Συνθήκη της Λωζάνης/Πρωτόκολλα

Από Βικιθήκη

XII. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΝ ΤΙΝΩΝ ΕΝ ΤΗ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΙΣ[Επεξεργασία]

ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣΑ ΤΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1923

Της ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ, της ΓΑΛΛΙΑΣ, της ΙΤΑΛΙΑΣ, της ΕΛΛΑΔΟΣ, της ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ, του ΣΕΡΒΟ-ΚΡΟΑΤΟ-ΣΛΟΒΕΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ και της ΤΟΥΡΚΙΑΣ αγομένων εκ της επιθυμίας όπως διακανονίσωσιν από κοινού τα ζητήματα τα αφορώντα εις παραχωρήσεις τινάς γενομένας εν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, συμφωνούσιν επί των ακολούθων διατάξεων:

ΤΜΗΜΑ Α'[Επεξεργασία]

Άρθρον 1.

Διατηρούνται εν ισχύι τα συμβόλαια παραχωρήσεων και αι μεταγενέστεραι σχετικαί συμφωνίαι, τα δεόντως συνομολογηθέντα, προ της 29ης Οκτωβρίου 1914, μεταξύ της Οθωμανικής Κυβερνήσεως ή τοπικής τινός Αρχής αφ' ενός, και των υπηκόων (συμπεριλαμβανομένων και των εταιρειών) των συμβαλλομένων Δυνάμεων, εκτός της Τουρκίας, αφ' ετέρου.

Άρθρον 2.

Ι. Τη αιτήσει της Τουρκικής Κυβερνήσεως, θ' ανασταλώσιν αι πράξεις αι προβλεπόμεναι εν τοις συνομολογηθείσι συμβολαίοις μεταξύ της Οθωμανικής Κυβερνήσεως και του Sir W.G. Armstrong Whitworth and Co Limited et Vickers Limited κατά τα έτη 1913 και 1914, αναφορικώς προς την σύστασιν και την παραχώρησιν της συνενδιαφερομένης Οθωμανικής Αυτοκρατορικής Εταιρείας των δεξαμενών, ναυστάθμων και ναυπηγείων.

Μεταξύ των δύο μερών διεξαχθήσονται διαπραγματεύσεις αποσκοπούσαι εις την τροποποίησιν των όρων των συμβάσεων τούτων ή εις νέαν παραχώρησιν έχουσαν ως αντικείμενον επιχείρησιν θεωρουμένην ως ίσης σπουδαιότητας.

Εν η περιπτώσει, εντός εξ μηνών από της ενάρξεως της ισχύος της υπό σημερινήν ημερομηνίαν Συνθήκης Ειρήνης, δεν ήθελεν επέλθει συμφωνία μεταξύ της Τουρκικής Κυβερνήσεως και των εν λόγω εταιρειών, είτε περί τροποποιήσεως των όρων των ειρημένων συμβάσεων, είτε περί νέας παραχωρήσεως, αι προαναφερόμεναι εταιρείαι θα έχωσι το δικαίωμα να αναθέσωσιν εις τους συμφώνως τω άρθρω 5 διοριζομένους πραγματογνώμονας τον καθορισμόν των όρων της νέας παραχωρήσεως, ήτις γενήσεται ως αντιστάθμισμα της διαλύσεως των παλαιών συμβάσεων.

Εννοείται, όμως, ότι, εν η περιπτώσει οι υπό των πραγματογνωμόνων καθορισθησόμενοι δια την νέον παραχώρησην όροι δεν ήθελαν θεώρηση συμφέροντες υπό του ενός ή του άλλου των μερών, η Τουρκική Κυβέρνησις υποχρεούται όπως καταβάλη εις τας ειρημένας εταιρείας πάσαν αποζημίωσιν κριθησομένην υπό των πραγματογνωμόνων ως δικαίαν δια την πραγματικήν ζημίαν ην αύται υπέστησαν λόγω της διαλύσεως της παλαιάς αυτών παραχωρήσεως.

II. Εν η περιπτώσει, εντός εξ μηνών από της ενάρξεως της ισχύος της υπό σημερινήν ημερομηνίαν Συνθήκης Ειρήνης, η Γενική Διεύθυνσις των Σιδηροδρόμων δεν ήθελεν ανακτήσει, εξ οιουδήποτε λόγου, την γενομένην αυτή τω 1914 παραχώρησιν κατασκευής και εκμεταλλεύσεως των σιδηροδρόμων Σαμψούντος - Σιβάς, η Τουρκική Κυβέρνησις υποχρεούται τη αιτήσει της εταιρείας, να ποιήσηται νέαν προς ταύτην παραχώρησιν ως αντιστάθμισμα. Εν περιπτώσει διαφωνίας ως προς την ισοτιμίαν του αντισταθμίσματος τούτου, οι διοριζόμενοι συμφώνως τω άρθρω 5 πραγματογνώμονες θα καθορίσωσι, προς επίτευξιν της ισοτιμίας ταύτης, την έκτασιν και τους όρους εκμεταλλεύσεως της νέας ταύτης παραχωρήσεως.

Εννοείται ότι, εάν η Γενική Διεύθυνσις επανακτήσηται την παραχώρησιν Σαμψούντος -Σιβάς, η παραχώρησις αύτη θέλει διαρρυθμισθή κατά την υπό του άρθρου 5 προβλεπομένην διαδικασίαν πραγματογνωμοσύνης. Εν περιπτώσει αντισταθμίσεως δια νέας παραχωρήσεως, το δικαίωμα διαρρυθμίσεως ληφθήσεται ωσαύτως υπ' όψιν.

Εν η περιπτώσει οι υπό των πραγματογνωμόνων καθορισθησόμενοι όροι της νέας παραχωρήσεως δεν ήθελον θεωρηθή συμφέροντες υπό του ενός ή του άλλου των μερών, η Τουρκική Κυβέρνησις υποχρεούται όπως καταβάλη εις την Εταιρείαν πάσαν αποζημίωσιν κριθησομένην υπό των πραγματογνωμόνων ως δικαίαν δι' ας υπέστη πραγματικάς ζημίας εκ της ακυρώσεως της παραχωρήσεως του σιδηροδρόμου Σαμψούντος - Σιβάς και δια τας δαπανάς αίτινες εγένοντο υπό της Εταιρείας δια τα επί τόπου έργα μελέτης των λοιπών τμημάτων του δικτύου του Ευξείνου Πόντου.

Η Τουρκία θα απαλλαγή τελείως πάσης υποχρεώσεως προς την Εταιρείαν, είτε δια της αποδόσεως αυτή της παραχωρήσεως Σαμψούντος - Σιβάς, είτε δια νέας παραχωρήσεως, είτε τέλος δια της καταβολής της αποζημιώσεως, υπό τους άνω προβλεπομένους όρους.


Άρθρον 3.

Τα κατόπιν διακανονισμού των λογαριασμών περιερχόμενα ποσά εις το Κράτος ή εις τους δικαιούχους των εν τοις άρθροις 1 και 2 αναφερομένων συμβολαίων και συμφωνιών, λόγω χρησιμοποιήσεως υπό του Κράτους, επί του σημερινού εδάφους αυτού, της ιδιοκτησίας ή των υπηρεσιών των ειρημένων δικαιούχων, θα πληρώνωνται συμφώνως προς τα υφιστάμενα συμβόλαια ή συμφωνίας, ή ελλείψει συμβολαίων ή συμφωνιών, κατά την υπό του παρόντος Πρωτοκόλλου προβλεπομένην διαδικασίαν πραγματογνωμοσύνης.

Άρθρον 4.

Υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων του άρθρου 6, οι εν τω άρθρω 1 αναφερόμενοι όροι των συμβολαίων και μεταγενεστέρων συμφωνιών θα προσαρμοσθώσιν, από κοινού και ως προς τα δύο μέρη, προς τους νέους οικονομικούς όρους.

Άρθρον 5.

Ελλείψει συμφωνίας εντός ενός έτους από της ενάρξεως της ισχύος της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκης Ειρήνης, τα ενδιαφερόμενα μέρη θα αποδεχθώσιν, ως προς τον δικανονισμόν των λογαριασμών και την διαρρύθμισιν των παραχωρήσεων, τας αποφάσεις αίτινες θέλουσι θεωρηθή ως συμφέρουσαι και δίκαιαι υπό δύο πραγματογνωμόνων, διορισθησομένων υπό των μερών εντός δύο μηνών από της λήξεως της ως άνω προβλεπομένης ετησίας προθεσμίας. Εν περιπτώσει διαφωνίας, οι πραγμαγνώμονες ούτοι θα υποβάλωσι την διαφοράν εις τρίτον πραγματογνώμονα, διοριζόμενον, εντός δύο μηνών, υπό της Τουρκικής Κυβερνήσεως μεταξύ τριών προσώπων, υπηκόων των μη μετασχουσών του πολέμου του 1914-1918 χωρών, εκ καταλόγου καταρτισθησομένου υπό του Υπουργού των Δημοσίων Έργων της Ελβετικής Ομοσπονδίας.

Άρθρον 6.

Οι δικαιούχοι των εν τω άρθρω 1 αναφερομένων συμβολαίων παραχωρήσεων, ων δεν εγενέτο κατά την ημέραν ταύτην έναρξις εκτελέσεως, δεν θα δύνανται να επικαλεσθώσι τας περί διαρρυθμίσεως διατάξεις του παρόντος Πρωτοκόλλου. Τα συμβόλαια ταύτα θα διαλύωνται, τη αιτήσει του υπέρ ου η παραχώρησις, υποβαλλομένη εντός εξ μηνών από της ενάρξεως της ισχύος της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκης Ειρήνης. Εν τοιαύτη περιπτώσει, ο υπέρ ου η παραχώρησις δικαιούται ενδεχομένως δια τα έργα μελέτης εις αποζημίωσιν, οίαν, ελλείψει συμφωνίας μεταξύ των μερών, ήθελον κρίνει δικαίαν οι εν των παρόντι Πρωτοκόλλω προβλεπόμενοι πραγματογνώμονες.

Άρθρον 7.

Αι από της 30ης Οκτωβρίου 1918 μέχρι της 1ης Νοεμβρίου 1922 επελθούσαι συμφωνίαι μεταξύ της Οθωμανικής Κυβερνήσεως και των δικαιούχων των εν τω άρθρω 1 αναφερομένων συμβολαίων και παραχωρήσεων, ως και τα συνεπαγόμενα μεταβίβασιν παραχωρήσεως συμβόλαια, τα συνομολογηθέντα κατά την περίοδον ταύτην μεταξύ ιδιωτών, θέλουσι παραμείνει εν ισχύι, μέχρις ου τύχωσι της εγκρίσεως της Τουρκικής Κυβερνήσεως. Εν η περιπτώσει δεν δοθή η έγκρισις αύτη, θα χορηγηθή εις τους υπέρ ων η παραχώρησις, εάν συντρέχη λόγος, αποζημίωσις, δια την ζημίαν ην πραγματικώς υπέστησαν, καθορισθησομένη υπό των κατά τους όρους του άρθρου 5 διοριζομένων πραγματογνωμόνων. Η διάταξις αύτη δεν θίγει το υπό του παρόντος Πρωτοκόλλου προβλεπόμενον δικαίωμα διαρρυθμίσεως των προ της 29ης Οκτωβρίου 1914 συμβολαίων.

Άρθρον 8.

Αι διατάξεις του παρόντος Πρωτοκόλλου δεν εφαρμόζονται επί των συμφωνιών των συναφθεισών μετά την 25ην Απριλίου 1920 μεταξύ της Κυβερνήσεως της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως της Τουρκίας και των υπέρ ων η παραχώρησις.

ΤΜΗΜΑ Β'[Επεξεργασία]

Άρθρον 9.

Εις τα αποσπώμενα εκ της Τουρκίας εδάφη, δυνάμει της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκης Ειρήνης, το διάδοχον Κράτος υποκαθίσταται πλήρως εις τα δικαιώματα και τας υποχρεώσεις της Τουρκίας έναντι των υπηκόων των λοιπών συμβαλλομένων Δυνάμεων και των εταιρειών, εν αις προέχουσι τα κεφάλαια των υπηκόων των ειρημένων Δυνάμεων, δικαιούχων συμβολαίων παραχωρήσεων, συναφθέντων προ της 29ης Οκτωβρίου 1914 μετά της Οθωμανικής Κυβερνήσεως ή πάσης τοπικής οθωμανικής Αρχής. Το αυτό θέλει εφαρμοσθή εις τα αποσπασθέντα εκ της Τουρκίας εδάφη συνεπεία των Βαλκανικών πολέμων, όσον αφορά τα συμβόλαια παραχωρήσεων, τα συναφθέντα μετά της Οθωμανικής Κυβερνήσεως ή πάσης τοπικής οθωμανικής Αρχής προ της ενάρξεως της ισχύος της Συνθήκης δι' ης συνωμολογήθη η μεταβίβασις του εδάφους. Η υποκατάστασις αύτη θα ισχύη από της ενάρξεως της ισχύος της Συνθήκης δι' ης συνωμολογήθη η μεταβίβασις του εδάφους, εξαιρέσει των δια της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκης Ειρήνης αποσπώμενων εδαφών, εφ' ων η υποκατάστασις θα ισχύη από της 30ής Οκτωβρίου 1918.

Άρθρον 10.

Αι διατάξεις του Τμήματος Α' του παρόντος Πρωτοκόλλου, εξαιρέσει των άρθρων 7 και 8, θα εφαρμόζονται επί των συμβολαίων περί ων προβλέπει το άρθρον 9. Επί των αποσπωμένων εδαφών, το άρθρον 3 θα εφαρμόζηται μόνον εν η περιπτώσει η ιδιοκτησία ή οι υπηρεσίαι των υπέρ ων η παραχώρησις εχρησιμοποιήθησαν τυχόν υπό του Κράτους του ασκούντος την εξουσίαν επί των εδαφών τούτων.

Άρθρον 11.

Πάσα εταιρεία, εν η προέχουσι τα συμφέροντα των υπηκόων των συμβαλλομένων Δυνάμεων πλην της Τουρκίας, συστηθείσα συμφώνως προς τον οθωμανικόν νόμον και λειτουργούσα εις τα από της Τουρκίας αποσπασθέντα εδάφη, είτε συνεπεία των Βαλκανικών πολέμων, είτε δυνάμει της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκης Ειρήνης, θα έχη το δικαίωμα, επί πέντε έτη από της ενάρξεως της ισχύος της ειρημένης Συνθήκης, να μεταβίβαση την περιουσίαν, τα δικαιώματα και συμφέροντα αυτής εις πάσαν άλλην εταιρείαν, συστηθείσαν συμφώνως προς τον νόμον είτε του Κράτους του ασκούντος την εξουσίαν επί του εν λόγω εδάφους, είτε μιας των συμβαλλομένων Δυνάμεων, πλην της Τουρκίας, ης οι υπήκοοι ασκούσι τον έλεγχον επί της προκατόχου εταιρείας. Η εταιρεία, εις ην έχουσι μεταβιβασθή η περιουσία, τα δικαιώματα και συμφέροντα, θα απολαύη των αυτών δικαιωμάτων και προνομιών ως απήλαυεν η προκάτοχος εταιρεία, ως και των απονεμομένων αυτή τοιούτων υπό των διατάξεων του παρόντος Πρωτοκόλλου.

Άρθρον 12.

Αι διατάξεις του άρθου 11 δεν εφαρμόζονται επί των εταιρειών εκδοχέων παραχωρήσεως δημοσίων υπηρεσιών, ων μέρος της εκματαλλεύσεως παραμένει επί τουρκικού εδάφους. Ουχ' ήττον, ως προς τα τμήματα της εκματαλλεύσεως αυτών τα κείμενα εκτός της Τουρκίας, οι ρηθείσαι εταφείαι δύνανται να επωφεληθώσι των διατάξεων των άρθρων 11 και 13, μεταβιβάζουσαι τα εν λόγω τμήματα εις νέαν εταιρείαν.

Άρθρον 13.

Αι εταιρείαι, εις ας θέλουσι μεταβιβασθή, δυνάμει του άρθρου 11, περιουσίαι, δικαιώματα και συμφέροντα οθωμανικών εταιρειών, δεν θα υποβάλλωνται επί των από της Τουρκίας αποσπώμενων εδαφών εις ουδέν ειδικόν τέλος λόγω της μεταβιβάσεως ταύτης ή της συστάσεως αυτών επί των τέλει της τοιαύτης μεταβιβάσεως, εφ' όσον τούτο δεν προσκρούει εις ισχύουσας διεθνείς συμβάσεις. Το αυτό θέλει εφαρμοσθή επί του εδάφους της συμβαλλομένης Δυνάμεως, ης την ιθαγένειαν απέκτησαν αι εταιρίαι αύται, εκτός αν η Δύναμις αύτη αντιταχθή εις τούτο δυνάμει της ιδίας αυτής νομοθεσίας. ΕΓΕΝΕΤΟ εν Λωζάννη, τη 24η Ιουλίου 1923.

Horace RUMBOLD

PELLΕ

GARRONI

G. C. MONTAGNA

K. OTCHIAI

E.K. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Δ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ

Const. DIAMANDY

Const. CONTZESCO

M. ISMET

Dr. RIZA NOUR

HASSAN


ΔΗΛΩΣΙΣ[Επεξεργασία]

ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, δηλούσιν ότι η Τουρκική Κυβέρνησις αναλαμβάνει την υποχρέωσιν, όπως εφαρμόση τας διατάξεις του Τμήματος Α' του υπό σημερινήν χρονολογίαν Πρωτοκόλλου περί παραχωρήσεων τινών εν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία, επί των Οθωμανικών Εταιρειών, εφ' ων προείχαν, κατά την 1ην Αυγούστου 1914, τα κεφάλαια των υπηκόων των λοιπών Δυνάμεων των συναψασών το ειρημένον Πρωτόκολλον.

ΕΓΕΝΕΤΟ εν Λωζάννη, τη 24η Ιουλίου 1923.

ISMET

Dr. RIZA NOUR

HASSAN



XIII. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ[Επεξεργασία]

ΕΙΣ ΤΙΝΑΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝ ΛΩΖΑΝΝΗ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΟΥΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΙΝ ΤΑΥΤΗΝ

ΥΠΟΓΡΑΦΕΝΤΑ ΤΗ, 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1923

Τα υπογράψαντα την υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκην Ειρήνης Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη αποδέχονται εκ συμφώνου όπως το Βέλγιον και η Πορτογαλία προσχωρήσωσιν εις τας διατάξεις του Τμήματος Α' του Μέρους Β' (Δημοσιονομικοί όροι) και εις τας διατάξεις του Μέρους Γ (Οικονομικοί όροι) της ειρημένης Συνθήκης, της προσχωρήσεως ταύτης ισχυούσης αφ' ης στιγμής και υφ' ους όρους και η Συνθήκη αύτη. Αποδέχονται ωσαύτως εκ συμφώνου όπως το Βέλγιον προσχωρήση, υπό τους αυτούς όρους, εις το υπό σημερινήν ημερομηνίαν Πρωτόκολλον περί παραχωρήσεων τίνων εν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Κατά συνέπειαν, τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη λαμβάνουσιν υπ' όψιν τα Δηλώσεις προσχωρήσεως τας γενομένας σήμερον υπό των Αντιπροσώπων του Βελγίου και της Πορτογαλίας, δεόντως εξουσιοδοτημένων, μετά την έναρξιν της ισχύος των οποίων η κατάστασις Ειρήνης και αι επίσημοι σχέσεις θέλουσι θεωρηθή ως αποκατασταθείσαι, εφ' όσον δει, μεταξύ της Τουρκίας αφ' ενός, και εκάστης των δύο τούτων Δυνάμεων αφ' ετέρου.

ΕΓΕΝΕΤΟ εν Λωζάννη, τη 24η Ιουλίου 1923

Horace RUMBOLD

PELLE

GARRONI

G. C. MONTAGNA

K. OTCHIAI

Ε.Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Δ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ

Const. DIAMANDY

Const. CONTZESCO

Μ. ISMET

Dr. RIZA NOUR

HASSAN



ΔΗΛΩΣΙΣ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ[Επεξεργασία]

Ο ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ, αφού επεδίξατο τοις Αντιπροσώποις των Δυνάμεων, των υπογραψασών την υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκην Ειρήνης, τα πληρεξούσια αυτού έγγραφα, ευρεθέντα εν πλήρει τάξει και κατά τους απαιτουμένους τύπους, δηλοί, δια του παρόντος, ότι προσχωρεί εν ονόματι του Βελγίου εις τας διατάξεις του Τμήματος Α' του Μέρους Β' (Δημοσιονομικοί όροι) και εις τας διατάξεις του Μέρους Γ (Οικονομικοί όροι) της ειρημένης Συνθήκης Ειρήνης, ως και εις τας διατάξεις του υπό σημερινήν χρονολογίαν Πρωτοκόλλου περί παραχωρήσεων τίνων εν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η προσχώρησις αύτη, αποκαθιστώσα τας επισήμους σχέσεις, θα ισχύη κατά την στιγμήν και τους όρους τους προβλεπόμενους εν τω υπό σημερινήν χρονολογίαν Πρωτοκόλλω, δι' ου αι υπογραψάσαι την ειρημένην Συνθήκην Ειρήνης Δυνάμεις εδέχθησαν όπως το Βέλγιον προβή εις την παρούσαν προσχώρησιν.

ΕΓΕΝΕΤΟ εν Λωζάννη, τη 24η Ιουλίου 1923.


Femand PELTZER



ΔΗΛΩΣΙΣ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ[Επεξεργασία]

Ο ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ, αφού επεδίξατο τοις Αντιπροσώποις των Δυνάμεων, των

υπογραψασών την υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκην Ειρήνης, τα πληρεξούσια αυτού έγγραφα, ευρεθέντα εν πλήρει τάξει και κατά τους απαιτουμένους τύπους, δηλοί, δια του παρόντος, ότι προσχωρεί εν ονόματι της Πορτογαλίας εις τας διατάξεις του Τμήματος Α' του Μέρους Β' (Δημοσιονομικοί όροι) και εις τας διατάξεις του Μέρους Γ (Οικονομικοί όροι) της ειρημένης Συνθήκης Ειρήνης.

Η προσχώρησις αύτη, αποκαθιστούσα την κατάστασιν Ειρήνης και τας επισήμους σχέσεις, θα ισχύη κατά την στιγμήν και τους όρους τους προβλεπομένους εν τω υπό σημερινήν χρονολογίαν Πρωτοκόλλω, δι' ου οι υπογραψάσαι την ειρημένην Συνθήκην Ειρήνης Δυνάμεις εδέχθησαν όπως η Πορτογαλία προβή εις την παρούσαν προσχώρησιν.

ΕΓΈΝΕΤΟ εν Λωζάννη, τη 24η Ιουλίου 1923.

Α. Μ. Bartholemeu FERREIRA

XIV. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΠΕΡΙ ΕΚΚΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΕΔΑΦΩΝ[Επεξεργασία]

ΤΩΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΩΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΩΝ, ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΙΣ

ΥΠΟΓΡΑΦΕΝΤΑ ΤΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1923

Των Κυβερνήσεων των Συμμάχων Δυνάμεων ΓΑΛΛΙΑΣ, ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΑΣ και ΙΤΑΛΙΑΣ, ων τα στρατεύματα κατέχουσι σήμερον μέρη τινά του Τουρκικού εδάφους, και της Κυβερνήσεως της ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ εν τη κοινή αυτών μερίμνη όπως ικανοποιήσωσιν, ως τάχιον, τους ειρηνικούς πόθους των οικείων εθνών,

ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, συνεφώνησαν όπως λάβωσιν, εκατέρωθεν τα ακόλουθα μέτρα.

1.

Ευθύς ως η υπό της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως της Τουρκίας επικύρωσις της Συνθήκης Ειρήνης και των λοιπών Πράξεων των συνομολογηθεισών εν Λωζάννη κοινοποιηθή εις τας Συμμάχους Δυνάμεις εν τω προσώπω των εν Κωνσταντινουπόλει Υπάτων Αρμοστών αυτών, τα στρατεύματα των ειρημένων Δυνάμεων θέλουσι προβή εις τας εργασίας της εκκενώσεως των υπ' αυτών κατεχομένων εδαφών.

Αι εργασίαι αύται θα περιλάβωσι την αποχώρησιν των βρεττανικών, γαλλικών και ιταλικών ναυτικών μονάδων, των σταθμευουσών εις το Στενόν του Ελλησπόντου, την Προποντίδα και τον Βόσπορον.

2.

Αι εργασίαι της εκκενώσεως θα περατωθώσιν εντός προθεσμίας εξ εβδομάδων.

3.

Εφ' όσον συντελείται η εκκένωσις, τα ακίνητα και αι περιουσίαι πάσης φύσεως, άτινα θέλουσι δεόντως εξακριβωθή επί των εκκενουμένων εδαφών ως ανήκοντα εις την Τουρκικήν Κυβέρνησιν ή εις τας τουρκικάς δημοσίας Αρχάς, τα κατεχόμενα δε νυν υπό των συμμαχικών Αρχών ή ευρισκόμενα εις χείρας των, θέλουσιν αποδοθή εις την Τουρκικήν Κυβέρνησιν.

Πάντα τα μέτρα μεσεγγυήσεως και επιτάξεως θέλουσιν άρθη. Περί των αποδόσεων και άρσεων τούτων θέλουσι συνταχθή πρακτικά, άτινα θα έχωσιν ισχύν πλήρους και οριστικής εξοφλήσεως.

Αι Αρχαί της κατοχής θα χορηγήσωσιν εις την Τουρκικήν Κυβέρνησιν κατάστασιν, όσον το δυνατόν πλήρη, των εις αυτήν ανηκουσών περιουσιών, αντικειμένων και ειδών άτινα παρεδόθησαν τυχόν εις τρίτους, ιδία εις οθωμανικάς εταιρείας.

Τα χρέη, τα απορρέοντα εκ συμβολαίων μεταξύ των Αρχών κατοχής και των ιδιωτών, δέον να πληρωθώσι κατά τους εν τοις συμβολαίοις προβλεπόμενους όρους.

4.

Τα ανήκοντα εις την Οθωμανικήν Κυβέρνησιν πολεμικά σκάφη, συμπεριλαμβανομένου του Yavouz - Sultan - Selim, τα όπλα, πυρομαχικά και λοιπόν υλικόν πολέμου, άτινα διετέθησαν υπό των Συμμάχων Δυνάμεων δυνάμει της Συμβάσεως ανακωχής της υπογραφείσης εν Μούδρω την 30ην Οκτωβρίου 1918, τα παραμένοντα δε κατά την ημέραν της υπογραφής του παρόντος Πρωτοκόλλου υπό την κατοχήν των εν Τουρκία Αρχών των ειρημένων Δυνάμεων, θα αποδοθώσιν εις την Τουρκίαν εν τη σημερινή αυτών καταστάσει και εις ά μέρη ευρίσκονται, εντός της προβλεπομένης υπό της παραγράφου 2 προθεσμίας.

5.

Αι διατάξεις της υπογραφείσης εις Μουδανιά, την 11ην Οκτωβρίου 1922, Στρατιωτικής Συμβάσεως θα παραμείνωσιν εν ισχύϊ κατά την χρονικήν περίοδον την προβλεπομένην εν τη παραγράφω 2 του παρόντος Πρωτοκόλλου.

Τα αναγκαία μέτρα προς αποφυγήν παντός επεισοδίου κατά την ειρημένην περίοδον, θα ληφθώσιν από κοινού υπό των συμμαχικών και τουρκικών στρατιωτικών Αρχών.

Εις τας Αρχάς της κατοχής εναπόκειται να κανονίσωσιν, εκ συμφώνου μετά των τουρκικών Αρχών, παν άλλο ζήτημα δυνάμενον να αναφυή εκ των εργασιών της εκκενώσεως.

6.

Η Τουρκική Κυβέρνησις αποδέχεται όπως, και προ της ενάρξεως της ισχύος της Συνθήκης Ειρήνης, οι υπήκοοι των υπογραψασών την ειρημένην Συνθήκην, Δυνάμεων απολαύωσι του ευεργετήματος των άρθρων 69, 72, 77 και 91 (και αν ακόμη αι προβλεπόμεναι προθεσμίαι, ως προς τα άρθρα 72 και 91 δεν ήρξαντο) ως και των διατάξεων της Συμβάσεως περί εγκαταστάσεως. Η Τουρκική Κυβέρνησις θα τήρηση ωσαύτως τα διατάξεις των άρθρων 137, 138 και 140 της Συνθήκης Ειρήνης.

7.

Η Βρεττανική και η Τουρκική Κυβέρνησις υποχρεούνται αμοιβαίως όπως, μέχρι της ενάρξεως της ισχύος της Συνθήκης Ειρήνης, μη ενεργήσωσι τι δυνάμενον να τροποποίηση το καθεστώς, το οποίον θέλει διατηρηθή κατά το τρίτον εδάφιον του άρθρου 3-2 της εν λόγω Συνθήκης μέχρι του καθορισμού της μεθορίου.

Αι ειρημέναι Κυβερνήσεις συμφωνούσιν όπως αι προβλεπόμεναι εν τω πρώτω εδαφίω του άρθρου 3-2 της Συνθήκης Ειρήνης διαπραγματεύσεις, εν σχέσει προς τα μεταξύ Τουρκίας και Ιράκ σύνορα, άρξωνται άμα τη λήξει των εν τη παραγράφω 1 αναφερομένων εργασιών εκκενώσεως και όπως η εν τω ειρημένω εδαφίω οριζομένη εννεάμηνος προθεσμία άρξηται από της ημέρας των εν λόγω διαπραγματεύσεων.

ΕΓΕΝΕΤΌ εν Λωζάννη, τη 24η Ιουλίου 1923.

Horace RUMBOLD

PELLE

GARRONI

G.C. MONTAGNA

M. ISMET

Dr. RIZA NOUR

HASSAN


ΔΗΛΩΣΙΣ[Επεξεργασία]

ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ, ενεργούντες δυνάμει των πληρεξουσίων αυτών, δηλούσιν:

1.

Καθορίζεται ότι, μέχρι της ενάρξεως της ισχύος της υπό σημερινήν χρονονολογίαν Συμβάσεως περί του καθεστώτος των Στενών, οι στόλοι των τριών Συμμάχων Δυνάμεων θέλουσι διατηρήσει πλήρη και απόλυτον ελευθερίαν διόδου δια των Στενών. Τα διαπλέοντα τα Στενά πολεμικά σκάφη των ειρημένων Δυνάμεων, δέον όπως, εκτός εν περιπτώσει αβαρίας ή θαλασσίου κίνδυνου, μη παραμένωσιν εν αυτοίς πέραν του αναγκαιούντος δια την δίοδον χρόνου, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου της αγκυροβολίας κατά την νύκτα, εάν η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας το επιβάλλη.

2.

Παρά τας διατάξεις της παραγράφου 1 του ανωτέρω Πρωτοκόλλου, και μέχρι της ενάρξεως της ισχύος της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συμβάσεως περί του καθεστώστος των Στενών ή μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 1923, εάν η ειρημένη Σύμβασις δεν έχει τεθή εν ισχύϊ κατά την χρονολογίαν ταύτην, η Τουρκική Κυβέρνησις δεν θέλει προβάλλει αντίρρησιν δια την εντός των Στενών παραμονήν ενός καταδρομικού και δύο αντιτορπιλλικών εξ εκάστης των τριών Συμμάχων Δυνάμεων, άτινα δύνανται να συνοδεύονται υπό των αναγκαίων δια την αν-θράκευσιν και τον ανεφοδιασμόν πλοίων, εφ' ων όμως δεν δύναται να υψωθή πολεμική σημαία.

3.

Οι Υπογεγραμμένοι υπομιμνήσκουσιν ότι, από της ενάρξεως της ισχύος της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκης Ειρήνης, η ακτοπλοΐα και αι λιμενικαί υπηρεσίαι θα διενεργώνται αποκλειστικώς υπό της Τουρκικής εθνικής σημαίας.

Ουχ' ήττον, επιθυμούσιν να δηλώσωσιν, ότι αι επιχειρήσεις, αίτινες την 1ην Ιανουαρίου 1923 διενήργούν την ακτοπλοίάν ή εξεμεταλλεύοντο λιμενικάς υπηρεσίας εν Τουρκία, θα αφεθώσιν απολύτως ελεύθεροι όπως εξακολουθήσωσι την εκμετάλλευσιν αυτών μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 1923.

Εν πάση περιπτώσει, μέχρι της 31 ης Δεκεμβρίου 1923 η Τουρκία θα παράσχη εις τα πλοία των λοιπών Δυνάμεως, πάσαν ευκολίαν ναυσιπλοΐας, εισόδου και εμπορίας, προβλεπομένην υπό του Τμήματος Β' της εμπορικής Συμβάσεως ως προς τα πλοία, το φορτίον και τους επιβάτας αυτών.

Οι υπογεγραμμένοι, δια της Δηλώσεως ταύτης, εκφράζουσι την ελπίδα όπως η Συνθήκη Ειρήνης και αι λοιπαί Πράξεις οι υπογραφείσαι εν Λωζάννη άρξωνται ισχύουσαι, ως οιόν τε τάχιον.

ΕΓΕΝΕΤΟ εν Λωζάννη, της 24η Ιουλίου 1923.

Μ. ISMET

Dr. RIZA NOUR

HASSAN



XV. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΠΕΡΙ TOY ΚΑΡΑΓΑΤΣ ΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ ΙΜΒΡΟΥ ΚΑΙ ΤΕΝΕΔΟΥ[Επεξεργασία]

ΥΠΟΓΡΑΦΕΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ,

ΤΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1923


ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, συμφωνούσιν επί των επομένων διατάξεων:

1.

Το έδαφος το κείμενον μεταξύ του Έβρου και της τουρκο-ελληνικής μεθορίου της περιγραφομένης εν τω άρθρω 2 εδ. 2 της υπό σημερινήν χρονολογίαν Συνθήκης Ειρήνης, όπερ θέλει αποδοθή εις την Τουρκίαν, θα παραδοθή εις τας τουρκικάς Αρχάς το βραδύτερον την 15ην Σεπτεμβρίου 1923, υπό τον όρον όπως η επικύρωσις της ειρημένης Συνθήκης υπό της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως της Τουρκίας έχει κοινοποιηθή κατά την ημερομηνίαν ταύτην εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, τη μερίμνη των εν Κωνσταντινουπόλει Συμμάχων Υπάτων Αρμοστών.

Εάν η κοινοποίησις αύτη δεν έχει γίνει κατά την ως άνω χρονολογίαν, η παράδοσις του ειρημένου εδάφους θα λάβη χωράν εντός 15 ημερών από της κοινοποιήσεως.

2.

Η μη τυχόν περάτωσις της εν τω άρθρω 5 της Συνθήκης Ειρήνης προβλεπομένης οροθετήσεως δεν δύναται να επιβραδύνη την παράδοσιν εις τας τουρκικάς Αρχάς του ανωτέρω αναφερομένου εδάφους. Εν τη περιπτώσει ταύτη, η Ελληνική και η Τουρκική Κυβέρνησις θα προβώσιν εις προσωρινήν διαχάραξιν επί του εδάφους της εν τω άρθρω 2 εδ. 2 της Συνθήκης +Ειρήνης περιγραφόμενης γραμμής. Η προσωρινή αύτη διαχάραξις θα είναι σεβαστή παρ' αμφοτέρων των μερών μέχρι της περατώσεως των έργων της Επιτροπής της προβλεπομένης εν τω άρθρω 5 της ειρημένης Συνθήκης.

3.

Οι 'Έλληνες κάτοικοι του Καραγάτς θα υπαχθώσιν εις την ανταλλαγήν των πληθυσμών την οριζομένην υπό της Συμβάσεως της υπογραφείσης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας την 30ην Ιανουαρίου 1923, θα επωφεληθώσιν ούτοι των διατάξεων της ειρημένης Συμβάσεως, μη δυνάμενοι όμως να εξαναγκασθώσιν εις μετανάστευσιν προ της παρελεύσεως εξ μηνών από της αποκαταστάσεως της ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

4.

Η αποχώρησις των εν ταις νήσοις Ίμβρω και Τενέδω ελληνικών στρατευμάτων και Αρχών θα συντελεστή ευθύς ως η υπό σημερινήν ημερομηνίαν Συνθήκη Ειρήνης επικυρωθή υπό της Ελληνικής και της Τουρκικής Κυβερνήσεως. Άμα τη αποχωρήσει ταύτη, θέλουσι εφαρμοσθή υπό της Τουρκικής Κυβερνήσεως οι διατάξεις του άρθρου 14 της ειρημένης Συνθήκης.

5.

Ουδείς κάτοικος του εν τη 1η παραγράφω του παρόντος Πρωτοκόλλου μνημονευομένου εδάφους, ως επίσης ουδείς κάτοικος των εν τη παραγράφω 4 νήσων, δύναται να ενοχληθή ή κακοποιηθή εν Τουρκία, υφ' οιανδήποτε πρόφασιν, λόγω της στρατιωτικής ή πολιτικής διαγωγής αυτού ή της βοηθείας ην είχε τυχόν παράσχει προς ξένην τινά Δύναμιν, υπογράψασαν την υπό σημερινήν ημερομηνίαν Συνθήκην Ειρήνης, ή προς τους υπηκόους αυτής.

Πλήρης και τελεία αμνηστεία παρέχεται εις πάντας τους κατοίκους των εν τω προηγουμένω εδαφίω αναφερομένων εδάφους και νήσων δια πάντα τα μέχρι σήμερον διαπραχθέντα πολιτικά ή κοινού δικαίου κακουργήματα και πλημμελήματα.

ΕΓΈΝΕΤΟ, εν Λωζάννη, της 24η Ιουλίου 1923.

Horace RUMBOLD

PELLE

GARRONI

G. C. MONTAGNA

Κ. OTCHIAI

Ε.Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Δ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ

Μ. ISMET

Dr. RIZA NOUR

HASSAN

XVI. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΣΧΕΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝ ΣΕΒΡΑΙΣ ΣΥΝΑΦΘΕΙΣΑΝ ΣΥΝΘΗΚΗΝ[Επεξεργασία]

ΤΗΝ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1920 ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΡΟΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΧΡΟΝΟΛΟΠΑΝ ΣΥΝΑΦΘΕΙΣΑΝ ΣΥΝΘΗΚΗΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΝ

ΤΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1923

Αι Κυβερνήσεις της ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ, της ΓΑΛΛΙΑΣ, της ΙΤΑΛΙΑΣ, της ΙΑΠΩΝΙΑΣ και της ΕΛΛΑΔΟΣ θεωρούσαι, ότι, τιθεμένης εν ισχύϊ της εν Σέβραις συναφθείσης την 10ην Αυγούστου 1920 μεταξύ των Προεχουσών Συμμάχων Δυνάμεων και της Ελλάδος Συνθήκης περί προσταστίας των Μειονοτήτων εν Ελλάδι, ως και της συνομολογηθείσης ωσαύτως εν Σέβραις την 10ην Αυγούστου 1920 μεταξύ των αυτών Δυνάμεων Συνθήκης περί Θράκης,

ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, συμφωνούσιν, εν ονόματι των οικείων αυτών Κυβερνήσεων, επί των ακολούθων διατάξεων:

1ον) Αι επικυρώσεις των ως άνω συναφθεισών εν Σέβραις δύο Συνθηκών, δέον εάν η κατάθεσις αυτών δεν εγένετο ήδη, να κατατεθώσιν ομού μετά των επικυρώσεων των Συνθηκών Ειρήνης και Πράξεων των υπό σημερινήν χρονολογίαν υπογραφεισών εν Λωζάννη.

2ον) Αι διατυπωθείσαι εν τω άρθρω 7, εδαφ. 2 και τω άρθρω 15 διατάξεις της ως άνω Συνθήκης των Σεβρών περί προστασίας των Μειονοτήτων καταργούνται και παραμένουσι κατηργημέναι.

3ον) Η εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 1 της ως άνω Συνθήκης των Σεβρών περί Θράκης θέλει περιοριστή εντός των ορίων του άρθρου 2 εδ. 2 της υπό σημερινήν χρονολογίαν υπογραφείσης Συνθήκης Ειρήνης.

ΕΓΈΝΕΤΟ. εν Λωζάννη, της 24η Ιουλίου 1923.

Horace RUMBOLD

PELLE

GARRONI

G. C. MONTAGNA

Κ. OTCHIAI

Ε.Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Δ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ


XVII. ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΣΧΕΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗΝ ΤΟΥ ΣΕΡΒΟ-ΚΡΟΑΤΟ-ΣΛΟΒΕΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ[Επεξεργασία]

ΥΠΟΓΡΑΦΕΝ ΤΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1923

ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ, υπογράφοντες σήμερον εν Λωζάννη, εν ονόματι των οικείων αυτών Κυβερνήσεων, τας κάτωθι απαριθμουμένας Πράξεις ή τινάς εξ αυτών, ήτοι:

Συνθήκην Ειρήνης.

Σύμβασιν περί του καθεστώτος των Στενών.

Σύμβασιν περί της μεθορίου της Θράκης.

Σύμβασιν περί εγκαταστάσεως και δικαστικής δικαιοδοσίας.

Σύμβασιν εμπορικήν.

Δήλωσιν περί Αμνηστείας και Πρωτόκολλου.

Πρωτόκολλον περί παραχωρήσεων τινών εν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Πρωτόκολλον περί προσχωρήσεως του Βελγίου και της Πορτογαλλίας εις τινάς διατάξεις των υπογραφεισών εν Λωζάννη Πράξεων,

συμφωνούσιν, έκαστος δι' ας Πράξεις υπέγραψεν, να αναγνωρίσωσιν εις το Σερβο-Κροατο-Σλοβενικόν Κράτος το δικαίωμα όπως προβή εν Παρισίοις, μέχρι της ενάρξεως της ισχύος της περί Ειρήνης Συνθήκης, εις την υπογραφήν του συνόλου των άνω αναφερομένων Πράξεων, δια του ή των Πληρεξουσίων αυτού των μνημονευομένων εν τη τελική Πράξει της παρούσης Συνδιασκέψεως της Λωζάννης.

ΕΓΕΝΕΤΟ εν Λωζάννη, τη 24η Ιουλίου 1923.

Horace RUMBOLD

PELLE

GARRONI

G. C. MONTAGNA

K. OTCHIAI

Ε. Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Δ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ

ConsL DIAMANDY

Const. CONTZESCO

M. ISMET

Dr. RIZA NOUR

HASSAN

B. MORPHOFF

STANCIOFF