Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
THE BUCOLIC POETS
ἀλλὰ πὲρρ ἀπάλω στύματός σε πεδέρχομαι
ὀμνάσθην, ὄτι πέρρυσιν ἦσθα νεώτερος,
κὠτὶ γηραλέοι πέλομεν πρὶν ἀπόπτυσαι
καὶ ῥῦσοι, νεότατα δ’ ἔχην παλινάγρετον
οὐκ ἔστι· πτέρυγας γὰρ ἐπομμαδίαις φόρη, 30
κἄμμες βαρδύτεροι τὰ ποτήμενα συλλάβην.
ταῦτα χρή σε νόεντα πέλην προτιμώτερον,
καί μοι τὠραμένῳ συνέραν ἀδολως σέθεν,
ὅππως, ἄνικα τὰν γένυν ἀνδρείαν ἔχῃς,
ἀλλάλοισι πελώμεθ’ Ἀχιλλέϊοι φίλοι.
αἰ δὲ ταῦτα φέρην ἀνέμοισιν ἐπιτρέπῃς,
ἐν θύμῳ δὲ λέγης «τί με δαιμόνι’ ἐννόχλης;»
νῦν μὲν κἠπὶ τὰ χρύσεα μᾶλ’ ἕνεκεν σέθεν
βαίην καὶ φύλακον νεκύων πεδὰ Κέρβερον,
τὸτα δ’ οὐδὲ κάλεντος ἐπ’ αὐλείαις θύραις 40
προμόλοιμί κε παυσάμενος χαλέπω μόνω.
356
