Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/41

—19—

εἶδες, παιδίν μου, τ’ ἔβλαψεν ἡ συμβουλὴ τῶν νέων. 455
ὁπόταν ἴδῃς γέροντας ἀνθρώπους πειρασμένους,
ὅτι λαλοῦν ὑπόθεσιν, μηδὲν τοῖς περικόπτῃς,
ἀλλ’ ἄκουε μετὰ προσοχῆς, πολλάκις ν’ ὠφελιέσαι.
ἔχε ’ς τὸν νοῦν σου πάντοτε μελέτην τοῦ θανάτου,
ὁ φόβος νὰ σὲ ἐκφοβῇ, ἐκ τὸ κακὸν νὰ λείπῃς. 460
ἂν γένῃς ὑπὸ κεφαλὴν καὶ πέσῃς εἰς ἀλλάγιν.
τὴν κεφαλήν σου πρόσεχε πάντα νὰ θεραπεύσῃς,
τοὺς δὲ συστρατιώτας σου τίμα καὶ ἀσχολοῦ τοὺς.
ὅταν δὲ γίνεται βουλὴ, μὴ λείπῃς ἀπεκεῖσε,
καὶ μᾶλλον δὲ κι ἂν σὲ ἀφοῦν κι ἂν σὲ παραχωρήσουν, 465
προθύμως ἄκουε καλὰ τὰ λέγουν οἱ φρόνιμοι,
ὅπου ἠνδραγάθησαν πολλὰ κ’ εἶδαν πολλοὺς πολέμους,
κι ἐκέρδισαν μετὰ χαρᾶς πράγματα εἰς τιμήν τοὺς.
μέριζε πάντοτε καὶ σὺ καὶ κάμνε, ὡς ἐ8λέπεις.
τοῦτο πληροφορήθητι καὶ βάλε εἰς τὸν νοῦν σου, 470
πᾶν πρᾶγμα ἀπολαυτικὸν ἔχει καὶ χορτασίαν,
τῷ γὰρ νικᾶν κι ἀνδραγαθεῖν καὶ τοὺς ἐχθροὺς τροπόνειν
γίνεται χαροπώτεοος καὶ πρόθυμος εἰς τοῦτο,
καὶ πάντοτ’ ἔνι δόκιμος, πάντοτε φήμην ἔχει.
τοῦτο γὰρ ἐπεγίνωσκε τὸν ἄνδρα τόν καθένα. 475
ὅταν τύχῃ εἰς πόλεμον νὰ πολεμήσῃ ὡς ἄνδρας,
ὅπου νὰ ζήσῃ μὲ τιμὴν, ν’ αὐξάνῃ τ’ ὄνομά του,
εἰ δ’ ἀποθάνῃ, ἀπόθανεν πάλιν μὲ τὴν τιμήν του.
κάλλιον λάβε θάνατον μετὰ τιμῆς, παιδίν μου,