Σύνταγμα της Αλγερίας

Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλγερίας (1996) Συνταγματικό Συμβούλιο της Αλγερίας μεταφράστηκε από συντάκτες της Βικιθήκης

Υιοθετήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1976. Αναθεωρήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1996

• Πληροφορίες έκδοσης. 

Πίνακας περιεχομένων
	Άρθρα:
Μέρος πρώτο: Γενικές Αρχές που διέπουν την Αλγερινή Κοινωνία	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69
Μέρος δεύτερο: Οργάνωση των εξουσιών	70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158
Μέρος τρίτο: Ελεγκτικά και συμβουλευτικά όργανα	159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173
Μέρος τέταρτο: Αναθεώρηση του Συντάγματος	174 175 176 177 178
Μέρος πέμπτο: Μεταβατικές διατάξεις	179 180 181 182

Στο όνομα του Θεού του Ελεήμονος και του Παρηγορητή.

Προοίμιο

Ο αλγερινός λαός είναι ελεύθερος λαός και αποφάσισε να παραμείνει έτσι.

Η ιστορία του είναι μια μακρά σειρά αγώνων που πάντοτε κατέστησαν την Αλγερία μια χώρα ελευθερίας και αξιοπρέπειας.

Όντας στο επίκεντρο των μεγάλων γεγονότων της Μεσογείου σε όλη την ιστορική πορεία, η Αλγερία έχει βρει στους γιους της, από την εποχή των Νουμιδών και των ισλαμικών επών και μέχρι τους πολέμους της ανεξαρτησίας από την αποικιοκρατία, τους πρωτοπόρους της ελευθερίας, της ενότητας και της προόδου καθώς και τους οικοδόμους των δημοκρατικών και ευημερούντων κρατών κατά τις περιόδους δόξας και ειρήνης.

Η 1η Νοεμβρίου 1954 αποτέλεσε σημείο καμπής για το πεπρωμένο της και τη στέψη της για τη μακρά αντοχή στις επιθέσεις που έγιναν εναντίον της κουλτούρας, των αξιών της και των βασικών συνιστωσών της ταυτότητάς της που είναι το Ισλάμ, η Αραβικότητα και ο Αμαζιγισμός. Οι σημερινοί αγώνες της είναι καλά ριζωμένοι στο ένδοξο παρελθόν του έθνους.

Συγκεντρωμένος στο εθνικό κίνημα και αργότερα στο Εθνικό Μέτωπο Απελευθέρωσης, ο αλγερινός λαός έχει κάνει μεγάλες θυσίες για να αναλάβει το συλλογικό του πεπρωμένο στο πλαίσιο της ανακτημένης ελευθερίας και της πολιτιστικής ταυτότητας και να οικοδομήσει τους δημοκρατικούς συνταγματικούς θεσμούς ενός αυθεντικού λαού.

Το Εθνικό Μέτωπο Απελευθέρωσης έστεψε τις θυσίες των καλύτερων γιων της Αλγερίας κατά τη διάρκεια του Λαϊκού απελευθερωτικού πολέμου με ανεξαρτησία και δημιούργησε ένα σύγχρονο και πλήρες κυρίαρχο κράτος.

Η πίστη στη συλλογική βούληση επέτρεψε στον Λαό να πραγματοποιήσει μεγάλες επιτυχίες, που χαρακτηρίζονται από την ανάκτηση των εθνικών πόρων και την οικοδόμηση ενός κράτους αποκλειστικά προς όφελος του Λαού και ελεύθερης άσκησης των εξουσιών του και χωρίς εξωτερικές πιέσεις.

Αφού πολέμησε και εξακολουθεί να αγωνίζεται για ελευθερία και δημοκρατία, ο αλγερινός Λαός, με αυτό το Σύνταγμα, αποφάσισε να οικοδομήσει συνταγματικούς θεσμούς βασιζόμενους στη συμμετοχή οποιουδήποτε αλγερινού άνδρα και γυναίκας στη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων, και στην ικανότητα επίτευξης κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας και ελευθερίας για όλους.

Το Σύνταγμα είναι η υλοποίηση της λαϊκής μεγαλοφυίας, η αντανάκλαση των προσδοκιών της, ο καρπός της αποφασιστικότητάς της και το προϊόν των βαθιών κοινωνικών αλλαγών. Έτσι, με την έγκριση αυτού του Συντάγματος, ο λαός, περισσότερο από ποτέ, αποφάσισε να τοποθετήσει τον νόμο πάνω από όλα.

Το Σύνταγμα βρίσκεται πάνω απ' όλα, είναι ο θεμελιώδης νόμος που εγγυάται τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και ελευθερίες, προστατεύει την αρχή της ελεύθερης βούλησης του Λαού και δίνει τη νομιμότητα στην άσκηση των εξουσιών. Συμβάλλει στη διασφάλιση της νομικής προστασίας και του ελέγχου των δημόσιων αρχών σε μια κοινωνία στην οποία επικρατεί η νομιμότητα και η πρόοδος του ανθρώπου σε όλες τις διαστάσεις του.

Ισχυρός με τις βαθιά ριζωμένες πνευματικές του αξίες και διαφυλάσσοντας τις παραδόσεις αλληλεγγύης και δικαιοσύνης του, ο Λαός είναι πεπεισμένος για την ικανότητά του να συμμετέχει αποτελεσματικά στην πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική πρόοδο του παρόντος και του μέλλοντος κόσμου.

Η Αλγερία, ως γη του Ισλάμ, αναπόσπαστο τμήμα του Μεγάλου Μαγκρέμπ, μιας αραβικής γης, μιας μεσογειακής και αφρικανικής χώρας, είναι υπερήφανη για τη λάμψη της επανάστασης της 1ης Νοεμβρίου και τιμάται με τον σεβασμό που απέκτησε η χώρα και γνωρίζει πψς να διατηρήσει μέσω της δέσμευσής της για τους δίκαιους σκοπούς στον κόσμο.

Η υπερηφάνεια του λαού, οι θυσίες του, το αίσθημα ευθύνης και η προγονική προσήλωση του στην ελευθερία και στην κοινωνική δικαιοσύνη είναι η καλύτερη εγγύηση για το σεβασμό στο Σύνταγμα που υιοθετείται και μεταδίδεται στις μελλοντικές γενιές, κληρονόμους των πρωτοπόρων της ελευθερίας και των οικοδόμων της ελεύθερης κοινωνίας.

Μέρος πρώτο: Γενικές Αρχές που διέπουν την Αλγερινή Κοινωνία

Κεφάλαιο I - Αλγερία

Άρθρο 1 [Δημοκρατία] Η Αλγερία είναι Λαϊκή Δημοκρατία. Είναι μία και αδιαίρετη.

Άρθρο 2 [Επίσημη Θρησκεία] Το Ισλάμ είναι η θρησκεία του κράτους.

Άρθρο 3 [Γλώσσα] Η αραβική είναι η εθνική και η επίσημη γλώσσα.

Άρθρο 4 [Πρωτεύουσα] Η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας είναι το Αλγέρι.

Άρθρο 5 [Σημαία, έμβλημα, ύμνος] Η εθνική σημαία, το έμβλημα του κράτους και ο εθνικός ύμνος καθορίζονται από τον νόμο.

Κεφάλαιο ΙΙ - Ο λαός

Άρθρο 6 [Λαϊκή Κυριαρχία]

1. Ο Λαός είναι η πηγή οποιασδήποτε εξουσίας.
2. Η εθνική κυριαρχία ανήκει αποκλειστικά στον Λαό.

Άρθρο 7 [Συνταγματική εξουσία, δημοψήφισμα]

1. Η συνταγματική εξουσία ανήκει στον Λαό.
2. Ο Λαός ασκεί την κυριαρχία του μέσα από θεσμούς που ιδρύει.
3. Ο Λαός την ασκεί με δημοψήφισμα και μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων του.
4. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να καταφύγει άμεσα στην έκφραση της λαϊκής βούλησης.

Άρθρο 8 [Θεσμικοί στόχοι] Ο Λαός δημιούργησε θεσμούς με στόχους:

• τη διασφάλιση και την εδραίωση της εθνικής ανεξαρτησίας
• τη διαφύλαξη και εδραίωση της εθνικής ταυτότητας και ενότητας
• την προστασία των θεμελιωδών ελευθεριών του πολίτη και την κοινωνική και πολιτιστική πρόοδο του έθνους
• την καταστολή της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο.
• την προστασία της εθνικής οικονομίας από οποιαδήποτε μορφή υπεξαίρεσης, παράνομης μονοπώλησης ή κατάσχεσης.

Άρθρο 9 [Θεσμικές απαγορεύσεις] Τα θεσμικά όργανα δεν επιτρέπεται:

• να επιβάλουν φεουδαρχικές, τοπικιστικές και νεποτικές πρακτικές
• να δημιουργούν σχέσεις εκμετάλλευσης και συνδέσεις εξάρτησης
• να επιβάλουν πρακτικές που αντιβαίνουν στην ισλαμική ηθική και στις αξίες της επανάστασης του Νοεμβρίου.

Άρθρο 10 [Εκπροσώπηση]

1. Οι πολίτες επιλέγουν ελεύθερα τους εκπροσώπους τους.
2. Η εκπροσώπηση του Λαού δεν έχει όρια εκτός από αυτά που ορίζει το Σύνταγμα και ο εκλογικός νόμος.

Κεφάλαιο ΙΙΙ - Το κράτος

Άρθρο 11 [Νομιμότητα, Σύνθημα, Σκοπός]

1. Το κράτος λαμβάνει τη νομιμότητά του και το λόγο ύπαρξής του μέσα από τη λαϊκή βούληση.
2. Το σύνθημά του είναι «Από τον Λαό και για τον Λαό».
3. Βρίσκεται αποκλειστικά στην υπηρεσία του Λαού.

Άρθρο 12 [Κυριαρχία]

1. Η κυριαρχία του κράτους ασκείται στον επίγειο χώρο, στον εναέριο χώρο και στα ύδατά του.
2. Το κράτος ασκεί επίσης το κυριαρχικό του δικαίωμα το οποίο θεσπίζει το διεθνές δίκαιο σε οποιαδήποτε από τις διάφορες περιοχές του θαλάσσιου χώρου τις οποίες κατέχει.

Άρθρο 13 [Επικράτεια] Σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να εγκαταλειφθεί ή να παραμεληθεί μέρος της εθνικής επικράτειας.

Άρθρο 14 [Αρχές του Κράτους]

1. Το κράτος βασίζεται στις αρχές της δημοκρατικής οργάνωσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
2. Η εκλεγμένη Συνέλευση είναι το πλαίσιο στο οποίο εκφράζεται η βούληση του λαού και ασκείται ο έλεγχος των δημόσιων αρχών.

Άρθρο 15 [Κοινότητες]

1. Οι εδαφικές συλλογικότητες του κράτους είναι η «Κοινότητα» και η «Βιλάγια».
2. Η «Κοινότητα» είναι η βασική συλλογικότητα.

Άρθρο 16 [Αποκέντρωση] Η εκλεγμένη συνέλευση αποτελεί τη βάση της αποκέντρωσης και της συμμετοχής των πολιτών στη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων.

Άρθρο 17 [Δημόσια Ιδιοκτησία]

1. Η δημόσια περιουσία ανήκει στο εθνικό σύνολο.
2. Περιλαμβάνει το υπέδαφος, τα ορυχεία και τα λατομεία, τους φυσικούς ενεργειακούς πόρους, τα ορυκτά, τους φυσικούς και τους έμβιους πόρους στις διάφορες θαλάσσιες περιοχές, τα ύδατα και τα δάση.
3. Περιλαμβάνει επίσης τις σιδηροδρομικές, θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές, το ταχυδρομείο και τις τηλεπικοινωνίες, καθώς και άλλες ιδιοκτησίες που καθορίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 18 [Εθνική περιουσία]

1. Οι εθνικές ιδιοκτησίες ορίζονται από τον νόμο.
2. Σε αυτές περιλαμβάνονται δημόσιες και ιδιωτικές ιδιοκτησίες του κράτους, των «Βιλάγια» και των «Κοινοτήτων».
3. Η διαχείριση των εθνικών ακινήτων πραγματοποιείται σύμφωνα με τον νόμο.

Άρθρο 19 [Εξωτερικό εμπόριο]

1. Η οργάνωση του εξωτερικού εμπορίου είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους.
2. Ο νόμος καθορίζει τους όρους και τον έλεγχο του εξωτερικού εμπορίου.

Άρθρο 20 [Απαλλοτρίωση]

1. Η απαλλοτρίωση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο εντός του πλαισίου του νόμου.
2. Δίνει δικαίωμα σε ίση και δίκαιη αποζημίωση μετά από προηγούμενη ειδοποίηση.

Άρθρο 21 [Δημόσιο συμφέρον] Οι λειτουργίες των κρατικών θεσμών δεν πρέπει να αποτελούν πηγή πλούτου ούτε μέσο για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.

Άρθρο 22 [Κατάχρηση εξουσίας] Η κατάχρηση εξουσίας καταστέλλεται από τον νόμο.

Άρθρο 23 [Αμεροληψία] Η αμεροληψία της Διοίκησης διασφαλίζεται από τον νόμο.

Άρθρο 24 [Ασφάλεια, Προστασία στο εξωτερικό] Το κράτος είναι υπεύθυνο για την ασφάλεια των προσώπων και των ιδιοκτησιών. Εξασφαλίζει την προστασία κάθε πολίτη στο εξωτερικό.

Άρθρο 25 [Στρατός]

1. Η ενίσχυση και η ανάπτυξη της αμυντικής ικανότητας του Έθνους διοργανώνονται στο πλαίσιο του Εθνικού Λαϊκού Στρατού.
2. Το διαρκές καθήκον του Εθνικού Λαϊκού Στρατού είναι η διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας και η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας.
3. Εξασφαλίζει την υπεράσπιση της ενότητας της χώρας και της εδαφικής ακεραιότητας καθώς και την προστασία του χερσαίου και εναέριου χώρου της και των διαφόρων περιοχών του θαλάσσιου χώρου της.

Άρθρο 26 [Πόλεμος]

1. Η Αλγερία δεν καταφεύγει σε πόλεμο προκειμένου να υπονομεύσει τη νόμιμη κυριαρχία και την ελευθερία των άλλων λαών.
2. Καταβάλλει τις προσπάθειές της για την επίλυση διεθνών διαφορών με ειρηνικά μέσα.

Άρθρο 27 [Απελευθέρωση, Αυτοδιάθεση] Η Αλγερία συνεργάζεται με όλους τους λαούς που αγωνίζονται για την πολιτική και οικονομική τους απελευθέρωση, για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και για ενάντια σε κάθε φυλετική διάκριση.

Άρθρο 28 [Διεθνής συνεργασία] Η Αλγερία εργάζεται για την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας και την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ των κρατών, επί ίσοις όροις, αμοιβαίου ενδιαφέροντος και μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις. Υποστηρίζει τις αρχές και τους στόχους της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών.

Κεφάλαιο IV - Δικαιώματα και ελευθερίες

Άρθρο 29 [Ισότητα απέναντι στον νόμο, Εξάλειψη διακρίσεων] Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Δεν υφίσταται καμία διάκριση λόγω δέσμευσης, φυλής, φύλου, γνώμης ή οποιασδήποτε άλλης προσωπικής ή κοινωνικής κατάστασης ή περίστασης.

Άρθρο 30 [Ιθαγένεια]

1. Η αλγερινή ιθαγένεια ορίζεται από τον νόμο.
2. Οι όροι για την απόκτηση, διατήρηση, απώλεια ή αποποίηση της αλγερινής ιθαγένειας ορίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 31 [Ισότητα] Στόχος των θεσμών είναι η εξασφάλιση της ισότητας των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων όλων των πολιτών, των ανδρών και των γυναικών, με την άρση των εμποδίων που παρεμποδίζουν την πρόοδο του λαού και εμποδίζουν την αποτελεσματική συμμετοχή όλων στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή.

Άρθρο 32 [Θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες] Τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες του ανθρώπου και των πολιτών είναι εγγυημένα. Πρόκειται για κοινή κληρονομιά όλων των Αλγερινών, ανδρών και γυναικών, των οποίων το καθήκον είναι να τη μεταδίδουν από γενιά σε άλλη για να τη διατηρήσουν και να την κρατήσουν απαραβίαστη.

Άρθρο 33 [Προστασία των δικαιωμάτων] Η ατομική ή συλλογική υπεράσπιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών είναι εγγυημένη.

Άρθρο 34 [Προσωπική ακεραιότητα, Ανθρώπινη αξιοπρέπεια]

1. Το κράτος εγγυάται το απαραβίαστο της ανθρώπινης οντότητας.
2. Απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφή σωματικής ή ηθικής βίας ή παραβίαση της αξιοπρέπειας.

Άρθρο 35 [Καταστολή των παραβάσεων] Οι παραβιάσεις που διαπράττονται ενάντια σε δικαιώματα και οι συκοφαντίες και παραβιάσεις της σωματικής ή ηθικής ακεραιότητας ενός ανθρώπου καταστέλλονται από τον νόμο.

Άρθρο 36 [Θρησκευτική πίστη, Γνώμη] Η ελευθερία της θρησκευτικής πίστης και της γνώμης είναι απαραβίαστη.

Άρθρο 37 [Εμπόριο, Βιομηχανία] Η ελευθερία του εμπορίου και της βιομηχανίας είναι εγγυημένη και εκτελείται στο πλαίσιο του νόμου.

Άρθρο 38 [Πνευματική, καλλιτεχνική, επιστημονική καινοτομία, πνευματική ιδιοκτησία]

1. Η ελευθερία πνευματικής, καλλιτεχνικής και επιστημονικής καινοτομίας είναι εγγυημένη στον πολίτη.
2. Τα πνευματικά δικαιώματα προστατεύονται από τον νόμο.
3. Η κατάσχεση οποιουδήποτε δημοσιεύματος, καταγραφής ή οποιουδήποτε άλλου μέσου επικοινωνίας με ακραία πληροφόρηση μπορεί να γίνει μόνο κατόπιν εντολής.

Άρθρο 39 [Ιδιωτικότητα, Απόρρητο της επικοινωνίας]

1. Η ιδιωτική ζωή και η τιμή του πολίτη είναι απαραβίαστα και προστατεύονται από τον νόμο.
2. Το απόρρητο της ιδιωτικής αλληλογραφίας και της επικοινωνίας υπό οποιαδήποτε μορφή είναι εγγυημένα.

Άρθρο 40 [Οικία] Το κράτος εγγυάται το απαραβίαστο της κατοικίας. Δεν μπορεί να επιτραπεί διεξοδική έρευνα εκτός εάν εκτελείται κατ' εφαρμογή και σύμφωνα με τον νόμο. Η διεξοδική έρευνα μπορεί να γίνει μόνο βάσει εντάλματος έρευνας που προέρχεται από την αρμόδια δικαστική αρχή.

Άρθρο 41 [Έκφραση, Συνεταιρισμός, Συγκέντρωση] Η ελευθερία της έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και της συγκέντρωσης είναι εγγυημένη στον πολίτη.

Άρθρο 42 [Πολιτικά κόμματα, Περιορισμοί]

1. Το δικαίωμα δημιουργίας πολιτικών κομμάτων αναγνωρίζεται και διασφαλίζεται.
2. Ωστόσο, το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραβίαση των θεμελιωδών ελευθεριών, των θεμελιωδών αξιών και των συνιστωσών της εθνικής ταυτότητας, της εθνικής ενότητας, της ασφάλειας και της ακεραιότητας του εθνικού εδάφους, της ανεξαρτησίας της χώρας και της κυριαρχίας του Λαού καθώς και τη λαϊκή και δημοκρατική φύση του κράτους.
3. Όσον αφορά τις διατάξεις του παρόντος Συντάγματος, τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να βασίζονται σε θρησκευτικές, γλωσσικές, φυλετικές, σεξουαλικές, εταιρικές ή τοπικιστικές βάσεις. Τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να καταφύγουν σε αντάρτικη προπαγάνδα για τα στοιχεία που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.
4. Απαγορεύεται κάθε υπακοή, με οποιαδήποτε μορφή, των πολιτικών κομμάτων σε ξένα συμφέροντα ή κόμματα.
5. Κανένα πολιτικό κόμμα δεν μπορεί να καταφύγει σε οποιαδήποτε μορφή οποιασδήποτε φύσης βίας ή περιορισμού.
6. Οι λοιπές υποχρεώσεις και καθήκοντα ορίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 43 [Ενώσεις]

1. Το δικαίωμα δημιουργίας ενώσεων είναι εγγυημένο.
2. Το κράτος ενθαρρύνει την ανάπτυξη των συλλογικών κινημάτων.
3. Ο νόμος καθορίζει τους όρους και τις ρήτρες της δημιουργίας ενώσεων.

Άρθρο 44 [Μετακίνηση, Διαμονή, Είσοδος, Έξοδος]

1. Κάθε πολίτης που απολαμβάνει τα αστικά και πολιτικά του δικαιώματα έχει το δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα τον τόπο κατοικίας του και να μετακινηθεί στην εθνική επικράτεια.
2. Το δικαίωμα εισόδου και εξόδου από την εθνική επικράτεια είναι εγγυημένο.

Άρθρο 45 [Αθωότητα] Οποιοδήποτε πρόσωπο τεκμαίρεται ότι δεν είναι ένοχο έως ότου η ενοχή του διαπιστωθεί από τακτική δικάσιμο με όλες τις εγγυήσεις που απαιτούνται από τον νόμο.

Άρθρο 46 [nulla poena sine lege] Κανείς δεν είναι ένοχος αν δεν υπάρχει νόμος που έχει εκδοθεί πριν από την ενοχοποιητική πράξη του.

Άρθρο 47 [Κράτος δικαίου] Κανείς δεν μπορεί να διωχθεί, να συλληφθεί ή να κρατηθεί εκτός εάν έχει προβλεφθεί από τον νόμο και σύμφωνα με τον προβλεπόμενο τρόπο.

Άρθρο 48 [Σύλληψη, Κράτηση]

1. Στον τομέα της ποινικής έρευνας, η κράτηση τελεί υπό δικαστικό έλεγχο και δεν μπορεί να υπερβαίνει τις σαράντα οκτώ (48) ώρες.
2. Το άτομο που βρίσκεται υπό κράτηση έχει το δικαίωμα να έρχεται σε άμεση επαφή με την οικογένειά του.
3. Η επέκταση της περιόδου κράτησης μπορεί να γίνει κατ' εξαίρεση μόνο υπό τους όρους που προβλέπει ο νόμος.
4. Μετά τη λήξη της περιόδου κράτησης, είναι υποχρεωτική η πραγματοποίηση ιατρικής εξέτασης του κρατουμένου, αν το ζητήσει, και σε κάθε περίπτωση το πρόσωπο αυτό ενημερώνεται για το δικαίωμα αυτό.

Άρθρο 49 [Δικαστική πλάνη] Η δικαστική πλάνη οδηγεί σε αποζημίωση από το κράτος. Ο νόμος καθορίζει τους όρους και τους τρόπους αποζημίωσης.

Άρθρο 50 [Εκλογικά δικαιώματα] Οποιοσδήποτε πολίτης πληροί τις νομικές προϋποθέσεις μπορεί να εκλέξει και να εκλεγεί.

Άρθρο 51 [Ίση πρόσβαση στα αξιώματα] Η ισότιμη πρόσβαση σε λειτουργίες και αξιώματα στο κράτος είναι εγγυημένη σε όλους τους πολίτες χωρίς άλλες προϋποθέσεις, εκτός από εκείνες που ορίζει ο νόμος.

Άρθρο 52 [Ιδιοκτησία]

1. Η ιδιωτική περιουσία είναι εγγυημένη.
2. Το δικαίωμα κληρονομίας είναι εγγυημένο.
3. Οι ιδιοκτησίες των «Βακφ» και τα θεμέλια τους αναγνωρίζονται. Ο σκοπός τους προστατεύεται από τον νόμο.

Άρθρο 53 [Εκπαίδευση]

1. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι εγγυημένο. Η εκπαίδευση είναι ελεύθερη σύμφωνα με τον νόμο.
2. Η βασική εκπαίδευση είναι υποχρεωτική.
3. Το κράτος οργανώνει το εκπαιδευτικό σύστημα.
4. Το κράτος διασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση.

Άρθρο 54 [Υγειονομική περίθαλψη]

1. Όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα προστασίας της υγείας τους.
2. Το κράτος διασφαλίζει την πρόληψη και την καταπολέμηση των ενδημικών νόσων και των επιδημιών.

Άρθρο 55 [Εργασία]

1. Όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα στην εργασία.
2. Το δικαίωμα προστασίας της ασφάλειας και της υγιεινής κατά την εργασία διασφαλίζεται από τον νόμο.
3. Το δικαίωμα ξεκούρασης είναι εγγυημένο. Ο νόμος ορίζει τις σχετικές ρήτρες.

Άρθρο 56 [Ενώσεις] Το συνδικαλιστικό δικαίωμα αναγνωρίζεται σε όλους τους πολίτες.

Άρθρο 57 [Απεργία]

1. Το δικαίωμα στην απεργία αναγνωρίζεται. Η απεργία πραγματοποιείται στο πλαίσιο του νόμου.
2. Ο νόμος μπορεί να απαγορεύει ή να περιορίζει την απεργία στον τομέα της εθνικής άμυνας και ασφάλειας ή σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία ή δραστηριότητα ζωτικής σημασίας για την κοινότητα.

Άρθρο 58 [Οικογένεια] Η οικογένεια απολαμβάνει την προστασία από το κράτος και την κοινωνία.

Άρθρο 59 [Νεολαία] Οι συνθήκες διαβίωσης των πολιτών που βρίσκονται κάτω από την ηλικία της εργασίας ή εκείνων που δεν μπορούν ή δεν έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν είναι εγγυημένες.

Άρθρο 60 [Καθήκον τήρησης νόμων]

1. Η άγνοια του νόμου δεν αποτελεί δικαιολογία.
2. Κάθε πρόσωπο πρέπει να τηρεί το Σύνταγμα και να συμμορφώνεται με τους νόμους της Δημοκρατίας.

Άρθρο 61 [Καθήκον προστασίας της ανεξαρτησίας]

1. Το καθήκον κάθε πολίτη είναι να προστατεύει και να διασφαλίζει την ανεξαρτησία της χώρας και την ακεραιότητα της εθνικής της επικράτειας, καθώς και όλων των συμβόλων του κράτους.
2. Η προδοσία, η κατασκοπεία, η συνεργασία με τον εχθρό, καθώς και όλες οι παραβιάσεις που διαπράττονται κατά της κρατικής ασφάλειας τιμωρούνται σοβαρά από τον νόμο.

Άρθρο 62 [Αστικά καθήκοντα] @Κάθε πολίτης πρέπει, με αφοσίωση, να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του έναντι της εθνικής κοινότητας.

1. Η δέσμευση κάθε πολίτη προς τη μητέρα χώρα και η υποχρέωση συμβολής στην υπεράσπισή της είναι ιερά και μόνιμα καθήκοντα.
2. Το κράτος εγγυάται τον σεβασμό των συμβόλων της Επανάστασης, της ανάμνησης της «τσουχάντα» και της αξιοπρέπειας των αξιών της, καθώς και των «μουντζαχεντίν».

Άρθρο 63 [Υποχρέωση σεβασμού των δικαιωμάτων] Όλες οι ατομικές ελευθερίες διεξάγονται με σεβασμό των δικαιωμάτων των άλλων αναγνωρισμένων από το Σύνταγμα, και συγκεκριμένα του σεβασμού του δικαιώματος στην τιμή, την οικειότητα και την προστασία της οικογένειας, της νεολαίας και της παιδικής ηλικίας.

Άρθρο 64 [Φόροι]

1. Οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στους φόρους.
2. Ο καθένας πρέπει να συμμετέχει στη χρηματοδότηση των δημοσίων δαπανών, σύμφωνα με τις δυνατότητές του.
3. Κανένας φόρος δεν μπορεί να επιβληθεί εάν δεν είναι σύμφωνος με τον νόμο.
4. Κανένας φόρος, εισφορά ή δασμός οποιασδήποτε φύσεως δεν μπορεί να επιβληθεί με αναδρομική ισχύ.

Άρθρο 65 [Γονείς] Ο νόμος επιβάλλει το καθήκον των γονέων στην εκπαίδευση και την προστασία των παιδιών τους καθώς και το καθήκον των παιδιών να βοηθούν και να στηρίζουν τους γονείς τους.

Άρθρο 66 [Καθήκον προστασίας της δημόσιας περιουσίας] Το καθήκον κάθε πολίτη είναι να προστατεύει τη δημόσια περιουσία και τα συμφέροντα της εθνικής κοινότητας και να σέβεται την ιδιοκτησία των άλλων.

Άρθρο 67 [Δικαιώματα των Αλλοδαπών] Οποιοσδήποτε αλλοδαπός που βρίσκεται νόμιμα στην εθνική επικράτεια απολαμβάνει την προστασία του προσώπου του και των περιουσιών του σύμφωνα με τον νόμο.

Άρθρο 68 [Έκδοση] Κανείς δεν μπορεί να εκδοθεί εκτός εάν είναι σύμφωνα και κατ' εφαρμογή του νόμου περί έκδοσης.

Άρθρο 69 [Πολιτικοί πρόσφυγες, Άσυλο] Σε καμία περίπτωση, πολιτικός πρόσφυγας που έχει νόμιμο δικαίωμα ασύλου μπορεί να παραδοθεί ή να εκδοθεί.

Μέρος δεύτερο: Οργάνωση των εξουσιών

Κεφάλαιο I - Η Εκτελεστική Εξουσία

Άρθρο 70

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο αρχηγός του κράτους, εκπροσωπεί την ενότητα του έθνους. Είναι ο εγγυητής του Συντάγματος.
2. Εκπροσωπεί το κράτος στη εσωτερικό και στο εξωτερικό.
3. Απευθύνεται αμέσως στο Έθνος.

Άρθρο 71

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται με άμεση, μυστική και καθολική ψηφοφορία.
2. Η εκλογή που εγκρίνεται από την απόλυτη πλειοψηφία των εκφρασμένων ψήφων.
3. Οι λοιπές λεπτομέρειες των προεδρικών εκλογών ορίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 72 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ασκεί την ανώτατη αρχή εντός των ορίων που ορίζει το Σύνταγμα.

Άρθρο 73

1. Για μπορεί να εκλεχθεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο υποψήφιος θα πρέπει:

• να έχει αποκλειστικά την αλγερινή ιθαγένεια από καταγωγής
• να είναι μουσουλμάνος
• να είναι πάνω από σαράντα (40) ετών την ημέρα των εκλογών
• να απολαμβάνει πλήρη αστικά και πολιτικά δικαιώματα
• να αποδείξει την αλγερινή ιθαγένεια του/της συζύγου
• να δικαιολογήσει τη συμμετοχή του στην Επανάσταση της 1ης Νοεμβρίου 1954 για τους υποψηφίους που γεννήθηκαν πριν τον Ιούλιο του 1942
• να δικαιολογήσει τη μη εμπλοκή των γονέων του υποψηφίου που γεννήθηκε μετά τον Ιούλιο του 1942 σε πράξεις εχθρικές προς την επανάσταση της 1ης Νοεμβρίου 1954
• να υποβάλει δημόσια δήλωση σχετικά με την προσωπική και ακίνητη περιουσία του που υπάρχει είτε στην Αλγερία είτε στο εξωτερικό.

1. Άλλοι όροι ορίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 74

1. Η διάρκεια της προεδρικής εντολής είναι πέντε (5) έτη.
2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να επανεκλεγεί μόνο μία φορά.

Άρθρο 75

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται ενώπιον του Λαού και παρουσία των ανώτατων αρχών του Έθνους, την εβδομάδα που ακολουθεί την εκλογή του.
2. Αναλαμβάνει τα καθήκοντά αφού ορκιστεί.

Άρθρο 76 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται ως εξής:

«Στο όνομα του Θεού του Ελεήμονος και του Παρηγορητή, Πιστός στις μεγάλες θυσίες και στη μνήμη των μαρτύρων μας, καθώς και στα ιδανικά της αιώνιας επανάστασης του Νοεμβρίου. Ορκίζομαι πραγματικά στον παντοδύναμο Θεό ότι θα σεβαστώ και θα δοξάσω την Ισλαμική θρησκεία, θα υπερασπιστώ το Σύνταγμα, θα επιβλέψω τη συνέχεια του κράτους και θα παράσχω τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία της ενίσχυσης της δημοκρατικής διαδικασίας, θα σέβομαι την ελεύθερη επιλογή του λαού καθώς και τα θεσμικά όργανα και τους νόμους της Δημοκρατίας, θα διατηρήσω την ακεραιότητα του εθνικού εδάφους, την ενότητα του λαού και του έθνους, την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών του ανθρώπου και των πολιτών, την εργασία για την ανάπτυξη και την πρόοδο του λαού και την εξάσκηση όλων των δυνατοτήτων για την επίτευξη των μεγάλων ιδανικών της δικαιοσύνης, της ελευθερία και της ειρήνη στον κόσμο. Ο Θεός είναι ο μάρτυρας μου.»

Άρθρο 77 Εκτός από τις εξουσίες που του απονέμονται ρητά από άλλες διατάξεις του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τις ακόλουθες εξουσίες και προνόμια:

1. Είναι ο Ανώτατος Αρχηγός όλων των Ενόπλων Δυνάμεων της Δημοκρατίας.
2. Είναι υπεύθυνος για την Εθνική Άμυνα.
3. Αποφασίζει και διεξάγει την εξωτερική πολιτική του Έθνους.
4. Προεδρεύει του Υπουργικού Συμβουλίου.
5. Διορίζει και παύει τον αρχηγό της κυβέρνησης.
6. Υπογράφει τα προεδρικά διατάγματα.
7. Έχει το δικαίωμα της χάριτος, της διαγραφής ή της αλλαγής της τιμωρίας.
8. Μπορεί να ζητήσει την άποψη του Λαού μέσω δημοψηφίσματος για κάθε θέμα εθνικής σημασίας.
9. Συνάπτει και επικυρώνει τις διεθνείς συνθήκες.
10. Απονέμει κρατικά μετάλλια, παράσημα και τιμητικούς τίτλους.

Άρθρο 78

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει:

1. τις θέσεις και τις εντολές που προβλέπει το Σύνταγμα

2. τις κρατικές πολιτικές και στρατιωτικές θέσεις

3. τις υποψηφιότητες που αποφασίστηκαν από το υπουργικό συμβούλιο

4. τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας

5. τον Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης

6. τον διοικητή της Τράπεζας της Αλγερίας

7. τους δικαστές

8. ανώτερους υπάλληλους οργάνων ασφαλείας

9. τους «βαλήδες».

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει και ανακαλεί τους πρεσβευτές και τους ειδικούς απεσταλμένους της Δημοκρατίας στο εξωτερικό. Λαμβάνει τα διαπιστευτήρια και τις επιστολές ανάκλησης των ξένων διπλωματικών εκπροσώπων.

Άρθρο 79

1. Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης παρουσιάζει τα μέλη της κυβέρνησης που επέλεξε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που τα διορίζει.
2. Ο Αρχηγός της Κυβερνήσεως καταρτίζει πρόγραμμα και το υποβάλλει στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Άρθρο 80

1. Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης υποβάλλει το πρόγραμμά του προς έγκριση στη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση. Αυτή διεξάγει, για τον σκοπό αυτό, μια γενική συζήτηση.
2. Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης μπορεί να προσαρμόσει το πρόγραμμά του κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης.
3. Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης απευθύνει διάγγελμα σχετικά με το πρόγραμμά του στο Συμβούλιο του Έθνους.
4. Το Συμβούλιο του Έθνους μπορεί να εκδώσει ψήφισμα.

Άρθρο 81 Σε περίπτωση μη έγκρισης του προγράμματός του από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση, ο Αρχηγός της Κυβέρνησης υποβάλλει την παραίτηση της κυβέρνησής του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο τελευταίος διορίζει εκ νέου έναν Αρχηγό της Κυβέρνησης σύμφωνα με τον ίδιο τρόπο.

Άρθρο 82

1. Αν δεν ληφθεί η έγκριση της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση διαλύεται σύμφωνα με τον νόμο (de jure).
2. Η Κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία διατηρείται στη θέση της ώστε να διαχειρίζεται καθημερινές υποθέσεις μέχρι την εκλογή μιας νέας Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης εντός μέγιστης περιόδου τριών (3) μηνών.

Άρθρο 83 Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης εκτελεί και συντονίζει το πρόγραμμα που υιοθετεί η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση.

Άρθρο 84

1. Η Κυβέρνηση παρουσιάζει κάθε χρόνο γενική διακήρυξη της πολιτικής της στη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση.
2. Η γενική διακήρυξη της πολιτικής ακολουθείται από συζήτηση σχετικά με τις ενέργειες της κυβέρνησης.
3. Η συζήτηση αυτή μπορεί να καταλήξει σε ψήφισμα.
4. Μπορεί επίσης να οδηγήσει τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση σε ψήφο μομφής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 135, 136 και 137 που αναφέρονται κατωτέρω.
5. Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης μπορεί να ζητήσει από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση ψήφο εμπιστοσύνης. Εάν η πρόταση εμπιστοσύνης δεν εγκριθεί, ο Αρχηγός της Κυβέρνησης υποβάλλει την παραίτηση της Κυβέρνησής του.
6. Στην περίπτωση αυτή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, προτού αποδεχθεί την παραίτηση, να χρησιμοποιήσει τις διατάξεις του άρθρου 129 που αναφέρονται κατωτέρω.
7. Η Κυβέρνηση μπορεί επίσης να υποβάλει γενική διακήρυξη της πολιτικής της προς το Συμβούλιο του Έθνους.

Άρθρο 85 Εκτός από τις εξουσίες που του απονέμονται ρητά από άλλες διατάξεις του Συντάγματος, ο Αρχηγός της Κυβέρνησης ασκεί τα ακόλουθα καθήκοντα:

1. κατανέμει τα καθήκοντα μεταξύ των μελών της Κυβέρνησης σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος.
2. προεδρεύει του Συμβουλίου της Κυβέρνησης.
3. επιβλέπει την εκτέλεση νόμων και αποφάσεων.
4. υπογράφει εκτελεστικά διατάγματα.
5. διορίζει σε κρατικά αξιώματα, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 77 και 78 που προαναφέρθηκαν.
6. επιβλέπει τη βέλτιστη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Άρθρο 86 Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης μπορεί να υποβάλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την παραίτηση της κυβέρνησής του.

Άρθρο 87

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μεταβιβάσει την εξουσία διορισμού του Αρχηγού της Κυβέρνησης, των μελών της Κυβέρνησης, καθώς και των Προέδρων και των μελών συνταγματικών θεσμών για την οποία δεν παρέχεται άλλος τρόπος καθορισμού από το Σύνταγμα.
2. Επιπλέον, δεν μπορεί να μεταβιβάσει την εξουσία του να προσφεύγει σε δημοψήφισμα, να διαλύει τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση, να αποφασίζει για τις προβλεπόμενες βουλευτικές εκλογές, να εφαρμόζει τις διατάξεις των άρθρων 77, 78, 91, 93 έως 95, 97, 124, 127 και 128 του Συντάγματος.

Άρθρο 88

1. Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εξαιτίας σοβαρής και μακροχρόνιας ασθένειας, αδυνατεί να ασκήσει τα καθήκοντά του, το Συνταγματικό Συμβούλιο συνέρχεται σύμφωνα με τον νόμο (de jure) και αφού επαληθεύσει το πρόβλημα με τα κατάλληλα μέσα, προτείνει, ομόφωνα, στο Κοινοβούλιο να δηλώσει το κώλυμα.
2. Το Κοινοβούλιο, με τα δύο σώματα να συνεδριάζουν ταυτόχρονα, δηλώνει το κώλυμα του Προέδρου της Δημοκρατίας με πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των μελών του και αναθέτει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου του Έθνους, να αναλάβει προσωρινά τη θέση του αρχηγό του κράτους για μέγιστη περίοδο σαράντα πέντε (45) ημερών και να ασκήσει τα δικαιώματά του σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 90 του Συντάγματος.
3. Σε περίπτωση που το κώλυμα συνεχίζεται κατά τη λήξη της περιόδου των σαράντα πέντε (45) ημερών, η διακήρυξη της κενής θέσης γίνεται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στις προηγούμενες παραγράφους και τις διατάξεις της επόμενης παραγράφου του παρόντος άρθρου.
4. Σε περίπτωση παραίτησης ή θανάτου του Προέδρου της Δημοκρατίας, το Συνταγματικό Συμβούλιο συνεδριάζει σύμφωνα με τον νόμο (de jure) και διαπιστώνει την κενή θέση της Προεδρίας της Δημοκρατίας.
5. Κοινοποιεί αμέσως τη μόνιμη διακήρυξη δήλωσης κενής θέσης στο Κοινοβούλιο, το οποίο συνεδριάζει σύμφωνα με τον νόμο (de jure).
6. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Έθνους αναλαμβάνει το καθήκον του Αρχηγού του Κράτους για μέγιστη περίοδο εξήντα (60) ημερών, κατά την οποία οργανώνονται οι προεδρικές εκλογές.
7. Ο Αρχηγός του Κράτους, που ορίστηκε με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
8. Σε περίπτωση που η παραίτηση ή ο θάνατος του Προέδρου της Δημοκρατίας συμπίπτει με την κενή θέση της Προεδρίας του Συμβουλίου του Έθνους ανεξάρτητα από την αιτία, το Συνταγματικό Συμβούλιο συνέρχεται σύμφωνα με τον νόμο (de jure) και διαπιστώνει ομόφωνα τη μόνιμη κενή θέση της Προεδρίας της Δημοκρατίας και το κώλυμα του Προέδρου του Συμβουλίου του Έθνους. Στην περίπτωση αυτή, ο Πρόεδρος του Συνταγματικού Συμβουλίου αναλαμβάνει το ρόλο του Αρχηγού του Κράτους σύμφωνα με τους όρους που ορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους του παρόντος άρθρου και στο άρθρο 90 του Συντάγματος. Δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Άρθρο 89

1. Όταν ένας από τους υποψηφίους του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών πεθαίνει, απομακρύνεται ή παρεμποδίζεται για οποιονδήποτε λόγο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή όποιος αναλαμβάνει το αξίωμα του Αρχηγού του Κράτους παραμένει στο αξίωμα μέχρι την διακήρυξη της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
2. Στην περίπτωση αυτή, το Συνταγματικό Συμβούλιο παρατείνει την περίοδο διοργάνωσης των εκλογών για μέγιστη περίοδο εξήντα (60) ημερών.
3. Ο οργανικός νόμος καθορίζει τους όρους και τους τρόπους εφαρμογής των παρόντων διατάξεων.

Άρθρο 90

1. Η Κυβέρνηση που ασκεί τα καθήκοντά της κατά τη στιγμή του κωλύματος, του θανάτου ή της παραίτησης του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπορεί να παραιτηθεί ή να ανακατασκευαστεί μέχρι να αναλάβει το αξίωμα ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
2. Στην περίπτωση που ο Αρχηγός της Κυβέρνησης είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, παραιτείται σύμφωνα με τον νόμο (de jure). Τα καθήκοντα του Αρχηγού της Κυβέρνησης ασκούνται από ένα μέλος της Κυβέρνησης που διορίζεται από τον Αρχηγό του Κράτους.
3. Κατά τις περιόδους σαράντα πέντε (45) ημερών και εξήντα (60) ημερών που προβλέπονται στα άρθρα 88 και 89, οι διατάξεις των παραγράφων 7 και 8 του άρθρου 77 και των άρθρων 79, 124, 129, 136, 137, 174, 176, 177 του Συντάγματος δεν μπορούν να εφαρμοστούν.
4. Κατά τη διάρκεια των ίδιων περιόδων, οι διατάξεις των άρθρων 91, 93, 94, 95, 97 του Συντάγματος δεν μπορούν να εφαρμοστούν, εκτός εάν εγκριθούν προηγουμένως από το Κοινοβούλιο που συνεδριάζει και στα δύο σώματα του, το Συνταγματικό Συμβούλιο και το Συμβούλιο Ανώτατης Ασφάλειας.

Άρθρο 91

1. Σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης, συγκαλείται το Ανώτατο Συμβούλιο Ασφάλειας, ο Πρόεδρος της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Έθνους, ο Αρχηγός της Κυβέρνησης και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ορίζουν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή την κατάσταση πολιορκίας, για ορισμένο χρονικό διάστημα και λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποκατάσταση της κατάστασης.
2. Η διάρκεια της κατάστασης έκτακτης ανάγκης ή της κατάστασης πολιορκίας δεν μπορεί να παραταθεί παρά μόνο με την έγκριση του κοινοβουλίου που συνεδριάζει και στα δύο σώματα που συγκαλούνται από κοινού.

Άρθρο 92 Η οργάνωση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και της κατάστασης πολιορκίας καθορίζονται από οργανικό νόμο.

Άρθρο 93

1. Όταν η χώρα απειλείται από επικείμενο κίνδυνο για τα θεσμικά της όργανα, την ανεξαρτησία της ή την εδαφική ακεραιότητά της, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κηρύσσει κατάσταση εξαίρεσης.
2. Ένα τέτοιο μέτρο λαμβάνεται μετά από παραπομπή στον Πρόεδρο της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, στον Πρόεδρο του Συμβουλίου του Έθνους και στο Συνταγματικό Συμβούλιο και την ακρόαση του Συμβουλίου Ανώτατης Ασφαλείας και του Υπουργικού Συμβουλίου.
3. Η κατάσταση εξαίρεσης παρέχει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη δυνατότητα να λαμβάνει έκτακτα μέτρα που υπαγορεύονται από τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας του Έθνους και των θεσμών της Δημοκρατίας.
4. Το Κοινοβούλιο συνεδριάζει σύμφωνα με τον νόμο (de jure) για την κατάσταση εξαίρεσης που αναφέρθηκε παραπάνω και η οποία οδήγησε στη διακήρυξή της.

Άρθρο 94 Το Συμβούλιο Ανώτατης Ασφαλείας ακροάζεται, ο Πρόεδρος της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Έθνους αναφέρονται και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κηρύσσει τη γενική κινητοποίηση κατά τη διάρκεια σύγκλησης του Υπουργικού Συμβουλίου.

Άρθρο 95

1. Το Υπουργικό Συμβούλιο συγκαλείται, το Ανώτατο Συμβούλιο Ασφαλείας ακροάζεται, ο Πρόεδρος της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Έθνους αναφέρονται και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κηρύσσει τον πόλεμο σε περίπτωση πραγματικής ή επικείμενης επίθεσης, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών.
2. Το κοινοβούλιο συνεδριάζει σύμφωνα με τον νόμο (de jure). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθύνει διάγγελμα με το οποίο ενημερώνει το Έθνος.

Άρθρο 96

1. Κατά τη διάρκεια της κατάστασης πολέμου, η ισχύς του Συντάγματος αναστέλλεται και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναλαμβάνει όλες τις εξουσίες.
2. Αν η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας λήγει, αυτή παρατείνεται σύμφωνα με τον νόμο (de jure) μέχρι το τέλος του πολέμου.
3. Σε περίπτωση που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραιτηθεί ή πεθάνει ή παρακωλυθεί με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Έθνους αναλαμβάνει ως Αρχηγός του Κράτους, και υπό τους ίδιους όρους με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλα τα καθήκοντα που απαιτούνται σε κατάσταση πολέμου. Σε περίπτωση συνδυασμού της κενής θέσης της Προεδρίας της Δημοκρατίας και της Προεδρίας του Συμβουλίου του Έθνους, ο Πρόεδρος του Συνταγματικού Συμβουλίου αναλαμβάνει το καθήκον του Αρχηγού του Κράτους υπό τους όρους που προβλέπονται παραπάνω.

Άρθρο 97

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράφει συμφωνίες ανακωχής και ειρηνευτικές συμφωνίες.
2. Λαμβάνει τη γνώμη του Συνταγματικού Συμβουλίου με βάση τις σχετικές συμφωνίες. Τις υποβάλλει αμέσως στο τελευταίο ώστε να εγκριθούν ρητά από καθένα από τα δύο σώματα του Κοινοβουλίου.

Κεφάλαιο ΙΙ - Η νομοθετική εξουσία

Άρθρο 98 Η νομοθετική εξουσία ασκείται από το κοινοβούλιο, το οποίο αποτελείται από δύο σώματα, τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση και το Συμβούλιο του Έθνους. Το Κοινοβούλιο είναι το αποκλειστικό δικαίωμα να επεξεργάζεται και να ψηφίζει νόμους.

Άρθρο 99

1. Το κοινοβούλιο ελέγχει τις πράξεις της Κυβέρνησης σύμφωνα με τους όρους που ορίζονται στα άρθρα 80, 84, 133 και 134 του Συντάγματος.
2. Ο έλεγχος που προβλέπεται στα άρθρα 135 έως 137 του Συντάγματος διεξάγεται από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση.

Άρθρο 100 Το Κοινοβούλιο θα πρέπει, στο πλαίσιο των συνταγματικών του αρμοδιοτήτων, να παραμείνει πιστό στην εμπιστοσύνη του λαού και να γνωρίζει πάντοτε τις προσδοκίες του.

Άρθρο 101

1. Τα μέλη της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης εκλέγονται με καθολική άμεση και μυστική ψηφοφορία.
2. Τα δύο τρίτα (2/3) των μελών του Συμβουλίου του Έθνους εκλέγονται με έμμεση και μυστική ψηφοφορία μεταξύ των μελών των Λαϊκών Κοινοτικών Συνελεύσεων και της Λαϊκής Μαλαϊκής Συνέλευσης.
3. Το ένα τρίτο (1/3) των μελών του Συμβουλίου του Έθνους διορίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από προσωπικότητες με εθνικό κύρος και εξειδικευμένα άτομα στον επιστημονικό, πολιτιστικό, επαγγελματικό, οικονομικό και κοινωνικό τομέα.
4. Ο αριθμός των μελών του Συμβουλίου του Έθνους είναι ίσος με το μισό, στο μέγιστο, των μελών της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης.
5. Οι τρόποι εφαρμογής της παραπάνω παραγράφου 2 ορίζονται από τον νόμο.

Άρθρο 102

1. Η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση εκλέγεται για περίοδο πέντε (5) ετών.
2. Η εντολή του Συμβουλίου του Έθνους περιορίζεται σε έξι (6) χρόνια.
3. Τα μισά μέλη του Συμβουλίου του Έθνους ανανεώνονται κάθε τρία (3) χρόνια.
4. Η εντολή του Κοινοβουλίου δεν μπορεί να παραταθεί παρά μόνο αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμποδίζουν τη φυσιολογική πρόοδο των εκλογών. Η κατάσταση αυτή διαπιστώνεται με απόφαση του Κοινοβουλίου, που συνεδριάζει και στα δύο σώματα ταυτόχρονα, μετά από πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Συνταγματικού Συμβουλίου στο οποίο υπόκεινται.

Άρθρο 103 Οι τρόποι εκλογής των βουλευτών και οι τρόποι εκλογής ή διορισμού μελών του Συμβουλίου του Έθνους, οι όροι επιλεξιμότητας, οι κανόνες μη επιλεξιμότητας και το ασυμβίβαστο καθορίζονται από οργανικό νόμο.

Άρθρο 104 Η επικύρωση της εντολής των βουλευτών και των μελών του Συμβουλίου του Έθνους εμπίπτει στην αρμοδιότητα καθενός από τα δύο σώματα.

Άρθρο 105 Η εντολή του βουλευτή και του μέλους του Συμβουλίου του Έθνους είναι εθνική. Μπορεί να ανανεωθεί και όχι παράλληλα με άλλη εντολή ή λειτουργία.

Άρθρο 106

1. Ο βουλευτής ή το μέλος του Συμβουλίου του Έθνους που δεν πληροί ή δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις της επιλεξιμότητάς του υφίσταται την κατάπτωση της εντολής του.
2. Η κατάπτωση αυτή αποφασίζεται ανάλογα με την περίπτωση από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση ή το Συμβούλιο του Έθνους από την πλειοψηφία των μελών τους.

Άρθρο 107

1. Ο βουλευτής ή το μέλος του Συμβουλίου του Έθνους δεσμεύεται ενώπιον των συναδέλφων του, οι οποίοι μπορούν να ανακαλέσουν την εντολή του, αν κάνει μια επαίσχυντη ενέργεια κατά τη διάρκεια της αποστολής του.
2. Οι εσωτερικοί κανόνες καθενός από τα δύο σώματα καθορίζουν τους όρους αποκλεισμού ενός βουλευτή ή ενός μέλους του Συμβουλίου του Έθνους. Ο αποκλεισμός αποφασίζεται ανάλογα με την περίπτωση από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση ή το Συμβούλιο του Έθνους, από την πλειοψηφία των μελών τους, με την επιφύλαξη τυχόν άλλων διαδικασιών κοινού δικαίου.

Άρθρο 108 Οι όροι με τους οποίους το Κοινοβούλιο δέχεται την παραίτηση ενός από τα μέλη του καθορίζονται από οργανικό νόμο.

Άρθρο 109

1. Η βουλευτική ασυλία αναγνωρίζεται σε βουλευτές και μέλη του Συμβουλίου του Έθνους κατά τη διάρκεια της θητείας τους.
2. Δεν μπορούν να υποβληθούν σε αγωγές, συλλήψεις ή γενικά σε οποιαδήποτε πολιτική ή ποινική δίωξη ή πίεση, λόγω των απόψεων που εξέφρασαν, των δηλώσεων που έκαναν ή των ψήφων που έδωσαν κατά την άσκηση της εντολής τους.

Άρθρο 110 Οι αγωγές δεν μπορούν να κινηθούν εναντίον ενός βουλευτή ή ενός μέλους του Συμβουλίου του Έθνους για εγκληματική πράξη ή παράβαση, εκτός εάν υπάρχει ρητή παραίτηση από τον ενδιαφερόμενο ή εξουσιοδότηση ανάλογα με την υπόθεση από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση ή το Συμβούλιο του Έθνους που αποφασίζουν με πλειοψηφία των μελών τους για την άρση της ασυλίας.

Άρθρο 111

1. Σε περίπτωση κατάφωρης παραβίασης ή κατηγορίας εγκλημάτων, ο βουλευτής ή το μέλος του Συμβουλίου του Έθνους μπορεί να συλληφθεί. Η έδρα της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης ή του Συμβουλίου του Έθνους, ανάλογα με την περίπτωση, ενημερώνεται αμέσως.
2. Η έδρα μετά την ενημέρωση μπορεί να ζητήσει την αναστολή των αγωγών και την αποδέσμευση του βουλευτή ή του μέλους του Συμβουλίου του Έθνους. Τότε θα προχωρήσει η διαδικασία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 110 που προαναφέρθηκαν.

Άρθρο 112 Οργανικός νόμος ορίζει τους όρους για την αντικατάσταση ενός βουλευτή ή ενός μέλους του Συμβουλίου του Έθνους σε περίπτωση που υπάρχει κενή θέση.

Άρθρο 113

1. Η θητεία του νομοθετικού σώματος ξεκινά σύμφωνα με τον νόμο (de jure) τη δέκατη ημέρα μετά την ημερομηνία της εκλογής της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, υπό την προεδρία του παλαιότερου μέλους που επικουρείται από τους δύο νεότερους βουλευτές.
2. Η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση εκλέγει την έδρα της και σχηματίζει τις επιτροπές της. Οι προαναφερθείσες διατάξεις εφαρμόζονται και στο Συμβούλιο του Έθνους.

Άρθρο 114 Ο Πρόεδρος της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης εκλέγεται για διάρκεια ίση με τη θητεία του νομοθετικού σώματος. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Έθνους εκλέγεται μετά από κάθε μερική ανανέωση των μελών του Συμβουλίου.

Άρθρο 115

1. Η οργάνωση και λειτουργία της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης και του Συμβουλίου του Έθνους καθώς και οι λειτουργικές σχέσεις μεταξύ των σωμάτων του Κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης ορίζονται από οργανικό νόμο.
2. Ο προϋπολογισμός των σωμάτων καθώς και οι μισθοί των βουλευτών και των μελών του Συμβουλίου του Έθνους καθορίζονται από τον νόμο.
3. Η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση και το Συμβούλιο του Έθνους επεξεργάζονται και υιοθετούν τους εσωτερικούς τους κανονισμούς.

Άρθρο 118

1. Το Κοινοβούλιο συνεδριάζει σε δύο τακτικές συνόδους ετησίως, καθεμία από τις οποίες διαρκεί τουλάχιστον τέσσερις (4) μήνες.
2. Το Κοινοβούλιο μπορεί να συνεδριάσει σε έκτακτη σύνοδο με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας.
3. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να πραγματοποιήσει συνεδρίαση του Κοινοβουλίου κατόπιν αιτήματος του Αρχηγού της Κυβέρνησης ή των δύο τρίτων (2/3) των μελών της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης.
4. Το κλείσιμο της έκτακτης συνόδου έπεται αφού το Κοινοβούλιο έχει εξαντλήσει την ημερήσια διάταξη για την οποία συγκλήθηκε.

Άρθρο 119

1. Ο Αρχηγός της Κυβέρνησης και οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να προτείνουν νόμους.
2. Για να γίνουν αποδεκτοί, οι προτεινόμενοι νόμοι υποβάλλονται από είκοσι (20) βουλευτές.
3. Σχέδια νόμων παρουσιάζονται στο Υπουργικό Συμβούλιο ύστερα από τη γνώμη του Συμβουλίου της Επικρατείας τα οποία στη συνέχεια υποβάλλονται στην έδρα της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης από τον Αρχηγό της Κυβέρνησης.

Άρθρο 120

1. Για να εγκριθεί, κάθε σχέδιο νόμου ή νόμος πρέπει να συζητηθεί διαδοχικά από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση και το Συμβούλιο του Έθνους.
2. Η συζήτηση των σχεδίων νόμων ή προτάσεων νόμου από την( Λαϊκή Εθνοσυνέλευση αφορά το κείμενο που της υποβάλλεται.
3. Το Συμβούλιο του Έθνους μελετά ενδελεχώς το κείμενο που ψήφισε η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση και το υιοθετεί με πλειοψηφία τριών τετάρτων (3/4) των μελών του.
4. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των δύο σωμάτων, μια επιτροπή με ίση εκπροσώπηση από τα δύο σώματα συνεδριάζει κατόπιν αιτήματος του Αρχηγού της Κυβέρνησης για να προτείνει κείμενο σχετικά με τις διατάξεις που αποτελούν το αντικείμενο της διαφωνίας.
5. Το κείμενο αυτό υποβάλλεται από τον Αρχηγό της Κυβέρνησης προς έγκριση από τα δύο σώματα και δεν μπορεί να τροποποιηθεί παρά μόνο με τη συμφωνία της Κυβέρνησης.
6. Σε περίπτωση που η διαφωνία παραμείνει, το κείμενο αποσύρεται.
7. Το Κοινοβούλιο εγκρίνει δημοσιονομικούς νόμους μέσα σε προθεσμία εβδομήντα πέντε (75) ημερών το πολύ από την ημερομηνία υποβολής του σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους.
8. Σε περίπτωση που δεν εγκριθεί εντός της προθεσμίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει το προσχέδιο της Κυβέρνησης με διάταγμα.
9. Άλλες διαδικασίες ορίζονται από τον οργανικό νόμο που αναφέρεται στο άρθρο 115 του Συντάγματος.

Άρθρο 121 Είναι απαράδεκτη κάθε πρόταση νόμου η οποία οδηγεί ή έχει ως αντικείμενο τη μείωση των δημόσιων πόρων ή την αύξηση των δημοσίων δαπανών, εκτός εάν συνοδεύεται από μέτρα που στοχεύουν στην αύξηση των κρατικών εσόδων ή στην επίτευξη αντίστοιχης εξοικονόμησης σε άλλα στοιχεία δημοσίων δαπανών.

Άρθρο 122 Το Κοινοβούλιο νομοθετεί στους τομείς που του έχουν ανατεθεί από το Σύνταγμα, καθώς και στους ακόλουθους:

1. θεμελιώδη δικαιώματα και τα καθήκοντα των ατόμων, ιδίως τους κανόνες των δημοσίων ελευθεριών, τη διαφύλαξη των ατομικών ελευθεριών και τις υποχρεώσεις των πολιτών.
2. γενικούς κανόνες σχετικά με την προσωπική και την οικογενειακή κατάσταση και, ιδίως, τον γάμο, το διαζύγιο, τη σχέση, την ικανότητα και την κληρονομιά.
3. συνθήκες εγκατάστασης του ατόμου.
4. βασική νομοθεσία σχετικά με την εθνικότητα.
5. γενικοί κανόνες σχετικά με την κατάσταση των αλλοδαπών.
6. κανόνες σχετικά με τη δικαστική οργάνωση και τη δημιουργία αρμοδιοτήτων.
7. γενικοί κανόνες ποινικού δικαίου και ποινικές διαδικασίες, και συγκεκριμένα τον προσδιορισμό των εγκλημάτων και των παραβάσεων, τη θέσπιση αντίστοιχων ποινών κάθε μορφής, αμνηστίας, έκδοσης και του συστήματος των σωφρονιστικών οργάνων.
8. γενικούς κανόνες πολιτικής δικονομίας και μέσα εκτέλεσης.
9. κανόνες αστικών, εμπορικών και ιδιοκτησιακών υποχρεώσεων.
10. εδαφική κατανομή της χώρας.
11. έγκριση του εθνικού σχεδίου.
12. ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού.
13. καθορισμός φορολογικής βάσης και ποσοστώσεων, εισφορών και δασμών οποιασδήποτε φύσης.
14. τελωνειακοί κανονισμοί.
15. κανονισμοί έκδοσης χρημάτων και τραπεζικοί, πιστωτικοί και ασφαλιστικοί κανόνες.
16. γενικοί κανόνες σχετικά με τη διδασκαλία και την επιστημονική έρευνα.
17. γενικοί κανόνες σχετικά με τη δημόσια υγεία και τον πληθυσμό.
18. γενικοί κανόνες σχετικά με το εργατικό δίκαιο, την κοινωνική ασφάλιση και την άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος.
19. γενικοί κανόνες σχετικά με το περιβάλλον, το χώρο διαβίωσης και τη διαχείριση της γης.
20. γενικοί κανόνες σχετικά με την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας.
21. προστασία και διασφάλιση της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς.
22. γενική ρύθμιση για τα δάση και τους βοσκότοπους.
23. γενική ρύθμιση για το νερό.
24. γενική ρύθμιση για ορυχεία και υδρογονάνθρακες.
25. ρύθμιση των γαιών.
26. θεμελιώδεις εγγυήσεις που παρέχονται στους δημόσιους υπαλλήλους και το γενικό καθεστώς δημόσιας διοίκησης.
27. γενικοί κανόνες σχετικά με την Εθνική Άμυνα και τη χρήση ένοπλων δυνάμεων από τις πολιτικές αρχές.
28. κανόνες μεταβίβασης ιδιοκτησίας από τον δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό τομέα.
29. δημιουργία τύπων επιχειρήσεων.
30. καθιέρωση κρατικών μεταλλίων, διακρίσεων και τιμητικών τίτλων.

Άρθρο 123

1. Εκτός από τους τομείς που προορίζονται για κάλυψη από οργανικούς νόμους από το Σύνταγμα, το Κοινοβούλιο νομοθετεί μέσω οργανικών νόμων στους ακόλουθους τομείς:

• οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων εξουσιών.
• εκλογικός νόμος.
• νόμος που αφορά τα πολιτικά κόμματα.
• νόμος σχετικά με την πληροφόρηση.
• καθεστώς του δικαστικού σώματος και της δικαστικής οργάνωσης.
• γενικός νόμος περί οικονομικών νόμων.
• δίκαιο που διέπει την εθνική ασφάλεια.

1. Οι οργανικοί νόμοι υιοθετούνται με την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών και την πλειοψηφία των τριών τετάρτων (3/4) των μελών του Συμβουλίου του Έθνους.
2. Υποβάλλονται στο Συνταγματικό Συμβούλιο για έλεγχο συμμόρφωσης πριν από τη δημοσίευσή τους.

Άρθρο 124

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να νομοθετεί με διάταγμα σε περίπτωση κενού στη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση ή κατά τις ενδιάμεσες περιόδους των συνόδων του Κοινοβουλίου.
2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποβάλλει τα κείμενα που έχει εγκρίνει για να εγκριθούν από καθένα από τα δύο σώματα του Κοινοβουλίου στην επόμενη σύνοδό τους.
3. Οι διατάξεις που δεν εγκρίνονται από το Κοινοβούλιο είναι άκυρες.
4. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να νομοθετεί με διάταγμα σε περίπτωση κατάστασης εξαίρεσης που ορίζεται στο άρθρο 93 του Συντάγματος.
5. Τα διατάγματα αποφασίζονται από συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Άρθρο 125

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ασκεί τις εξουσίες που σχετίζονται με κανονισμούς για θέματα διαφορετικά από αυτά που προβλέπονται από τον νόμο.
2. Η εφαρμογή των νόμων αποτελεί ευθύνη του Αρχηγού της Κυβέρνησης.

Άρθρο 126

1. Ο νόμος εκδίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής του.
2. Εντούτοις, όταν το Συνταγματικό Συμβούλιο κληθεί από μία από τις αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 166, πριν από τη δημοσίευση του νόμου, η προθεσμία αυτή αναστέλλεται μέχρις ότου το Συνταγματικό Συμβούλιο εκφράσει την άποψή του σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται από το άρθρο 167.

Άρθρο 127

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να ζητήσει δεύτερη ανάγνωση του ψηφισθέντος νόμου εντός τριάντα (30) ημερών από την έγκρισή του.
2. Στην περίπτωση αυτή, απαιτείται η πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των βουλευτών της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης για να υιοθετηθεί ο νόμος.

Άρθρο 128 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να απευθύνει μήνυμα στο Κοινοβούλιο.

Άρθρο 129

1. Ο Πρόεδρος της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Έθνους και ο Επικεφαλής της Κυβέρνησης, στις περιπτώσεις που αναφέρεται, και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορούν να αποφασίσουν τη διάλυση της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης ή τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
2. Στις δύο περιπτώσεις διεξάγονται βουλευτικές εκλογές εντός μέγιστης προθεσμίας τριών (3) μηνών.

Άρθρο 130

1. Το Κοινοβούλιο μπορεί να ξεκινήσει συζήτηση για την εξωτερική πολιτική κατόπιν αιτήματος του Προέδρου της Δημοκρατίας ή ενός από τους προέδρους των δύο σωμάτων του Κοινοβουλίου.
2. Η συζήτηση μπορεί να καταλήξει, στην περίπτωση αυτή, με ψήφισμα, του Κοινοβουλίου που συνεδριάζει και στα δύο σώματα που συγκαλούνται από κοινού, το οποίο στέλνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Άρθρο 131 Συμφωνίες εκεχειρίας, συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας και ένωσης, συνθήκες σχετικά με τα σύνορα του Κράτους καθώς και συμφωνίες οι οποίες περιλαμβάνουν έξοδα που δεν έχουν εγκριθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό επικυρώνονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά από έγκριση εκάστου των σωμάτων του Κοινοβουλίου.

Άρθρο 132 Οι συνθήκες που επικυρώνονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από το Σύνταγμα υπερισχύουν του νόμου.

Άρθρο 133

1. Οι βουλευτές του Κοινοβουλίου μπορούν να καλέσουν την Κυβέρνηση για ένα επίκαιρο ζήτημα.
2. Οι επιτροπές του Κοινοβουλίου μπορούν να ακούν τα μέλη της Κυβέρνησης.

Άρθρο 134

1. Οι βουλευτές του Κοινοβουλίου μπορούν να απευθυνθούν προφορικά ή γραπτά σε οποιοδήποτε μέλος της Κυβέρνησης.
2. Οι απαντήσεις σε γραπτές ερωτήσεις πρέπει να είναι γραπτές εντός μέγιστης προθεσμίας τριάντα (30) ημερών.
3. Οι απαντήσεις στις προφορικές ερωτήσεις δίδονται στη σύνοδο.

(#Σε περίπτωση που ένα από τα δύο σώματα θεωρεί ότι οι προφορικές ή γραπτές απαντήσεις ενός μέλους της Κυβέρνησης δικαιολογούν μια συζήτηση, αυτή ξεκινά σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από τον εσωτερικό κανονισμό της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης και του Συμβουλίου του Έθνους.

1. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις δημοσιεύονται σύμφωνα με τους ίδιους όρους που ισχύουν για τα πρακτικά των συζητήσεων του Κοινοβουλίου.

Άρθρο 135

1. Κατά τη συζήτηση της διακήρυξης γενικής πολιτικής, η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση μπορεί να ασκήσει μομφή κατά της αρμοδιότητας της κυβέρνησης εγκρίνοντας μία σχετική πρόταση.
2. Μια τέτοια πρόταση γίνεται αποδεκτή μόνον εάν υπογραφεί τουλάχιστον από το ένα έβδομο (1/7) του αριθμού των βουλευτών.

Άρθρο 136

1. Η πρόταση μομφής πρέπει να εγκριθεί με την πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των βουλευτών.
2. Η ψηφοφορία γίνεται αποκλειστικά τρεις ημέρες μετά την υποβολή της πρότασης μομφής.

Άρθρο 137 Εάν η πρόταση μομφής υιοθετηθεί από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση, ο Αρχηγός της Κυβέρνησης υποβάλλει την παραίτηση της Κυβέρνησής του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Κεφάλαιο ΙΙΙ - Η δικαστική εξουσία

Άρθρο 138 Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη. Ασκείται στο πλαίσιο του νόμου.

Άρθρο 139 Η δικαστική εξουσία προστατεύει την κοινωνία και τις ελευθερίες. Εξασφαλίζει, στους πάντες, τη διαφύλαξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Άρθρο 140

1. Η δικαιοσύνη βασίζεται στις αρχές της νομιμότητας και της ισότητας.
2. Είναι η ίδια για όλους, είναι προσιτή σε όλους και εκφράζεται από τον σεβασμό του νόμου.

Άρθρο 141 Η δικαιοσύνη απονέμεται εξ ονόματος του Λαού.

Άρθρο 142 Οι ποινές πρέπει να τηρούν τις αρχές της νομιμότητας και της ατομικότητας.

Άρθρο 143 Η δικαιοσύνη ασχολείται με προσφυγές και αποφάσεις διοικητικών αρχών.

Άρθρο 144 Οι αποφάσεις της δικαιοσύνης αιτιολογούνται και ανακοινώνονται σε δημόσια ακρόαση.

Άρθρο 145 Όλα τα αρμόδια κρατικά όργανα θα πρέπει να διασφαλίζουν, ανά πάσα στιγμή, σε οποιονδήποτε τόπο και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, την εκτέλεση των αποφάσεων της δικαιοσύνης.

Άρθρο 146 Η δικαιοσύνη εκφράζεται από δικαστές. Μπορούν να επικυρώνονται από τους Λαϊκούς αξιολογητές σύμφωνα με τους όρους του νόμου.

Άρθρο 147 Ο δικαστής υπόκειται αποκλειστικά στον νόμο.

Άρθρο 148 Ο δικαστής προστατεύεται από κάθε μορφή πίεσης, παρεμβάσεις ή ελιγμούς που προδικάζουν το έργο του ή τον σεβασμό της ελεύθερης βούλησής του.

Άρθρο 149 Ο δικαστής είναι υπόλογος ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου και εντός των σχημάτων που ορίζει ο νόμος για τον τρόπο με τον οποίο επιτελεί το έργο του.

Άρθρο 150 Ο νόμος προστατεύει τη δικάσιμο από οποιαδήποτε κατάχρηση ή απόκλιση του δικαστή.

Άρθρο 151

1. Το δικαίωμα υπεράσπισης αναγνωρίζεται.
2. Σε ποινικές υποθέσεις το δικαίωμα αυτό είναι εγγυημένο.

Άρθρο 152

1. Το Ανώτατο Δικαστήριο είναι το όργανο ρύθμισης των δραστηριοτήτων των τακτικών και των ειδικών δικαστηρίων.
2. Συστήνεται Συμβούλιο του Κράτους ως ρυθμιστικό όργανο των δραστηριοτήτων των διοικητικών αρμοδιοτήτων.
3. Το Ανώτατο Δικαστήριο και το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι υπεύθυνα για την ενοποίηση της νομολογίας σε ολόκληρη τη χώρα και για την τήρηση του νόμου.
4. Διορίζεται Ειδικό Δικαστήριο Επίλυσης Συγκρούσεων για την επίλυση συγκρούσεων αρμοδιοτήτων μεταξύ του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Άρθρο 153 Η οργάνωση, η λειτουργία και οι λοιπές αρμοδιότητες του Ανώτατου Δικαστηρίου, του Συμβουλίου του Κράτους και των Ειδικών Δικαστηρίων Επίλυσης Συγκρούσεων καθορίζονται από οργανικό νόμο.

Άρθρο 154 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προεδρεύει του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου.

Άρθρο 155

1. Το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο αποφασίζει, με βάση όσα ορίζει ο νόμος, τον διορισμό, τις μεταθέσεις και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας των δικαστών.
2. Επιβλέπει την τήρηση των διατάξεων που προβλέπονται για το καταστατικό του δικαστικού σώματος και τον έλεγχο της πειθαρχίας υπό την προεδρία του Πρώτου Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Άρθρο 156 Το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο δίνει εκ των προτέρων συμβουλευτική γνώμη για την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης αμνηστίας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Άρθρο 157 Η σύνθεση, η λειτουργία και τα λοιπά προνόμια του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου ορίζονται από οργανικό νόμο.

Άρθρο 158

1. Συστήνεται Ανώτατο Κρατικό Δικαστήριο, το οποίο ασχολείται με ενέργειες που μπορούν να χαρακτηριστούν ως προδοσία από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και ως εγκλήματα και παραβιάσεις που διαπράττονται από τον Αρχηγό της Κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της θητείας τους.
2. Η σύνθεση, η οργάνωση και η λειτουργία του Ανωτάτου Κρατικού Δικαστηρίου, καθώς και οι διαδικασίες εφαρμογής καθορίζονται από οργανικό νόμο.

Μέρος τρίτο: Ελεγκτικά και συμβουλευτικά όργανα

Κεφάλαιο I - Ελεγκτικά όργανα

Άρθρο 159 Οι εκλεγμένες συνελεύσεις αναλαμβάνουν τη λειτουργία του ελέγχου μέσα στη λαϊκή του διάσταση.

Άρθρο 160

1. Η κυβέρνηση παρουσιάζει σε κάθε σώμα του Κοινοβουλίου έκθεση σχετικά με τη χρήση των πιστώσεων του προϋπολογισμού τον οποίο ψήφισε για κάθε οικονομικό έτος.
2. Το οικονομικό έτος κλείνει όταν κάθε σώμα του Κοινοβουλίου εγκρίνει την έκθεση αυτή.

Άρθρο 161 Κάθε ένα από τα δύο σώματα του Κοινοβουλίου μπορεί, στο πλαίσιο των καθηκόντων του, να συστήσει ανά πάσα στιγμή επιτροπές που διερευνούν υποθέσεις γενικού συμφέροντος.

Άρθρο 162 Τα όργανα και οι οργανισμοί ελέγχου είναι υπεύθυνοι για τον έλεγχο της συμμόρφωσης της νομοθετικής και εκτελεστικής δράσης με το Σύνταγμα και για την επαλήθευση των όρων χρήσης και διαχείρισης υλικών μέσων και δημόσιων πόρων.

Άρθρο 163 Ένα Συνταγματικό Συμβούλιο επιβλέπει τον σεβασμό στο Σύνταγμα. Το Συνταγματικό Συμβούλιο επιβλέπει επίσης τη σωστή λειτουργία των δημοψηφισμάτων, την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και τις βουλευτικές εκλογές. Αναγγέλλει τα αποτελέσματα αυτών των πράξεων.

Άρθρο 164 Το Συνταγματικό Συμβούλιο απαρτίζεται από εννέα (9) μέλη: τρία (3) που διορίζονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μεταξύ των οποίων είναι ο Πρόεδρος, δύο (2) που εκλέγονται από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση, δύο (2) που εκλέγονται από το Συμβούλιο του Έθνους, ένα (1) που εκλέγεται από το Ανώτατο Δικαστήριο του Έθνους και ένα (1) που εκλέγεται από το Συμβούλιο της Κράτους. Μόλις εκλεγούν ή διοριστούν, τα μέλη του Συνταγματικού Συμβουλίου διακόπτουν οποιαδήποτε άλλη εντολή, λειτουργία, ευθύνη ή αποστολή. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει τον Πρόεδρο του Συνταγματικού Συμβουλίου για μία μόνο θητεία έξι (6) ετών. Τα άλλα μέλη του Συνταγματικού Συμβουλίου συμπληρώνουν μια μοναδική θητεία έξι (6) ετών και ανανεώνονται κατά το ήμισυ κάθε τρία (3) χρόνια.

Άρθρο 165

1. Εκτός από τα καθήκοντα που ρητά του απονέμονται από άλλες διατάξεις του Συντάγματος, το Συνταγματικό Συμβούλιο διατυπώνει τη συνταγματικότητα των συνθηκών, των νόμων και των κανονισμών, είτε μέσω γνωμοδότησης, αν δε βρίσκονται σε εφαρμογή ή, άλλως, μέσω απόφασης.
2. Το Συνταγματικό Συμβούλιο, που συγκαλείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκφράζει υποχρεωτικά γνώμη σχετικά με τη συνταγματικότητα των οργανικών νόμων μετά την έγκρισή τους από το Κοινοβούλιο.
3. Το Συνταγματικό Συμβούλιο εκφράζει επίσης τη συμμόρφωση του εσωτερικού κανονισμού του καθενός από τα δύο σώματα του Κοινοβουλίου με το Σύνταγμα σύμφωνα με τις διατάξεις της άνω παραγράφου.

Άρθρο 166 Το Συνταγματικό Συμβούλιο συγκαλείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης ή τον Πρόεδρο του Συμβουλίου του Έθνους.

Άρθρο 167

1. Το Συνταγματικό Συμβούλιο συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών. Η γνωμοδότηση ή η απόφασή του δίνεται εντός είκοσι (20) ημερών από την ημερομηνία που υποβλήθηκε το ζήτημα.
2. Το Συνταγματικό Συμβούλιο καθορίζει τους κανονισμούς λειτουργίας του.

Άρθρο 168 Όταν το Συνταγματικό Συμβούλιο θεωρεί ότι μια συνθήκη, μια συμφωνία ή μια σύμβαση δεν είναι συνταγματική, η επικύρωσή της δεν μπορεί να γίνει.

Άρθρο 169 Όταν το Συνταγματικό Συμβούλιο κρίνει ότι μια νομοθετική ή κανονιστική διάταξη δεν είναι συνταγματική, αυτή καταπίπτει αρχής γενομένης από την ημερομηνία λήψης της απόφασης από το Συμβούλιο.

Άρθρο 170

1. Συστήνεται Ελεγκτική Υπηρεσία με αποστολή να ελέγχει εκ των υστέρων τα οικονομικά του κράτους, τις τοπικές συλλογικές υπηρεσίες και τις δημόσιες υπηρεσίες.
2. Η Ελεγκτική Υπηρεσία συντάσσει ετήσια έκθεση η οποία απευθύνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
3. Ο νόμος ορίζει τα καθήκοντα, την οργάνωση και τη λειτουργία της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, καθώς και τις κυρώσεις των ερευνών της.

Κεφάλαιο II - Συμβουλευτικά όργανα

Άρθρο 171 Ένα Ανώτατο Ισλαμικό Συμβούλιο συστήνεται υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ασχολείται, ειδικότερα, με τα εξής:

• να ενθαρρύνει και να προωθεί το «Ιζτιχάντ»
• να εκφράζει τις απόψεις του σε σχέση με τις θρησκευτικές εντολές σε θέματα που του υποβάλλονται
• να παρουσιάζει περιοδικές εκθέσεις δραστηριότητας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Άρθρο 172 Το Ανώτατο Ισλαμικό Συμβούλιο απαρτίζεται από δεκαπέντε (15) μέλη, συμπεριλαμβανομένου ενός προέδρου που διορίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και επιλέγεται από εθνικής εμβέλειας προσωπικότητες υψηλού επιπέδου σε διάφορους επιστημονικούς τομείς.

Άρθρο 173

1. Διορίζεται Ανώτατο Συμβούλιο Ασφαλείας υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αποστολή του είναι να εκφράζει τις απόψεις του για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια.
2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορίζει τους τρόπους οργάνωσης και λειτουργίας του Ανωτάτου Συμβουλίου Ασφάλειας.

Μέρος τέταρτο: Αναθεώρηση του Συντάγματος

Άρθρο 174

1. Η συνταγματική αναθεώρηση αποφασίζεται με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ψηφίζεται, με τον ίδιο τρόπο, σύμφωνα με τους ίδιους όρους που εφαρμόζονται σε νομοθετικό κείμενο από τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση και το Συμβούλιο του Έθνους.
2. Υποβάλλεται σε δημοψήφισμα που εγκρίνεται από τον Λαό εντός πενήντα (50) ημερών από την έγκρισή του.
3. Η συνταγματική αναθεώρηση, που εγκρίνεται από τον Λαό, εκδίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Άρθρο 175

1. Ο νόμος που αφορά το σχέδιο συνταγματικής αναθεώρησης που δεν έχει εγκριθεί από τον Λαό θεωρείται άκυρος.
2. Δεν μπορεί να υποβληθεί ξανά στον Λαό κατά τη διάρκεια της ίδιας νομοθετικής περιόδου.

Άρθρο 176 Όταν το Συνταγματικό Συμβούλιο θεωρεί ότι το σχέδιο συνταγματικής αναθεώρησης δεν παραβιάζει καθόλου τις γενικές αρχές που διέπουν την αλγερινή κοινωνία, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του ανθρώπου και των πολιτών ή δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο τη θεμελιώδη ισορροπία δυνάμεων και αρχών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκδώσει απευθείας τον νόμο που αφορά τη συνταγματική αναθεώρηση χωρίς να τον υποβάλει σε Λαϊκό δημοψήφισμα εάν λάβει τις ψήφους των τριών τετάρτων (3/4) των μελών των δύο σωμάτων του Κοινοβουλίου.

Άρθρο 177 Τα τρία τέταρτα (3/4) των μελών των δύο σωμάτων του Κοινοβουλίου που συνέρχονται μαζί μπορούν να προτείνουν συνταγματική αναθεώρηση και να την παρουσιάσουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που μπορεί να την υποβάλει σε δημοψήφισμα. Εάν εγκριθεί, εκδίδεται.

Άρθρο 178 Οποιαδήποτε συνταγματική αναθεώρηση δεν μπορεί να παραβιάζει:

1. τη δημοκρατική φύση του κράτους
2. τη δημοκρατική τάξη που βασίζεται σε πολυκομματικό σύστημα
3. το Ισλάμ ως η θρησκεία του κράτους
4. τα αραβικά ως εθνική και επίσημη γλώσσα
5. τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών
6. την ακεραιότητα της εθνικής επικράτειας.

Μέρος πέμπτο: Μεταβατικές διατάξεις

Άρθρο 179 Το νομοθετικό σώμα που ασκεί τα καθήκοντά του κατά την ημερομηνία έκδοσης του παρόντος Συντάγματος και μέχρι το τέλος της θητείας του και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο τέλος της εντολής του νομοθετικού σώματος και μέχρι την εκλογή της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, νομοθετούν μέσω διαταγμάτων στους τομείς που σχετίζονται με τους οργανικούς νόμους.

Άρθρο 180 Εν αναμονή της ίδρυσης των θεσμικών οργάνων που προβλέπονται στο παρόν Σύνταγμα:

• οι ισχύουσες νομοθεσίες που αφορούν τον οργανικό τομέα εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την αντικατάστασή τους ή την τροποποίηση τους σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται από το Σύνταγμα
• το Συνταγματικό Συμβούλιο, με την παρούσα του εκπροσώπηση, αναλαμβάνει τα καθήκοντα που του απονέμει το παρόν Σύνταγμα μέχρι την ίδρυση οργάνων που παρουσιάζονται εντός αυτού. Κάθε τροποποίηση ή προσθήκη θα πρέπει να υπόκειται στο άρθρο 164 (παράγραφος 3) του παρόντος Συντάγματος, προσφεύγοντας, ενδεχομένως, σε κλήρωση
• η εκλεγείσα Λαϊκή Εθνοσυνέλευση θα αναλάβει πλήρη νομοθετική εξουσία μέχρι να συσταθεί το Συμβούλιο του Έθνους. Ωστόσο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να καθυστερήσει τη δημοσίευση των νόμων που υιοθέτησαν οι βουλευτές μέχρι την έγκρισή τους από το Συμβούλιο του Έθνους.

Άρθρο 181 Η ανανέωση των μισών (1/2) μελών του Συμβουλίου του Έθνους κατά την πρώτη εντολή πραγματοποιείται στο τέλος του τρίτου έτους με κλήρωση. Τα μέλη του Συμβουλίου του Έθνους αντικαθίστανται από κλήρωση με τους ίδιους όρους και σύμφωνα με την ίδια διαδικασία της εκλογής ή του διορισμού τους. Ωστόσο, η κλήρωση δεν αφορά τον Πρόεδρο του Συμβουλίου του Έθνους που αναλαμβάνει την πρώτη εντολή διάρκειας έξι (6) ετών.

Άρθρο 182 Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει το κείμενο της συνταγματικής αναθεώρησης που εγκρίθηκε από τον λαό και το οποίο θα εκτελείται ως θεμελιώδης νόμος της Δημοκρατίας.