Στο παρελθόν ξαναγυρίζουμε...
| Στο παρελθόν ξαναγυρίζουμε... Συγγραφέας: |
| 13.5.1934 |
Στὸ παρελθὸν ἐμεῖς ξαναγυρίζουμε μὲ τρυφερότητα ὄχι τόσο ἀπὸ νωθρότητα ἢ ἀδυναμία τῆς ψυχῆς, οὔτε ἀπὸ στεγνὴ φιλαυτία. Εἶναι γνωστό, πὼς στὸ πανόραμα τοῦ παρόντος μπορεῖ νὰ κορέσει τὶς ὀρέξεις του ἕνα ἐγὼ ἀκόμα ἀφελὲς καὶ ἀνοιχτὸ στοὺς θαυμασμοὺς τῆς ὅρασης καὶ τοῦ νοῦ ἀλλὰ γιατὶ συναισθανόμαστε πὼς ἡ θεωρία τοῦ παρελθόντος δὲν συνοδεύεται ἀπὸ τὴν εὐθύνη τῆς ζωῆς κι ὅμως διαρκεῖ ἡ ζωὴ ὅπως κάθε θεωρία, ποὺ τὸ πνεῦμα δέχεται ν' ἁπλώσει μέσα στὸ χρόνο. Τὸ παρὸν εἶναι ἡ ἀληθινὴ ζωή, ἀληθινή, ἐφ' ὅσον ἐμεῖς εἴμαστε οἱ πρωταγωνιστὲς τοῦ ἀγώνα της καί, γνωρίζοντας τοῦτο, δὲν ἀρνούμεθα τὸ καθῆκον μας, δὲν φεύγουμε ἀπὸ τὴν πάλη. Στὸ νοῦ μας θὰ ἔφτανε τὸ παρὸν γιὰ τὴν πράξη, ἀλλὰ τὸ παρελθὸν δὲν ἔγινε, δὲν γίνεται νεκρό, γιὰ νὰ τοῦ ρίξουμε μιὰ ματιά, καὶ κατόπιν τὸ θάψουμε· αἰώνια πεθαίνει, ἀπὸ παντοῦ βγαίνει ἡ φωνή του, ποὺ δὲν σβήνει.