Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
THE BUCOLIC POETS
ΠΡΑΞΙΝΟΑ
θεσπέσιος. Γοργοῖ, δὸς τὰν χέρα μοι· λαβὲ καὶ τὺ
Εὐνόα Εὐτυχίδος· πότεχ᾽ αὐτᾷ, μή τι πλανηθῇς.
πᾶσαι ἅμ᾽ εἰσένθωμες· ἀπρὶξ ἔχευ Εὐνόα ἁμῶν.
οἶμοι δειλαία· δίχα μευ τὸ θερίστριον ἤδη
ἔσχισται, Γοργοῖ. ποττῶ Διός, εἴτι γένοιο 70
εὐδαίμων ὤνθρωπε, φυλάσσεο τὠμπέχονόν μευ.
ΞΕΝΟΣ
οὐκ ἐπ᾽ ἐμὶν μέν, ὅμως δὲ φυλαξεῦμαι.
ΠΡΑΞΙΝΟΑ
ὄχλος ἅθρως·
ὠθεῦνθ᾽ ὥσπερ ὕες.
ΞΕΝΟΣ
θάρσει γύναι· ἐν καλῷ εἰμές.
ΠΡΑΞΙΝΟΑ
κεἰς ὥρας κἤπειτα, φίλ᾽ ἀνδρῶν, ἐν καλῷ εἴης
ἄμμε περιστέλλων. χρηστῶ κοἰκτίρμονος ἀνδρός.
φλίβεται Εὐνόα ἄμμιν· ἄγ᾽ ὦ δειλὰ τὺ βιάζευ.
κάλλιστ᾽· «ἐνδοῖ πᾶσαι» ὁ τὰν νυὸν εἶπ᾽ ἀποκλάξας.
ΓΟΡΓΩ
Πραξινόα, πόταγ᾽ ὧδε. Τὰ ποικίλα πρᾶτον ἄθρησον,
λεπτὰ καὶ ὡς χαρίεντα· θεῶν περονάματα φασεῖς.
186
