Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ εὐλογῶν τὸν λαόν σου τὸν Ἰσραὴλ ἐν εἰρήνη, ἀμήν. Οἱ λόγοι τοῦ στόματός μου καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου ἔστωσαν εὐπρόσδεκτοι ἐνώπιόν σου, Κύριε, φρουρὲ καὶ σῶτέρ μου.
Θεέ μου, φύλαξον τὴν γλῶσσάν μου ἐκ κακολογίας, καὶ τὰ χείλη μου ἐξ ἀπατηλῶν λόγων· σιγησάτω ἡ ψυχή μου ἐνώπιον τῶν περιφρονούντων με, καὶ ἡ φυχὴ μου ἔστω ταπεινὴ ὡς χοῦς ἐνώπιον πάντων. Ἄνοιξον τὴν καρδίαν μου πρὸς διάγνωσιν τοῦ νόμου σου, καὶ ἄς σπεύση ἡ ψυχή μου τὴν ἐκτέλεσιν τῶν ἐντολῶν σου· τὰς δὲ βουλὰς τῶν ἐπιβουλευόντων με ἑτοίμως διασκέδασον καὶ σύγχυσον τὰς διανοίας αὐτῶν. Ποίησον τοῦτο δι᾽ ἀγάπην τοῦ ὀνόματός σου, ποίησον τοῦτο διὰ τὴν δεξιάν σου, ποίησον τοῦτο διὰ τὸν νόμον σου, ποίησον τοῦτο διὰ τὴν ἁγιότητά σου, ὅπως ἐπιχαρῶσιν οἱ φίλοι σου· σῶσόν με διὰ τῆς δεξιᾶς σου καὶ ἐπάκουσόν μου. Οἱ λόγοι τοῦ στόματός μου καὶ τῆς καρδίας μου ἡ μελέτη, ἔστωσαν εὐπρόσδεκτοι ἐνώπιόν σου, Κύριε, φρουρὲ καὶ σῶτέρ μου. Ὁ ποιῶν τὴν εἰρήνην εἰς τοὺς οὐρανοὺς, ἐπιχύσει διὰ τὸ ἔλεός του τὴν εἰρήνην ἐφ᾽ ἡμᾶς καὶ ἐφ᾽ ὅλουτοῦ Ἰσραὴλ, καὶ εἴπατε ἀμηήν.
