Συζήτηση:Τα ψηλά βουνά/Ο Κωστάκης μ' ένα παπούτσι
Αλλαγές στις επόμενες εκδόσεις[Επεξεργασία]
Σπουδαίο πράμα το παπούτσι... Τι αξίζει ο μπαλωματής! Να περνούσε τώρα ένας... Ή να ερχόταν εκείνος ο μπαλωματής του Μικρού Χωριού, ο γέρος με τα τρία δόντια! Θα χτυπούσε πάλι με τις γροθιές του τον αέρα και θα το έραβε.
...
Ο Σπύρος είχε μείνει με το στόμα και με το κουτί ανοιχτό.
...
-«Είναι ένα πουλί που μοιάζει με το Σπύρο. Η κίσσα μαζεύει πράματα που δεν του της χρειάζονται· ο,τι βρει: βελόνες, κουτιά, καρφιά, τενεκεδάκια, ακόμα και δεκάρες. Αυτά πάει και τα κρύβει σε μέρος πολύ μυστικό, σα να πούμε καθώς στη σκεπή του σπιτιού· σε μια τρύπα που δεν πέφτει μάτι ανθρώπου».
...
Ὁ Κωστάκης ἦταν πιὰ μ' ἕνα πόδι! Τότε πέντε παιδιά, τέσσερα κι ὁ Γκέκας πέντε, πῆραν τὸ παπούτσι τοῦ Κωστάκη καὶ τράβηξαν γιὰ τὸ Μικρὸ χωριό. Τὸ βράδυ τὸ ἔφεραν διωρθωμένο.
Μαζὶ μὲ τὸ παπούτσι ἔφεραν κι ἕνα νέο. Εἶπαν πὼς τὰ δόντια τοῦ μπαλωματὴ ἀπὸ τρία ἔγιναν δύο.