Σημεία των καιρών
| Σημεία των καιρών Συγγραφέας: |
| 2 Φεβρουαρίου 1880. |
Βαρὺς χειμῶνας πλάκωσε,
ὁ κόσμος ξεπαγόνει!...
Δὲν βγαίνει ὁ ἥλιος πουθενά,
ἀσπρίζουν δάση καὶ βουνὰ
ἀπ' τὸ πυκνὸ τὸ χιόνι.
Ἀντάρα δῶ, φουρτοῦνα κεῖ,
καὶ σίφουνας πιὸ πέρα,
παντοῦ φωτιές, κατακλυσμοί,
ἀστροπελέκια καὶ σεισμοί...
στριφογυρνᾷ ἡ σφαῖρα.
Ἡ φύσις ξελογιάστηκε,
τῆς ἔστρηψαν ἡ βίδες
μπῆκαν στοὺς τόπους τὰ θεριά,
καὶ βγῆκαν ἔξω στὴ στεριὰ
ἡ γύπες κι' ἡ μαρίδες.
Βάζουν φτερὰ κι' ὑψόνονται
ὣς στ' ἄστρα κι' οἱ γαϊδάροι.
Παίρνουνε τ' ἄφωνα φωνή,
γεννοῦν αὐγὰ οὶ πετεινοί,
καὶ κελαϊδοῦν οἱ γλάροι.
Οἱ ποντικοὶ ξετρύπωσαν
καὶ κυνηγοῦν τῇς γάτες,
καὶ μὲ τὴ νίκη τους αὐτὴ
μᾶς ξεφυτρώνουν δυνατοὶ
καὶ ποῦροι δημοκράτες.
Ἐμάθανε νὰ τρέχουνε
ἐμπρὸς καὶ τὰ καβούρια·
στὴ λάσπη ψύλλοι ξεπετοῦν,
κι' οἱ χοῖροι τ' ἄχυρα ζητοῦν
καὶ κρύβονται στ' ἀχούρια.
Τῆς προβατίνας τὰ μαλλιὰ
πουλιοῦνται γιὰ μετάξια,
καὶ τὰ μυρμήκια τὰ μωρὰ
ἔγιναν ἄλογα μ' οὐρά,
καὶ σέρνουνε τ' ἁμάξια.
Καὶ ἡ γλυκειαῖς Χανούμισσες
τὸν φ ε ρ ε τ ζ ὲ ἀφίνουν,
καὶ στὸ χαρέμι μυστικὰ
ζητήματα Ελληνικὰ
ἀρχίζουνε νὰ λύνουν.