Στης Ερεσσός τα χαλάσματα
| Στῆς Ἐρεσσὸς τὰ χαλάσματα Συγγραφέας: |
| Παλιοί σκοποί |
Στῆς Ἐρεσσὸς τὰ χαλάσματα
Ποὺ ἀρχαῖα γυρνοῦνε φαντάσματα,
Ποὺ μές σὲ πέτρες καὶ χώματα
Ξανοίγεις μαρμαροκόμματα,
Μὲ τὰ ψηφιὰ τὰ σβυσμένα,
Ξένο παιδὶ συχνοερχότανε
Καὶ στὴ μελέτη βουτιότανε
Μὲ τὸ σμιλί του σκαλίζοντας
Καὶ μὲ κοντύλι πασχίζοντας
Νὰ ξαναβρῇ τὰ χαμένα.
Στῆς Ἐρεσσὸς τὰ χαλάσματα
Ποὺ ἀρχαῖα γυρνᾶνε φαντάσματα,
Ἔνα σπιτάκι στεκότανε,
Ποὺ λυγερὴ τὸ νοιαζότανε,
Καὶ γλυκοπρόσωπη κόρη
Στὸ παραθύρι της πρόβαλε
Καὶ στὸ κεφάλι της τὄβαλε
Πὼς εἶναι κρῖμας νὰ δέρνεται
Καὶ μές στὸ χῶμα νὰ σέρνεται,
Χωρὶς βοήθεια τἀγώρι.
Στῆς Ἐρεσσὸς τὰ χαλάσματα,
Ποὺ ἀρχαῖα γυρνᾶνε φαντάσματα,
Ἕνα σπιτάκι στεκότανε,
Καὶ τώρα ὁ νιός μας καθότανε
Καὶ μελετοῦσε μὲ εἰρήνη.
Σπασμένες πλάκες ξεδιάλιζε,
Ποὺ ἡ λυγερὴ τοῦ τὶς γυάλιζε,
Μὲ προσοχὴ τὶς ἀράδιαζε
Κι ὡς τόσο πάντοτις ἄδειαζε,
Κ' ἕνα φιλὶ νὰ τοῦ δίνῃ.