Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/37

—15—

μὲ τὴν καλογνωμίαν σου σπούδαζε νὰ τ’ αὐξήσῃς,
νὰ ἐπαινῆσαι εἰς πολλοὺς καὶ νὰ τιμᾶσαι πλέον.
ἄν τις ποιήσῃ σε καλὸν ἤ τι ἀγαθοσύνη,
ἔχε τὸ πάντοτε εἰς νοῦν, μὴ τό ἀλησμονήσῃς. 350
εἰ δὲ κακόν σοι τίποτες τὶς ἕτερος ποιήσει,
ἀπαλησμόνει τὸ γουργὸν καὶ ῥῖπτε τὸ ἐκ τὸν νοῦν σου.
τὸ μὲν γὰρ ἐκ χρηστότητος καὶ γνώμης ἐλευθέρας,
ἀπὸ καρδίας καθαρᾶς, ἐκ μεγαλοψυχίας,
φιλάνθρωπος κι ἐπαινετὸς ἐχθροῖς οὐκ ἀνταποδίδει, 355
καὶ μᾶλλον τοὺς ὁμογενεῖς ἢ καὶ τοὺς ὁμοφύλους.
τοὺς συχνοευεργετιστὰς ὀνόμαζέ τοὺς φίλους.
[καὶ φίλοι σου νὰ γένωνται καὶ νὰ μὴ τοὺς μικραίνῃς]
ὅταν σ’ ἐπέλθῃ τίποτες πρᾶγμα ἐξ ἀδικίας,
μὴ τὸ χαρίσῃς φίλον σου ἢ (γείτον’) ἐδικόν σου· 360
ὅτι ἂν ἔνι φίλος σου, οὐ μὴ σὲ ἐπαινέσει,
ἀλλὰ μᾶλλον ὡς μισητὸν καὶ βδελυκτὸν νὰ σ’ ἔχουν.
εἰ δὲ κακὸν εὐεργετεῖς, ἔχεις διπλῆν ζημίαν,
ὅτι κακῶς ἐκέρδισας ἐξ ἀδικίας πρᾶγμαν,
καὶ δίδεις τὸ τὸν φίλον σου, συμμεριστὴν τὸν κάνεις, 365
οἱ δὲ καλοὶ βαρύνονταί σ’ ὡς ἄχρηστον τὴν γνώμην,
καὶ ἀποστρέφονται λοιπὸν, φίλον οὐκ ἔχουσίν σε.
ἂν πρός τινας ὑποσχεθῇς τίποτε νὰ χαρίσῃς,
σύντομα τοῖς τὸ χάρισε, νὰ ἔνε ἡ χάρις χάρι·
ἐκεῖνον τό ὑποσχεθῇς ἀκέραιον τὸ πέμψε, 370
εἰ δὲ δώσεις τὸ ἥμισυ, ἡ χάρις ὅλη ἐχάνθη.
ὁ γὰρ λαβὼν οὐ χαίρεται τοσοῦτον εἰς τό ἐπῆρεν,