφο εμπιστοσύνης προς τον υπουργό, σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στο άρθρο 66 του παρόντος Συντάγματος.

Άρθρο 66

  1. Κάθε υπουργός είναι υπεύθυνος έναντι της Βουλής των Αντιπροσώπων για τις υποθέσεις του υπουργείου του.
  2. Ζήτημα εμπιστοσύνης προς υπουργό μπορεί να υποβληθεί μόνο με δική του επιθυμία ή κατόπιν αίτησης που υπογράφεται από δέκα τουλάχιστον μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων μετά τη συζήτηση του ερωτήματος που του έχει υποβληθεί, και η Βουλή δεν μπορεί να αποφασίσει επί της αίτησης πριν από επτά ημέρες μετά την υποβολή της.
  3. Εάν η Βουλή των Αντιπροσώπων αποφασίσει με πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών της να δώσει ψήφο δυσπιστίας σε υπουργό, θεωρείται ότι αυτός έχει αποχωρήσει από το υπουργείο από την ημερομηνία της ψήφου δυσπιστίας και υποβάλλει αμέσως την παραίτησή του.

Άρθρο 67

  1. Το θέμα της εμπιστοσύνης προς τον Πρωθυπουργό δεν τίθεται στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
  2. Εάν τουλάχιστον δέκα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων υποβάλουν αιτιολογημένο αίτημα σχετικά με την αδυναμία συνεργασίας με τον Πρωθυπουργό και η πλειοψηφία των μελών της Βουλής το εγκρίνει, το αίτημα διαβιβάζεται στη γραμματεία της Βουλής για συζήτηση και υποβολή του στη Βουλή εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει τις δύο εβδομάδες από την ημερομηνία παραλαβής του.
  3. Η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν μπορεί να αποφασίσει για το θέμα της συνεργασίας με τον Πρωθυπουργό πριν από επτά ημέρες από την ημερομηνία υποβολής του αιτήματος από τη γραμματεία της Βουλής.
  4. Εάν η Βουλή των Αντιπροσώπων εγκρίνει με πλειοψηφία δύο τρίτων των μελών της την πρόταση περί αδυναμίας συνεργασίας με τον πρωθυπουργό, το θέμα υποβάλλεται στον Βασιλιά για να αποφασίσει εάν ο πρωθυπουργός θα απομακρυνθεί από τη θέση του και θα διοριστεί νέο υπουργικό συμβούλιο ή εάν η Βουλή των Αντιπροσώπων θα διαλυθεί.

Άρθρο 68

  1. Η Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί να υποβάλει γραπτά αιτήματα στην Κυβέρνηση για γενικά θέματα και η Κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει γραπτώς εντός έξι μηνών και, εάν η συμμόρφωση δεν είναι δυνατή, να εξηγήσει τους λόγους.
  2. Κατόπιν αιτήματος που υπογράφεται από τουλάχιστον πέντε μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, μπορεί να υποβληθεί ένα γενικό θέμα για συζήτηση και για να ζητηθούν διευκρινίσεις σχετικά με την κυβερνητική πολιτική, καθώς και για ανταλλαγή απόψεων, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό της Βουλής.

Η γραμματεία της Βουλής επισυνάπτει το αίτημα στην ημερήσια διάταξη της πρώτης συνεδρίασης μετά την παραλαβή του αιτήματος για να αποφασίσει η Βουλή επί του θέματος χωρίς συζήτηση.

Άρθρο 69

Η Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί ανά πάσα στιγμή να συγκροτήσει εξεταστικές επιτροπές ή να αναθέσει σε ένα ή περισσότερα μέλη της τη διερεύνηση οποιουδήποτε θέματος που εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Βουλής, οι οποίες αναφέρονται στο Σύνταγμα, και η επιτροπή ή το μέλος οφείλει να υποβάλει το πόρισμα της έρευνας το αργότερο εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία έναρξης της έρευνας.

Οι υπουργοί και όλοι οι κρατικοί υπάλληλοι οφείλουν να παρέχουν τις μαρτυρίες, τα έγγραφα και τις δηλώσεις που τους ζητούνται.

Μέρος 3: Διατάξεις κοινές και για τα δύο σώματα
[Επεξεργασία]

Άρθρο 70

Κανένας νόμος δεν εκδίδεται αν δεν εγκριθεί τόσο από το Συμβουλευτικό Συμβούλιο όσο και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων ή από την Εθνοσυνέλευση, ανάλογα με τις περιστάσεις, και δεν επικυρωθεί από τον Βασιλιά.

Άρθρο 71

Η Εθνοσυνέλευση συνέρχεται το δεύτερο Σάββατο του Οκτωβρίου, εκτός εάν ο Βασιλιάς αποφασίσει να την καλέσει να συνέλθει πριν από την ημερομηνία αυτή.

Άρθρο 72

Η κανονική περίοδος σύγκλησης τόσο του Συμβουλευτικού Συμβουλίου όσο και της Βουλής των Αντιπροσώπων διαρκεί τουλάχιστον επτά μήνες και η περίοδος αυτή δεν μπορεί να λήξει πριν από την έγκριση του προϋπολογισμού.

Άρθρο 73

Κατ' εξαίρεση των διατάξεων των δύο προηγούμενων άρθρων, η Εθνοσυνέλευση συγκαλείται την επομένη της παρέλευσης ενός μηνός από την ημερομηνία διορισμού του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της εκλογής της Βουλής των Αντιπροσώπων, ανάλογα με το ποια ημερομηνία είναι μεταγενέστερη, εκτός εάν ο Βασιλιάς αποφασίσει να την καλέσει να συγκληθεί πριν από την ημερομηνία αυτή.

Εάν η ημερομηνία σύγκλησης της Εθνοσυνέλευσης κατά την περίοδο αυτή είναι μεταγενέστερη της ετήσιας ημερομηνίας που προβλέπεται στο άρθρο 71 του Συντάγματος, η περίοδος σύγκλησης που προβλέπεται στο άρθρο 72 του Συντάγματος μειώνεται κατά το ποσό της διαφοράς μεταξύ των δύο προαναφερόμενων ημερομηνιών.

Άρθρο 74

Ο Βασιλιάς κηρύσσει την έναρξη της τακτικής περιόδου σύγκλησης της Εθνοσυνέλευσης με βασιλικό διάγγελμα. Μπορεί να εξουσιοδοτήσει τον διάδοχο του θρόνου ή όποιον αποφασίσει να κηρύξει την περίοδο σύγκλησης και να εκφωνήσει τον βασιλικό λόγο εκ μέρους του. Καθένα από τα δύο σώματα επιλέγει μια επιτροπή μεταξύ των μελών του για να προετοιμάσει το σχέδιο απάντησης στην ομιλία, και κάθε σώμα υποβάλλει την απάντησή του στον Βασιλιά μετά την έγκρισή της.

Άρθρο 75

Τόσο το Συμβουλευτικό Συμβούλιο όσο και η Βουλή των Αντιπροσώπων καλούνται, με βασιλικό διάταγμα, να συνέλθουν σε έκτακτη σύνοδο, εάν ο βασιλιάς το κρίνει αναγκαίο ή εάν το ζητήσει η πλειοψηφία των μελών ενός εκ των δύο σωμάτων.

Όταν συνεδριάζουν εκτάκτως, τα δύο σώματα δεν μπορούν να εξετάζουν άλλα θέματα εκτός από εκείνα για τα οποία έχουν κληθεί να συνέλθουν.

Άρθρο 76

Ο Βασιλιάς κηρύσσει τις τακτικές και έκτακτες περιόδους σύγκλησης περαιωμένες με βασιλικό διάταγμα.

Άρθρο 77

Κάθε συνεδρίαση του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων που δεν πραγματοποιείται στον καθορισμένο τόπο και χρόνο είναι άκυρη και οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε αυτήν είναι άκυρες.

Άρθρο 78

Κάθε μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων δίνει τον ακόλουθο όρκο σε δημόσια συνεδρίαση, πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του στη Βουλή ή στις επιτροπές της:

«Ορκίζομαι στον Παντοδύναμο Θεό ότι θα είμαι πιστός στην πατρίδα και τον Βασιλιά, θα σέβομαι το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, θα υπερασπίζομαι τις ελευθερίες, τα συμφέροντα και τα αγαθά του λαού και θα εκτελώ το έργο μου με εντιμότητα και ειλικρίνεια».

Άρθρο 79

Οι συνεδριάσεις του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων είναι ανοικτές στο κοινό. Μπορούν να διεξαχθούν μυστικά κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης, του προέδρου της Βουλής ή δέκα βουλευτών και το αίτημα συζητείται σε μυστική συνεδρίαση.

Άρθρο 80

Για να είναι έγκυρη η συνεδρίαση τόσο του Συμβουλευτικού Συμβουλίου όσο και της Βουλής των Αντιπροσώπων, πρέπει να υπάρχει απαρτία με την παρουσία περισσότερων από τα μισά μέλη κάθε σώματος. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών, εκτός από τις περιπτώσεις όπου προβλέπεται ειδική πλειοψηφία. Σε περίπτωση ισοψηφίας, το θέμα αποφασίζεται υπέρ της πλευράς που περιλαμβάνει τον πρόεδρο του σώματος. Εάν η ψηφοφορία αφορά το Σύνταγμα, η ψηφοφορία διεξάγεται με ονομαστική κλήση των μελών.

Εάν δεν υπάρχει απαρτία για τη σύγκληση ενός εκ των δύο σωμάτων σε δύο διαδοχικές περιπτώσεις, η συνεδρίαση του σώματος θεωρείται έγκυρη, εφόσον ο αριθμός των μελών που παρίστανται δεν είναι μικρότερος από το ένα τέταρτο των μελών του σώματος.

Άρθρο 81

Ο Πρωθυπουργός υποβάλλει τα νομοσχέδια στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία έχει το δικαίωμα να εγκρίνει, να τροποποιήσει ή να απορρίψει το νομοσχέδιο. Σε κάθε περίπτωση το νομοσχέδιο παραπέμπεται στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο, το οποίο έχει το δικαίωμα να ψηφίσει, να τροποποιήσει ή να απορρίψει το νομοσχέδιο ή να αποδεχθεί τυχόν τροπολογίες που η Βουλή των Αντιπροσώπων είχε εισαγάγει στο νομοσχέδιο ή είχε απορρίψει ή τροποποιήσει. Ωστόσο, η προτεραιότητα της συζήτησης δίδεται πάντοτε στα νομοσχέδια και τις προτάσεις που υποβάλλονται από την Κυβέρνηση.

Άρθρο 82

Εάν το Συμβουλευτικό Συμβούλιο δεν εγκρίνει νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, είτε η απόφαση του Συμβουλευτικού Συμβουλίου αφορά απόρριψη, τροποποίηση, διαγραφή ή προσθήκη, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου το επιστρέφει στη Βουλή των Αντιπροσώπων για επανεξέταση.

Άρθρο 83

Εάν η Βουλή των Αντιπροσώπων εγκρίνει ένα νομοσχέδιο, όπως αυτό παρελήφθη από το Συμβουλευτικό Συμβούλιο, ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων το διαβιβάζει στον Πρωθυπουργό εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει τις δύο εβδομάδες για να το υποβάλει στον Βασιλιά.

Άρθρο 84

Η Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί να απορρίψει κάθε τροποποίηση που έχει γίνει σε νομοσχέδιο από το Συμβουλευτικό Συμβούλιο και μπορεί να επιμείνει στην προηγούμενη απόφασή της χωρίς να εισαγάγει νέες τροποποιήσεις στο νομοσχέδιο. Στην περίπτωση αυτή το νομοσχέδιο επιστρέφεται στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο για επανεξέταση. Το Συμβουλευτικό Συμβούλιο μπορεί να αποδεχθεί την απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων ή να επιμείνει στην προηγούμενη απόφασή του.

Άρθρο 85

Εάν τα δύο σώματα διαφωνήσουν δύο φορές για ένα νομοσχέδιο, η Εθνοσυνέλευση, υπό την προεδρία του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, συγκαλείται για να συζητήσει τις επίμαχες διατάξεις και το νομοσχέδιο απαιτεί την έγκριση της πλειοψηφίας των παρόντων μελών της Εθνοσυνέλευσης. Εάν το νομοσχέδιο απορριφθεί κατ' αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να υποβληθεί εκ νέου στην Εθνοσυνέλευση κατά τη διάρκεια της ίδιας νομοθετικής περιόδου.

Άρθρο 86

Σε όλες τις περιπτώσεις έγκρισης νομοσχεδίου, ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων το υποβάλλει εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει τις δύο εβδομάδες στον Πρωθυπουργό για να υποβληθεί στον Βασιλιά.

Άρθρο 87

Κάθε νομοσχέδιο που ρυθμίζει οικονομικά ή δημοσιονομικά θέματα και η Κυβέρνηση ζητά την επείγουσα εξέτασή του, υποβάλλεται πρώτα στη Βουλή των Αντιπροσώπων, προκειμένου αυτή να αποφασίσει σχετικά εντός δεκαπέντε ημερών. Όταν παρέλθει η προθεσμία αυτή, το νομοσχέδιο υποβάλλεται στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο με τη γνώμη της Βουλής των Αντιπροσώπων, αν υπάρχει τέτοια γνώμη, ώστε το Συμβουλευτικό Συμβούλιο να αποφασίσει επ' αυτού εντός νέας προθεσμίας δεκαπέντε ημερών. Εάν τα δύο σώματα διαφωνήσουν για το εν λόγω νομοσχέδιο, το θέμα παραπέμπεται στην Εθνοσυνέλευση για ψήφιση εντός δεκαπέντε ημερών. Εάν η Εθνοσυνέλευση δεν καταλήξει σε απόφαση επ' αυτού εντός της προθεσμίας αυτής, ο Βασιλιάς μπορεί να εκδώσει το νομοσχέδιο ως διάταγμα που έχει ισχύ νόμου.

Άρθρο 88

Ο Πρωθυπουργός μπορεί να προβεί σε δήλωση ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων ή του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή οποιασδήποτε από τις επιτροπές τους για θέμα που εμπίπτει στην αρμοδιότητά τους, και μπορεί να εξουσιοδοτήσει έναν υπουργό να το πράξει, και η Βουλή ή η επιτροπή συζητούν τη δήλωση και διατυπώνουν τις παρατηρήσεις τους επ' αυτής.

Άρθρο 89

  1. Το μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων εκπροσωπεί το λαό και μεριμνά για το δημόσιο συμφέρον. Δεν υπόκειται στην επιρροή οποιασδήποτε εξουσίας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του σε οποιοδήποτε από τα δύο σώματα ή στις επιτροπές του.
  2. Κανένα μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων δεν καλείται να λογοδοτήσει για την έκφραση των απόψεων ή των ιδεών του στο Συμβούλιο ή στις επιτροπές του, εκτός εάν η γνώμη που εκφράζεται θίγει τα θεμελιώδη της θρησκείας ή την ενότητα του έθνους ή τον υποχρεωτικό σεβασμό προς τον Βασιλιά ή είναι δυσφημιστική για την προσωπική ζωή οποιουδήποτε προσώπου.
  3. Εκτός της περίπτωσης εσχάτης προδοσίας, κατά τη διάρκεια της περιόδου σύγκλησης δεν επιτρέπεται η κράτηση, η έρευνα, η αναζήτηση, η σύλληψη, η κράτηση ή η φυλάκιση ή οποιαδήποτε άλλη ποινική ενέργεια κατά μέλους, παρά μόνο με την άδεια του σώματος του οποίου είναι μέλος. Εκτός της περιόδου σύγκλησης, η άδεια πρέπει να ζητείται από τον πρόεδρο του οικείου σώματος.
Η μη έκδοση απόφασης από το σώμα ή τον πρόεδρό του σχετικά με την αιτούμενη άδεια εντός ενός μηνός από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης θεωρείται ως άδεια.
Το σώμα πρέπει να ενημερώνεται για κάθε μέτρο που μπορεί να ληφθεί σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο κατά τη διάρκεια της σύγκλησής του και πρέπει να ενημερώνεται πάντοτε κατά την πρώτη συνεδρίασή του για κάθε μέτρο που λαμβάνεται κατά μέλους κατά τη διάρκεια της ετήσιας διακοπής του σώματος.

Άρθρο 90

Ο Βασιλιάς μπορεί με Βασιλικό Διάταγμα να αναβάλει τη σύγκληση της Εθνοσυνέλευσης για διάστημα όχι μεγαλύτερο των δύο μηνών και η αναβολή αυτή δεν επαναλαμβάνεται πάνω από μία φορά σε κάθε περίοδο σύγκλησης. Η περίοδος αναβολής δεν υπολογίζεται στην περίοδο σύγκλησης που προβλέπεται από το άρθρο 72 του παρόντος Συντάγματος.

Άρθρο 91

Κάθε μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων μπορεί να υποβάλλει γραπτώς ερωτήσεις προς τους Υπουργούς για διευκρινίσεις επί θεμάτων της αρμοδιότητάς τους, ο δε αιτών την ερώτηση μπορεί μόνο μία φορά να απαντήσει στην απάντηση, και εάν η απάντηση του Υπουργού προσθέτει κάτι νέο, ο αιτών την ερώτηση μπορεί να σχολιάσει εκ νέου.

Η ερώτηση δεν μπορεί να σχετίζεται με συμφέρον του ερωτώντος ή των συγγενών του μέχρι τέταρτου βαθμού, ούτε να γίνεται με πληρεξούσιο.

Άρθρο 92

  1. Δεκαπέντε μέλη του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την τροποποίηση του συντάγματος, και κάθε μέλος οποιασδήποτε Βουλής έχει το δικαίωμα να προτείνει νόμους, και όλοι οι νόμοι υποβάλλονται στην επιτροπή της Βουλής αυτής στην αρμοδιότητα της οποίας εμπίπτει η πρόταση για συζήτηση και έκφραση γνώμης, και εάν η επιτροπή εγκρίνει την πρόταση, τη διαβιβάζει στην Κυβέρνηση για επαναδιατύπωση ως σχέδιο συνταγματικής τροποποίησης ή νομοσχεδίου, για να το υποβάλει εκ νέου στη Βουλή των Αντιπροσώπων εντός έξι μηνών το πολύ από την ημερομηνία που το παρέλαβε.
  2. Κάθε πρόταση νόμου που έχει υποβληθεί σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο και έχει απορριφθεί από το Σώμα στο οποίο υποβλήθηκε δεν μπορεί να υποβληθεί εκ νέου κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου σύγκλησης.

Άρθρο 93

Ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί μπορούν να παρίστανται στις συνεδριάσεις του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων και τα δύο σώματα οφείλουν να ακούν τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς όποτε ζητούν το λόγο. Μπορούν να συναποφασίζουν για τη συμμετοχή τους τους ανώτερους αξιωματούχους ή τους αναπληρωτές τους, εφόσον το επιθυμούν.

Ένα από τα σώματα μπορεί να ζητήσει από τον αρμόδιο Υπουργό να παρίσταται όταν συζητείται θέμα που αφορά το Υπουργείο του.

Άρθρο 94

  1. Ο κανονισμός λειτουργίας τόσο του Συμβουλευτικού Συμβουλίου όσο και της Βουλής των Αντιπροσώπων και των επιτροπών τους, καθώς και οι αρχές που διέπουν τη συζήτηση, την ψηφοφορία, τις ερωτήσεις, την αντεξέταση και όλες τις εξουσίες που προβλέπονται στο Σύνταγμα, καθορίζονται από τον νόμο, όπως επίσης και οι κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης του κανονισμού ή παράλειψης μέλους να παραστεί στις συνεδριάσεις της Βουλής ή των επιτροπών χωρίς αποδεκτή δικαιολογία.
  2. Κάθε σώμα μπορεί να προσθέτει στον νόμο που το διέπει τις συμπληρωματικές διατάξεις που θεωρεί κατάλληλες.

Άρθρο 95

Η τήρηση της τάξης στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι αρμοδιότητα του Προέδρου τους. Σε κάθε αίθουσα διατίθενται φρουροί, οι οποίοι λαμβάνουν τις διαταγές τους από τον Πρόεδρο του σώματος.

Καμία ένοπλη δύναμη δεν μπορεί να εισέλθει σε κανένα από τα δύο σώματα της Εθνοσυνέλευσης ή να παραμείνει κοντά στις θύρες του, εκτός αν το ζητήσει ο Πρόεδρός του.

Άρθρο 96

Η αμοιβή των μελών του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων καθορίζεται με νόμο. Εάν η αμοιβή αυτή τροποποιηθεί, η τροποποίηση αυτή δεν τίθεται σε ισχύ πριν από την έναρξη της επόμενης νομοθετικής περιόδου.

Άρθρο 97

Η ιδιότητα του μέλους του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων δεν μπορεί να συνδυαστεί, ούτε η ιδιότητα του μέλους ενός από τα δύο σώματα μπορεί να συνδυαστεί με την ανάληψη δημόσιου αξιώματος.

Άλλες περιπτώσεις μη συνδυασμού προβλέπονται από τον νόμο.

Άρθρο 98

Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ένα μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων δεν μπορεί να διοριστεί στο διοικητικό συμβούλιο εταιρείας ή να συμμετάσχει σε συμβάσεις που συνάπτονται από την κυβέρνηση ή από δημόσιους οργανισμούς, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται από τον νόμο.

Επίσης, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν μπορεί να αγοράσει ή να νοικιάσει κρατικό περιουσιακό στοιχείο, ούτε να εκμισθώσει, να πωλήσει ή να ανταλλάξει οποιοδήποτε από τα περιουσιακά του στοιχεία στο κράτος, εκτός αν πρόκειται για δημόσιο πλειστηριασμό ή δημοπρασία ή για εφαρμογή των διατάξεων που διέπουν την απαλλοτρίωση για λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Άρθρο 99

Εάν προκύψει κατάσταση ανικανότητας σε σχέση με μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά τη διάρκεια της ιδιότητάς του, η ιδιότητά του ανακαλείται και η θέση του καθίσταται κενή με απόφαση των δύο τρίτων των μελών της Βουλής στην οποία είναι μέλος. Η ιδιότητα του μέλους του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων μπορεί επίσης να ανακληθεί λόγω απώλειας εμπιστοσύνης ή εκτίμησης ή λόγω παράβασης των καθηκόντων του μέλους. Η απόφαση για την ανάκληση της ιδιότητας του μέλους πρέπει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών του τμήματος στο οποίο είναι μέλος. Εάν η απόφαση ληφθεί από το Συμβουλευτικό Συμβούλιο, υποβάλλεται στον Βασιλιά προς έγκριση.

Άρθρο 100

Στα μέλη του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων απονέμονται μετάλλια ή παράσημα κατά τη διάρκεια της θητείας τους.

Μέρος 4: Διατάξεις για τη σύγκληση της Εθνοσυνέλευσης
[Επεξεργασία]

Άρθρο 101

Εκτός από τις περιπτώσεις που και τα δύο σώματα του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και της Βουλής των Αντιπροσώπων, δηλαδή η Εθνοσυνέλευση, συγκαλούνται σε συνεδρίαση σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο Βασιλιάς μπορεί να συγκαλέσει μια τέτοια συνεδρίαση με δική του πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήματος του Πρωθυπουργού.

Άρθρο 102

Ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων προεδρεύει στις συνεδριάσεις της Εθνοσυνέλευσης, και σε περίπτωση απουσίας του τον αντικαθιστά ο Πρόεδρος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου, ακολουθούμενος από τον πρώτο αναπληρωτή του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, ακολουθούμενος από τον πρώτο αναπληρωτή του Προέδρου του Συμβουλευτικού Συμβουλίου.

Άρθρο 103

Εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες το σύνταγμα ορίζει ειδική πλειοψηφία, οι συνεδριάσεις της Εθνοσυνέλευσης θεωρούνται έγκυρες μόνο με τη συμμετοχή της πλειοψηφίας κάθε σώματος, και αν η απαρτία δεν επιτευχθεί δύο συνεχόμενες φορές, η συνεδρίαση θεωρείται έγκυρη, υπό την προϋπόθεση ότι παρίσταται τουλάχιστον το ένα τέταρτο των μελών κάθε σώματος. Οι προτάσεις εγκρίνονται με την πλειοψηφία των παρόντων μελών, και αν οι ψήφοι είναι ίσες, κατοχυρώνεται στην πλευρά που έχει την ψήφο του προέδρου.

Ενότητα 4: Δικαστική αρχή

[Επεξεργασία]

Άρθρο 104

  1. Η τιμή της δικαστικής εξουσίας και η εντιμότητα και η αμεροληψία των δικαστών αποτελούν τη βάση της διακυβέρνησης και την εγγύηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
  2. Καμία αρχή δεν υπερισχύει της κρίσης του δικαστή και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να παρεμποδιστεί η λειτουργία της δικαιοσύνης. Ο νόμος εγγυάται την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας και ο νόμος ορίζει τις εγγυήσεις των δικαστών και τις διατάξεις που τους αφορούν.
  3. Ο νόμος ορίζει τις διατάξεις που αφορούν την Εισαγγελία, τα καθήκοντα της υπηρεσίας για την παροχή επίσημων νομικών γνωμοδοτήσεων, την προετοιμασία της νομοθεσίας, την εκπροσώπηση του κράτους ενώπιον του νόμου και το προσωπικό που απασχολείται στα θέματα αυτά.
  4. Οι διατάξεις που διέπουν τη συνηγορία ρυθμίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 105

  1. Οι διάφοροι τύποι και βαθμοί των δικαστηρίων ρυθμίζονται από τον νόμο και ο νόμος ορίζει τις λειτουργίες και τη δικαιοδοσία τους.
  2. Ο νόμος ρυθμίζει το στρατιωτικό δικαστικό σώμα και καθορίζει τις αρμοδιότητές του στις Ένοπλες Δυνάμεις του Μπαχρέιν, την Εθνική Φρουρά και τις Γενικές Δυνάμεις Ασφαλείας.
  3. Με νόμο συγκροτείται Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο για την εποπτεία της ομαλής λειτουργίας των δικαστηρίων και των οργάνων υποστήριξής τους. Οι αρμοδιότητες του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου στις λειτουργικές υποθέσεις του δικαστικού προσωπικού και της Εισαγγελίας καθορίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 106

Συνιστάται Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο αποτελείται από έναν Πρόεδρο και έξι μέλη, τα οποία διορίζονται με βασιλικό διάταγμα για περίοδο που καθορίζεται από τον νόμο. Η αρμοδιότητα του δικαστηρίου είναι να παρακολουθεί τη συνταγματικότητα των νόμων και των νομοθετημάτων.

Ο νόμος ορίζει τους κανονισμούς που διασφαλίζουν ότι τα μέλη του Δικαστηρίου δεν υπόκεινται σε απόλυση και καθορίζει τις διαδικασίες που ακολουθούνται ενώπιον του Δικαστηρίου. Ο νόμος εγγυάται το δικαίωμα της Κυβέρνησης, του Συμβουλευτικού Συμβουλίου, της Βουλής των Αντιπροσώπων και αξιόλογων προσώπων και άλλων να αμφισβητούν ενώπιον του Δικαστηρίου τη συνταγματικότητα νόμων και καταστατικών. Η απόφαση του Δικαστηρίου ότι ένα κείμενο νόμου ή νομοθετήματος είναι αντισυνταγματικό έχει άμεση ισχύ, εκτός εάν το Δικαστήριο ορίσει μεταγενέστερη ημερομηνία για το σκοπό αυτό. Έτσι, εάν η απόφαση του Δικαστηρίου περί αντισυνταγματικότητας αφορά ένα κείμενο του ποινικού κώδικα, τότε οι καταδίκες που έχουν εκδοθεί βάσει ενός τέτοιου κειμένου θεωρούνται άκυρες.

Ο βασιλιάς μπορεί να παραπέμψει στο Δικαστήριο κάθε σχέδιο νόμου πριν από την ψήφισή του, προκειμένου να διαπιστωθεί ο βαθμός συμφωνίας του με το Σύνταγμα. Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι δεσμευτική για όλες τις κρατικές αρχές και για όλους.

Κεφάλαιο 5: Οικονομικά ζητήματα

[Επεξεργασία]

Άρθρο 107

  1. Οι δημόσιοι φόροι θεσπίζονται, τροποποιούνται και καταργούνται μόνο με νόμο και τα πρόσωπα απαλλάσσονται από την καταβολή τους εν όλω ή εν μέρει μόνο στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος. Η εντολή για την καταβολή άλλων φόρων, δασμών και εξόδων μπορεί να δοθεί μόνο εντός των ορίων του νόμου.
  2. Οι διατάξεις που διέπουν την είσπραξη των φόρων, των δασμών και άλλων δημόσιων χρημάτων, καθώς και οι διαδικασίες για την εκταμίευσή τους, καθορίζονται από τον νόμο.
  3. Οι διατάξεις που διέπουν τη συντήρηση και τη διαχείριση και οι όροι διάθεσης της κρατικής περιουσίας, καθώς και τα όρια εντός των οποίων μπορεί να εκχωρηθεί οποιοδήποτε μέρος της περιουσίας αυτής, καθορίζονται με νόμο.

Άρθρο 108

  1. Τα δημόσια δάνεια συνάπτονται με νόμο. Το κράτος μπορεί να δανείζει ή να εγγυάται δάνειο με νόμο εντός των πιστωτικών ορίων που προβλέπονται για τον σκοπό αυτό στον νόμο περί προϋπολογισμού.
  2. Οι τοπικοί φορείς, όπως οι δήμοι ή οι δημόσιοι οργανισμοί, μπορούν να δανείζουν, να δανείζονται ή να εγγυώνται ένα δάνειο σύμφωνα με τους νόμους που τους αφορούν.

Άρθρο 109

  1. Το οικονομικό έτος καθορίζεται από τον νόμο.
  2. Η Κυβέρνηση καταρτίζει το σχέδιο προϋπολογισμού, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών εσόδων και δαπανών, και το υποβάλλει στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο τουλάχιστον δύο μήνες πριν από τη λήξη του οικονομικού έτους. Μετά την υποβολή του σχεδίου προϋπολογισμού, οι οικονομικές επιτροπές κάθε Βουλής συνεδριάζουν σε κοινή συνεδρίαση για να συζητήσουν το σχέδιο προϋπολογισμού με την Κυβέρνηση, και στη συνέχεια κάθε επιτροπή υποβάλλει ξεχωριστή έκθεση στη Βουλή της. Το σχέδιο προϋπολογισμού υποβάλλεται στη Βουλή των Αντιπροσώπων για συζήτηση και στη συνέχεια υποβάλλεται στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο για εξέταση σύμφωνα με το Σύνταγμα, ενώ τροποποιήσεις του σχεδίου προϋπολογισμού είναι δυνατές σε συμφωνία με την Κυβέρνηση.
  3. Η συζήτηση του σχεδίου προϋπολογισμού γίνεται με βάση την αναλυτική παρουσίαση που περιέχεται σε αυτό. Ένας προϋπολογισμός μπορεί να καταρτιστεί το πολύ για δύο έτη και κανένα από τα δημόσια έσοδα δεν μπορεί να διατεθεί για κάποια δαπάνη χωρίς νόμο.
  4. Ο γενικός κρατικός προϋπολογισμός εκδίδεται με νόμο.
  5. Εάν ο νόμος για τον προϋπολογισμό δεν εκδοθεί πριν από την έναρξη του οικονομικού έτους, ο προηγούμενος προϋπολογισμός τηρείται μέχρι τη δημοσίευση του νόμου και τα έσοδα εισπράττονται και οι δαπάνες εκταμιεύονται σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στο τέλος του έτους.
  6. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η υπέρβαση των μέγιστων προβλέψεων δαπανών που αναφέρονται στο νόμο περί προϋπολογισμού και στους νόμους που τον τροποποιούν.

Άρθρο 110

Κάθε δαπάνη εκτός προϋπολογισμού ή καθ' υπέρβαση των προβλέψεων του προϋπολογισμού πρέπει να γίνεται βάσει νόμου.

Άρθρο 111

  1. Συγκεκριμένα χρηματικά ποσά μπορούν να κατανεμηθούν με νόμο σε περισσότερα του ενός οικονομικά έτη, εφόσον το απαιτεί η φύση της δαπάνης. Η έγκριση για κάθε ένα από αυτά, όπως αποφασίζεται με τον προαναφερθέντα νόμο, κατατίθεται στους διαδοχικούς ετήσιους προϋπολογισμούς του Κράτους.
  2. Για την πληρωμή που αναφέρεται στην προηγούμενη ρήτρα μπορεί επίσης να διατεθεί έκτακτος προϋπολογισμός που διαρκεί περισσότερο από ένα οικονομικό έτος.

Άρθρο 112

Ο νόμος περί προϋπολογισμού δεν μπορεί να περιέχει διατύπωση που να θεσπίζει νέο φόρο, να αυξάνει υφιστάμενο φόρο, να τροποποιεί υφιστάμενο νόμο ή να αποφεύγει τη θέσπιση νόμου για θέμα για το οποίο το Σύνταγμα προβλέπει ότι ρυθμίζεται με νόμο.

Άρθρο 113

Ο τελικός απολογισμός των οικονομικών υποθέσεων του κράτους για το έτος που έληξε υποβάλλεται κατ' αρχάς στη Βουλή των Αντιπροσώπων εντός πέντε μηνών από τη λήξη του οικονομικού έτους. Εγκρίνεται με απόφαση που εκδίδεται τόσο από το Συμβουλευτικό Συμβούλιο όσο και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, συνοδευόμενη από τις παρατηρήσεις τους, και δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Άρθρο 114

Οι διατάξεις που αφορούν τους ανεξάρτητους δημόσιους προϋπολογισμούς, τα παραρτήματά τους και τους τελικούς απολογισμούς τους καθορίζονται με νόμο και υπόκεινται στις διατάξεις που διέπουν τον κρατικό προϋπολογισμό και τον τελικό απολογισμό του. Οι διατάξεις που διέπουν τους προϋπολογισμούς και τους τελικούς απολογισμούς των δήμων και των τοπικών δημόσιων οργανισμών θεσπίζονται επίσης με νόμο.

Άρθρο 115

Η Κυβέρνηση υποβάλλει στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο, μαζί με το σχέδιο προϋπολογισμού, δήλωση της δημοσιονομικής και οικονομικής κατάστασης του κράτους, καθώς και των μέτρων που έχουν ληφθεί για την εκτέλεση του υφιστάμενου προϋπολογισμού και των επιπτώσεών του στον προτεινόμενο προϋπολογισμό.

Άρθρο 116

Η Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου ιδρύεται με νόμο και ο νόμος εγγυάται την ανεξαρτησία της. Υποστηρίζει την Κυβέρνηση και τη Βουλή των Αντιπροσώπων στον έλεγχο της είσπραξης των κρατικών εσόδων και της εκταμίευσης των δαπανών του εντός των ορίων του προϋπολογισμού. Η Υπηρεσία υποβάλλει ετήσια έκθεση για τις εργασίες της, με τις παρατηρήσεις της, τόσο στην Κυβέρνηση όσο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Άρθρο 117

  1. Οποιαδήποτε δέσμευση για την εκμετάλλευση φυσικού πόρου ή δημόσιας ωφέλειας αναλαμβάνεται μόνο βάσει νόμου και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Οι προκαταρκτικές διαδικασίες εξασφαλίζουν τη διευκόλυνση των εργασιών έρευνας και εξερεύνησης και την πραγματοποίηση της διαφάνειας και του ανταγωνισμού.
  2. Κάθε μονοπώλιο χορηγείται μόνο βάσει νόμου και για περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Άρθρο 118

Ο νόμος ρυθμίζει τα μετρητά και τις τράπεζες και ρυθμίζει το βάρος, τα μέτρα και τα πρότυπα.

Άρθρο 119

Ο νόμος ρυθμίζει τις αποδοχές, τις συντάξεις, τις αποζημιώσεις, τα βοηθήματα και τις αμοιβές που βαρύνουν το δημόσιο ταμείο.

Κεφάλαιο 6: Γενικές και τελικές διατάξεις

[Επεξεργασία]

Άρθρο 120

  1. Οι προϋποθέσεις για την τροποποίηση οποιουδήποτε κανόνα του παρόντος Συντάγματος είναι η έγκριση της τροποποίησης από τις πλειοψηφίες των δύο τρίτων των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων και του Συμβουλευτικού Συμβουλίου και η επικύρωση του Βασιλιά, με εξαίρεση το άρθρο 35 (στοιχεία β, γ, δ) του παρόντος Συντάγματος. Σε περίπτωση που ένα από τα δύο σώματα αρνηθεί την πρόθεση ή το κείμενο της τροπολογίας, η Εθνοσυνέλευση συγκαλείται με τη συμμετοχή των δύο τρίτων των μελών της για να συζητήσει το σχέδιο τροπολογίας, και προϋπόθεση για την έγκριση του σχεδίου τροπολογίας είναι η έγκριση των δύο τρίτων των μελών της.
  2. Εάν μια τροποποίηση του Συντάγματος απορριφθεί, δεν μπορεί να υποβληθεί εκ νέου νωρίτερα από ένα έτος από την απόρριψη αυτή.
  3. Δεν επιτρέπεται να προταθεί τροποποίηση του άρθρου 2 του παρόντος Συντάγματος και δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να προταθεί η τροποποίηση της συνταγματικής μοναρχίας και της αρχής της κληρονομικής διακυβέρνησης στο Μπαχρέιν, καθώς και του διθάλαμου συστήματος και των αρχών της ελευθερίας και της ισότητας που θεσπίζονται στο παρόν Σύνταγμα.
  4. Οι εξουσίες του βασιλιά που αναφέρονται στο παρόν Σύνταγμα δεν μπορούν να προταθούν για τροποποίηση σε διάστημα κατά το οποίο τον εκπροσωπεί άλλο πρόσωπο.

Άρθρο 121

  1. Η εφαρμογή του παρόντος Συντάγματος δεν παραβιάζει τις συνθήκες και τις συμφωνίες που έχει συνάψει το Μπαχρέιν με κράτη και διεθνείς οργανισμούς.
  2. Κατ' εξαίρεση των διατάξεων του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 38 του παρόντος Συντάγματος, όλοι οι νόμοι, οι νόμοι μέσω Διαταγμάτων, τα Διατάγματα, οι διατάξεις, οι διαταγές, τα ψηφίσματα και οι εγκύκλιοι που έχουν εκδοθεί και ισχύουν πριν από την πρώτη συνεδρίαση που συγκαλείται από την Εθνοσυνέλευση παραμένουν ορθοί και έγκυροι, εκτός εάν τροποποιηθούν ή ακυρωθούν σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στο παρόν Σύνταγμα.

Άρθρο 122

Οι νόμοι δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εντός δύο εβδομάδων από την έκδοσή τους και εκτελούνται ένα μήνα μετά την ημερομηνία δημοσίευσής τους, ενώ η προθεσμία αυτή μπορεί να συντομευθεί ή να παραταθεί εάν ο νόμος το προβλέπει ρητά.

Άρθρο 123

Δεν επιτρέπεται η αναστολή οποιασδήποτε διάταξης του παρόντος Συντάγματος, παρά μόνο κατά τη διάρκεια της κήρυξης στρατιωτικού νόμου και εντός των ορίων που ορίζει ο νόμος. Δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση η αναστολή της σύγκλησης του Συμβουλευτικού Συμβουλίου ή της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ή η προσβολή της ασυλίας των μελών τους, ούτε κατά τη διάρκεια της κήρυξης κατάστασης εθνικής ασφάλειας.

Άρθρο 124

Οι διατάξεις των νόμων εφαρμόζονται μόνο σε ό,τι συμβαίνει από την ημερομηνία έναρξης ισχύος των νόμων και δεν έχουν αναδρομική ισχύ. Ο νόμος μπορεί να ορίζει, σε άρθρα που δεν αφορούν τον ποινικό κώδικα, ότι οι διατάξεις του έχουν αναδρομική ισχύ, με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των μελών τόσο του Συμβουλευτικού Συμβουλίου όσο και της Βουλής των Αντιπροσώπων ή, αν το απαιτούν οι περιστάσεις, της Εθνοσυνέλευσης.

Άρθρο 125

Το τροποποιημένο Σύνταγμα δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και ισχύει από την ημερομηνία δημοσίευσής του.

Ανακτήθηκε από «https://el.wikisource.org/w/index.php?title=Σύνταγμα_του_Βασιλείου_του_Μπαχρέιν_(2002)&oldid=150051»