ΛΔΛΙΙΒΙΛΔΗΣ δῆ
ὃ λόγος σου κατηγορεῖ καὶ σὺ σαυτοῦ. διὸ καὶ ἄττεις ἄρα τιρὸς τὰ πολιτικὰ πρὶν παιδευθῆναι. Γ]έπονθας δὲ τοῦτο οὐ σὺ μόνος, ἀλλὰ καὶ οἵ πολλοὶ τῶν πιραττόντων τὰ τῆσδε τῆς πόλεως, πλὴν ὀλίγων γε καὶ ἴσως τοῦ σοῦ ἐπιτρόπου [Περι- κλέους. ᾿
ΑΛ. Λέγεταί γέ τοι, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου σοφὸς γεγονέναι, ἀλλὰ πολλοῖς καὶ σοφοῖς συγγεγονέναι, καὶ Γιυθοκλείδη καὶ ᾿Αναξαγόρα᾽ καὶ νῦν ἔτι τηλικοῦτος ὧν Δάμωνι σύνεστιν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα.
ΣΩ. Τί οὖν ; ἤδη τιν᾽ εἶδες σοφὸν δτιοῦν ἀδυνατοῦντα ποιῆσαι ἄλλον σοφὸν ἅπερ αὐτός : ὥσπερ ὅς σε ἐδίδαξεν γράμματα, αὐτός τ᾽ ἦν σοφὸς καὶ σὲ ἐποίησε τῶν τε ἄλλων ὅντιν᾽ ἐθούλετο᾽ ἦ γάρ ;
ΑΛ. Ναί.
ΣΩ. Οὐκοῦν καὶ σὺ ὃ παρ᾽ ἐκείνου μαθὼν ἄλλον οἷός τ᾽ ἔσῃ ;
ΑΛ. Ναί.
ΣΩ. Καὶ ὃ κιθαριστὴς δὲ καὶ ὃ παιδοτρίβης ὡσαύτως ;
ΑΛ. Πάνυ γε.
ΣΩ. Καλὸν γὰρ δήπου τεκμήριον τοῦτο τῶν ἐπισταμένων δτιοῦν ὅτι ἐπίστανται, ἐπειδὰν καὶ ἄλλον οἷοί τ᾽ ὦσιν ἀπο- δεῖξαι ἐπιστάμενον.
ΑΛ. Ἔμοιγε δοκεῖ.
ΣΩ. Τί οὖν ; ἔχεις εἰπεῖν Περικλῆς τίνα ἐποίησεν σο- φόν, ἀπὸ τῶν δέων ἀρξάμενος ;
ΑΛ. Τί δ᾽ εἰ τὼ Περικλέους ὑεῖ ἠλιθίω ἐγενέσθην, ὦ Σώκρατες ;
ΣΩ. ᾿Αλλὰ Κλεινίαν τὸν σὸν ἀδελφόν.
ΑΛ. Τι δ᾽ ἂν αὖ Κλεινίαν λέγοις, μαινόμενον ἄνθρωπον :
ΣΩ. ᾿Επειδὴ τοίνυν Κλεινίας μὲν μαίνεται, τὼ δὲ [Πε- ρικλέους ὑεῖ ἠλιθίω ἐγενέσθην, σοὶ τίνα αἰτίαν ἀναθῶμεν δι’ ὅ τί σε οὕτως ἔχοντα περιορᾷ :
0 7 ἤδη Τ δή; (σαπὶ τί οὖν οοηὐυποίυτα) Β. �
