Συμβιβασμός
| Συμβιβασμός Συγγραφέας: |
Ἕνα κορίτσι
κρινοπλασμένο,
δὲν μὲ χωνεύει
τὸ ὀρφανό,
δὲν μὲ χωνεύει
ἄχ! τὸ καϋμένο,
γιατ' εἶμαι, λέγει,
μελαχροινό.
Ἕνα μαχαῖρι
'πάρε, νὰ σφάζῃ,
σχίσε τὸ στῆθος
καὶ σἂν ἰδῇς
πῶς ἡ καρδιά μου
μέσα μου βράζει,
τότε βεβαίως
τότε θὰ 'πῇς:
«Πρόσωπο ποὔχει
μέσα στὰ στήθη
τέτοιο καμίνι,
θὰ δυνηθῇ,
ὡσὰν ἐμένα
ἄσπρο νὰ μείνῃ,
δὲν θὰ μαυρίσῃ,
δὲν θὰ ψηθῇ;
Σἂν δὲν σ' ἀρέσει
'μαῦρος νὰ μείνω,
σβύσε τὴν φλόγα,
καὶ παρευθύς,
ἐνῷ πασχίζεις
ἄσπρος νὰ γίνω,
καὶ σὺ κοντά μου
θὰ ζεσταθῇς,
κι' ὅλους τους ἄσπρους
θὰ συχαθῇς!