Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/216

––194––

εἰ δὲ πολλάκις σὲ εὑροῦν πούπετα τὴν ἡμέραν,
ὀψάροι, σπῖνοι, κότσυφοι καὶ γραῖα καλογραῖα, 490
ὡς πόρνην εἰς τὰ μάτια σου χαίρουν νὰ σὲ τυφλόνουν.
κι ἂν τύχουν ἐκ τὴν Ζαγορὰν Βουργάροι εἴτε Βλάχοι
τὸ νὰ σʼ ἰδοῦν ἡ ἀκούσουν σε πολλάκις τὴν φωνήν σου,
ἐκ τὴν πικριάν τους σφάζονται, ὑπάγουν νʼ ἀποθάνουν.
καὶ σὺ τολμᾷς κατηγορεῖν ἐμένα, κουκουβάϊα; 495
ἐγὼ μικρὸν εἰμʼ ἀληθῶς, ἀσούσουμον πουλάκιν,
καὶ σιγανὸν καὶ ταπεινὸν, πολλὰ πολλὰ οὐκ οἶδα,
ʼς τὰ ἀμπελίτσια βόσκομαι, ποτὲ ζημιὰν οὐ κάμνω,
νὰ ποίσω τῶν ἀμπελικῶν εἰς κλῆμα ἢ εἰς σταφύλιν,
κι ἀποθέτην με πολεμοῦν καὶ τρῶν με, ὅταν θέλουν. 500
καὶ σὺ, γαδάρου χαρμονὴ, περιγελᾷς ὀρτύκιν;“
Καὶ ταῦτα ὡς ἐλέγασιν εἰς τὸ δικάσιμόν τους,
ὁ κόραξ ἐπεχείρησεν, τὸ περιστέριν λέγει
„ἐδῶ ποῦ ἦλθες καὶ ἐσὺ ʼς τὸν γάμον τῶν ὀρνέων,
κἀγὼ παραστεκάμενος ὑπάρχω τῆς τραπέζης; 505
ἀλλʼ ὅταν κλωθογυριστῶ καὶ ʼδω σε, περιστέριν,
νὰ κάθεσαι εἰς ὀρδινιὰν μετὰ παντὸς ὀρνέου,
νᾆπες, καθόλου σφάζομαι μὲ φράγγικον μαχαίριν.
εἰπέ με γοῦν, περιστερὰ, τὸν ὅλον χρόνον τί ἔχεις,
καὶ πάντα ἀγωνίζεσαι καὶ πάντα μουρμουρίζεις, 510
καὶ πάντα εἰς τὰς ἐκκλησιὰς σεβαίνεις καὶ πορνεύεις;
ὅπου σταθῇς νὰ σηκωθῇς, ψύλλους πάντα συνάγεις.
λέγω σε γοῦν, περιστερὰ, τὸν ὅλον χρόνον τί ἔχεις;
λέγω σε γοῦν κατὰ λεπτὸν νὰ σηκωθῇς νὰ φύγῃς,
μὴ ʼπῶ καὶ τʼ ἄλλα τὰ πολλὰ καὶ τὰ πουλιά σὲ πτύσουν., 515
ταῦτα ὁ κόραξ ἔφησεν κατά τῆς περιστέρας·
ἡ περιστέρα ἐγύρισε καὶ τὸν κόρακαν λέγει
„κόραξ, καὶ τίνα ʼν τὰ λαλεῖς καὶ πρὸς τίναν τὰ λέγεις;
νὰ ʼπῇς καὶ σὺ, κὺρ κόρακα, ὅτι εἶσαι τιμημένος,
ἐκ τοὺς καλοϋπόληπτους καὶ τοὺς ἐμπιστευμένους; 520
ἠξεύρεις, ὅταν ἤμεθεν εἰς ἕναν σπήτι οἱ δύο,