Συγγραφέας:Νοσσίς
Εμφάνιση
←Συγγραφείς: | Νοσσίς (3ος αιώνας π.Χ.) |
Επιγράμματα της Νοσσίδος από την Παλατινή Ανθολογία:
- V 170 Ἅδιον οὐδὲν ἔρωτος, ἃ δ’ ὄλβια, δεύτερα πάντα ἐστίν
- VI 132 Ἔντεα Βρέττιοι ἄνδρες ἀ π' αἰνομόρων βάλον ὤμων
- VI 265 ῞Ηρα τιμήεσσα, Λακίνιον ἃ τὸ θυῶδες
- VI 273 ῎Αρτεμι, Δᾶλον ἔχουσα καὶ ᾽Ορτυγίαν ἐρόεσσαν
- VI 275 Καίροισάν τοι ἔοικε κομᾶν ἄπο τὰν ᾽Αφροδίταν
- VI 353 Αὐτομέλιννα τέτυκται· ἴδ', ὡς ἀγανὸν τὸ πρόσωπον
- VI 354 Γνωτὰ καὶ τηνῶθε Σαβαιθίδος εἴδεται
- VI 414 Καὶ καπυρὸν γελάσας παραμείβεο καὶ φίλον εἰπὼν
- VII 718 Ὦ Ξεῖν', εἰ τύ γε πλεῖς ποτὶ καλλίχορον Μιτυλάναν
- IX 332 'Ελτοῖσαι ποτὶ ναὸν ἰδώμεθα τᾶς Ἀφροδίτας τὸ βρέτας
- IX 604 Θαυμαρέτας μορφὰν ὁ πίναξ ἔχει· εὖ γε τὸ γαῦρον τεῦξε
- IX 605 Τὸν πίνακα ξανθᾶς Καλλὼ δόμον εἰς Ἀφροδίτας
V 170 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Ἅδιον οὐδὲν ἔρωτος, ἃ δ’ ὄλβια, δεύτερα πάντα
- ἐστίν· ἀπὸ στόματος δ’ ἔπτυσα καὶ τὸ μέλι.
- Tοῦτο λέγει Nοσσίς· τίνα δ’ ἁ Kύπρις οὐκ ἐφίλησεν
- οὐκ οἶδεν κῆνα τ' ἄνθεα ποῖα ῥόδα.
VI 132 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Ἔντεα Βρέττιοι ἄνδρες ἀ π' αἰνομόρων βάλον ὤμων θεινόμενοι Λοκρῶν χερσὶν ὑπ' ὠκυμάχων,
- ὧν ἀρετὰν ὑμνεῦωτα θεῶν ὑπ' ἀνάκτορα κεῖνται, οὐδὲ ποθεῦντι κακῶν πάχεας, οὓς ἔλιπον.
VI 265 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- ῞Ηρα τιμήεσσα, Λακίνιον ἃ τὸ θυῶδες πολλάκις οὐρανόθεν νεισομένα κατορῇς,
- δέξαι βύσσινον εἷμα, τό τοι μετὰ παιδὸς ἀγαυὰ Νοσσίδος ὕφανεν Θευφιλὶς ἁ Κλεόχας.
VI 273 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- ῎Αρτεμι, Δᾶλον ἔχουσα καὶ ᾽Ορτυγίαν ἐρόεσσαν, τόξα μὲν εἰς κόλπους ἅγυ᾽ ἀπόθου Χαρίτων,
- λοῦσαι δ᾽ ᾽Ινωπῷ καθαρὸν χρόα, βᾶθι δ᾽ ἐς οἴκους λύσουσ᾽ ὠδίνων ᾽Αλκέτιν ἐκ χαλεπῶν.
VI 275 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Καίροισάν τοι ἔοικε κομᾶν ἄπο τὰν ᾽Αφροδίταν ἄνθεμα κεκρύφαλον τόνδε λαβεῖν Σαμύτας·
- δαιδαλέος τε γάρ ἐστι, καὶ ἁδύ τι νέκταρος ὄσδει, τοῦ, τῷ καὶ τήνα καλὸν ῎Αδωνα χρίει.
VI 353 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Αὐτομέλιννα τέτυκται· ἴδ', ὡς ἀγανὸν τὸ πρόσωπον ἁμὲ ποτοπτάζειν μειλιχίως δοκέει·
- ὡς ἐτύμως θυγάτηρ τᾷ ματέρι πάντα ποτῴκει. ἦ καλόν, ὅκκα πέλῃ τέκνα γονεῦσιν ἴσα.
VI 354 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Γνωτὰ καὶ τηνῶθε Σαβαιθίδος εἴδεται ἔμμεν ἅδ' εἰκὼν μορφᾷ καὶ μεγαλοφροσύνᾳ.
- θάεο· τὰν πινυτὰν τό τε μείλιχον αὐτόθι τήνας ἔλπομ' ὁρῆν· χαίροις πολλά, μάκαιρα γύναι.
VII 414 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Καὶ καπυρὸν γελάσας παραμείβεο καὶ φίλον εἰπὼν ῥῆμ' ἐπ' ἐμοί. ῾Ρίνθων εἴμ' ὁ Συρακόσιος,
- Μουσάων ὁλίγη τις ἀηδονίς· ἀλλὰ φλυάκων ἐκ τραγικῶν ἴδιον κισσὸν ἐδρεψάμεθα.
VII 718 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Ὦ Ξεῖν', εἰ τύ γε πλεῖς ποτὶ καλλίχορον Μιτυλάναν τᾶν Σαπφοῦς χαρίτων ἄνθος ἐωαυσόμενος,
- εἰπειν, ὡς Μούσαισι φίλαν τήνα τε Λοκρὶς γᾶ τίκτε μ' ἴσαν χὤς μοι τοὔνομα Νοσσίς, ἴθι.
IX 332 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- 'Ελτοῖσαι ποτὶ ναὸν ἰδώμεθα τᾶς Ἀφροδίτας τὸ βρέτας, ὡς χρυσῷ δαιδαλόεν τελέθει.
- εἵσατό μιν Πολυαρχὶς ἐπαυρομένα μάλα πολλὰν κτῆσιν ἀπ' οἰκείου σώματος ἀγλαίας.
IX 604 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Θαυμαρέτας μορφὰν ὁ πίναξ ἔχει· εὖ γε τὸ γαῦρον τεῦξε τό θ' ὡραῖον τᾶς ἀγανοβλεφάρου.
- σαίνοι κέν σ' ἐσιδοῖσα καὶ οἰκοφυλαξ σκυλάκαινα δέσποιναν μελάθρων οἰομένα ποθορῆν.
IX 605 Νοσσίδος
[Επεξεργασία]- Τὸν πίνακα ξανθᾶς Καλλὼ δόμον εἰς Ἀφροδίτας εἰκονα γραψαμένα πάντ' ἀνέθηκεν ἴσαν.
- ὡσ ἀγανῶς ἕστακεν· ἴδ', ἁ χάρις ίκον ἀντεῖ. χαιρέτω· οὔ τινα γὰρ μέμψιν ἔχει βιοτᾶς.