Σελίδα:The Greek bucolic poets (1912).djvu/366

THE BUCOLIC POETS

ΔΑΦΝΙΣ

μὴ καυχῶ· τάχα γάρ σε παρέρχεται, ὡς ὄναρ, ἥβη.

ΑΚΡΟΤΙΜΗ

ἁ σταφυλὶς σταφίς ἐστι καὶ οὐ ῥόδον αὖον ὀλεῖται. 10

ΔΑΦΝΙΣ

ἥδε τί γηράσκῃ; τόδε που μέλι καὶ γάλα πίνω. 9
δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰς κοτίνους, ἵνα σοί τινα μῦθον ἐνέψω. 11

ΑΚΡΟΤΙΜΗ

οὐκ ἐθέλω· καὶ πρίν με παρήπαφες ἁδέϊ μύθῳ.

ΔΑΦΝΙΣ

δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰς πτελέας, ἵν᾽ ἐμᾶς σύριγγος ἀκούσῃς.

ΑΚΡΟΤΙΜΗ

τὴν σαυτοῦ φρένα τέρπ᾽· ὀξύθροον οὐδὲν ἀρέσκει.

ΔΑΦΝΙΣ

φεῦ φεῦ τᾶς Παφίας χόλου ἅζεο καὶ σύγε κώρα.

ΑΚΡΟΤΙΜΗ

χαιρέτω ἁ Παφία· μόνον ἵλαος Ἄρτεμις εἴη.

ΔΑΦΝΙΣ

μὴ λέγε, μὴ βάλλῃ σε καὶ ἐς λίνον ἄκριτον ἔνθῃς.

ΑΚΡΟΤΙΜΗ

βαλλέτω ὡς ἐθέλει· πάλιν Ἄρτεμις ἄμμιν ἀρήξει. 18

334