Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Οικοδιδάσκαλο λαμπρό βρήκ' η ωραία ξένη, Λουκιλίου
| ←Με τέτοια μύτη Ολυμπικέ, πηγάδι μη ζυγώσεις, Λουκιλίου | Γραμματικὸν Ζηνωνὶς ἔχει πώγωνα Μένανδρον / Οικοδιδάσκαλο λαμπρό βρήκ' η ωραία ξένη Συγγραφέας: Μεταφραστής: Σίμος Μενάρδος Στέφανος (Σίμος Μενάρδος) |
Χθες ο γιατρός μας άγγιξε τον πέτρινό μας Δία, Νικάρχου→ |
| Γραμματικὸν Ζηνωνὶς ἔχει πώγωνα Μένανδρον / Οικοδιδάσκαλο λαμπρό βρήκ' η ωραία ξένη, Λουκιλλίου, Παλατινή Ανθολογία βιβλίο 11ο 139 (ΧΙ 139), μετάφραση Σίμος Μενάρδος, στο Στέφανος (Σίμος Μενάρδος), 1924 |
XI 139 Λουκιλλίου[Επεξεργασία]
- Οικοδιδάσκαλο λαμπρό βρήκ' η ωραία ξένη που λέγει την γραμματικήν ο γιός της αγαπά.
- Αλήθεια ακάματος! κι αυτήν τις νύχτες τη μαθαίνει πτώσεις και κλίσεις, σχήματα, συνδέσμους και λοιπά.
πρωτότυπο: Παλατινή Ανθολογία/XI/139
XI 139 Λουκιλλίου[Επεξεργασία]
- Γραμματικὸν Ζηνωνὶς ἔχει πώγωνα Μένανδρον, τὸν δ’ υἱὸν τούτῳ φησὶ συνεστακέναι.
- τάς νύκτας δ’ αὐτῇ μελετῶν οὐ παύεται οὗτος πτώσεις, συνδέσμους, σχήματα, συζυγίας.