Στέφανος (Σίμος Μενάρδος)/Ώ στήλη και σειρήνες μου και συ, Ήριννας
| ←Άδικα πάει ο ολοφυρμός, Ήριννας | AP VII 710 Στᾶλαι, καὶ Σειρῆνες ἐμαί, καὶ πένθιμε κρωσσέ, μετάφραση: Ώ στήλη και σειρήνες μου και συ Συγγραφέας: Μεταφραστής: Σίμος Μενάρδος Στέφανος (Σίμος Μενάρδος) |
Του Βάκχου δες περήφανο τον ταύρο τον προκέρα, Ανύτης→ |
| Στᾶλαι, καὶ Σειρῆνες ἐμαί, καὶ πένθιμε κρωσσέ, Ήριννας, μετάφραση από την Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο, επίγραμμα VII 710 (AP VII 710), «Στέφανος», Εκλογαί αρχαίων ποιημάτων / κατά μετάφρασιν Σίμου Μενάρδου, 1924, Σίμος Μενάρδος |
Ώ στήλη και σειρήνες μου και συ
[Επεξεργασία]- Ώ στήλη και σειρήνες μου και συ, που κρύβεις τώρα
- μέσα σου, κάλπη πένθιμη, μια φούκτα εμέ σποδό,
- 'ς όσους στο μνήμα μου έρχουνται, πήτε καλή τους ώρα,
- είτε δημότες κράζουνται ή ξένοι ήρθαν εδώ·
- και πως ο τάφος με βαστά-πήτε και το- νυφούλλα
- και πως Βαυκίδα μ' έλεγαν και πως γενεά κρατώ
- από την Τήνο - να το ιδούν - και πως συναδερφούλλα
- η Ήριννα, το επίγραμμα μούχει χαράξει αυτό
Πρωτότυπο: Παλατινή Ανθολογία/VII/710 Ήριννας
VII 710 Ήριννας
[Επεξεργασία]- Στᾶλαι, καὶ Σειρῆνες ἐμαί, καὶ πένθιμε κρωσσέ, ὅστις ἔχεις Ἀίδα τὰν ὀλίγαν σποδιάν,
- τοῖς ἐμὸν ἐρχομένοισι παρ᾽ ἠρίον εἴπατε χαίρειν, αἴτ᾽ ἀστοὶ τελέθωντ᾽, αἴθ᾽ ἑτέρας πόλιος:
- χὤτι με νύμφαν εὖσαν ἔχει τάφος, εἴπατε καὶ τό χὤτι πατήρ μ᾽ ἐκάλει Βαυκίδα, χὤτι γένος
- Τηνία, ὡς εἰδῶντι: καὶ ὅττι μοι ἁ συνεταιρὶς Ἤρινν᾽ ἐν τύμβῳ γράμμ᾽ ἐχάραξε τόδε.
Άλλη μετάφραση: Παλατινή Ανθολογία/VII/710 Ήριννας μετάφραση Τέλλου Άγρα, Τέλλος Αγρας
Στήλες, Σειρήνες μου κι υδρία του πένθους
[Επεξεργασία]- Στήλες, Σειρήνες μου κι υδρία του πένθους που έχεις εντός τη λιγοστή μου σκόνη,
- μήνατε ώρες καλές στους που περνούν το χώμα, κι ας είναι απο τον τόπο, ας είναι ξένοι!
- Πείτε κι αυτό: νιόνυφην μ' έχει ο τάφος• πως μ' έλεγαν Βαυκίδα• τηνιακή
- πως είμαι, να το ξέρουν• και η αγάπη, η αγάπη μου Ήριννα πως έγραψε την πλάκα.