Σελίδα:Manussos.djvu/97

 97 

Η ΤΥΦΛΗ ΜΑΝΝΑ

ΕΙΚΟΝΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ.

Αʹ.

Η ΑΥΓΗ.

Μὲ ῥόδα μαγικὰ στεφανωμένη
Ἡ παρθένος αὐγὴ, χαμογελῶντας
’Σ τὸ πέλαγο τ’ ὁλόστρωτο προβαίνει·
Καὶ τὰ χρυσᾶ της τὰ μαλλιὰ σκορπῶντας
’Σ τὰ κρύα του στήθη τ’ ἀποκαρωμένα,
Ὑψόνεται ὡς θεὰ, λαμποκοπῶντας!
Ἀπ’ τοῦ φωτὸς τὰ βέλη πληγωμένα
Ἐχλώμιαζαν τ’ ἀστέρια, ἐξεψυχοῦσαν,
Κ’ ἐτρέμαν τὰ βαθειὰ, λησμονημένα.
Καὶ τὰ φτερὰ τινάζωντας ξυπνοῦσαν
Ἀπ’ τὴ ζεστὴ φωλιά τους τὰ πουλάκια
Καὶ φιλιώντανε εὐθὺς καὶ κελαϊδοῦσαν.
Ἀχτῖνα χλιαρὰ τὰ λουλουδάκια
Χαϊδεύωντας, κεντᾷ καὶ τὴν δροσία
Ὁποῦ γυαλίζει μὲς τὰ χορταράκια....

—ΑΝΤ. ΜΑΝΟΥΣΟΥ, ΛΥΡΙΚΑ —