Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/23

9

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.

σύγγονος Ἀλθαίης· περὶ δ’ αὖ τίεν ἔξοχα πάντων
εὐειδῆ Μελέαγρον, ἰδ’ ἀγλαὰ ἔργ’ ἐδίδασκεν.
Ἀστερίων δ’ ἐπέρησε πάις κλεινοῖο Κομήτου,
Πειρεσίην ὃς ἔναιεν ἐπ’ Ἀπιδανοῖο ῥεέθροις(165)
Πηνειὸς μίσγων ξυνὸν ῥόον εἰς ἅλα πέμπει. 165
Εὐρυδάμας δ’ ἐπέρησε λιπὼν Βοιβηίδα λίμνην,
ἀγχόθι Πηνειοῖο καὶ εὐπελαγέος Μελιβοίης.
Αὐτὰρ ἔπειτ’ Ἐλάτοιο πάις Πολύφημος ἀγήνωρ,
ὅς σφιν ἐν ἠνορέῃσι μετέπρεπεν ἡρώεσσιν,(170)
ἠθεῖος Καινῆος ἀφίκετο, τόν ῥά τέ φασι 170
μισγόμενον Λαπίθαις ὑπὸ Κενταύροισι δαμῆναι
θεινόμενον πεύκῃσι τανυφλοίοις τ’ ἐλάτῃσι,
καὶ οἱ ἀνατλῆναι καὶ ἀκαμπέα γούνατ’ ἐρεῖσαι,
ζῳόν τ’ ἐν φθιμένοισι μολεῖν ὑπὸ κεύθεα γαίης.(175)
Ἄδμητος δ’ ἀφίκανε Φεραιόθεν, ᾧ ποτε Παιὰν 175
θητεύων ὑπόεικε· Διὸς δ’ ἠλεύατο μῆνιν,
οὕνεκά οἱ Κύκλωπας ἀμαιμακέτοισιν ὀιστοῖς
ἐν φθιμενοισιν ἔτευξ’ Ἀσκληπιοῦ εἵνεκα λώβης.
ἤλυθε δ’ Εὐρυτίων Ἴρου πάις Ἀκτορίωνος,(180)
τρηχείην Ὀπόεντα λιπών· σὺν δ’ ἤλυθεν Ἴδας 180
Λυγκεύς θ’, ὃς τήλιστα δι’ αἰθέρος ἠδὲ θαλάσσης
βένθεα, καὶ Πλουτῆος ὑποχθονίοιο βέρεθρα
μοῦνος ἀπ’ ἀνθρώπων δεινοῖσιν ὀπώπεεν ὄσσοις.
αὐτὰρ ἐπεὶ Τελαμὼν συνεφέσπετο, τόν ῥ’ ἐλόχευσεν(185)
Αἰακῷ ἀτρύτῳ κούρη κλυτοῦ Ἀσωποῖο 185
Αἴγιν’ ἐν κροκάλῃσιν ἀλιστεφέος Σαλαμῖνος.
δὴ τότ’ Ἄβαντος παῖς νόθος ἤλυθε καρτερὸς Ἴδμων,
τόν ῥ’ ὑποκυσσαμένη τέκεν Ἀπόλλωνι ἄνακτει
Ἀμφρύσου παρὰ χεῦμα Φερητιὰς Ἀντιάνειρα.(190)